Επιμέλεια Συνέντευξης Ρετετάκου Γεωργία
Διάβασα πριν λίγες ημέρες ένα ιδιαίτερο βιβλίο με πολλούς και έντονους κοινωνικούς προβληματισμούς. Το Ασπρόμαυρες Ψυχές της Μαριλένας Ραπανάκη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Κάποιες αλήθειες κρυμμένες πίσω από το νέο πόνημα της θα μοιραστεί μαζί μας σήμερα η Μαριλένα Ραπανάκη απαντώντας σε κάποιες στοχευμένες ερωτήσεις μου που αφορούν κυρίως το νέο της βιβλίο.
Ασπρόμαυρες Ψυχές έτοιμες να σας κερδίσουν και να σας απομονώσουν σε έναν δικό τους ανηφορικό και δύσβατο δρόμο. Έναν δρόμο όμως που σκοπό έχει να διδάξει και να αναδείξει μερικά καίρια σημεία της σημερινής πραγματικότητας.
1.Τίτλος του Βιβλίου σου είναι Ασπρόμαυρες Ψυχές. Τι υποδηλώνει ο τίτλος αυτός;
Ο τίτλος είναι σαρκαστικός καθώς δεν υπάρχει χρώμα στον πόνο των ανθρώπων. Ο έγχρωμος Χάρης πληγώνεται από μια κοινωνία λευκών κι η λευκή Χαρά πληγώνεται εξίσου από μια κοινωνία μελαμψών. Ασπρόμαυρες ψυχές είναι αυτές που πονούν, παραδομένες στα στερεότυπα της κοινωνίας που μας καλεί να χρωματίσουμε τους ανθρώπους. Όμως όλοι οι άνθρωποι είμαστε πολύχρωμα και αυτόφωτα όντα.
2. Ποιο ήταν το ερέθισμα που σε παρακίνησε να γράψεις αυτό το Βιβλίο;
Ξεκίνησα να γράφω αυτό το βιβλίο έχοντας την ανάγκη να αποτυπώσω τον απέραντο πόνο και την μοναξιά των ανθρώπων που διαφέρουν από το κοινωνικό σύνολο.
Πάντα υπάρχει μια εξήγηση πίσω από μια κακή συμπεριφορά απέναντι στον συνάνθρωπο και συνήθως αυτή η εξήγηση βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο γαλουχούμαστε μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία μας.
3. Ποιο είναι το ισχυρότερο μήνυμα που ήθελες να περάσεις στους αναγνώστες μέσα από το συγκεκριμένο βιβλίο σου;
Όλοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας αλλά μας ενώνουν ο πόνος και οι ανθρώπινες αδυναμίες μας. Όλοι πέφτουμε αλλά σημασία έχει να προσπαθούμε να σηκωνόμαστε και να ελπίζουμε πως το φως της αγάπης θα μας ζεστάνει ξανά μέχρι την επόμενη πτώση. Στη ζωή δεν είναι τίποτα δεδομένο και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τις ευτυχισμένες στιγμές μας. Υπάρχει αγάπη μέσα μας αρκεί να την αφήνουμε να μας κατακλύζει για να καλυτερεύουμε τον κόσμο μας.
4. Καταπιάνεσαι στο βιβλίο με πολλά κοινωνικά ζητήματα. Όπως οι φυλετικές διακρίσεις, η αναπηρία, η διαφορετικότητα στις σχέσεις. Για θέματα όπως η εκμετάλλευση ανηλίκων. Και πετυχαίνεις να αγγίξεις και να αφυπνίσεις τους αναγνώστες. Πως επέλεξες τα ζητήματα αυτά; Υπήρξε κάποιο θέμα που σε δυσκόλεψε η προσέγγιση του;
Προσπαθώ να αφουγκράζομαι την κοινωνία στην οποία είμαι ενεργό μέλος. Νιώθω χρέος μου μέσω της γραφής να μην κλείνω τα μάτια σε όλα τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας και να ωραιοποιώ ή να κουκουλώνω καταστάσεις. Η ωμή αλήθεια είναι προτιμότερη από οτιδήποτε άλλο επειδή μπορεί να σοκάρει, να αφυπνίσει και να μας φέρει αντιμέτωπους με τους δικούς μας κρυμμένους φόβους.
Δεν δυσκολεύτηκα στην προσέγγιση κάποιου θέματος, γράφω πηγαία χωρίς περιορισμούς και θέλω να πιστεύω πως αυτό μου βγαίνει σε καλό. Σύμφωνα με την ταπεινή μου γνώμη όταν γράφεις με γνώμονα την αγάπη και τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, δύσκολα πέφτεις σε ατοπήματα και δύσκολα προσβάλεις.
5. Μια αλυσίδα ανθρώπων και γεγονότων καθορίζουν και καθορίζονται. Πιστεύεις στην αλληλεπίδραση των πράξεων στην ζωή μας; Πιστεύεις πως ο ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει την ζωή του άλλου;
Οι άνθρωποι που μας μεγαλώνουν και όλοι όσοι συναντάμε στη ζωή μας ανάλογα με τον ρόλο που παίζουν σε αυτή, έχουν άμεσο αντίκτυπο στην πορεία μας και στις πράξεις μας. Αδιαμφισβήτητα ένας άνθρωπος ή ακόμα κι ένα μόνο γεγονός μπορεί να αλλάξει την ζωή κάποιου.
6. Στο βιβλίο υπάρχει ένα σύνολο συμπτώσεων. Ποιος ο ρόλος των συμπτώσεων στην ζωή σου;
Οι συμπτώσεις στο βιβλίο υπάρχουν για να αναδείξουν πως πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και τίποτα μα τίποτα δεν είναι δεδομένο. Το καλό με το κακό μπορούν να συμβαδίσουν και να παραπλανήσουν όταν έχουμε καλούπια στο μυαλό μας περί «αγίων» ανθρώπων.
Τα σημαντικότερα πράγματα στην ζωή μου έχουν γίνει από σύμπτωση. Είναι σαν μια ανώτερη δύναμη που κάποιοι την ονομάζουν Θεό, κάποιοι άλλοι μοίρα ή πεπρωμένο, να με ωθεί στον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσω.
Πάντως αυτός ο δικός μου δρόμος, έχω την αίσθηση ή την ψευδαίσθηση ότι είναι αυτός που η ίδια ενδόμυχα έχω επιλέξει.
7. Αυτοθυσία. Ελευθερία. Προσφορά. Υπέρτατα αγαθά στην ζωή του κάθε ανθρώπου. Φανερώνονται μέσα στο βιβλίο και οριοθετούν τις πράξεις των ηρώων. Για σένα ποιο είναι η μεγαλύτερη αξία που διέπει την ζωή σου και θα πάλευες με όλες σου τις δυνάμεις για την διατήρηση της και την εξύμνηση της;
Η προσφορά και η ανιδιοτέλεια μέσω της αγάπης με καθορίζει, με συγκλονίζει και με γεμίζει ευτυχία κι ελπίδα για το μέλλον μας ως ανθρωπότητα.
8. Αθήνα- Ρίο Ντε Τζανέιρο- Κρήτη - Μήλος κρύβει κάτι η επιλογή σου να επιλέξεις τις συγκεκριμένες πόλεις δράσης της ιστορίας σου; Για ποιο λόγο επέλεξες αυτές τις τοποθεσίες;
Στην Αθήνα ζω από τότε που γεννήθηκα, η Κρήτη και η Μήλος είναι οι τόποι καταγωγής μου που αγαπώ και γνωρίζω. Επίσης ήθελα ο αγαπημένος μου ήρωας Γιάννης Πετράκης να είναι μεγαλωμένος στην Κρήτη. Το Ρίο Ντε Τζανέιρο είναι το μέρος που συγκεντρώνει έντονες κοινωνικές αντιθέσεις γι’ αυτό και το επέλεξα.
9. Υπάρχει αγαπημένος ήρωας μέσα στην συγκεκριμένη ιστορία σου; Και αν υπάρχει γιατί τον ξεχώρισες;
Όπως πρόδωσα στην προηγούμενη απάντηση, ο αγαπημένος μου ήρωας σε αυτό το βιβλίο είναι ο γιατρός Πετράκης. Όταν στηνόταν στο μυαλό μου η αρχή της ιστορίας του βιβλίου, χρειαζόμουν έναν γιατρό που θα ήταν ναι μεν καλός επιστήμονας αλλά κυρίως καλός, ευαίσθητος και ζεστός άνθρωπος, με μεγάλη ψυχή και διάχυτη δοτικότητα.
Έχω την τύχη να γνωρίζω μια τέτοια γιατρό και πλέον να την θεωρώ δικό μου άνθρωπο, κάπως έτσι έδωσα το επώνυμό της στον ήρωα μου. Βέβαια η ζωή του Γιάννη Πετράκη δεν έχει σχέση με την ζωή της αγαπημένης μου γιατρού. Άλλωστε δεν θα είχε νόημα για μένα να γράψω μια βιογραφία.
10. Πόσο χρόνο σου πήρε για να γράψεις το βιβλίο; Μίλησε μας λίγο για πράγματα ιδιαίτερα που συνδέονται με την συγγραφή αυτού του βιβλίου. Με πράγματα που έκανες στην διάρκεια συγγραφής του. Ακολουθείς γενικότερα κάποια ιδιαίτερη τελετουργία όταν γράφεις;
Αν θυμάμαι καλά γύρω στους έξι μήνες έγραφα τις «Ασπρόμαυρες Ψυχές». Γράφω χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα, συνήθως μεταμεσονύχτιες ώρες που επικρατεί ηρεμία στο σπίτι. Αν μέσα στη μέρα μου έρθει μια ιδέα-σκέψη προσπαθώ να την καταγράψω όπου βρω και αργότερα όταν είμαι μόνη μου την αναπτύσσω.
11. Το εξώφυλλο σε φόντο γκρίζο και ασπρόμαυρο αντανακλά απόλυτα τον τίτλο. "Ασπρόμαυρες Ψυχές " Θα ήθελες να μας μιλήσεις λίγο για την επιλογή του;
Θεωρώ το εξώφυλλο απόλυτα ταιριαστό με το βιβλίο. Είχα φανταστεί ένα χέρι που στάζει αίμα να κοσμεί το εξώφυλλο και με την πολύτιμη βοήθεια της Δώρας Σιάτρα που υπογράφει την επιμέλεια του εξωφύλλου βγήκε πιστεύω το ιδανικότερο αποτέλεσμα.
12. Ξεκίνησες γράφοντας ποίηση. Πόσο εύκολο είναι να μπορέσεις να διαχειριστείς τον λόγο σε ένα τόσο διαφορετικό είδος όπως είναι το μυθιστόρημα; Εσύ τι ξεχωρίζεις την ποίηση ή τον πεζό λόγο; Ποια δικιά σου προσωπική ανάγκη καλύπτει το κάθε είδος;
Προσπαθώντας να γράψω ποίηση νιώθω πως ακουμπάω τ’ αστέρια, με τον πεζό λόγο αισθάνομαι πως προσπαθώ ν’ ακουμπάω τις ανθρώπινες ψυχές. Τα χρειάζομαι και τα δύο για να εκφράζομαι και για να ισορροπώ.
13. Ποιο είναι το μεγαλύτερο Όνειρο σου που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα;
Δεν κάνω μεγάλα όνειρα. Ωστόσο νομίζω πως η μεγαλύτερη μου ανάγκη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα συνεχές όνειρο που πραγματοποιείται καθημερινά χωρίς να με χορταίνει… Ν’ αγαπάω και ν’ αγαπιέμαι χωρίς όριο!
14. Αν σε ρωτούσε κάποιος. Όπως υποσυνείδητα ρωτάνε όλοι οι αναγνώστες που αναζητούν ένα βιβλίο μέσα στην πληθώρα των νέων ή παλαιότερων εκδόσεων. Για ποιο λόγο να επιλέξω να διαβάσω το Βιβλίο "Ασπρόμαυρες Ψυχές" τι θα του απαντούσες; Για ποιο λόγο θα ήθελες να διαβαστεί το βιβλίο σου;
Οι «Ασπρόμαυρες Ψυχές» υπάρχουν για όσους θέλουν να ξαφνιαστούν, να πονέσουν για να μπορέσουν να αναγεννηθούν, να έρθουν αντιμέτωποι με τους δικούς τους φόβους και με την δική τους αντίληψη για την αποδοχή της διαφορετικότητας των ανθρώπων. Οι «Ασπρόμαυρες Ψυχές» γράφτηκαν για όσους θέλουν εν τέλει να λυτρωθούν υπό το πρίσμα της αγάπης. Θα κριθεί από το αναγνωστικό κοινό αν το εγχείρημα πέτυχε.
15. Πες μας κάτι δικό σου για το τέλος. Μια σκέψη, μια ευχή ή ότι άλλο εσύ θα ήθελες να προσθέσεις στην όμορφη κουβέντα μας.
Να γελάμε, να κλαίμε, να μοιραζόμαστε, να δινόμαστε απλόχερα! Ακόμα κι αν πληγωθούμε στην πορεία θα γιατρευτούμε και θα είμαστε πιο δυνατοί και δημιουργικοί από ποτέ. Όπως έχω γράψει και στο προηγούμενο βιβλίο μου, η αγάπη είναι το ίδιο το φως. Έτσι λοιπόν με το φως της αγάπης αγγίζουμε την ευτυχία και την ουσία της ύπαρξής μας.
Ευχαριστώ πολύ την Μαριλένα Ραπανάκη που μοιράστηκε μαζί μου κάποιες από τις απορίες και τις σκέψεις μου που γεννήθηκαν μέσα από το Βιβλίο της.
Ευχαριστώ και εγώ Γεωργία μου για τα καίρια ερωτήματα σου.
Όσοι αναγνώστες εν καιρώ διαβάσετε το βιβλίο της Μαριλένας και θέλετε να την ρωτήσετε οτιδήποτε. ή αν θέλετε να ρωτήσετε κάτι έτσι και αλλιώς μπορείτε να το κάνετε στην ανάρτηση της Ομάδας μας
Κάποια πράγματα που έγραψα για τα συναισθήματα που μου γέννησε το βιβλίο μπορείτε να τα διαβάσετε ΕΔΩ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου