ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΡΓΑ / VIVLIONERGA

  Επειδή προέρχομαι από προσφυγική οικογένεια, πάντα με συγκινούν οι ιστορίες που αναφέρονται σε πρόσφυγες, σε ξεριζωμό, σε επανένταξη σε μια νέα πατρίδα. Τα βιβλία αυτά εκτός από ιστορία και μνήμες κουβαλάνε και μια ολόκληρη παράδοση. Ήθη, έθιμα, ντοπιολαλιές, γεύσεις, αρώματα, νοσταλγία και προσμονή.  Το βιβλίο της Στέλλας Καλλέ έχει όλα αυτά τα στοιχεία που επαναφέρουν μέσα μας όλα αυτά που δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Όλα αυτά που πρέπει να θυμόμαστε ώστε να κρατήσουμε στον χρόνο τις μνήμες και την ιστορικότητα ενός τόπου και των ανθρώπων που έζησαν σε αυτόν αφήνοντας το χνάρι τους σε κάθε σημείο και εξέλιξη του. "Οι άνθρωποι μπορούν να ξεχάσουν όσα τους πληγώνουν, μα ποτέ όσους τους αγαπούν..." Διαβάζουμε στο Προλογικό του σημείωμα. Λόγια από την ίδια την συγγραφέα: Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο με μεγάλη αγάπη  για τη γενέτειρά μου, την Ορεστιάδα, στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα, αλλά και για την, κατά το ήμισυ, καταγωγή μου από την Αδριανούπολη και τα κοντινά χωριά τ...

Σεμπάστιαν: Πώς συνεχίζεις όταν χάνεις τον κόσμο σου; Πριν έξι χρόνια έχασα τον δικό μου και από τότε τίποτα δεν είναι το ίδιο. Λένε πως δεν ήταν δικό μου λάθος. Κανείς τους όμως δεν ήταν εκεί. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορώ να ξεχάσω. Μέχρι που εκείνη τα άλλαξε όλα. Λέξι: Πίστευα πως όταν γύριζα από το Λονδίνο, τα πάντα θα ήταν όπως όταν έφυγα. Τίποτα όμως δεν είναι. Εκείνος είναι ο κολλητός του αδελφού μου. Είναι χαμένος στα σκοτάδια του και εγώ δεν θέλω δεσμεύσεις. Οι δυο μας είμαστε μία καταστροφική ιδέα. Ή μήπως όχι; Οι Πρώτες σκέψεις μου:    Η πρώτη μου επαφή με το συγγραφικό έργο της Τατιάνας Τζινιώλη μόλις ξεκίνησε. Και θα έλεγα πως άμεσα απλά όμορφα και με αρκετό καυστικό χιούμορ ξεκίνησε ένα ταξίδι στο Manhattan και η γνωριμία μου με δυο ξεχωριστούς ήρωες τον Σεμπάστιαν και την Λέξι. Δυο διαφορετικοί χαρακτήρες, που ζητάνε εκ διαμέτρου αντίθετα πράγματα την δεδομένη στιγμή , θα συναντηθούν και θα μπλεχθούν στο χάος των συναισθημάτων...

Συχνά αναρωτιέμαι πώς μερικά βιβλία μπορούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν μεταφέροντας τόσο απλά, τόσο όμορφα και τόσο φυσιολογικά τον αναγνώστη απο την μια εποχή στην άλλη χωρίς να το καταλάβει. Με σύγχρονη γραφή, πλούσιο λεξιλόγιο και με εξαιρετική διαχείριση της πλοκής βιώνουμε μια ζωή αφημένη σε αλλοτινές εποχές. Μια ζωή όμως που εφάπτεται απόλυτα με το σήμερα. Το βιβλίο το ξεκίνησα στις 24/1 και μέχρι τώρα έχω φτάσει στην σελ 130. Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις μου.    Καταλαβαίνεις αμέσως το πόσο μεγάλη έρευνα έχει γίνει στο ιστορικό πλαίσιο της ιστορίας και πόσο άψογα χωρίς να κουράζει η συγγραφέας έχει προσαρμόσει τους ήρωες μέσα σε αυτή την ιστορία. Μεγάλοι έρωτες αλλά και μυστήριο που αχνοφαίνεται συνδέουν τις γενιές των πρωταγωνιστών που μας μεταφέρουν στο Πολιορκημένο Μεσολόγγι , στην Τεργέστη των Ελλήνων της διασποράς και απο εκεί στην ιστορική Μεσσήνη . Το χθές και το σήμερα συγκλίνουν υπέροχα μέσα απο τις αφηγήσεις της γιαγιάς Δάφνης κ...

Το ξεκίνησα εχθές 18/1/2017 και είναι ένα Βιβλίο απο αυτά που λένε Ταυτίζεσαι και κολλάς αμέσως επάνω του. Μαγικό, εξαιρετικό θέμα, πρωτότυπη προσέγγιση και κατακόρυφη εναλλαγή τόσο σε συναισθήματα όσο και στην αντίληψη της ίδιας της ζωής και της πορείας που μπορεί να πάρει απο μία άρνηση. Είναι κατα την γνώμη μου ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι Βιβλιόφιλοι. Είμαι σίγουρη πως θα αλλάξουμε πολλά πράγματα στο πως αντιλαμβανόμαστε ένα βιβλίο και την Θεματολογία του. Μέχρι τώρα έχω διαβάσει 135 σελίδες και θέλω μα τον Θεό αν γίνονταν ένα όνειρο μου Πραγματικότητα να μπορούσα να αποκτήσω το δικό μου Πλωτό Βιβλιοπωλείο και να κληρονομήσω αυτή την υπέροχη υπεραντίληψη του Κυρίου Περντί ώστε να μπορώ να διαβάζω τις Ψυχές των ανθρώπων και να συνταγογραφώ στον κάθε αναγνώστη το δικό του προσωπικό λογοτεχνικό φάρμακο. Υπέροχες γυαλιστερές σελίδες, που λατρεύεις να τις γυρίζεις με την αναμονή της κάθε εξέλιξης που γεμίζει πληθωρικά το κάθε κύτταρο του μυαλού και της Καρδιάς. ...

Και η ανάγνωση το 2017 ξεκινάει με το Βιβλίο του Αγαπημένου φίλου Γαβριήλ Αλεξάνδρου "Χάριτας" που κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις  Ιωλκός . Αποφάσισα κάθε φορά που ξεκινάω ένα βιβλίο να σας αναφέρω κάποια σημαντικά σημεία που θα αποκτώ στην πορεία της ανάγνωσης του βιβλίου μέχρι το αναγνωστικό ταξίδι να φτάσει στο τέλος του. Ξεκίνησα λοιπόν σήμερα 12/1/2017 το "Χάριτας" και έχοντας διαβάσει ένα ελάχιστο αριθμό σελίδων μέχρι τώρα (μόλις 32) το πρώτο συναίσθημα είναι ένας ενθουσιασμός και ένας θαυμασμός. Η προσεγμένη επιλογή λέξεων και η πηγαία, απέριττη και εύστοχη περιγραφή των εικόνων βγάζει απο την πρώτη στιγμή μια ψυχωμένη ιστορία. Έναν αληθινό και ανθρώπινο Κεντρικό ήρωα. Ένα γέννημα που υπόσχεται διδαχή και ελπίδα και σε ιντριγκάρει για μια ανάλογη δυνατή συνέχεια.  Με λίγα λόγια αυτό το βιβλίο σε προδιαθέτει απο τις πρώτες σελίδες για κάτι εξαιρετικό. Επειδή είναι ακόμα νωρίς δεν θέλω να συνεχίσω με περισσότερες λέξεις, αν και το συναίσθημα που βγάζει σε...