Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2021

Η Κριτική μου "Η δίκη που άλλαξε τον κόσμο" Στέφανος Δάνδολος - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Ένα πραγματικά δύσκολο συγγραφικό εγχείρημα για τον συγγραφέα η σύλληψη και η πραγμάτωση αυτού του βιβλίου. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που καλείται να φωτίσει τις αινιγματικές προσωπικότητες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην δίκη του Χριστού. Ένα μυθιστόρημα που προσπαθεί να διεισδύσει στις ψυχές του Πόντιου Πιλάτου, και της συζύγου του Κλαυδίας Πρόκλας η οποία και προσπάθησε να σώσει τον Χριστό, χωρίς να καταφέρει να ανατρέψει την καθορισμένη απόφαση. Και ανάμεσα τους η Ραχήλ η γυναίκα που καλείται να μεταφέρει το μήνυμα της Πρόκλας στον Πόντιο Πιλάτο. Αλλά και ο Μάξιμος Πετρόνιος ο Ρωμαίος Πολέμαρχος που αλλάζει εντελώς την ζωή του και την φιλοσοφία του, επηρεασμένος βαθιά από την διδασκαλία του Χριστού. Μέσα από αυτά τα σημαντικά πρόσωπα ο συγγραφέας κάνει ένα ουσιαστικό και συνταρακτικό ταξίδι στην δίκη που άλλαξε τον κόσμο, αλλά και σε μια ολόκληρη εποχή που καθορίστηκε από τις ιδέες την Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού. Και γενικότερα τον τρόπο που επηρέασε πρόσωπα και γεγονότ

Η Κριτική μου "Το τρένο των παιδιών" Βιόλα Αρτόνε - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Οι ιστορίες γραμμένες από ενήλικες αλλά δοσμένες μέσα από τα μάτια και τον τρόπο σκέψεις των παιδιών πάντα με γοήτευαν. Συνήθως τέτοιες ιστορίες τις επιλέγω με κλειστά μάτια. Έτσι και αυτό το βιβλίο το επέλεξα από ένστικτο χωρίς να μπω καν στον κόπο να διαβάσω κριτικές, απόψεις ή ότι άλλο. Και πραγματικά δεν με διέψευσε ούτε το ένστικτο μου, ούτε η αντίληψη μου στο ότι οι καλύτερες ιστορίες φτιάχνονται όταν τις διηγούνται παιδιά ή οι ενήλικες γινόμαστε και πάλι παιδιά για να μπορέσουμε να τις αποδώσουμε.  Το τρένο των παιδιών είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στην Νάπολη του 1946, δηλαδή λίγο μετά το τέλος του πολέμου στην μεταπολεμική Ιταλία και τις διαφοροποιήσεις της ανάμεσα στον Βορά και τον Νότο. Μέσα από την εκπληκτική αφήγηση του επτάχρονου Αμερίγκο, τον ψυχικό του κόσμο. το βλέμμα του, τις σκέψεις του. Τους φόβους του αλλά και τις κρυφές του σκέψεις ξεναγούμαστε σε μια χώρα που προσπαθεί να σταθεί και πάλι στα πόδια της, μέσα όμως από δύσκολες αποφάσεις και π

Η Κριτική μου "Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι" Ocean Vuong - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι είναι το σπαρακτικό γράμμα και η συγκλονιστική αποτύπωση των στιγμών ενός γιού προς την αναλφάβητη μητέρα του. Μια εξομολόγηση που εκ των προτέρων γνωρίζει ότι δεν θα την διαβάσει ποτέ η μητέρα του. Μέσα από αυτό το γράμμα περνάνε στιγμές της ζωής του πρωταγωνιστή που δένονται σε ένα μυθιστόρημα που κραυγάζει μέσα από μια νηνεμία. Ένα μυθιστόρημα που μιλάει για τον πόλεμο, τα βάσανα, την μετανάστευση και τον ξεριζωμό των ανθρώπων. «Ας αρχίσω για άλλη μια φορά.  Αγαπημένη μου μαμά, Σου γράφω σε μια προσπάθεια να σε πλησιάσω – ακόμα κι αν κάθε λέξη που βάζω κάτω στο χαρτί με απομακρύνει περισσότερο από εσένα.» "Δεν ξέρω αν είσαι ευτυχισμένη μαμά. Ποτέ δεν σε ρώτησα." Ο Vuong μας περιγράφει την ζωή του με την μητέρα του, την γιαγιά του και τον πρώτο έρωτα της ζωής του. Ξεδιπλώνει την αφήγηση του μέσα από το πολύτιμο θησαυροφυλάκιο των αναμνήσεων του και μας φέρνει κατάματα με τις δικές του πληγές, αλλά και εν συνεχεία με τις πληγές και τα τραύμ

Η Κριτική μου "Ακάκιε" Κώστας Κρομμύδας - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Η προσφώνηση Ακάκιε σημάδεψε γενιές και γενιές ανθρώπων. Ανάμεσα σε αυτούς και εμένα. Ήταν το σλόγκαν μιας διαφήμισης, που σε εμένα εκεί στα παιδικά μου χρόνια είχε δημιουργήσει μια αίσθηση πραγματικότητας καθώς βάδιζα στις διακοπές μου, νωχελικά μέσα σε πραγματικούς σιτοβολώνες του Θεσσαλικού κάμπου.   Όταν είσαι παιδί δεν καταλαβαίνεις τις πραγματικές ιστορίες που κρύβονται πίσω από κάθε κομμάτι γης ή κάθε κομμάτι μόχθου. Τις φαντάζεσαι όμως και μάλιστα με έναν τρόπο ακατέργαστο και γνήσιο. Κάπως έτσι φανταζόμουν και επεξεργαζόμουν και εγώ όλο αυτό το μυστήριο που κρύβονταν πίσω από κάθε υλικό που έφτανε στο σπίτι μας και ειδικά στο τραπέζι μας. Ο Κώστας Κρομμύδας επιλέγει να μας φέρει κοντά στην αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, φέρνοντας επανάσταση στην αγορά Ζυμαρικών με τις καινοτόμες ιδέες του. Αλλά αλλάζοντας παράλληλα και τις διατροφικές αξίες των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Το βιβλίο είναι μια μυθιστορηματική βιογραφία που αγγίζει με ευαισθησία

Η Κριτική μου "Καπράγια" Πέμη Γκανά - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Πάντα με γοήτευαν τα βιβλία που είναι ζωσμένα σε ένα πέπλο θολό, ζοφερό και μυστηριακό. Που δημιουργούν από τις λέξεις και τις εικόνες τους μια ατμόσφαιρα μοναδική, αναδύοντας μέσα από αυτή την ατμόσφαιρα συναισθήματα που αλλάζουν διαρκώς κατακλύζοντας σε σταδιακά και δημιουργώντας παράλληλα μια νέα πραγματικότητα μέσα από τις ανατροπές τους. Γιατί σε αυτό το βιβλίο αυτό που ανατρέπει τις εξελίξεις είναι τα ίδια συναισθήματα που αλλάζουν για να αναδείξουν το μέγεθος της φθοράς εκείνων που υποφέρουν και εκείνων που προσπαθούν να εξηγήσουν και να αλλάξουν τα γεγονότα με έναν είτε θεμιτό τρόπο που να δικαιολογεί ώριμα την ουσία των πράξεων είτε με έναν αιρετικό και παράδοξο τρόπο. Που έρχεται κόντρα με κάθε τι ανθρώπινο και λογικό. Από την μια η απελπισία και από την άλλη η σκοταδιστική εμμονή. Και ανάμεσα σε αυτά εκείνος που θα προσπαθήσει να ισορροπήσει τα πράγματα ώστε να οδηγηθεί στην οδυνηρή αλλά λυτρωτική ωστόσο αλήθεια. Μια αλήθεια που θα ακροβατεί πάντα ανάμεσα στο σκοτάδι και στο