Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το " Χάρτινες μνήμες " Χρήστος Φλουρής



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

   Κάποια βιβλία από το πουθενά βρίσκουν τις χαραμάδες να σε αγγίξουν τόσο μα τόσο πολύ. Και τυγχάνει πάντα αυτά τα βιβλία που ανοίγουν μια νέα πόρτα στην ψυχή σου να είναι αυτά που διαφημίζονται από ελάχιστα έως καθόλου. Αυτό το βιβλίο λοιπόν με ενθουσίασε απρόβλεπτα με την απλότητα του. Την δύναμη των συναισθημάτων του και την συνεχόμενη και διαδοχικά κλιμακούμενη φόρτιση των στιγμών καθώς ξετυλίγεται μπροστά μας ένας χαρακτήρας που μετατρέπεται σιγά σιγά από αδύναμο πλάσμα σε μια δυνατή γυναίκα που είναι έτοιμη να διορθώσει τα λάθη του χθες και να δώσει το δικό της προσωπικό στίγμα στις εξελίξεις του σήμερα.
   Η Χαρά η πρωταγωνίστρια του βιβλίου μας είναι μια γυναίκα παντρεμένη, αλλά χωρίς παιδιά. Ζει ανάμεσα στο σπίτι της και την δουλειά της χαμένη σε μια μονοτονία και μια θλίψη που εμφανώς διαβρώνει κάθε σημείο χαράς στην ζωή της. Μια μέρα συνηθισμένη σαν τις άλλες, πληκτική και ανιαρή θα πάρει στα χέρια της ένα άλμπουμ με φωτογραφίες μέσα στο οποίο είναι αποτυπωμένες όλες οι παλιές καλές, αλλά και θλιβερές στιγμές της ζωής της.Και είναι ακριβώς αυτό που λέμε πως κάτι ξεχασμένο και αφημένο στο πίσω μέρος του μυαλού μας, μπορεί να είναι αυτό που η θύμηση του θα δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει ο απολογισμός μιας ολόκληρης ζωής.
   To άνοιγμα ενός άλμπουμ απο παλιές φωτογραφίες ξυπνάει τις αναμνήσεις, και ανασκαλεύει παλιές πληγές που θα ανοίξουν με απρόβλεπτες συνέπειες. Ξεφυλλίζοντας όλο το παρελθόν της επαναφέρονται στιγμές εγκλωβισμένες και αναμνήσεις βαθιά χαραγμένες. Μια φωτογραφία όμως περισσότερο από τις άλλες, είναι αυτή που θα την κλονίσει ιδιαίτερα. Θα την κλονίσει τόσο πολύ, που θα την βγάλει απο τον λήθαργο της αδράνειας και θα της δώσει την πνοή να δράσει επιτέλους αλλάζοντας τα δεδομένα της ζωής της. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσει όσα στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Είναι εκπληκτικό το πόση δύναμη μπορεί να κρύβει μέσα της η αποτύπωση μιας στιγμής ή ενός προσώπου σε ένα χαρτί. Παλιές φωτογραφίες που ανασύρουν μνήμες και σκαλίζουν απωθημένα. Ήρθε η ώρα για συγχώρεση μα και για εκδίκηση. Για αναζήτηση της δικαιοσύνης και της λύτρωσης. Θα ταξιδεύσουμε απο την Αθήνα στην Κρήτη και μαζί με την Χαρά θα ψάξουμε να ενώσουμε τα κομμάτια του παρελθόντος που θα βάλουν στην θέση τους τα γεγονότα και θα διορθώσουν τις αδικίες του χθές.
   Γρήγορο, έντονο και απρόβλεπτο καθώς νιώθεις τις εναλλαγές και τα σκαμπανεβάσματα της ηρωίδας καθώς προσπαθεί να φτάσει τα όσα της έκλεψαν, Καθώς ακουμπάει στις ξεχασμένες αλήθειες της ζωής της. Καθώς αγγίζει τις ενοχές της και έρχεται αντιμέτωπη με τις αποφάσεις που θα κρίνουν το μετά της ζωής της, αλλά και την συνέχεια της ύπαρξης της. Ο συγγραφέας έχει ακουμπήσει σωστά στην γυναικεία ψυχολογία και έχει δημιουργήσει μια ηρωίδα που είναι συμβατή με την πραγματικότητα. Την νιώθεις και την καταλαβαίνεις σε κάθε βήμα της ακόμα και στην πιο ακραία στάση της. 
   Με έντονα Κοινωνικά στοιχεία αναφέρεται κυρίως σε όλα αυτά τα παιδιά που μεγάλωσαν σε ορφανοτροφεία και όλα τα προβλήματα που αυτά αντιμετώπισαν.Δυσκολίες προσαρμογής. Αδυναμία ένταξης σε ένα ίδρυμα που σε κάνει να αισθάνεσαι έγκλειστος.  Το δυνατό συναίσθημα της απόρριψης από την οικογένεια, όταν αυτή υπάρχει. Αλλά κυρίως η κακοποίηση και η αυστηρή αποσιώπηση της για τον φόβο ενός σκανδάλου.
   Ένα βιβλίο εξαιρετικό που αξίζει πραγματικά....απλά αναζητήστε το στα Βιβλιοπωλεία......


ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ BLOG ΜΑΣ


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ