Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα κορυφαία Βιβλία που διάβασα 2016 "Το Παράξενο Ταξίδι ενός Απολεσθέντος Αντικειμένου " Σαλβατόρε Μπαζίλε


Κάθε φορά που ξεκινάς ένα βιβλίο, κάθε φορά που μπαίνεις σε ένα καινούργιο αναγνωστικό ταξίδι αναζητάς αυτό το διαφορετικό, αυτό το ξεχωριστό στοιχείο που θα σε κάνει να μπείς σε ένα νέο κόσμο εντελώς αλλιώτικο απο τους κόσμους στους στους οποίους βρέθηκες στις προηγούμενες λογοτεχνικές σου αναζητήσεις. Αυτό το Βιβλίο δεν θα στιγματίσει απλά τις λογοτεχνικές αναζητήσεις του κάθε αναγνώστη, δεν θα αλλάξει μόνο την σκέψη, την αλήθεια και τα αναγνωστικά δεδομένα του. Θα αυξομειώσει με τρόπο απίστευτο την ηλικία του, θα εμπλουτίσει τις εμπειρίες του, θα αλλάξει και θα μεταστρέψει τα συναισθήματα του και κυριότερα θα αναγκάσει τον κάθε αναγνώστη να καταλάβει ότι τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ. Ότι η πραγματικότητα που πλάθει το μυαλό βασισμένο στα φαινομενικά γεγονότα μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική απο αυτή που φανταζόμαστε στηριζόμενοι σε μισές αλήθειες.

Ο Μικρός Μικέλε επιστρέφοντας µια µέρα από το σχολείο, βλέπει τη µητέρα του µε µια βαλίτσα µπροστά της να κρατάει στα χέρια της το δικό του προσωπικό ημερολόγιο. Το κόκκινο ημερολόγιο του που καταγράφει σκέψεις και γεγονότα απο τις ολιγόχρονες αναμνήσεις του. Η μητέρα του, του ανακοινώνει πως πρέπει να φύγει και του ζητάει να κρατήσει εκείνη το ημερολόγιο του και να του το επιστρέψει όταν εκείνη γυρίσει κοντά του ξανά. Απο εκείνη την στιγμή ο Μικέλε ζεί και αναπνέει για την στιγμή που η μητέρα του θα επιστρέψει. Όμως τα χρόνια περνάνε χωρίς καμία αλλαγή. Ο Μικέλε ελπίζει πάντα, ελπίζει να γυρίσει η μητέρα του και μαζί με αυτή να επιστρέψει και η παιδική του ηρεμία και γαλήνη. Ο χρόνος περνάει ο Μικέλε αλλάζει κλείνεται στον εαυτό του και στον μικρόκοσμο του. Ο σιδηροδρομικός σταθμός που υπηρετεί ο πατέρας του γίνεται το απόλυτο καταφύγιο του. Όταν ο πατέρας του πεθάνει θα του αφήσει μοναδική κληρονομιά την θέση του σταθμάρχη στον μικρό περιφερειακό σιδηροδρομικό σταθμό. Μοναδική του ενασχόληση το καθάρισμα των βαγονιών και η συλλογή απολεσθέντων ή ξεχασμένων αντικειμένων στους θαλάμους η στα καθίσματα των βαγονιών. Με έναν τελετουργικό τρόπο με μια μυστηριακή διαδικασία τα απολεσθέντα αντικείμενα αγγίζουν την ψυχή,την καρδιά και το μυαλό του και υποκαθιστούν τις αξίες στις οποίες δεν ανταποκρίθηκε κανείς ως στην ως τώρα ζωή του. Οι άνθρωποι τον απογοήτευσαν τα αντικείμενα ποτέ. Μένουν εκεί στημένα, σταθερή αξία στην ζωή του να του δίνουν ελπίδα και την μοναδική χαρά,
Ένα απολεσθέν αντικείμενο και η αναζήτηση του θα τον φέρει για πρώτη φορά σε επαφή για λίγο περισσότερο χρόνο με κάποιον θνητό. Την Έλενα. Μια κοπέλα που κουβαλάει πολλά και κρύβει τον δικό της προσωπικό Γολγοθά. Μέσα απο τους προσωπικούς της διαλόγους θα έρθουμε κοντά με μια συγκινητική και σκληρή προσωπική ιστορία. Οι δυο νέοι θα έρθουν κοντά. Ο Μικέλε για πρώτη φορά δεν θα θελήσει να κρατήσει κάποιον άνθρωπο μακριά του και η Έλενα για πρώτη φορά θα αναζητήσει το γέλιο και την συζήτηση στην συντροφιά του Μικέλε. Και οι δυο πια προσπαθούν κρατηθούν απο κάπου. Και τότε γίνεται το πλεόν αναπάντεχο. Ο Μικέλε πάντα ελπίζει σε μια επιστροφή που δεν έρχεται ποτέ ή μάλλον πια δεν έρχεται σχεδόν ποτέ. Γιατί ένα δικό του αντικείμενο, το δικό του προσωπικό ημερολόγιο, το κόκκινο των αναμνήσεων του επιστρέφει ξεχασμένο σε ένα βαγόνι του τρένου που φροντίζει. Ο δικός του γραφικός χαρακτήρας οι δικές του προσωπικές καταχωρήσεις, οι δικές του προσωπικές αναμνήσεις επιστρέφουν πίσω για να ταράξουν την ήρεμη και απαράλλακτη ζωή του. Και η Έλενα θα γίνει η κινητήριος δύναμη του, η αφύπνιση του, η φλόγα που θα του δώσει την δύναμη να αρχίσει να ψάχνει με τις δικές του δυνάμεις το πως το προσωπικό του ημερολόγιο, αυτό που πήρε η μητέρα του στην φυγή της βρέθηκε ξεχασμένο μέσα στο βαγόνι. Ποιός το άφησε; Γιατί το άφησε; Τι σημαίνει αυτό μετά απο τόσα χρόνια; Για να πάρει αυτές τις απαντήσεις και να αναζητήσει επιτέλους την Προσωπική του αλήθεια ο Μικέλε πρέπει να σπάσει τις αλυσίδες της συνήθειας και της ψευδαίσθησης. Να βγεί απο τον ασφαλή περίγυρο που έχει φτιάξει και να βρεθεί στον έξω κόσμο. Μπορεί αλήθεια ένας άνθρωπος που έχει ζήσει είκοσι τρία χρόνια έγκλειστος σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό βλέποντας κάθε μέρα τους ίδιους ανθρώπους, ακολουθώντας συνέχεια τους ίδιους κανόνες της μοναξιάς και της απάθειας να βρεθεί ανάμεσα σε καινούργιους ανθρώπους; Σε καινούργιους τόπους; Σε άλλες συνθήκες ζωής; Θα βρεί το κουράγιο να προχωρήσει, την δύναμη να παλέψει συνθήκες που ως τώρα δεν έχει αντιμετωπίσει; Θα βρεθεί ανάμεσα στα θηρία, θα ψαχουλέψει στα αποθέματα της δύναμης του για να σκεφτεί και να μελετήσει τις επόμενες κινήσεις του. Θα αρχίσει να μαθαίνει την ζωή απο την αρχή. Θα βρεί συμμάχους και εχθρούς! Φίλους και υπονομευτές αυτούς που θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν την δίψα του να μάθει την αλήθεια για την τύχη της μητέρας του. Θα δειλιάσει και θα ανακάμψει πολλές φορές. Θα φοβηθεί, θα δειλιάσει, θα αναθαρρήσει. Ένα κύκλο θα κάνει γύρω του η ζωή αυτή που ως τώρα φοβήθηκε να αντιμετωπίσει. Οι σκιές θα γίνουνε φώς και οι φόβοι του θα γίνουνε δύναμη. Για να καταλάβει στο τέλος πως στην ζωή έχει αξία μόνο όταν κάτι το πιστεύεις πολύ. Πως εχει αξία όταν παλεύεις να μάθεις για όλα όσα σε κάνουν να νιώθεις ανασφάλεια περιέργεια ή δυσπιστία. Η ίδια η ζωή σου δίνει την δύναμη να συνεχίσεις. Η προσπάθεια και η δράση, η αναζήτηση των πραγματικών αιτίων της κάθε πράξης σου δίνουν το κίνητρο να συνεχίσεις.
Ένα παραμύθι για ενήλικες, μια δυνατή ιστορία συναισθημάτων και αναζήτησης μιας προσωπικής ταυτότητας που οι περισσότεροι αγνοούμε. Η παιδικότητα των ηρώων, τα αγνά τους
συναισθήματα αυτά που έχουν επηρεαστεί μόνο απο τον πόνο της απώλεια και ψάχνουν διέξοδο στην ελπίδα θα αλλάξουν ένα κομμάτι του εαυτού μας για πάντα.

Γλυκό, Ρομαντικό γεμάτο δυνατές σκέψεις και μεγάλες αξίες θα δώσει μια άλλη ορατότητα στις θολές σκέψεις της ανασφάλειας μας. Ένα απο τα καλύτερα Βιβλία του 2016 σας καλεί να το εξερευνήσετε.

Ρετετάκου Γεωργία
 

H Κριτική δημοσιεύτηκε στο Βιβλίο της Παρέας

Λίγα λόγια για το Βιβλίο:



Επιστρέφοντας µια µέρα από το σχολείο, ο επτάχρονος Μικέλε βλέπει τη µητέρα του µε µια βαλίτσα µπροστά της και το κόκκινο, µυστικό ηµερολόγιό του στα χέρια της. Ετοιµάζεται να φύγει και ζητάει από τον γιο της να κρατήσει το ηµερόλογιο, µε την υπόσχεση να του το επιστρέψει.
Έχουν περάσει είκοσι τρία χρόνια από τότε, και ο Μικέλε ζει ακόµη στον σιδηροδροµικό σταθµό όπου δουλεύει, µε µοναδική συντροφιά τα απολεσθέντα αντικείµενα που βρίσκει καθηµερινά στο τρένο. Στα µάτια του κατοικεί η απόλυτη θλίψη για τη µητέρα του που δεν επέστρεψε ποτέ. Η απώλεια τον έχει σηµαδέψει και έχει χάσει την εµπιστοσύνη του στους ανθρώπους. Ωστόσο τα αντικείµενα που τον περιβάλλουν δεν πρόκειται ποτέ να τον προδώσουν, να τον εγκαταλείψουν. Είναι τα µόνα στα οποία έχει πίστη.
Ώσπου µια µέρα θα εισβάλει στη ζωή του το κόκκινο. Το κόκκινο ηµερολόγιό του θα βρεθεί ανάµεσα στα καθίσµατα του τρένου. Το κόκκινο της ζωής και του έρωτα θα εµφανιστεί στο πρόσωπο της Έλενας. Μιας κοπέλας πραγµατικά ξεχωριστής, ακτινοβόλας, ενθουσιώδους και απρόβλεπτης, που θα τον παρασύρει να ανακτήσει τον χαµένο χρόνο και θα γίνει το βάλσαµο στην πληγωµένη του καρδιά. Μαζί θα αναζητήσουν αλήθειες, θα βάλουν χρώµα στις µέρες τους και ο Μικέλε θα µάθει ξανά τι σηµαίνει να αγαπάς.


Η ιστορία ενός νέου που έχει ξεχάσει τον κόσµο.
Η ιστορία µιας νέας που έχει κλείσει µια «συµφωνία ευτυχίας»,
παρ’ όλο τον πόνο της. ∆υο ψυχές που θα αντιµετωπίσουν
τη ζωή χωρίς να παραδοθούν ποτέ πια. Μια αξέχαστη φωνή
που σχεδιάζει ένα χαµόγελο στην καρδιά µας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ