Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εκεί που ζουν οι τίγρεις Ζαν-Μαρί Μπλας ντε Ρομπλές


Ο Ελεάζαρ φον Βογκάου εργάζεται ως ανταποκριτής ειδησεογραφικού πρακτορείου στην Αλκάνταρα της Βραζιλίας. Η γυναίκα του Ελάινε, καθηγήτρια παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπραζίλια, τον έχει εγκαταλείψει και συμμετέχει σε μια επιστημονική αποστολή στη ζούγκλα του Μάτο Γκρόσο, εκεί όπου κάποιες τελετουργίες ιθαγενών τελούνται στα λατινικά. Η κόρη τους Μοέμα είναι φοιτήτρια εθνολογίας, παραδομένη στη χρήση ουσιών. Δίπλα τους, η μιγάδα Σολεντάντ, η μυστηριώδης, γοητευτική Ιταλίδα Λορεντάνα, ο διεφθαρμένος κυβερνήτης του Μαρανιάουν και η αλκοολική σύζυγός του, ο Νέλσον, ένα ανάπηρο αγόρι από τις φαβέλες που ονειρεύεται να εκδικηθεί, ο σοφός γιατρός Εούκλιντες ντα Κούνια, αλλά και κάποιοι οπαδοί του ναζισμού.

Τι συνδέει αυτά τα πρόσωπα μεταξύ τους; Ο Αθανάσιος Κίρχερ, Ιησουίτης που έζησε τον 17o αιώνα, αμφιλεγόμενος επιστήμονας, πρόδρομος, μεταξύ άλλων, της αιγυπτιολογίας και της ηφαιστειολογίας, που διέπρεψε επίσης στη γλωσσολογία, την ιατρική, τη γεωμετρία, την οπτική, αλλά και τη μελέτη της Καββάλα, εφευρέτης του μαγικού φανού και πιθανόν μεγαλοφυής απατεώνας!

Η βιογραφία του Κίρχερ, ανέκδοτο χειρόγραφο γραμμένο από τον αφοσιωμένο μαθητή του, τον Κάσπαρ Σοτ, που εξιστορεί τα συναρπαστικά ταξίδια και τις περιπέτειες του Κίρχερ σε όλη την Ευρώπη, φτάνει στα χέρια του Ελεάζαρ: του προτείνουν να αναλάβει την επιμέλεια και το σχολιασμό της έκδοσης, αφού στο παρελθόν, όταν σπούδαζε στη Χαϊδελβέργη, είχε μελετήσει το έργο του Ιησουίτη.

Η βιογραφία αυτή θα αποτελέσει το συνδετικό νήμα της αφήγησης σε ένα μυθιστόρημα-ποταμό, μια μπαρόκ πολυφωνία όπου αναδύονται όλες οι όψεις της Βραζιλίας, αλλά κυρίως προβάλλονται οι άνθρωποι, η τρέλα τους, οι ανησυχίες τους, η δίψα τους, η αναζήτηση του χαμένου παραδείσου, πάντα ανολοκλήρωτη· είναι ήδη αργά, όταν ξεκινούν.

Ένα μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, που παίζει με τις αντηχήσεις και τις αντανακλάσεις, με την αλήθεια και τα φαινόμενα, με την πραγματικότητα και τη μυθοπλασία, συνδυάζοντας με τρόπο σαγηνευτικό την περιπέτεια και τον φιλοσοφικό μύθο, την ψυχολογία, την κοινωνική ανάλυση, την ιστορία και την πολιτική.

Το συναρπαστικό παλίμψηστο μυθιστόρημα του Μπλας ντε Ρομπλές παραπέμπει στα έργα των Μπόρχες, Κορτάσαρ, Καλβίνο, Έκο, αλλά και στον Ποτότσκι και το "Χειρόγραφο της Σαραγόσα".

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ