ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΡΓΑ / VIVLIONERGA

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Τον Γιάννη Κυζιρόπουλο τον γνώρισα μέσα απο το πρώτο του μυθιστόρημα με τον τίτλο "Από μέσα Πεθαμένοι " . Εκείνη την χρονιά, το 2017, το βιβλίο αυτό το ξεχώρισα σαν το καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Μου έκανε εντύπωση και τότε η ωριμότητα, η κριτική και διερευνητική του ματιά. Αλλά και ο εύστοχος σχολιασμός του σε κάθε στοιχείο της ιστορίας στην οποία είχε εστιάσει και είχε αναπτύξει στο μυθιστόρημα του. Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο του "Στη γη της αιώνιας θλίψης", ο εντυπωσιασμός μετουσιώνεται σε ενθουσιασμό και η ωριμότητα σε μια ολοκληρωμένη υπέρβαση που βήμα- βήμα, σκηνή -σκηνή λέξη- λέξη σε κατακτά ολοκληρωτικά. Τίποτα δεν σε προϊδεάζει για την πορεία και το ταξίδι στην γη της αιώνιας θλίψης. Σημειώνεις τις στάσεις της διαδρομής. Τονίζεις και ξεχωρίζεις τα πρόσωπα και τους χαρακτήρες. Σημειώνεις και αναλύεις τις προσωπικές τους επιλογές και μετά ενώνεις τις κουκκίδες. Τα χνάρια που αφήνει στο πέρασμα του ο κάθε ήρωας και

Με αφορμή το βιβλίο "Γινάτι. Ο Σοφός της Λίμνης " Είχαμε μια πολύ όμορφη κουβέντα με τον συγγραφέα Γιάννη Καλπούζο. 1. Όταν γράφετε μια ιστορία έχετε φτιάξει ένα πλάνο με τα βασικά χαρακτηριστικά των ηρώων σας. Και φυσικά τον δρόμο που θα ακολουθήσουν μέσα στο μυθιστόρημα. Έχει τύχει ποτέ κάποιος ήρωας να αυτονομηθεί, αλλάζοντας μέσα σας κάποιο κομμάτι από στοιχεία του χαρακτήρα του ή κάποια κατεύθυνση της ίδιας της πλοκής του μυθιστορήματος, κατά την διάρκεια της συγγραφής του; Από ό,τι σχεδιάζω αλλάζει κατά την πορεία της γραφής το ενενήντα τοις εκατό. Αυτή είναι η μαγεία για τον συγγραφέα, να αγωνιά και ο ίδιος τι θα συμβεί παρακάτω. Περίπου το ίδιο ισχύει και ειδικότερα για τους ήρωες. Όσα χαρακτηριστικά και να τους προσδώσω σε ένα αρχικό σχεδίασμα, ανατρέπονται στη συνέχεια. Οι ήρωες κτίζονται παράλληλα με το πώς εξελίσσεται η μυθοπλασία, διεκδικούν την αυτονομία τους, διαφωνούν μαζί μου και εξανίστανται όταν τους οδηγώ σε μονοπάτια και σε ενέργειες που

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Συνήθως δεν ξεκινάω τις σκέψεις μου από αυτούσια κείμενα του βιβλίου για το οποίο μιλάω. Όμως αυτό το κομμάτι με τράβηξε τόσο πολύ που με παρακίνησε να το αναφέρω σαν πρόλογο. Στην αρχή του κόσμου συναντήθηκαν η ζωή και ο θάνατος και η ζωή τον ρώτησε -Γιατί όλοι αγαπούν εμένα και μισούν εσένα; κι εκείνος της απάντησε. -Γιατί εσύ είσαι ένα ευχάριστο ψέμα ενώ εγώ μια οδυνηρή αλήθεια. Ο Σέργιος γνωρίζει την Ίριδα μία μέρα γεμάτη συμπτωματικές συναντήσεις. Μια μέρα που μοιάζει ατελείωτη σε ένα μαγικό τοπίο μιας παραμυθένιας πόλης.της Μπριζ. Η έντονη έλξη μετατρέπεται σε ένα δυνατό συναίσθημα. Σε μια ερωτική πρόκληση που θα τους ενώσει με έναν ορατό, αλλά και έναν αόρατο δεσμό. Η Επιστροφή τους στην Αθήνα, για ένα κοινό ξεκίνημα στην ζωή τους θα τους φέρει μπροστά σε μια μυστηριώδη, αλλά και επικίνδυνα προκλητική υπόθεση. Μια υπόθεση που θα περιπλέξει την ζωή τους και θα τους φέρει μπροστά σε μια δαιδαλώδη συναισθηματική σύζευξη, αλλά και σε μια ν