Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κλήρωση 27 Ιουνίου "Τουρίστες στην Ομίχλη" Βαγγέλης Μαργιωρής


    Κλήρωση 27 Ιουνίου Τουρίστες στην Ομίχλη Βαγγέλης Μαργιωρής απο τις Εκδόσεις Πνοή

Αφήστε το σχόλιο σας στην ανάρτηση της Ομάδας, απαντώντας στην ερώτηση:

   Λείπουν απο την Ελληνική Λογοτεχνία Βιβλία που να έχουν χιούμορ, και να βγάζουν γέλιο με όμορφο τρόπο; Θα επιλέγατε να διαβάσετε ένα βιβλίο που σατιρίζει την σημερινή πραγματικότητα;

Για όσους δεν θέλουν να μπουν στο blog ανάρτηση είναι αυτή

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Πέντε Νεοϋορκέζοι επισκέπτονται την Ελλάδα με στόχο να τελέσουν έναν υπέροχο γάμο και να περάσουν ονειρικές μέρες διακοπών. Τι γίνεται όμως όταν το καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα των διακοπών, πρέπει να εφαρμοστεί στη χώρα του, «όπως να ’ναι, όποτε να ’ναι, όπου να ’ναι»; Πώς μπορούν να συγκεραστούν οι απόψεις περί γάμου, ανάμεσα σε μια νύφη από το Μπρούκλιν και μιας οικογένειας από τα Σφακιά; Μπορούν άραγε ο αστυνομικοί να δέρνουν λιγότερο και οι διερχόμενοι παπάδες να μη φέρνουν γρουσουζιά; Τέτοια ερωτήματα θα κληθούν να απαντήσουν οι πέντε φίλοι, ενώ ταυτόχρονα θα ανακαλύψουν πόσο ερωτικό υπόβαθρο μπορεί να δημιουργήσει το χάος.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Βαγγέλης Μαργιωρής γεννήθηκε πριν από 43 χρόνια σ’ ένα μικρό γραφικό χωριό της Σάμου και μετακόμισε σε πολύ μικρή ηλικία με την οικογένειά του στην Αθήνα. Η επαφή του με τη λογοτεχνία ξεκίνησε από νωρίς, κυρίως μέσα από τα έργα του Ανεμοδουρά, του Ιουλίου Βερν και της Κίρα Σίνου. Αποφοίτησε από το Λύκειο και τη Σχολή Λογιστικής, διατηρώντας πάντα στενές επαφές με τα βιβλία. Ήταν πλέον η φιλοσοφία και το ιστορικό μυθιστόρημα τα αναγνώσματα που τον ενθουσίαζαν. Μετά τον γάμο του και τη γέννηση της κόρης του ξεκίνησε να ασχολείται και με τη συγγραφή, μια ενασχόληση που του προέκυψε πολύ φυσικά. Σήμερα εργάζεται στο λογιστήριο μεγάλης ελληνικής εταιρίας, παραμένοντας φανατικός αναγνώστης και φιλόδοξος γραφιάς.

Το «Τουρίστες στην ομίχλη» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ