Το Συννεφιάζει κυκλοφορεί για πρώτη φορά το 1946 και αποτελεί το πρώτο μέρος της άτυπης τετραλογίας του Μέλιου. Ο Μέλιος Καδράς είναι ένα ορφανό προσφυγόπουλο από την Κωνσταντινούπολη, που καταλήγει στο Βαρτεκόπι (σημερινή Σκύδρα) στην Δυτική Μακεδονία. Περιπέτειες και δρώμενα μιας στερημένης ζωής αποτυπωμένα μέσα σε ένα ανυπέρβλητο κείμενο. Θα ξεκινήσω να σας παρουσιάζω ένα ένα αυτά τα βιβλία της Τετραλογίας που κάποιοι γνωρίζετε. Που αξίζει όμως ακόμα περισσότεροι να γίνεται κοινωνοί ενός απο τους ήρωες που στιγμάτισαν την Ελληνική λογοτεχνία. Αλλά και να γνωρίσετε έναν λογοτέχνη που είναι ένας απο τους πολυγραφότερους Έλληνες συγγραφείς τον Μενέλαο Λουντέμη .
Ξεκινάω με το πρώτο βιβλίο της Τετραλογίας το "Συννεφιάζει" στις 30 Μαϊου με αναλυτική και διεισδυτική παρουσίαση του. Γιατί θα πρέπει εμβόλιμα με τα σύγχρονα αναγνώσματα να ανατρέχουμε και στα παλαιότερα αυτά που καθόρισαν στιγμές της Ελληνικής στην προκειμένη περίπτωση Λογοτεχνίας.
Η πρώτη μου επαφή με το βιβλίο ήταν σε κάποια τάξη του Γυμνασίου ίσως και του Λυκείου δεν θυμάμαι ακριβώς. Τα δυνατά συναισθήματα που μου δημιούργησε το απόσπασμα που υπήρχε στο βιβλίο της Νεοελληνικής γλώσσας, μου δημιούργησε την ανάγκη να διαβάσω ολοκληρωμένο το βιβλίο λίγο καιρό αργότερα. Και να έρθω σε επαφή για πρώτη φορά με την συγκλονιστική ιστορική στιγμή της Ανταλλαγής των πληθυσμών μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Ήταν η πρώτη φορά που διάβαζα Λουντέμη και η αρχή να αναζητήσω όλα τα υπόλοιπα κείμενα του. Τον Θεωρώ κορυφαίο Λογοτέχνη της Πατρίδας μας και θα τολμήσω να πω κατάφωρα αδικημένο εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων. Αν ο Λουντέμης δεν είχε ταυτιστεί με την Αριστερή του ιδεοληψία σίγουρα θα είχε διαβαστεί από πολύ περισσότερο κόσμο. Όσοι δεν τον έχετε διαβάσει τολμήστε να ξεκινήσετε να διαβάζετε κάτι δικό του. Θα νιώσετε την τρυφερότητα του, την αμεσότητα του και την άπλετη φιλοσοφική του διάθεση να αγγίζει την ζωή και τα ζητήματα της με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
30 Μαΐου λοιπόν ξεκινάμε με το Συννεφιάζει......
Λίγα Λόγια για το Βιβλίο:
Το 1923, µετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ένα ορφανό αγόρι θα βρεθεί προσφυγόπουλο στο Βερτεκόπι, στη σηµερινή Σκύδρα. Εκεί θα γίνει στενός φίλος µ’ ένα τουρκάκι, τον µικρό Σουκρή, που θα πρέπει να ακολουθήσει την αντίστροφη πορεία – αν και η µοίρα του θα είναι ακόµα πιο σκληρή. Η περιπλάνηση του µικρού ήρωα σε πόλεις και χωριά της Μακεδονίας, όπου πασχίζει να επιβιώσει δουλεύοντας πότε ως πλανόδιος πωλητής και πότε ως λασπάς, θα δοκιµάσει τις αντοχές του και θα του µάθει τη σκληρότητα της ζωής από πρώτο χέρι. Αλλά η αγνή του ψυχή και η ευαισθησία του δε θα πάψουν να αναζητούν εκείνο τον τόπο όπου τα παιδιά δε δουλεύουν και είναι πάντα ευτυχισµένα.
οι πιο πολλοι συγγραφεις στην Ελλαδα ηταν αριστερων πεποιθησεων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο τους πιο γνωστους που ηταν δεξιων ηταν ο Στρατης Μυριβηλης
σχεδον ολοι οι αλλοι ηταν απο την απεναντι