Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου " Ο Κήπος με τους Υάκινθους " Εύη Φρυγανά - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου


Εύη Φρυγανά Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου                                                                                                                                

Ένα καθαρόαιμο Αστυνομικό μυθιστόρημα, αποτελεί το δεύτερο δείγμα γραφής της Εύης Φρυγανά, που κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη. Πάντα μου άρεσε να διαβάζω νέους συγγραφείς, γιατί σε πολλούς από αυτούς ξεχωρίζει το φρέσκο και το καινούργιο. Το διαφορετικό και το ανατρεπτικό. Ένα μυθιστόρημα που ξεχειλίζει από αστυνομικό μυστήριο, αλλά και ιδιαίτερη πλοκή που υποκινεί τον αναγνώστη να ζει μέσα σε διαδοχικές υποθέσεις και εικασίες. Όπως ακριβώς πρέπει να λειτουργεί ένα αστυνομικό μυθιστόρημα στην σκέψη και στο συναίσθημα του αναγνώστη. Γρήγορο και ανατρεπτικό. Άμεσο και κυκλωτικό. Σε τυλίγει μέσα στα μικρά ή μεγάλα ένοχα μυστικά των ηρώων και σπάει το φράγμα της φαινομενικής τους αθωότητας λίγο λίγο. Με αληθοφάνεια, δράση και κυρίως απόλυτη επικύρωση της κάθε ανατροπής και της κάθε εξέλιξης. 

Η Αρχιφύλακας Λώρεν Γουότερσον θα βρεθεί μπροστά σε ένα μακάβριο εύρημα, όταν θα πάει να φυτέψει υάκινθους στον κήπο του σπιτιού του αδερφού της. Το πτώμα μιας γυναίκας που είχε εξαφανιστεί πριν δυο χρόνια στο Λίβερπουλ είναι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις το εύρημα αυτό. Έχοντας να διαχειριστεί την λεπτή θέση της απέναντι στην πιθανή ανάμιξη της οικογένειας της στο έγκλημα και το επαγγελματικό της καθήκον. Την απομάκρυνση της από τις έρευνες λόγω της άμεσης σχέσης με τους υπόπτους, αλλά και τα έντονα συναισθήματα που νιώθει για τον προϊστάμενο της επιθεωρητή Πίτερ Ρέντφορντ. Τα στοιχεία που μαθαίνει κρυφά με την συνδρομή του επιθεωρητή, αλλά και με τις δικές της παρακινδυνευμένες ενέργειες. Στοιχεία που την φέρνουν σιγά σιγά σε μια αλήθεια που δεν είχε φανταστεί. 

Με ρυθμό και ανατροπές που φωτίζουν και δικαιολογούν σταδιακά τα γεγονότα. Χτίζει το συναίσθημα επάνω στις πράξεις των ηρώων που σιγά σιγά αλλοιώνονται όταν πέφτει φως στο κίνητρο των πράξεων και στο βάθος των προθέσεων τους. Με ανάμεικτο το αστυνομικό στοιχείο, τον ρομαντισμό και το ερωτικό στοιχείο που δίνει ανάσες στην ένταση της έρευνας, αλλά και φωτίζει πιο έντονα τα κυρίαρχα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Φλεγματική γραφή και καυστικό χιούμορ που ταιριάζει απόλυτα στην εντοπιότητα της ιστορίας. Με μικρά κεφάλαια που εντείνουν την αγωνία και τονίζουν την αντιστροφή των συναισθημάτων ειδικά καθώς πλησιάζουμε ολοένα προς το τέλος της ιστορίας. Εξαιρετικός ο τρόπος που οι μικρές ενδείξεις αλιεύονται μέσα απο την ηθική των ίδιων των χαρακτήρων, δημιουργώντας ένα παζλ υπόπτων που συνεχώς αυξάνεται.  

Η αντίθεση, αντίφαση του Πανέμορφου Κήπου, που κρύβει ένα αποτρόπαιο έγκλημα, τονίζει με έμφαση την ομορφιά της ψυχής και αντίστροφα το έρεβος που μπορεί να κρύβει μέσα του κάποιος άνθρωπος οδηγούμενος από ένστικτα που υπόκεινται σε μια δικιά του προσωπική λογική. Το αίσθημα δικαιοσύνης και απονομής του Νόμου που κουβαλάει μέσα της η Λώρεν είναι αδιαπραγμάτευτο και δίνει στο κείμενο έναν αέρα γεμάτο ιδανικά και αξίες. 

Η συγγραφέας έχει έναν φρέσκο και νεανικό λόγο και στοχεύει στην ουσία της υπόθεσης μέσα απο ρεαλιστικές ανακρίσεις και αστυνομικές έρευνες. Φαίνεται η σωστή και καταρτισμένη έρευνα επάνω στην εγκληματολογία. Επίσης έχει κάνει σπουδαία δουλειά στον σχηματισμό της Κεντρικής της ηρωίδας της Λόρεν ή οποία προφανώς θα μας απασχολήσει και σε άλλο βιβλίο με μια νέα υπόθεση. 

Η Λόρεν είναι μια νέα γυναίκα, ιδεαλίστρια και πιστή στο καθήκον αυτό που σε αυτή την υπόθεση έρχεται κόντρα στα προσωπικά της συναισθήματα και τις οικογενειακές της σχέσεις. Αντιμετωπίζει απρόσμενα μια εικόνα που διαρκώς αλλάζει μορφή, δοκιμάζοντας και την κρίση της, αλλά και την πίστη της σε συγκεκριμένα άτομα που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ζωή της. Δοκιμάζεται, άλλα χαλυβδώνεται και εξελίσσεται και σίγουρα έχει να μας δώσει πολλά νέα στοιχεία για τον χαρακτήρα της σε μια επόμενη υπόθεση. Γιατί πραγματικά είναι μια ηρωίδα απο εκείνες που κάνουν γοητευτικά και σημαντικά κάποια βιβλία τονίζοντας αξίες και κρυφά υπονοούμενα ή μηνύματα. 

Στα αστυνομικά μυθιστορήματα η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να γράψεις πολλά πράγματα για να μην προδώσεις την ιστορία και κυριότερα μέρος της αίσθησης που δημιουργεί μια ανατροπή. Επίσης δεν είναι εύκολο να εντοπίσεις πολλά συναισθήματα πέρα της έντασης της αγωνίας και του σασπένς. Γιατί ένα αστυνομικό μυθιστόρημα εστιάζει κυρίως στα στοιχεία στους μάρτυρες και στην ατμόσφαιρα. Στον κήπο με τους υακίνθους όμως έχουμε μια διευρυμένη ιστορία με κοινωνικό υπόβαθρο. Μια υποφαινόμενη ερωτική ιστορία που κρατάει το ενδιαφέρον και γίνεται ο συνδετικός κρίκος που κρατάει την Λόρεν μέσα στην υπόθεση. Δίνοντας το έναυσμα να ξεδιπλωθεί μια δοκιμασία για εκείνη, αλλά το κλειδί για να εξελιχθεί υπέροχα η υπόθεση. 

Εγω σας προσκαλώ να διαβάσετε το βιβλίο, θα σας ανταμείψει απόλυτα.

Το βιβλίο κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

                                                                                                              


Ντόβχερστ 


Αρκετή ώρα αργότερα σταμάτησα στην άκρη του δρόμου δίπλα στον γκρεμό. Η θάλασσα χτυπούσε κατευθείαν στη βάση της γης, που υψωνόταν για πολλά μέτρα. Αν αποφάσιζες να βουτήξεις από την κορυφή του λόφου στο νερό, θα πέθαινες. Αν δεν σε σκότωνε η πτώση, θα σε σκότωναν τα μυτερά βράχια, τα οποία ίσα που φαίνονταν να ξεπροβάλλουν από τη στάθμη της θάλασσας. 

Ο Κήπος με τους Υάκινθους, κεφ. 16 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Λέγε με Ισμαήλ" Τέσυ Μπαϊλα Εκδόσεις Ψυχογιός - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Η Τέσυ Μπάϊλα είναι μια συγγραφέας που ακολουθώ από την πρώτη στιγμή που διάβασα δικό της βιβλίο. Έχει έναν δικό της προσωπικό στίγμα στην λογοτεχνία και ένα ιδιαίτερο τρόπο να σε κάνει να κατανοείς και τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά κυρίως τις ανθρώπινες πράξεις φτάνοντας κατευθείαν στις αιτίες οι οποίες και τις κατευθύνουν, αλλά και μπορούν να τις αλλάξουν. Το μυθιστόρημα κινείται χρονικά ανάμεσα στα γεγονότα του 1955 στα Σεπτεμβριανά και στην απέλαση την Ελλήνων υπηκόων το 1964. Η Κωνσταντινούπολη γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει και ανακατεύει αρμονικά συναισθήματα, βιώματα και συνήθειες και παράλληλα γίνεται το μήλο της έριδας για μίση, για αντιπαλότητες και διεκδικήσεις που γεννά η ανθρώπινη απληστία, και τα πολιτικά συμφέροντα.  Τόπος εξέλιξης της ιστορίας μια γειτονιά στο Πέρα, που κινούνται και πρωταγωνιστούν χαρακτήρες που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στο μυαλό του αναγνώστη γιατί ο καθένας από αυτούς κουβαλά την δικιά του ξεχωριστή ιστορία. Ο Ισμαήλ ο Tούρκος καφετζή