ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΡΓΑ / VIVLIONERGA

14ος αι. Η πόλη της Βαρκελώνης βρίσκεται στη στιγμή της μεγαλύτερης ακμής της· έχει επεκταθεί προς τη Ριμπέρα, την ταπεινή συνοικία των ψαράδων, οι κάτοικοι της οποίας αποφασίζουν να χτίσουν, με τα χρήματα των μεν και τους κόπους των δε, τον μεγαλύτερο ναό που ξέρουμε αφιερωμένο στην Παναγία: τη Σάντα Μαρία ντελ Μαρ. Μια κατασκευή παράλληλη στην περιπετειώδη ιστορία του Αρνάου, ενός δουλοπάροικου που ξεφεύγει από τις βιαιότητες του φεουδάρχη αφέντη του και καταφεύγει στη Βαρκελώνη, όπου καταφέρνει να γίνει πολίτης της και, συνάμα, ελεύθερος άνθρωπος. Ο νεαρός Αρνάου εργάζεται ως οδηγός αλόγων, ως φορτοεκφορτωτής πλοίων, ως στρατιώτης και ως αργυραμοιβός. Μια ζωή εξοντωτική, πάντα υπό την προστασία της εκκλησίας της Μαρ, που θα τον οδηγήσει από την εξαθλίωση του φυγάδα στην αριστοκρατία και στον πλούτο. Αλλά ακόμα και σε αυτή την προνομιούχα θέση θα τον φτάσει ο φθόνος των ομοίων του, οι οποίοι υφαίνουν μια βρόμικη συνωμοσία, που τον ρίχνει στα χέρια της Ιεράς Εξέτασης... Η "Πα

Μια επαρχιακή πόλη. Κάπου στην Ελλάδα. Μικρό το μέρος, μικροί οι καιροί, και τα μυαλά του κόσμου ακόμα πιο μικρά. Και η Ροζαλία . Ένα κορίτσι ανυποψίαστο, που μπαίνει στη ζωή με την καρδιά γεμάτη εμπιστοσύνη και αγάπη. Μέχρι που θα γνωρίσει την ανθρώπινη κτηνωδία στην πιο χυδαία της μορφή. Έκπληξη. Τραύμα ανίατο. Απελπισία. Αποδιωγμένη από τους δικούς της παλεύει να βρει πατήματα για να σταθεί όρθια, κουβαλώντας βαθιά μέσα της ένα φοβερό μυστικό. Βάρος ασήκωτο. Κανείς δεν πρέπει να το μάθει. Σε κανέναν δεν μπορεί να το εμπιστευθεί. Μόνο στον Θεό... Ο Θεός, αν μη τι άλλο, είναι εχέμυθος! Ένα πρωτότυπο και συγκλονιστικό μυθιστόρημα, που διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία του σελίδα. Η Ροζαλία είναι το παιδί που κρύβουμε μέσα μας.

Εξόριστα από το βασίλειο των ανθρώπων, κυνηγημένα από τις σκοτεινές δυνάμεις που θέλουν την καταστροφή τους, τα πλάσματα του ονείρου υφαίνουν για να σωθούν ένα χαλί μέσα στο οποίο κρύβουν τον παραμυθένιο κόσμο τους. Ο Υφαντόκοσμος , η κιβωτός της μαγείας που απομένει στο σύμπαν, θα ζήσει μέσα στο υφάδι του παράξενου χαλιού βυθισμένος στο λήθαργο. Θα αφυπνιστεί μόνο όταν οι εχθροί του τον απειλήσουν ξανά... Ο Καλ Μούνεϊ και η Σουζάνα Πάρις αφήνονται στη μυστηριακή έλξη του χαλιού και του κόσμου που αναδύεται μέσα από την ύφανσή του, χωρίς να ξέρουν ακόμη τι πρόκειται να αντιμετωπίσουν. Γιατί η τρομερή Ιμακολάτα με τις αποτρόπαιες δίδυμες αδερφές της έχει ήδη εντοπίσει τον Υφαντόκοσμο. Και η τελική αναμέτρηση ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού πλησιάζει... Ο "Υφαντόκοσμος" είναι ένα έπος της φαντασίας, των πλασμάτων και των τόπων του ονείρου. Μια ιστορία αναζήτησης, τιτάνιου αγώνα, αγάπης και ελπίδας. Ένα βιβλίο ενορατικής σύλληψης και τρόμου που σαγήνευσε εκατομ

Φανταστείτε μια μικρή επιχείρηση που εδώ και δέκα γενιές πουλάει ό,τι χρειάζεστε για να... αυτοκτονήσετε. Καλώς ήρθατε στο "Μαγαζάκι των αυτοκτονιών" με σλόγκαν: "Αποτύχατε στη ζωή σας; Με εμάς θα έχετε έναν πετυχημένο θάνατο!" Ο πατέρας, Μισίμα Τιβάς, με ειδικότητα στους βίαιους θανάτους, διευθύνει την επιχείρηση με πυγμή. Η μητέρα, ειδήμων στα δηλητήρια, κατασκευάζει θανατηφόρα μείγματα. Ο πρωτότοκος γιος ονειρεύεται να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό λούνα παρκ με θέμα την αυτοκτονία. Η αδελφή του, που περνάει δύσκολη εφηβεία, θα ήθελε πολύ να δώσει τέλος στην άχαρη ζωή της, αλλά οι γονείς της τη συγκρατούν υπενθυμίζοντάς της διαρκώς ότι κάποιος πρέπει να κρατάει το μαγαζί. Η μοίρα όμως επιφυλάσσει ένα βαρύ πλήγμα σε τούτη τη δυστυχισμένη οικογένεια· τη γέννηση του γιου τους Άλαν. Ο Βενιαμίν της οικογένειας Τιβάς είναι καταδικασμένος με ένα φρικτό ελάττωμα: Πάσχει από... χαρά της ζωής! Ο Άλαν σκορπίζει παντού το γέλιο και την αισιοδοξία και παρηγορεί τους υποψήφιο

"Εκείνη τη στιγμή έστρεψε το βλέμμα προς μια εφημερίδα που κάποιος είχε αφήσει επάνω στο διπλανό τραπεζάκι, ανοιχτή στις μεσαίες σελίδες. Άξαφνα, συνοφρυώθηκε παραξενεμένος, άρπαξε απότομα την εφημερίδα κι άρχισε να μασουλάει το νύχι του αντίχειρα, απορροφημένος εντελώς από την ανάγνωση. Βυθίστηκε στο κείμενο της ανοιχτής σελίδας και παράτησε σύξυλο τον συνομιλητή του. Ξεχνώντας την επιστροφή του στην Αθήνα και κάθε στοιχειώδη ευγένεια, σηκώθηκε σιγά σιγά σαν κουρδιστό παιχνίδι. Χωρίς να διακόπτει το διάβασμα, έκανε μερικά βήματα. Ακούμπησε την εφημερίδα σ' ένα ψηλό τραπεζάκι που στηριζόταν σε μια μεταλλική κολόνα, και συνέχισε να διαβάζει όρθιος, όλο και πιο απορροφημένος." "Τρεις διαφορετικοί, απομακρυσμένοι και άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι που συμπεριφέρονται με πανομοιότυπο τρόπο, ένα μυστηριώδες και παντελώς άσημο ίδρυμα που μοιράζει εξωπραγματικά ποσά για ανεξήγητους λόγους, μία συντροφιά ετερόκλητων υπερηλίκων που περιλαμβάνει ακτιβιστές της αριστεράς και

Λένινγκραντ, 1941 . Ο Λεβ Μπένιοφ θεωρεί τον εαυτό του "φτιαγμένο για εποχές στέρησης". Είναι ένας μικροκαμωμένος και πανέξυπνος νεαρός, παρθένος ακόμη, που δουλεύει εθελοντικά ως πυροσβέστης. Όταν ένας νεκρός Γερμανός αλεξιπτωτιστής προσγειώνεται στη γειτονιά του, ο Λεβ συλλαμβάνεται να κλέβει ένα μαχαίρι από το πτώμα και οδηγείται στη φυλακή, όπου μοιράζεται το κελί του με τον Κόλια, λιποτάκτη του Κόκκινου Στρατού. Οι δυο νέοι έχουν μία και μοναδική ευκαιρία να σώσουν τη ζωή τους: πρέπει να βρουν μια ντουζίνα αυγά για ένα συνταγματάρχη της μυστικής αστυνομίας που θέλει να τα χρησιμοποιήσει για την παρασκευή της γαμήλιας τούρτας της κόρης του. Σε μια χώρα που υποφέρει από το κρύο, την πείνα και τις στερήσεις, ο Λεβ και ο Κόλια ρίχνονται σε μια απίστευτη περιπέτεια, όπου μπλέκονται επικίνδυνοι ναζί, ατρόμητοι παρτιζάνοι και μια γυναίκα-φωτιά.

Τη Βρετανία που ανέδειξε τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως σύμβολο ενός συλλογικού κακού χαρακτήρα, περιγράφει ο Κόου. Το «Τι ωραίο πλιάτσικο!» περιλαμβάνει μια σειρά από βρετανικές εικόνες και στερεότυπα - για να τα παραμορφώσει και να τα εξωθήσει στο γελοίο: τις μεγάλες αριστοκρατικές οικογένειες που σπαράζονται αναίμακτα (ή αιματηρά), τις εκκεντρικές γριές, τα στοιχειωμένα αρχοντικά, ολόκληρο το γκραν γκινιόλ της αστικής τάξης, σ’ ένα βασίλειο κάθε άλλο παρά ενωμένο, [...] όπου "κατεστημένο" είναι η αδυσώπητη οικονομική εξουσία. Διαβάζοντας τον Κόου, θυμάται κανείς μια φράση από την Μύριελ Σπαρκ: "Τότε, πριν από πολύ καιρό, το 1945, όλοι οι καλοί άνθρωποι στη Βρετανία ήταν φτωχοί...". Αυτό υποστηρίζει ο Κόου: οι καλοί του άνθρωποι είναι φτωχοί, ευπαθείς και έκπληκτοι. ( ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ , από το επίμετρο της έκδοσης)

Η Ροσίν ΜακΝάλτι, μειλίχιο πλάσμα κι αιωνόβια τρόφιμος της -προσεχώς υπό κατεδάφιση και μετακίνηση- Ψυχιατρικής Κλινικής του Ροσκόμον, αποφασίζει, κρυφά, αθόρυβα, ν' αφήσει το χνάρι της: μια προσωπική μαρτυρία με την οποία πασχίζει να ιστορήσει τον τραυματικό της βίο και παράλληλα να διαψεύσει τα μυθεύματα που την κράτησαν ισοβίως άνθρωπο του περιθωρίου. Στην αφήγηση της Ροσίν πλέκεται περίτεχνα η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του ψυχιάτρου της, δόκτορος Γκρεν, για χρόνια θεράποντος ιατρού της Ροσίν, ο οποίος βυθίζεται σε μια ολοένα και πιο προσωπική εμμονή όσο περισσότερο ανασκαλεύει το παρελθόν της υπερήλικης ασθενούς του, με την οποία νιώθει να τον συνδέει ένας δεσμός μυστηριώδης, ανεξιχνίαστος. Με το συγκλονιστικό αυτό βιβλίο-επίτευγμα συναρπαστικής μυθοπλασίας και ποιητικής κατάδυσης στο μυστήριο της ανθρώπινης ψυχής, ο σπουδαίος Ιρλανδός συγγραφέας μας χαρίζει -όπως δηλώνει και ο τίτλος- ένα βιβλίο σχεδόν ιερό: ένα αφιέρωμα στον πανταχού παρόντα θεό της αγάπης. Από τα σπουδαιότερα

Ο "Ζοφερός Οίκος" είναι το ένατο βιβλίο του Ντίκενς και θεωρείται από τα καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα του μυθιστορήματα, με μια πληθώρα κεντρικών και δευτερευόντων χαρακτήρων. Δεν πρόκειται απλώς για ένα σπουδαίο βικτοριανό μυθιστόρημα, έναν σχολιασμό της κοινωνίας και μια σάτιρα του δικαστικού συστήματος. Είναι επίσης ένα ρομάντζο, ένα μελόδραμα, μια από τις πρώτες αστυνομικές ιστορίες στην αγγλική λογοτεχνία, ένα κοινωνικό έπος μεγάλης κλίμακας, καθώς και το πιο ευρηματικό του έργο. Τον 19ο αιώνα, όπου μαινόταν η μάχη ανάμεσα στο Ρομαντισμό και τον Ωφελιμισμό, την καρδιά και το μυαλό, ο Ντίκενς με το έργο του υπερασπίστηκε και τις δυο πλευρές. Από ιστορική άποψη, το σπουδαίο αυτό μυθιστόρημα συμπίπτει με τη μεταρρύθμιση του αγγλικού ποινικού κώδικα, την παρακμή της αριστοκρατικής τάξης και την άνοδο της σύγχρονης αστυνομικής δύναμης στην Αγγλία, η οποία σηματοδοτεί την πιο συντηρητική περίοδο της ανόδου της μεσαίας τάξης και των ελεγχόμενων κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.

Το πολύτιμο κομμάτι περγαμηνής μυρίζει σκόνη από την πολυκαιρία, σκόνη και τριαντάφυλλο. Η Ελίζαμπεθ, στη Βοδληιανή Βιβλιοθήκη της Οξφόρδης, ξέρει ότι κρατάει στα χέρια της το κλειδί μιας ιστορίας που δεν ειπώθηκε τετρακόσια χρόνια. Κρυφή μελαγχολία βασανίζει τον Πολ Πίνταρ, γραμματέα του Άγγλου πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη το 1599. Η γυναίκα που αγαπούσε χάθηκε σε ναυάγιο. Κάποιες φήμες όμως λένε ότι στο χαρέμι του σουλτάνου είναι φυλακισμένη μια νεαρή σκλάβα με χρυσά μαλλιά κι επιδερμίδα άσπρη σαν το γάλα. Μήπως είναι η Σίλια; Κι αυτό δεν είναι το μοναδικό δράμα που εκτυλίσσεται στα άδυτα του παλατιού: ο μαύρος αρχιευνούχος πέφτει θύμα μιας άγριας απόπειρας δολοφονίας, και καθώς μια πεπλοφορεμένη γυναικεία μορφή απομακρύνεται βιαστικά από δίπλα του, οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν στο τεράστιο σμαράγδι στο δάχτυλό της και το κάνουν ν' αστράφτει σαν τα μάτια της γάτας. Ένα γράμμα θ' αρχίσει ν' αποκαλύπτει την ιστορία κι η Ελίζαμπεθ θα προσπαθήσει να λύσει τους γρίφους και

«Αγαπητέ Θεέ, Με λένε Όσκαρ, είμαι δέκα χρονών, έχω βάλει φωτιά στη γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι (αν δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω, γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του σχολείου, δεν είχα χρόνο. Σου το λέω ευθύς εξαρχής: σιχαίνομαι να γράφω. Για να γράψω, πρέπει πραγματικά να είμαι αναγκασμένος να το κάνω· γιατί το γράψιμο είναι γιρλάντα και στολίδι και μεταξωτή κορδέλα. Τι άλλο είναι το γράψιμο από ένα ωραιοποιημένο ψέμα; Το γράψιμο είναι για τους μεγάλους.» Το «Αγαπητέ Θεέ» δεν είναι βιβλίο διασκεδαστικό, αντιθέτως, περιέχει οδύνη και θλίψη καθώς πρόκειται για επιστολές που στέλνει ένα άρρωστο παιδί στο Θεό. Είναι, όμως, μεγάλη η συγκίνηση που προσφέρουν αυτά τα γράμματα, κι ακόμα είναι η αίσθηση της συμμετοχής, η συμπάθεια που κατακλύζουν τον αναγνώστη και η γνώση ότι έξω από τον εαυτό μας υπάρχει και ο Αλλος, ο συνάνθρωπος που πονά και απελπίζεται, αλλά δεν δυστροπεί, παρά υπομένει ηρωικά και, γράφοντας στο Θεό, προσπαθεί να δια

Χωρίς πατρίδα κι απένταρη μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Μάγδα Γιάνεκ εγκαθίσταται στην Ουαλία, με την ελπίδα να χτίσει μια καινούργια ζωή για την ίδια και τη μικρή της κόρη την Χελένα. Το μόνο που μπορεί να της κληροδοτήσει είναι τα όνειρά της, που τα γκρέμισαν ο πόλεμος κι οι συνέπειές του. Η Χελένα έχει ομορφιά, αυτοπεποίθηση και λαμπρές προοπτικές. Μετά το θάνατο της μητέρας της γυρίζει στην Πολωνία να γνωρίσει την οικογένειά της, όμως ο κόσμος της ανατρέπεται όταν ανακαλύπτει τα τρομερά μυστικά που η Μάγδα ήθελε να πάρει μαζί της στον τάφο.

Η 1η ορεινή μεραρχία, το 22ο ορεινό σώμα στρατού και η εγκληματική δράση τους στην Ελλάδα 1943-1944 Ο Χ.Φ. Μάγερ, έπειτα από έρευνα δεκαπέντε χρόνων σε αρχεία και δεκάδες συνεντεύξεις αυτοπτών μαρτύρων και μέσα από 200 περίπου φωτογραφίες και έγγραφα, ακολουθεί την πορεία της μεραρχίας στην Πολωνία, τη Γαλλία, τη Σοβιετική Ένωση, αλλά κυρίως στα Βαλκάνια. Στη Γιουγκοσλαβία εναντίον των παρτιζάνων του Τίτο, στη νότια Αλβανία, την Ήπειρο, τη δυτική Μακεδονία, τη Θεσσαλία και την Αιτωλοακαρνανία -όπου σε αντίποινα για τις επιθέσεις ανταρτών δολοφονήθηκαν εκατοντάδες άμαχοι, ανάμεσά τους πολλές γυναίκες και παιδιά, και καταστράφηκαν ολοσχερώς πάνω από 300 χωριά-, αλλά και στην Κεφαλλονικά και την Κέρκυρα, όπου εκτελέστηκαν πάνω από 2.000 Ιταλοί αιχμάλωτοι πολέμου. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις εκτοπίσεις των Εβραίων από την περιοχή ευθύνης της 1ης Ορεινής Μεραρχίας, ενώ παρουσιάζονται νέα στοιχεία για την αμφιλεγόμενη «συμφωνία κυριών» μεταξύ των Γερμανών και του Ζέρβα, που οδήγησε στη

Το μυθιστόρημα "Πατρίδα από βαμβάκι" διαδραματίζεται στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν και στη Θεσσαλονίκη από το 1949 έως το 1967. Ο ήρωας είναι ένας γιατρός που ακολουθεί τη μοίρα της αναγκαστικής πολιτικής προσφυγιάς μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού. Το 1967 θα επιλέξει μια δεύτερη πολιτική προσφυγιά για να βρίσκεται πιο κοντά στην Ελλάδα. Στο τραίνο Τασκένδη-Μόσχα αναλογίζεται όλη τη μέχρι τότε διαδρομή του. Οράματα, διλλήματα, ενοχές, ιδεολογικές συγκρούσεις, ένας μοιραίος παράνομος έρωτας με μια Ρωσίδα κι ένα αναπάντεχο μυστικό που αποκαλύπτεται πολλές δεκαετίες αργότερα. Ένα μυθιστόρημα για ένα κομμάτι του ελληνισμού που έζησε με τη ρετσινιά του αποδιοπομπαίου τράγου και βίωσε ως το κόκαλο την τραγικότητα της Ιστορίας. Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια και τον αποχωρισμό.