Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου
Όταν έκλεισα το βιβλίο αυτό ένιωσα τέτοια πληρότητα, που πραγματικά λίγα βιβλία με έχουν κάνει να αισθανθώ. Απο την αρχή εως το τέλος μια κατάθεση ψυχής απο τον συγγραφέα και τον απεγνωσμένο αγώνα των ηρώων να φανερώσουν τον ψυχισμό τους.Τον εγκλωβισμένο, τον καταπιεσμένο και τον φαινομενικά ευτυχισμένο ψυχισμό που κομμάτι του όλοι μας έχουμε κάπου κρυμμένο μέσα μας. Με λόγο διεισδυτικό ως το μεδούλι προκαλεί τα προσποιητά συναισθήματα και ξεμπροστιάζει την εικονική πραγματικότητα που υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις. Παρομοιώσεις που αποκαλύπτουν διάφανα το κάθε ψήγμα της ψυχολογίας των ηρώων. Ανόθευτες εικόνες. Λέξεις που εθίζουν και ερεθίζουν τον νού και την καρδιά τραβώντας τον αναγνώστη στο κέντρο και στην ουσία της ιστορίας που σκοπό έχει να αφυπνίσει, να διδάξει και να σπάσει τις αλυσίδες μιας συμβατικής και προδιαγεγραμμένης ζωής.
Ένας καρμικός και αταίριαστος έρωτας, αυτός της Ανθής και του Στέφανου έρχεται να αλλάξει ριζικά τις ζωές όλων και να αναδείξει μέσα απο την παράφορη εξέλιξη του όλον τον κρυφό κόσμο που είχαν εντός τους οι ήρωες. Εκείνη κοντά στα 50 και παντρεμένη με δυο παιδιά. Εκείνος έχει σχεδόν τα μισά της χρόνια και είναι πλήρως εξαρτημένος οικονομικά απο τον πατέρα του. Μοιάζει ένα εντελώς ασυμβίβαστο σκηνικό. Και όμως μέσα απο την δυνατή απελπισμένη και παθιασμένη σχέση τους όλα μεταμορφώνονται και μετουσιώνονται αλλιώς. Το πάθος, το πρωτόγνωρο και ασύλληπτο συναίσθημα ξεθάβει σιγά σιγά όλα τα στρώματα μιας δήθεν καλοστημένης ζωής. Η απόγνωση, το ασυμβίβαστο της κοινωνικής θέσης, της ηλικίας. Καταρρέουν όλα τα Χάρτινα και έρχονται στο φως όλα τα αληθινά. Ξεφτισμένες και τελειωμένες απο καιρό σχέσεις θα φανερωθούν. Αλλά και καταστάσεις που έρχονται σιγά σιγά στο φως. Άλλες φορές Ανεπαίσθητα και άλλες με εμφατικό τρόπο παρουσιάζονται μπροστά μας φαινόμενα της εποχής μας. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης που η επίπλαστη μέχρι εχθές ευμάρεια της Ελληνικής οικογένειας δοκιμάζετε ανηλεώς. Η Έλλειψη πραγματικής επικοινωνίας στα ζευγάρια που ξεφτίζει και διαβρώνει σιγά σιγά τις σχέσεις. Η ενδοοικογενειακή βία και ο ψυχολογικός πόλεμος. Κατάλοιπα του παρελθόντος που ορίζουν και κατευθύνουν λανθασμένα την Ψυχή.
Ένα αληθινό και απόλυτα ρεαλιστικό κείμενο που τολμάει να αγγίξει με τρόπο μοναδικό πράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις και να βγάλει απο μέσα τους την αληθινή τους όψη. Το δεύτερο βιβλίο του Χάρη Μαύρου που διαβάζω και έχω μείνει έκπληκτη με τον ιδιαίτερο τρόπο που έχει καταφέρει να εστιάσει στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στον τρόπο που αγγίζει και προσεγγίζει τον έρωτα αποθεώνοντας το μεγαλείο του. Στον τρόπο που έχει επιλέξει να βγάζει στο φως τις θαμμένες μας σκέψεις. Και δεν θεωρώ πλέον πως είναι τυχαία η ενασχόληση του με την συγγραφή. Έχει καταφέρει μέσα απο τις λέξεις του να απελευθερώσει όλο εκείνο το συναίσθημα που χρειαζόμαστε για να δούμε με άλλο μάτι τον αληθινό καθρέπτη της Ψυχής μας.
Πολλά μπράβο για ένα βιβλίο που έπιασα τον εαυτό μου να υπογραμμίζει πολλές απο τις σκέψεις που εξωτερίκευσαν με ιδανικό τρόπο οι ήρωες που ζωντάνεψαν μέσα απο τις σελίδες του!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου