Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τρέξε στον επόμενο σταθμό Βασιλική Λεβεντάκη



Η Πία Στόκλιν, δημοφιλής συγγραφέας, εξαφανίζεται κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες μερικές μέρες πριν από την πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του νέου της βιβλίου.

Ο Ρόμπερτ Φίσερ, διακεκριμένος ψυχολόγος, αυτοκτονεί πέφτοντας στις γραμμές του σιδηροδρομικού σταθμού του Κίλχμπεργκ, ενώ λίγο νωρίτερα έχει εντοπιστεί η Πία Στόκλιν, βάναυσα χτυπημένη, στην περιοχή του Μπελβιού.

Η Ρενάτα Κίμαν, ειδική πράκτορας του FBI, λαμβάνει ξαφνικά ένα παράξενο μήνυμα, που την τοποθετεί στον πυρήνα μιας πρωτοφανούς υπόθεσης. Κάποιος φαίνεται να αντιγράφει καρέ καρέ σκηνές από το τελευταίο βιβλίο της δημοφιλούς συγγραφέως, σε ένα παιχνίδι που δοκιμάζει τα όρια της λογικής.

Τι συνδέει την απαγωγή της Πία Στόκλιν με την αυτοκτονία του Ρόμπερτ Φίσερ; Τι συμβολίζουν οι γρίφοι που συνεχίζει να λαμβάνει η Ρενάτα Κίμαν; Ποιος είναι ο επόμενος στόχος ενός μανιακού που χτυπά πάντα με ακρίβεια, σκορπώντας τον θάνατο;

Ένα ξέφρενο κυνηγητό έχει ξεκινήσει στους δρόμους της Ζυρίχης. Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την ειδική πράκτορα και τον συνεργάτη της, αστυνόμο Στέφαν Βέμπερ.

Κι ενώ κάθε ώρα που περνά καταδιώκει τις κινήσεις τους, εκείνοι τρέχουν να προλάβουν. Θα καταφέρουν να φτάσουν πρώτοι στον επόμενο σταθμό;

Δυνατό, γρήγορο, απολαυστικό, ανατρεπτικό, ευρηματικό και έξυπνο! Με ανυπέρβλητη γραφή να προκαλεί ένταση και εναλλαγή συναισθημάτων και εντυπώσεων σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο.Σε κάθε κίνηση σε κάθε εξέλιξη θα βρείς κάτι καινούργιο να μεταστρέφει την σκέψη και την φαντασία σου! Η Βασιλικη Λεβεντάκη για άλλη μια φορά κρατάει το κρυφό κλειδί που ξεκλειδώνει το απόλυτο μυστήριο και την απόλυτη αγωνία. Με την αδρεναλίνη στα ύψη τρέξτε στον επόμενο σταθμό για να συναντήσετε ένα απο τα καλύτερα αστυνομικά των τελευταίων χρόνων, γραμμένο μάλιστα απο Ελληνίδα συγγραφέα!!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ