Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2018

Αυτοί που έμειναν πίσω Anna Hope

Κάποια πράγματα μας στοιχειώνουν για πάντα 1920, επέτειος της Ημέρας Ανακωχής. Η μοίρα ενώνει τρεις γυναίκες που ανήκουν στα «σιωπηρά» θύματα του πολέμου –σε αυτούς που έμειναν πίσω. Η Χέτι ζει με τον λιγομίλητο, ψυχικά τραυματισμένο αδελφό της, η Έβελιν δεν μπορεί να ξεπεράσει τον θάνατο του αγαπημένου της και η Έιντα ελπίζει ακόμα στην επιστροφή του γιου της. Καθώς το νήμα που τις συνδέει αρχίζει να ξετυλίγεται, κάπου μακριά, στους αγρούς της Γαλλίας, ο Άγνωστος Πολεμιστής ξεκινάει το ταξίδι της επιστροφής. Τα βλέμματα των Βρετανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων μπορούν πλέον να στραφούν στο μέλλον. Αυτές οι τρεις γυναίκες, όμως, πρέπει πρώτα να βρουν τη δύναμη να αφήσουν πίσω τους το παρελθόν…

Αόρατο Νήμα Ευαγγελία Ευσταθίου

Ο Στεφάν Ντομπρίν, πειραματόζωο κάποτε προκειμένου να μετατραπεί στην τέλεια φονική μηχανή, αναγεννιέται από τις στάχτες του και γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης εκείνων που διέλυσαν τη ζωή του και δολοφόνησαν τον αδερφό του. Η Ζάνα Λυμπέρη, στην προσπάθειά της να δραπετεύσει από την γκρίζα ζώνη της κοινωνίας, γίνεται ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή και βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αδυσώπητης σύγκρουσης. Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται αναπάντεχα όταν ο κύκλος της εκδίκησης ανοίγει, σε μια ξέφρενη διαδρομή από την Αθήνα ως την Αμερική και τα Καρπάθια Όρη. Ο πρώην αδίστακτος στρατιώτης με τη διαλυμένη ψυχή και η πρώην κλέφτρα που ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει στα παραμύθια αναγκάζονται να χαράξουν μαζί την αιματηρή πορεία ως το τέλος του κύκλου, ακροβατώντας πάνω στο αόρατο νήμα που συνδέει τη ζωή με τον θάνατο, το φως με το σκοτάδι, την παράνοια με τη λογική, το μίσος με την αγάπη. , με την Οι δυο τους, θηρευτές και θηράματα σε μια ακατάπαυστη εναλλαγή ρόλων. Θα καταφέρει η αγάπη

Η Κριτική μου για το " Ο Θεός του Πολέμου " Ξενοφών Φύτρος

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Χορταστικό, καθηλωτικό, ανατρεπτικό, ψυχεδελικό. 560 σελίδες γεμάτες. Χωρίς κενό, χωρίς ανάσα. Γεμάτο απρόοπτα γεγονότα και ανάστροφες εξελίξεις. Είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα  ΚΑΙ ΟΜΩΣ ήρθε φέτος να κάνει την διαφορά. Να αποδείξει πως οι Έλληνες συγγραφείς μπορούν να φτιάξουν άρτιες και γεμάτες ιστορίες, Ξεχωριστές και διαφορετικές. Πλούσια και ανατρεπτική πλοκή που ξεπερνάει κατά πολύ τους συμβατικούς κανόνες ενός αστυνομικού μυθιστορήματος. Αγγίζει τα όρια του ψυχολογικού θρίλερ και διαβαίνει τα σύνορα της παράνοιας. Της παράνοιας των αναπάντεχων και απίστευτων γυρισμάτων της υπόθεσης και της απίστευτης φαντασίας του συγγραφέα που υπερβαίνει κάθε προσδοκία. "Με σκότωσαν. Με κήδεψαν. Δεν ξέρω ποιος είμαι. ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ" Ένας νέος άντρας πυροβολείται και βρίσκεται σε ημιθανή κατάσταση, έχοντας χάσει την μνήμη του και έχοντας παραμορφωθεί στο πρόσωπο. Ξεχασμένος απο όλους. Κανένας δεν τον έχει αναζητήσει και κάθε έρευνα για την π

Θλιμμένα Αγάλματα Μίκαελ Κατς Κρέφελ

Ο ντετέκτιβ Τόμας Ράουνσχολτ, αποκαλούμενος «Ράουν» από φίλους και γνωστούς, τίθεται σε διαθεσιμότητα από την αστυνομία όταν καταρρέει ψυχολογικά μετά τη δολοφονία της φίλης του, της Εύας. Κατηγορώντας τον εαυτό του, καταφεύγει στο πλοιάριό του στο λιμάνι της Κοπεγχάγης και στο αλκοόλ. Όταν ένα φίλος τού ζητά να εξιχνιάσει την εξαφάνιση μιας νέας γυναίκας, βρίσκει μια διέξοδο στην απελπισία του. Ο Ράουν, ως ιδιωτικός ερευνητής πλέον, ακολουθεί τα στοιχεία που δείχνουν ότι η κοπέλα έχει πουληθεί στον διαβόητο έμπορο λευκής σαρκός Βλάντιμιρ Σλάβρος, που διατηρεί δίκτυο οίκων ανοχής σε όλη την Ευρώπη. Τα πράγματα περιπλέκονται με την εμπλοκή στην υπόθεση ενός κατά συρροήν δολοφόνου που για χρόνια τρομοκρατεί τη Στοκχόλμη. Πρόκειται για έναν σαδιστή που στήνει τα θύματά του –όλα νεαρές πόρνες– σαν αγάλματα στις χωματερές της πόλης, και ο οποίος κυνηγά τώρα το επόμενο θήραμά του… Το πρώτο μέρος της αστυνομικής σειράς με τον ντετέκτιβ Ράουν, ένα σκοτεινό ταξίδι στα μυστικά της Σκανδιναβ

Ο μαθηματικός και ο δικαστής Gaurav Suri, Hartosh Singh Bal

Μια ιστορία, συγκινητική όσο και διαφωτιστική, για το τι σημαίνει να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την έκταση -και τα όρια- της ανθρώπινης γνώσης. Παρακολουθώντας ένα μάθημα σχετικά με το άπειρο στο Στάνφορντ, περί τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Ράβι Καπούρ ανακαλύπτει ότι βρίσκεται μπροστά στα ίδια μαθηματικά και φιλοσοφικά διλήμματα που αντιμετώπισε και ο μαθηματικός παππούς του πριν από αρκετές δεκαετίες - και που τον οδήγησαν στη φυλακή. Κατηγορούμενος, το 1919, με βάση έναν σκοταδιστικό νόμο περί βλασφημίας σε μια μικρή πόλη του Νιου Τζέρσεϊ, ο Βιτζέι Σαχνί προκαλείται από έναν επιφυλακτικό δικαστή να υποστηρίξει την πεποίθησή του ότι η μαθηματική βεβαιότητα μπορεί να επεκταθεί στο σύνολο της ανθρώπινης γνώσης, συμπεριλαμβανομένης και της θρησκείας. Μαζί οι δύο άνδρες ανακαλύπτουν την ισχύ -και την επισφάλεια- αυτού που για μεγάλο διάστημα θεωρούνταν το απόγειο της ανθρώπινης βεβαιότητας, της Ευκλείδειας γεωμετρίας. Ενώ ο παππούς και ο εγγονός παλεύουν με το ερώτημα αν είναι εφ

Ο χαμένος παράδεισος Έκτορ Αμπάδ Φαθιολίνθε

"Δεν έβλεπα τίποτα κάτω από το νερό, όσο κι αν άνοιγα τα µάτια: ένα φράγµα γλοιώδες, µαύρο, που από την αγωνία µου να το σκάσω µου φαινόταν σαν σούπα από λάδι όπου τα µέλη µου µ’ έκαναν να προχωράω πολύ αργά, κι ας τα κουνούσα µε όλη µου τη δύναµη". Λα Οκούλτα: µια φάρµα κρυµµένη µέσα στα βουνά της Κολοµβίας. Τρία αδέρφια, δύο κορίτσια κι ένα αγόρι, είναι οι τελευταίοι κληρονόµοι αυτής της γης µέσα στις διαδροµές πολλών γενεών της οικογένειας. Εκεί πέρασαν τις πιο ευτυχισµένες στιγµές της ζωής τους, εκεί βρέθηκαν αντιµέτωποι µε την πολιορκία της βίας και του τρόµου, µε την αγωνία και το φευγιό. Η Πιλάρ, η Εύα και ο Αντόνιο µας µιλούν για τους έρωτες, τους φόβους, αλλά και τις ελπίδες τους. Με σκηνικό ένα τοπίο εκθαµβωτικό, ο κορυφαίος Κολοµβιανός συγγραφέας της εποχής µας γράφει ένα σπουδαίο µυθιστόρηµα για τις ατραπούς της ζωής µιας οικογένειας, αλλά κι ενός τόπου, που µοιάζει πια σαν χαµένος παράδεισος

Ανθρώπων Σκιές Σπύρος Σμυρνής

Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Αυτοί που παλεύουν διαρκώς να βγάλουν το κεφάλι τους πάνω από τον βάλτο που λέγεται "ζωή" και να ανασάνουν ελεύθερα και αυτοί που τα έχουν παρατήσει καιρό τώρα, γιατί βολεύτηκαν και αναπνέουν πια με μάσκες οξυγόνου. Άνθρωποι, που κάποτε ήταν αγόρια και κορίτσια. Μεγάλωσαν δυστυχώς και μοιάζουν όλο και περισσότερο με τις σκιές τους. Κάποιοι έχουν όνομα, κάποιοι όχι. Βρίζουν, πίνουν, καπνίζουν μανιωδώς, γελούν δυνατά, ερωτεύονται τυφλά, κάνουν σεξ χωρίς προφύλαξη, σκοτώνουν και σκοτώνονται. Είκοσι ένα μικρά διηγήματα αφιερωμένα σε όλους αυτούς.

Ο Στόουνερ Williams John

Το μυθιστόρημα περιγράφει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Στόουνερ, ενός βοηθού καθηγητή της Αγγλικής Φιλολογίας: τη διδασκαλία του, τις σχέσεις του στο Πανεπιστήμιο, τις φιλίες του, την αποτυχία του γάμου του αλλά και τον έρωτά του για μια νεαρή καθηγήτρια, σχέση που θα εμπλακεί αναπόφευκτα στις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς της πανεπιστημιακής ζωής. Το σημαντικότερο στοιχείο του μυθιστορήματος, γράφει ο συγγραφέας, είναι η συνείδηση του έργου, του επαγγέλματος που έχει ο Στόουνερ Η αγάπη για κάτι είναι αυτό που μετράει.

Η Κριτική μου για το " Ίσως την Επόμενη φορά " Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Ίσως την επόμενη φορά ένας δυνατός τίτλος, που αφήνει αιχμές, αμφιβολίες και μια τελεσίδικη χροιά. Είναι σαν αμφιταλαντεύεται, σαν να αιωρείται ανάμεσα σε αυτό που θέλει να πει ο συγγραφέας και σε αυτό που έχει ανάγκη να φανταστεί ο αναγνώστης.Το διάλεξα ανάμεσα σε πολλά βιβλία, αποκλειστικά από τον τίτλο του. Δεν κοίταξα καν το οπισθόφυλλο για να διαβάσω την υπόθεση. Είναι κάτι που σπάνια κάνω μιας και το πρώτο πράγμα που κοιτάω σε ένα βιβλίο είναι η περίληψη του. Αυτό το βιβλίο μάλλον με επέλεξε και πολύ καλά έκανε γιατί και μου άρεσε πολύ και έβαλε στην λίστα μου έναν ακόμα συγγραφέα που θα ακολουθήσω στα επόμενα βήματα του ή θα ψάξω να βρω κάποιο προηγούμενο του κείμενο για να το εντάξω στα επόμενα αναγνώσματα μου. Μια ξεχωριστή ερωτική ιστορία που ξεδιπλώνεται με μια ιδιόμορφη πλοκή που εστιάζει στις σκέψεις και στις εμμονές των πρωταγωνιστών. Που εμβαθύνει στις διαφορετικές προσδοκίες και φανερώνει τις πραγματικές εγωιστικές τους προθέσεις

Συννεφιάζει Μενέλαος Λουντέμης 30 Μαΐου σας παρουσιάζουμε αναλυτικά το Βιβλίο

Το Συννεφιάζει κυκλοφορεί για πρώτη φορά το 1946 και αποτελεί το πρώτο μέρος της άτυπης τετραλογίας του Μέλιου. Ο Μέλιος Καδράς είναι ένα ορφανό προσφυγόπουλο από την Κωνσταντινούπολη, που καταλήγει στο Βαρτεκόπι (σημερινή Σκύδρα) στην Δυτική Μακεδονία. Περιπέτειες και δρώμενα μιας στερημένης ζωής αποτυπωμένα μέσα σε ένα ανυπέρβλητο κείμενο. Θα ξεκινήσω να σας παρουσιάζω ένα ένα αυτά τα βιβλία της Τετραλογίας που κάποιοι γνωρίζετε. Που αξίζει όμως ακόμα περισσότεροι να γίνεται κοινωνοί ενός απο τους ήρωες που στιγμάτισαν την Ελληνική λογοτεχνία. Αλλά και να γνωρίσετε έναν λογοτέχνη που είναι ένας απο τους πολυγραφότερους Έλληνες συγγραφείς τον Μενέλαο Λουντέμη . Ξεκινάω με το πρώτο βιβλίο της Τετραλογίας το "Συννεφιάζει"  στις 30 Μαϊου με αναλυτική και διεισδυτική παρουσίαση του. Γιατί θα πρέπει εμβόλιμα με τα σύγχρονα αναγνώσματα να ανατρέχουμε και στα παλαιότερα αυτά που καθόρισαν στιγμές της Ελληνικής στην προκειμένη περίπτωση Λογοτεχνίας. Η πρώτη μου επαφή με

Η Κριτική μου για " Το Παιδί της Στάζι " David Young

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Ένα πολυσύνθετο αστυνομικό μυθιστόρημα που εξελίσσεται με τρόπο εξαιρετικό σε πολιτικό θρίλερ με πολλές ψυχογραφικές διακυμάνσεις και πολλές συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές.   Η Υπόθεση διαδραματίζεται στο Ανατολικό Βερολίνο το 1975 όταν η Υπολοχαγός Κάριν Μίλερ αναλαμβάνει να επιλύσει τον φόνο μιας έφηβης που βρέθηκε στην περίμετρο του Τείχους του Βερολίνου. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται είναι θολά, συγκεχυμένα και περίεργα.  Το θύμα κακοποιημένο και σκόπιμα μη αναγνωρίσιμο. Η κοπέλα φαίνεται πως ήθελε να δραπετεύσει απο την Δυτική προς την Ανατολική Γερμανία και όχι το αντίστροφο όπως θα ήταν το φυσιολογικό. Κομμάτια ενός σκηνοθετημένου σκηνικού ξετυλίγονται με γοργό ρυθμό για να οδηγήσουν την υπόθεση σε σκοτεινά και επικίνδυνα μονοπάτια.  Το έντονο ενδιαφέρον που θα δείξει για την υπόθεση η Στάζι θα οριοθετήσει σε στενά και συγκεκριμένα πλαίσια τις έρευνες. Γεγονός που θα περιορίσει ασφυκτικά τις κινήσεις της Κάριν και των συνεργατών της. Η

Ο ανεπιθύμητος νεκρός Γιώργος Πράτανος

26 Οκτωβρίου 1957. Η Ελένη Καζαντζάκη έχει να επιτελέσει ένα θλιβερό καθήκον: Να θάψει τον άντρα της, που πέθανε στη Γερμανία, μακριά απ’ την πατρίδα του. Μαζί με την πνευματική παρακαταθήκη του Νίκου Καζαντζάκη, όμως, κληρονομεί και τους δύο πανίσχυρους εχθρούς του συζύγου της, το επίσημο Ελληνικό Κράτος και την Εκκλησία. Τις επόμενες δέκα ημέρες θα αντιμετωπίσει προκλήσεις, προδοσίες και προσβολές και για μόνη διαφυγή θα έχει τις αναμνήσεις από τη συναρπαστική ζωή με τον μεγάλο στοχαστή. Η αρχική αποστροφή της προς τον Καζαντζάκη… Το αναπάντεχο φλερτ του… Ο αντισυμβατικός τρόπος με τον οποίο την προσκάλεσε να μείνουν στη Μόσχα… Ο διωγμός τους από το κατεστημένο και τα χαμένα Νόμπελ για τα οποία τόσο αγωνίστηκαν… Την ίδια ώρα, σε μια Αθήνα που μόλις ξεπερνάει το σοκ των πολέμων, ο νεαρός Φρέντυ Γερμανός αναλαμβάνει το πρώτο μεγάλο ρεπορτάζ της καριέρας του: Να καλύψει δημοσιογραφικά την επικείμενη κηδεία, τις προθέσεις του απλού λαού, αλλά και τις απίστευτες μηχανορραφίες που σ

12 Γυναίκες Κώστας- Κωνσταντίνος Χαρδαβέλλας Μια ιδιαίτερη εμβάθυνση στο Βιβλίο

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Μια πρωτότυπη ιδέα παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την συγγραφή αυτού του βιβλίου  Είναι πραγματικά Δυσεύρετο το γεγονός να αποφασίζουν πατέρας με γιό να αναπτύξουν ένα λογοτεχνικό κείμενο συνταιριάζοντας τις δυο διαφορετικές και ηλικιακές τους προσωπικότητες. Να ανακατέψουν τα υλικά τους, τις εμπειρίες τους δηλαδή και τις διαφορετικές τους σκέψεις και να αποδώσουν ένα συμπαγές, αδιάρρηκτο και ενιαίο αποτέλεσμα. Δυο άνθρωποι προσπαθούν να συμβιβάσουν την ίδια κεντρική ιδέα και να συνθέσουν από κοινού ένα κείμενο που θα είναι σαν να βγαίνει από την ίδια ψυχή. Και το καταφέρνουν απόλυτα καθώς δεν είναι και τόσο εύκολο να καταλάβεις ποια ιστορία έχει γράψει ο Κώστας και ποια ο Κωνσταντίνος. Οι ιστορίες είναι βασισμένες σε αληθινά γεγονότα. Ο βασικός ήρωας όμως- που τις πλαισιώνει -είναι αυτός που τις χρωματίζει και τις αποδίδει την πραγματική ουσία τους. Ένα βιβλίο λοιπόν που πατάει σε δυο διαφορετικές προσωπικότητες αυτές των συγγραφέων. Αλλά και σε δυ

Όταν φιλούσαμε το Ψωμί Αλμουδένα Γκράντες

Με ποιον τρόπο αντιστέκονται, στο µάτι του κυκλώνα, ζευγάρια και άνθρωποι µονάχοι, γονείς και παιδιά, νέοι και ηλικιωµένοι στα πλήγµατα της κρίσης; Το Όταν φιλούσαµε το ψωµί διηγείται, µε διεισδυτικό και συγκινητικό τρόπο, τη ζωή καθηµερινών ανθρώπων της διπλανής πόρτας: µιας οικογένειας που επιστρέφει από διακοπές αποφασισµένη να συνεχίσει απαράλλαχτη την καθηµερινή της ρουτίνα, ενός διαζευγµένου που ακούγεται πίσω απ’ τη µεσοτοιχία να κλαίει, της γιαγιάς που στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο µήνες νωρίτερα για να δώσει κουράγιο στους δικούς της, µιας γυναίκας που αποφασίζει να επαναπροσδιορίσει την ύπαρξή της και επιστρέφει στην ύπαιθρο για να ζήσει στη γη που έθρεψε τους προγόνους της… Στο κοµµωτήριο, στο µπαρ, στα γραφεία ή στο Κέντρο Υγείας, οι ήρωες σ’ αυτό το σπονδυλωτό µυθιστόρηµα θα ζήσουν γλυκόπικρες στιγµές µιας απρόσµενης αλληλεγγύης, στιγµές αγανάκτησης και οργής, αλλά και τρυφερότητας και επιµονής. Και θα καταλάβουν γιατί οι παππούδες τους τους έµαθαν, όταν ήταν µ

Η Γυναίκα με τα Κόκκινα μαλλιά Ορχάν Παμούκ

Πόσο καθοριστική για την υπόλοιπη ζωή µας είναι η πρώτη ερωτική εµπειρία; Ή µήπως αυτό που ορίζει τη µοίρα µας είναι η δύναµη της ιστορίας και των μύθων; Στα µέσα της δεκαετίας του 1980, ενώ ο πηγαδάς µάστορας Μαχµούτ και ο έφηβος βοηθός του Τζεµ σκάβουν ένα πηγάδι σ’ ένα δύσκολο κοµµάτι γης για να βρουν νερό, µια µυστηριώδης γυναίκα, ηθοποιός ενός περιοδεύοντος θιάσου, κάθε βράδυ στο υπαίθριο θέατρό της αφηγείται στους θεατές παλιά παραµύθια και ιστορίες. Η Γυναίκα µε τα κόκκινα µαλλιά, µε άξονα τον έρωτα του Τζεµ, µας παρασέρνει στη δίνη ενός µεγάλου ανθρώπινου εγκλήµατος. Μας αφηγείται τη γνωριµία του νεαρού ήρωα µε τον έρωτα, τη ζήλια, την υπευθυνότητα, την ανεξαρτησία, πραγµατεύεται θέµατα σχέσης πατέρα και γιου, «αυταρχισµού», διαµόρφωσης της προσωπικότητας. ∆ύο θανάσιµα αµαρτήµατα, η πατροκτονία και η παιδοκτονία, θα απασχολήσουν τον αναγνώστη, που για άλλη µια φορά θα συναντηθεί µε δύο θεµελιώδη έργα του δυτικού και ανατολικού κόσµου, τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή και τ

Το Παιδί Fiona Barton

Μπορείς να θάψεις την ιστορία… αλλά δεν μπορείς να θάψεις την αλήθεια Σε ένα άρθρο μιας απογευματινής εφημερίδας γίνεται αναφορά σε μια τραγωδία που εκτυλίχθηκε πριν από σαράντα χρόνια. Οι περισσότεροι αναγνώστες ούτε που της δίνουν σημασία, αλλά τρεις γυναίκες, παντελώς άγνωστες μεταξύ τους, νιώθουν σαν να ανοίγει η γη κάτω από τα πόδια τους. Για την πρώτη από αυτές, το άρθρο αποτελεί βασανιστική υπενθύμιση του πιο δραματικού περιστατικού που έχει ζήσει στη ζωή της. Η δεύτερη συνειδητοποιεί το επικίνδυνο ενδεχόμενο να αποκαλυφθεί το σκοτεινό μυστικό της. Και για την τρίτη γυναίκα, μια δημοσιογράφο, αυτό είναι το πρώτο στοιχείο που θα την ωθήσει στο κυνήγι της αλήθειας. Και τότε η ιστορία του παιδιού έρχεται στο φως, μαζί με τα θαμμένα, ξεχασμένα οστά του…

Αχανής Μοναξιά Kristin Hannah

«Μια γυναίκα πρέπει να είναι δυνατή σαν ατσάλι εδώ… Εδώ επιτρέπεται να κάνεις μόνο ένα λάθος. Το δεύτερο θα σε σκοτώσει!» 1974. Ο Ερντ έχει μόλις επιστρέψει από το Βιετνάμ, όπου ήταν αιχμάλωτος πολέμου, και δεν μπορεί να στεριώσει σε καμία δουλειά. Όταν κληρονομεί ένα σπίτι στην Αλάσκα, διακρίνει μια ευκαιρία διαφυγής και μετακομίζει εκεί με τη σύζυγο και την έφηβη κόρη του. Όμως η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα είναι δύσκολη, παρότι η τοπική κοινωνία τούς υποδέχεται εγκάρδια. Το αφόρητο κρύο, η πείνα και το μόνιμο σκοτάδι του χειμώνα βγάζουν στην επιφάνεια τον χειρότερο εαυτό τού Ερντ που ξεσπά βίαια στην Κόρα, τη γυναίκα του. Εκείνη προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη και να προστατεύσει την έφηβη Λένι που, σε πείσμα των σκληρών συνθηκών, βιώνει τον πρώτο της έρωτα… Μια επική ιστορία για την ανθρώπινη επιβίωση και τον νεανικό έρωτα που ανθίζει κόντρα στις αντιξοότητες της ζωής. Ένα μυθιστόρημα με καφκικές αποχρώσεις, που παράλληλα αναδίδει ελπί

Μετάξι Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα Νεκταρία

Μικρά Ασία, 1880. Στην Κίο τον βάφτισαν Αρσένιο. Στη Λιόν τον φώναζαν Αρσέν. Στην Αλεξάνδρεια τον είπαν μέγα ράφτη. Στα μυστικά της τέχνης τον μύησε ο παππούς του, ο Πετρής. Ο Αρμένιος δάσκαλος Τορκομιάν θα τον διδάξει τις νέες τεχνικές στα μεταξουργεία της Προύσας. Ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά του. Στη Λιόν θα μεγαλουργήσει πλάι στους εργάτες του μεταξιού. Οι τύψεις της λησμονιάς και της καλύτερης ζωής που έφτιαξε τον στοιχειώνουν. Όμως ο δρόμος του μεταξιού ξεκινάει πάντα με μια θυσία. Κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή. Θα νιώσει καλά μόνο στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια. Θα βιώσει τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο μέσα από τον απόηχο των γεγονότων. Ωστόσο, θα επιστρέψει στην Κίο λίγο πριν από την καταστροφή του 1922 με σκοπό να σώσει την οικογένειά του. Στη συνείδησή του το μετάξι συνυφαίνεται με τον έρωτα, με τα αδιέξοδα της παιδικής φιλίας, την αναζήτηση μιας μητρικής αγκαλιάς και με τις μεταμορφώσεις του κόσμου στις αρχές του εικοστού αιώνα. Στις πόλεις του μεταξιού η ζωή του μπερδεύ

Κράτος Δικαίου... Η αποκάλυψη Δαμιανάκου Μαρία

«Ένιωσε τις ρόδες να περνάνε από πάνω του...να του συνθλίβουν τα κόκαλα. Κι όταν το αυτοκίνητο έκανε όπισθεν για να του δώσει την χαριστική βολή, η ψυχή του έφυγε με την μορφή μιας κραυγής!» Αυτός ήταν ένας ασυνείδητος οδηγός που είχε σκοτώσει έναν πεζό. Κι αυτή ήταν η ποινή του. Να πεθάνει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως σκότωσε έναν αθώο άνθρωπο. Γιατί στο Κράτος Δικαίου, η τιμωρία ενός εγκληματία είναι το ίδιο του το έγκλημα! Μια κοινωνία που έχει εκμηδενίσει την εγκληματικότητα, με μόνο μέσο την άμεση και παραδειγματική τιμωρία του θύτη, είναι άραγε το ιδανικό μέρος για να ζει κάποιος..; 

Μπαρόκ Αμάντα Μιχαλοπούλου

Ποια είναι η καλύτερη κρυψώνα για χρήματα; Τι σημαίνει "kell pisilni" στα ουγγαρέζικα; Τι θα συμβεί αν ξανασυναντήσεις τον πρώτο σου έρωτα ή το φάντασμα του αγαπημένου σου ξάδερφου; Γιατί χαμογελάει η αυτοκράτειρα Θεοδώρα; Αν ένας γεωργός χρωστάει στην Αγροτική Τράπεζα 1.800 δραχμές και πληρώσει τα δύο πέμπτα του χρέους του, πόσα χρήματα χρωστάει ακόμα; Τελικά, μπορείς να ζήσεις σύμφωνα με τους κανόνες του μπαρόκ; Μπαρόκ σημαίνει να ζεις αποφασιστικά, να ζεις δραματικά, να τεντώνεσαι στα ξέστρωτα σεντόνια. Μπαρόκ σημαίνει να γίνεις ο Δαβίδ του Μπερνίνι τη στιγμή που ρίχνει την πέτρα. Μπαρόκ σημαίνει να τραγουδάς μόνος σου πάνω στο ηλίθιο basso continuo. Τραγούδα, λοιπόν. Τώρα. Το νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου είναι ένα αναπάντεχο μυθιστόρημα "ανηλικίωσης", μια περιπετειώδης αναζήτηση του εαυτού και των αντανακλάσεων του. Η ηρωίδα της μικραίνει αντί να μεγαλώνει, και μαζί της στενεύει ο τόπος. Η Ελλάδα ονειρεύεται την Ευρώπη, οι συνταγματάρχες επιστρέφουν,

Ο αόρατος άνθρωπος από το Σάλεμ Christoffer Carlsson

Μια νέα γυναίκα βρίσκεται δολοφονημένη σε ένα κέντρο φιλοξενίας για απόκληρους και για ανθρώπους με παρεκκλίνουσα συμπεριφορά στη Στοκχόλμη. Στην ίδια πολυκατοικία, δύο ορόφους πιο πάνω, ξυπνά ο αστυνομικός Λέο Γιούνκερ από τα γαλάζια φώτα των φάρων των περιπολικών. Ξεκινά η έρευνα για την ανεύρεση του δολοφόνου, αλλά κάθε βήμα προς τα εμπρός οδηγεί πιο βαθιά στο λαβύρινθο που έχει δημιουργήσει ο άφαντος δράστης. Είκοσι χρόνια πριν, την εποχή που ο Λέο ήταν έφηβος, γνώρισε δύο πρόσωπα που έμειναν για πάντα στην καρδιά του. Ήταν ο Τζον, που έγινε πολύ καλός του φίλος, και η αδελφή του Τζον, η Τζούλια, που έγινε κάτι παραπάνω από φίλη του. Ο άνθρωπος όμως που θα αλλάξει τα πάντα είναι αυτός που καραδοκεί στο σκοτάδι. «Αποµακρύνθηκα από την πόρτα του παλιού σου σπιτιού κι έφυγα. Κρύβοµαι. Ταξιδεύω τώρα που σου γράφω. Κινούµαι.; ε µου άρεσε να ταξιδεύω όταν ήµουν παιδί, τώρα όµως το γουστάρω. ?εν µπορείς να αιχµαλωτίσεις έναν άνθρωπο που κινείται. Το έµαθα καλά αυτό. Ο άνθρωπος που κι

Η Κριτική μου για το " Ο Δερματοστίκτης του Άουσβιτς " Χέδερ Μόρρις

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου     Ο Δερματοστίκτης του Άουσβιτς είναι η Ιστορία δυο συνηθισμένων ανθρώπων, που έζησαν σε ασυνήθιστους καιρούς, στερημένοι όχι μόνο απο την ελευθερία τους, αλλά και την αξιοπρέπεια, τα ονόματα και την ταυτότητα τους. Μια μυστική αγάπη που άνθισε μέσα στο στρατόπεδο της φρίκης. Που στάθηκε όρθια θρέφοντας με την δύναμη της, τις στιγμές που οι πρωταγωνιστές της λυγίζουν μπροστά στις κακουχίες και τα απίστευτα βασανιστήρια.  Ιστορία βαθιάς αγάπης και σθεναρής επιβίωσης μέσα από πέρα για πέρα αληθινά γεγονότα. Μιας και η Χέδερ Μόρρις κατέγραφε με κάθε λεπτομέρεια τρία ολόκληρα χρόνια την αληθινή ιστορία του Λάλε Σοκολόφ και της Γκίτα της γυναίκας που δεν είχε κάποτε όνομα, αλλά μόνο ένα νούμερο χαραγμένο στο μπράτσο.    Κάποτε τον έλεγαν ,Λούντβιγκ Άϊζενμπεργκ, ήταν τότε τον καιρό της Ειρήνης. Τώρα είναι ένας άντρας που προσπαθεί να κρατηθεί ζωντανός όσο περισσότερο γίνεται. Αποδέχεται να εκτοπιστεί από την περιοχή που γεννήθηκε και μεγάλωσε για να σώσ

Συνέντευξη με την Μαρία Γαβριελάτου - Μιλάμε για το Βιβλίο της " Τα σπασμένα φτερά της νιότης μου "

Επιμέλεια συνέντευξης Ρετετάκου Γεωργία     Τα σπασμένα φτερά της Νιότης μου είναι το πρόσφατο βιβλίο της Μαρίας Γαβριελάτου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη . Έχουμε μαζί μας λοιπόν την Μαρία για να μιλήσουμε για το Βιβλίο και να πάρουμε απαντήσεις επάνω σε κάποια πράγματα που το αφορούν.  Ένα βιβλίο από τα λίγα βιβλία που έχουν σαν κεντρικό ήρωα έναν άντρα. Έναν άντρα ήρωα που θα αγαπήσετε, θα θαυμάσετε και θα ζηλέψετε. Γιατί ποιος δεν θα ήθελε στην ζωή του, κρυφά ή φανερά έναν άντρα έτοιμο να θυσιάσει τα πάντα για εμάς; 1. Από που εμπνεύστηκες την Ιστορία του Βιβλίου σου και ποιο είναι το μεγαλύτερο μήνυμα που θέλεις να περάσεις μέσα από τις σελίδες του; Η έμπνευση ήρθε από την προσωπική ιστορία του παππού μου και το μεγαλύτερο μήνυμα που πιστεύω ότι περνάει είναι η θέληση για ζωή. 2. Ο Βασικός κορμός του Βιβλίου εστιάζει στην ψυχοσύνθεση και την συναισθηματική εξέλιξη ενός άντρα, του Στράτου. Γιατί επέλεξες να βασίσεις το βιβλίο σου σε ένα αντρικό πρότυπο;

Η Κριτική μου για το "Ευτόπια - Τα χρόνια του Μανιφέστου" Άννη Παπαθεοδώρου

     Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου    Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε πολλές και έντονες καταστάσεις μέσα στα χρόνια της κρίσης. Ζούμε πράγματα που τα αντιλαμβανόμαστε, αλλά νιώθουμε ανίκανοι να τα αλλάξουμε και πράγματα που δεν θα τα καταλαβαίνουμε μιας και υπόγεια και μεθοδικά έχουν κατακλύσει κάθε ίνα της ψυχής μας υπνωτίζοντας μας και φέρνοντας μας μπροστά σε πολλές τετελεσμένες καταστάσεις. Καταστάσεις που μας οδηγούν τελικά στην απώλεια κάθε ίχνους ελευθερίας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.    Λέμε ότι ξέρουμε τι μας συμβαίνει. Λέμε ότι καταλαβαίνουμε όλες τις αλλαγές στην ζωή μας. Λέμε πως αυτό που βιώνουμε είναι απλά το άλμα προς το μέλλον που έχει μόνο μερικές υποχρεωτικές στερήσεις και δεδομένες απώλειες στην ζωή μας. Λέμε πως μπόρα είναι θα περάσει, και σε λίγο θα έρθει το πολυπόθητο ουράνιο τόξο, που θα φωτίσει και πάλι την ζωή μας.  Λέμε ότι ελέγχουμε την κατάσταση με την ανεξάντλητη υπομονή και την απόλυτη αφοσίωση στο σύστημα που έχει αναλάβει να μας βγάλει απο το τούν