Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου " Η Πενθερά " Μαρία Παναγοπούλου - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου


Η ΠΕΝΘΕΡΑ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου


Μια περίεργη αίσθηση. Μια έντονη περιέργεια αλλά και πολλές και δυνατές ανατροπές βίωσα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της Μαρίας Παναγοπούλου " Η Πενθερά " που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Ψυχογιός. 

Συνήθως τα βιβλία έχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις για να αφήσουν το στίγμα τους. Είναι είτε Κοινωνικό το στίγμα, είτε αισθηματικό, είτε αστυνομικό, είτε χιουμοριστικό, είτε δραματικό. Η Συγγραφέας όμως σε αυτό το βιβλίο κατόρθωσε πραγματικά να τα συνδυάσει όλα αυτά με το ιδανικό μέτρο αλλά κυρίως την ιδανική διαχείριση της εναλλαγής ανάμεσα σε όλα αυτά τα στοιχεία και να τα κλείσει οικεία μέσα στην ιστορία της. Συγχρόνως κατόρθωσε να εναλλάσσει το δράμα με την σάτιρα και την δράση με την αντίδραση για να μας αποδείξει πως σε μια σχέση πεθεράς και ζευγαριού με ενδιάμεσο καταλύτη τον έρωτα, νικητής είναι πάντα ένας αστάθμητος παράγοντας που αλλάζει μορφή ανάλογα με την περίσταση. Άλλοτε το ερωτικό πάθος, άλλοτε το μίσος και η εκδίκηση. Άλλες φορές η κατανόηση και η συνθηκολόγηση και άλλες ο προσωρινός ελιγμός. Οι ήρωες άλλες φορές υποχωρούν και άλλες ανασυντάσσονται με περίεργες συμμαχίες. Αυτό που τους καθοδηγεί όμως είναι οι βίαιες παρορμήσεις τους ,που δημιουργούν ένα περίεργο και αλλόκοτο συνονθύλευμα που προκαλεί άλλες φορές διαδοχικά το γέλιο και άλλες φορές διαδοχικά το δάκρυ.  

Η Μαρία Παναγοπούλου με κεντρικό άξονα την σχέση Πεθεράς νύφης αλλά και το ξεδίπλωμα της θηλυκής υπόστασης. ανάμεσα στην μητρότητα και στην συζυγική σχέση. Γιατί ο ρόλος της γυναίκας είναι πολλαπλός. Είναι και ερωμένη και σύζυγος και μητέρα και πεθερά. Οι ρόλοι αλλάζουν και ταυτόχρονα αλλάζει και η οπτική της συμπεριφοράς τους. Με αυτό το κριτήριο λοιπόν και γνώμονα την αλλαγή ρόλων και συναισθημάτων βιώνουμε ένα σατιρικό δράμα με προεκτάσεις που παίρνουν διαστάσεις ανυπολόγιστα ανατρεπτικές. Που δοκιμάζουν τις προθέσεις των πρωταγωνιστών βγάζοντας από μέσα τους πρωτόγνωρα ένστικτα.

Δυο ιστορίες εξελίσσονται παράλληλα σε δυο διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας. Η μια στην Μάνη και η άλλη στην Βόρεια Ελλάδα. Η Μανιάτισσα Πεθερά και η Πόντια Πεθερά δοκιμάζουν και προκαλούν εντάσεις και τραγελαφικές καταστάσεις στην ζωή δυο αντίστοιχων ζευγαριών. Τονίζοντας τοπικές νοοτροπίες και χρόνιες αγκυλώσεις επάνω σε σχέσεις που διαχρονικά δοκιμάζονται. Με ένα διαρκές δίλημμα που το προδιαγράφει και ο ίδιος ο τίτλος. Μπορεί να σκοτώσει μια Πεθερά τον έρωτα ή θα προλάβει ο Έρωτας να σκοτώσει την Πεθερά;  Όταν οι δυο πεθερές θα δεχτούν επίθεση και θα βρεθούν στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση το ερώτημα θα δοκιμαστεί, θα αμφιταλαντευτεί και θα αποκαλύψει μια σειρά αντικρουόμενων σχεδίων που αποτελούν στην ουσία έναν δούρειο ίππο που είναι σχεδιασμένος να τιμωρήσει αλλά στην ουσία να αποκαλύψει. 

Αστείο και ταυτόχρονα τραγικό. Ακραίο αλλά παράλληλα αληθινό. Μέσα από το χιούμορ και τις σκληρές λεκτικές αντιπαραθέσεις βγαίνουν πηγαία όλες οι στρεβλώσεις μιας εποχής που έχει μείνει κολλημένη στο παρελθόν, άλλα ταυτόχρονα μεταφέρει συμπλέγματα αιώνια στο παρόν. Και ένα ντόμινο παρεμβάσεων αλλά και σπασμωδικών κινήσεων οδηγεί σε μια κατάσταση που μοιάζει σουρεαλιστική παρωδία που αγγίζει ή φτάνει την τραγικότητα.  Θα νικήσουν τα στερεότυπα ή η συγχώρεση και ο έρωτας; Ο θυμός και η εκδίκηση ή η αγάπη που υπάρχει και δεν χάνεται κάτω από τις όποιες συνθήκες δημιουργούν οι σκέψεις και οι πράξεις των ανθρώπων; Θα καταφέρουν οι ήρωες να ξεφύγουν από την δύνη των παρορμητικών αποφάσεων τους;

Η αφήγηση σπάει σε πολλαπλά σημεία μεταφέρει την εξιστόρηση των γεγονότων σε διάφορες οπτικές γωνίες. Η αλλαγή του αφηγητή δίνει στα γεγονότα άλλη διάσταση. Αυτή που παραπλανεί και αλλοιώνει  την σκέψη των ηρώων και αυτή που πραγματικά είναι η αλήθεια των γεγονότων. Η Συγγραφέας υφαίνει ένα σκηνικό μυστηρίου με εμφανή στόχο να τονίσει την λεπτή διαχωριστική γραμμή που υπάρχει στην υποτιθέμενη ανώδυνη παρεμβατικότητα ανθρώπου σε άνθρωπο. Όλοι οι ήρωες της κρύβουν την δική τους αλήθεια την σκοτεινή ή την φωτεινή. Την εσκεμμένη ή την τυχαία παρέμβαση τους στα γεγονότα. Γιατί κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται. Είτε γιατί το θέλει είτε γιατί κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις μπορεί να πέσει θύμα του θυμού ή της παρανόησης του.  

Βρήκα την ιδέα της πλοκής και της εξέλιξης εξαιρετική. Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να καλύψει πολλά και διαφορετικά γούστα. Καλύπτει πολλά είδη το έγραψα και παραπάνω με την σωστή ποσότητα και το σωστό μέτρο. Ο λόγος είναι και αυτός πολύ καλός. Χρησιμοποιεί τοπικές διαλέκτους και τοπικά ιδιώματα που δίνουν ατμόσφαιρα και σε βάζουν εσωτερικά στην ιστορία. Οι ανατροπές είναι πολλές και διαδοχικές. Μέχρι την τελευταία σελίδα δεν μπορείς να καταλάβεις ούτε τον τρόπο, ούτε τον σκοπό, ούτε τις πραγματικές διαστάσεις των εξελίξεων. Μπλέκεις τα θύματα με τους θύτες. Αποκαλύπτεις αθώα θύματα αλλά και εν γένει θύτες. Που άλλοτε ισορροπούν στις αδυναμίες τους και άλλοτε ξεπερνούν τα όρια τους μπαίνοντας σε νέους μπελάδες, αλλάζοντας την ροή των γεγονότων. 

Μπλέκει τον χρόνο στον οποίο εξελίσσεται η υπόθεση γιατί στην ουσία στερεότυπα, έθιμα και νοοτροπίες δεν αλλάζουν εύκολα και διογκώνονται ακόμα περισσότερο σε μυαλά που θέλουν να ορίζουν καταστάσεις και συνθήκες. Βάζει σε αντιπαράθεση τους γυναικείους και τους αντρικούς χαρακτήρες δείχνοντας στην ουσία εκείνα τα σημαντικά χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τα δυο φύλλα. Τους άντρες τους καθορίζει η μητρική αγάπη και ο έρωτας. Βλέπουν τα πράγματα πιο εκλογικευμένα πιο προσγειωμένα αλλά και πιο χαλαρά.Τις γυναίκες τις χαράζει η μητρότητα, ο έρωτας, αλλά και άλλα συναισθήματα πιο εξειδικευμένα που αλλάζουν μορφή μπροστά σε πιο περίπλοκες σκέψεις. 

Μέσα από κάθε κατάσταση. Μέσα από κάθε ανατροπή και μέσα από κάθε εναλλαγή ρόλων η συγγραφέας καταφέρνει να προβληματίσει και να ορίσει ένα δικό της μοναδικό πλαίσιο που απογυμνώνει πολλές σχέσεις σκεπασμένες σε λάθος βάσεις και σε λάθος συναισθήματα. Μπορεί μια δυνατή σχέση , βασισμένη σε σωστές και γερές βάσεις να χαλάσει από εξωγενείς παράγοντες; Μπορεί και δεν μπορεί είναι η απάντηση μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Ανάλογα με τον τρόπο που θα αναγνώσετε τα μηνύματα του και θα αποδεχτείτε τις αλήθειες του.


Ένα δροσερό βιβλίο με δραματική εξέλιξη. Ένα βιβλίο με ανατρεπτική πλοκή και διάχυτο το μυστήριο. Ένα βιβλίο που φανερώνει σε κάθε σημείο του μια νέα έκπληξη. Απλά αναζητήστε το ειδικά τώρα στις Καλοκαιρινές σας διακοπές.

Το βιβλίο κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ