Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα 20 καλύτερα βιβλία που διαβάσαμε τον Φεβρουάριο του 2021

 


Δεύτερος μήνας του έτους και συνεχίσαμε να διαβάζουμε υπέροχα βιβλία. Σε μια εποχή που ο εγκλεισμός λόγω της πανδημίας συνεχίστηκε. Αλλά και με ιδανικές συνθήκες για διάβασμα μιας και για αρκετές ημέρες είχαμε την ιδανική ατμόσφαιρα που δημιούργησε η χιονόπτωση ακόμα και στην Αττική. 

Επιλέξαμε λοιπόν τα είκοσι καλύτερα βιβλία που διαβάσαμε τον Φεβρουάριο και σας τα παρουσιάζουμε.

1. Αναρρούσα Κωστής Γ. Αγγελάκης Εκδόσεις Πνοή


Αναρρούσα· η κίνηση των κυμάτων προς τα πίσω, ό,τι μένει στην επιφάνεια ύστερα από το ορμητικό ξέσπασμα της ζωής. Ο Άλκης, ένας νεαρός δημοσιογράφος, αναλαμβάνει τη δημοσιογραφική κάλυψη ενός φρικιαστικού εγκλήματος. Σ’ αυτή την περιδίνηση στις ζωές των ανθρώπων και στις συμφορές τους, θα δοκιμαστεί και ο ίδιος. Σανίδα σωτηρίας μέσα σ’ αυτή τη συνειδησιακή παλίρροια, ο έρωτας, που εμφανίζεται από το πουθενά, βαθαίνει τον έως τότε ρηχό συναισθηματικό του κόσμο, δοκιμάζει τις ψυχικές αντοχές του, τον αναγκάζει να ανακαλύψει απ’ την αρχή τον εαυτό του. Όμως ο έρωτας είναι ένας απέραντος ωκεανός, και τα βάθη του, επικίνδυνα κι ανεξερεύνητα. Μια περιήγηση στην τραγικότητα της ύπαρξης και στους κλυδωνισμούς της ψυχής, μια ωδή στην πραγματική φιλία, στην πραγματική αγάπη, σ’ όλα εκείνα που μας δίνουν οξυγόνο και ζωογόνα δύναμη, ώστε μέσα από την τρικυμία της ζωής, να αναδυόμαστε ξανά στην επιφάνεια.




2. Το Άβατο " Η Ματωμένη γή " Καψοκόλης Αλέξανδρος Εκδόσεις Βακχικόν 


 Σήμερα κλείνω τα πενήντα δύο μου και είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί πραγματικά μιας και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, έφτασε το τέλος μας. Πεντακόσιες δεκαεφτά χιλιάδες άνθρωποι! Τόσοι επέζησαν από τον φονικότερο πόλεμο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ο πόλεμος αυτός ξεκίνησε είκοσι χρόνια πριν και δεν ήταν μεταξύ μας… Το μέρος όπου καταφύγαμε αρκετοί από εμάς το ονομάσαμε Άβατο, καθώς πιστεύαμε πως ήταν απλησίαστο ή απρόσιτο. Η κανονική του ονομασία πριν ξεσπάσουν όλα αυτά ήταν Σταθμός 8, ένα λιμάνι της Βοστόνης στην πολιτεία της Μασαχουσέτης.

2… μ.Χ. Οι εννιά ηγέτες των ισχυρότερων κρατών του κόσμου καλούνται να λύσουν το πρόβλημα του υπερπληθυσμού του πλανήτη. Η απόφαση που παίρνουν οδηγεί άθελά τους την ανθρωπότητα στην καταστροφή της. Οι λίγοι που επέζησαν παραμένουν κλεισμένοι σε μια βάση, το Άβατο, και προσπαθούν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να μάθουν γιατί οδηγήθηκαν εκεί, στο τέλος τους. Εκτός από το άγνωστο, μια νέα απειλή εμφανίζεται, ένα νέο «είδος», που θέλει να κυριαρχήσει στη Γη. Ονομάζονται Σκοτεινοί και ήρθαν για να μείνουν και όχι για να συνυπάρξουν.


3. Φιρντάους El - Saadawi Nawal Εκδόσεις Δώμα


«Άσε με να μιλήσω και μη με διακόψεις. Δεν έχω χρόνο να σ’ ακούσω, στις έξι το απόγεμα θα έρθουν να με πάρουν. Αύριο το πρωί δε θα υπάρχω. Δε θά ’μαι σε κανένα γνωστό μέρος. Το ταξίδι αυτό, σ’ έναν τόπο που κανείς πάνω σε τούτη τη γη δεν τον γνωρίζει ―ταξίδι που δεν το έχουν κάνει ούτε βασιλιάδες, ούτε πρίγκιπες, ούτε κυβερνήτες, ούτε αστυνομικοί―, με γεμίζει περηφάνια. Πάντα αναζητούσα κάτι να με κάνει περήφανη, κάτι για να νιώσω πως είμαι ανώτερη, ανώτερη κυρίως απ’ τους βασιλιάδες, τους πρίγκιπες, τους κυβερνήτες. Έπαιρνα στα χέρια μου μια εφημερίδα, έβλεπα τις φωτογραφίες τους κι έφτυνα τα πρόσωπά τους. Τό ’ξερα ότι δεν έφτυνα παρά μόνο την εφημερίδα, που τη χρειαζόμουν για να στρώσω τα ντουλάπια της κουζίνας. Όμως το έκανα, κι ύστερα άφηνα το φτύμα εκεί που ήταν, να στεγνώσει».

Η γυναίκα αυτή είναι αληθινή, με σάρκα και οστά, ένα αδάμαστο γυναικείο πνεύμα εγκλωβισμένο στον κόσμο των αντρών. Αναζητώντας την ελευθερία και το σεβασμό, η Φιρντάους προσπαθεί να δραπετεύσει απ’ τη ζωή που της έχει επιβληθεί. Δούλα ως παιδί, δούλα ως σύζυγος, δούλα ως υπάλληλος, δούλα ως πόρνη, ελεύθερη μονάχα ως δολοφόνος.

Το βράδυ πριν την εκτέλεσή της, η Φιρντάους αφηγείται την ιστορία της, σ’ ένα από τα πιο κλασικά και πολυμεταφρασμένα κείμενα της φεμινιστικής γραμματείας. Δεν είναι τα βάσανα της Φιρντάους που κάνουν την ιστορία της μια διαχρονική γυναικεία υπόθεση. Είναι η απλότητα του μηνύματός της: πως στον κόσμο της πατριαρχίας, καμιά γυναίκα δεν είναι ελεύθερη.

4. Γέρση Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου Μαργαρίτη Αργυρώ Εκδόσεις Ψυχογιός 


Ένας έρωτας παραμυθένιος το μυθιστόρημα αυτό, μπερδεμένος στις κλωστές της Ιστορίας, τότε που θέλησε να δοκιμάσει τις αντοχές της προδοσίας, τη δύναμη της φωτιάς.

Σαν τα παραμύθια της Χαλιμάς, οι ζωές μπερδεύονται με το καβουρντισμένο κύμινο και το πετιμέζι, Ρωμιοί και Τούρκοι, κιμπάρηδες και ραχατλήδες, ηγέτες ξιπασμένοι, ανίκανοι, παθιασμένοι, αδιάφοροι. Ο χορός των ζεϊμπέκηδων, οι ατμοί του χαμάμ, τα προσκοπάκια στο Αϊδίνι, μυστικά και καταχωνιασμένες αμαρτίες, προδοσίες, φονικά, ένα γυμνό κορίτσι κρεμασμένο ανάποδα, ο Αχέροντας να καταπίνει φαντάρους, στην Αλμυρά Έρημο να ξεραίνονται οι κόκκινες μηλιές, οι ατμοί του χαμάμ να θολώνουν τις ζωγραφιές.

Η Γέρση μεγάλωσε στη Σμύρνη, αρχοντοπούλα αναντάμ μπαμπαντάμ, στη θωριά της σου κοβόταν η ανάσα. Περήφανη και ξιπασμένη, μαστίγωνε τις δούλες της μπας και τις κάνει φιλενάδες. Λουζόταν στο χαμάμ, όταν την είδαν ξαφνικά τα δυο καρντάσια, ο Γιώργης κι ο Σελίμ, κι ήρθε ο έρωτας να σπαράξει τη σάρκα, να ξεπαστρέψει, να μαγέψει.

«Τι είμαι για σένανε, Γιώργη Καραδάμογλου; Αυτό μόνο… πρέπει να ξέρω…»

Το άλογο χρεμέτισε χτυπώντας την οπλή του σε μια πέτρα που εξείχε, ο αμαξάς τράβηξε τα γκέμια. Ο Γιώργης έχωσε τα μάτια στα τσίνορά της, ζυγίστηκε πάνω τους, ισορρόπησε, κρεμάστηκε. Βούλιαξε στο υγρό βλέμμα, φοβήθηκε μη γίνει δάκρυ και τον πνίξει, τσούλησε στην κατηφόρα της μύτης να σωθεί, χώθηκε στα ρουθούνια να ρουφήξει την οσμή της. Στα χείλη παραδόθηκε. Τα λευκά της δόντια τον γεμίσανε πληγές καθώς θυμήθηκε τη νύχτα τους. Εδώ που φτάσανε, δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε να της πει την αλήθεια. Πήρε το χέρι της, έσκυψε κι απόθεσε στη φούχτα της ένα φιλί.

«Εσύ, ομορφιά μου, είσαι το κόκκινο στο αίμα μου…»

5. Οι Καλοί  Kent Hannah Ίκαρος


Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα από την Ιρλανδία του 19ου αιώνα, το νέο μυθιστόρημα της Hannah Kent παρουσιάζει την ιστορία τριών γυναικών, που ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σώσουν ένα παιδί από μια προληπτική κοινωνία.

Κομητεία του Κέρι. Ιρλανδία, 1825.
Συντετριμμένη από τον θάνατο του συζύγου της, Μάρτιν, η Νόρα βρίσκεται ολομόναχη να φροντίζει τον εγγονό της, Μίχολ, ένα παιδί ανήμπορο να περπατήσει και να μιλήσει. Πού είναι ο υγιής, ευτυχισμένος εγγονός της που γνώρισε όταν η κόρη της ήταν ακόμη ζωντανή;
Η Μαίρη έρχεται να βοηθήσει τη Νόρα στο σπίτι, ενώ διαδίδονται σκοτεινές ιστορίες για ανεξήγητες ατυχίες, ασθένειες, αλλά και φήμες που θέλουν τον Μίχολ να σπέρνει την κακοτυχία στην κοιλάδα.
Αποφασισμένες να απαλλαγούν από το κακό και να βοηθήσουν τον Μίχολ, η Νόρα και η Μαίρη επιστρατεύουν τη βοήθεια της Νανς, μιας ηλικιωμένης περιπλανώμενης γυναίκας που κατέχει τη γνώση και τα μυστήρια της παλιάς μαγείας.

Καθώς οι τρεις γυναίκες ελπίζουν να επαναφέρουν τον Μίχολ, ο ιδιαίτερος κόσμος τους με τα έθιμα, τα πιστεύω και τις τελετουργίες δημιουργεί γύρω τους έναν ασφυκτικό κλοιό· θα οδηγηθούν σ’ ένα επικίνδυνο μονοπάτι και θα αναγκαστούν να αμφισβητήσουν όλα όσα γνωρίζουν.

Τοποθετημένο σ’ έναν χαμένο κόσμο που υπακούει στους δικούς του κανόνες, Οι Καλοί της Hannah Kent είναι ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα για την απόλυτη πίστη και τη γεμάτη αφοσίωση αγάπη.

6. Το χάρτινο σπίτι Domínguez Carlos María Εκδόσεις Πατάκη


Τα βιβλία είναι επικίνδυνα. Αλλάζουν το πεπρωμένο των ανθρώπων. Αυτό διαπιστώνει η πανεπιστημιακή κοινότητα του Κέιμπριτζ όταν η διακεκριμένη καθηγήτρια της Λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας, Μπλούμα Λέννον βρίσκει άδοξο τέλος από χτύπημα διερχόμενου αυτοκίνητου την ώρα που διασχίζει μια διασταύρωση του Σόχο, βυθισμένη στην ανάγνωση ενός ποιήματος της Έμιλυ Ντίκινσον.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο διάδοχός της στην έδρα και πρώην εραστής της παραλαμβάνει ένα δέμα για κείνην από την Ουρουγουάη, που περιέχει ένα αντίτυπο της "Γραμμής σκιάς" του Τζόζεφ Κόνραντ, με μια παράξενη αφιέρωση και ίχνη τσιμέντου στο εξώφυλλο.

Η έρευνα για την προέλευση του βιβλίου μετατρέπεται σε μια εις βάθος εξερεύνηση του κόσμου της ανάγνωσης. Στα τέσσερα ταξίδια του πρωταγωνιστή και αφηγητή αυτής της παράξενης ιστορίας ανάμεσα στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο, το μυστηριώδες αντίτυπο του αποκαλύπτει σιγά σιγά μια κρυμμένη αλήθεια, τρομακτική και ουσιαστική...


7. Παλίρροια Μαρία Κωνσταντούρου Εκδόσεις Λιβάνης 


Ποβέλια. Το στοιχειωμένο νησί κοντά στη Βενετία, όπου κατά τον Μεσαίωνα δέχτηκε χιλιάδες ανθρώπους χτυπημένους από τον μαύρο θάνατο, ενώ στις αρχές του εικοστού αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως ψυχιατρικό άσυλο. Εκατοντάδες ψυχικά ασθενείς υπέφεραν στα χέρια ενός παρανοϊκού γιατρού που τους χρησιμοποίησε σαν πειραματόζωα στις απάνθρωπες έρευνές του. Μέχρι και σήμερα ακούγονται πολλοί θρύλοι σχετικά με τους άρρωστους Βενετούς που περίμεναν να πεθάνουν, καθώς και για τα φαντάσματά τους που στοίχειωσαν το νησί.

Είναι όμως θρύλοι ή αλήθεια; Ο Αλεσάντρο, που θα αφήσει στην Ποβέλια την τελευταία του πνοή, θα γίνει μάρτυρας της Ιστορίας. Όμως θα καταφέρει να βοηθήσει τις έγκλειστες ψυχές που ζητούν τη γιατρειά; Θα θεραπευτούν οι πληγές με το πλήρωμα του χρόνου;

Ο άντρας κάθισε δίπλα της, κάνοντας το λεπτό στρώμα του κρεβατιού της να βουλιάξει. Μαζί του βούλιαξε κι η καρδιά της.«Μη φοβάσαι», ακούστηκε υπόκωφη η φωνή του. «Βαρέθηκα να περιφέρομαι τόσους αιώνες μόνος πάνω στις στάχτες. Θέλω έναν άνθρωπο για να μιλήσω. Να νιώσω ζωντανός ξανά...»Η φωνή του έφτασε σαν αντίλαλος στα αυτιά της. Η ανάσα του, όμοια με φλόγα, έγλειψε απειλητικά το πρόσωπό της. Τα ανύπαρκτα μάτια του θαρρείς και βυθίστηκαν στην ψυχή της. Παραλυμένη από τον τρόμο, έγειρε πίσω στο μαξιλάρι και τον άφησε να ξετυλίξει την ιστορία του.

8.  Ματωμένη ανάμνηση Καλλιόπη Γιακουμή - Κουγιώνη Εκδόσεις Αέναον


Όταν άνοιξε τα μάτια της ήταν ήδη οι πρώτες ώρες της αυγής. Το σκοτάδι είχε αρχίσει να χάνει την απόλυτη ως τώρα κυριαρχία του, λες και κάποιος ζωγράφος είχε πάρει την απόφαση να προσθέσει λίγο φως σε έναν πολύ σκούρο καμβά, ξεκινώντας από κάτω προς τα πάνω. Το φως κέρδιζε σιγά, αλλά σταθερά τη μάχη με το σκοτάδι. Ήταν μια από τις εκατομμύρια μάχες του σε έναν προαιώνιο πόλεμο ανάμεσά τους. Ποτέ κανείς τους δεν υποχωρούσε και σε κάθε ξαπόσταμα του ενός, ο άλλος έβρισκε πάντα την ευκαιρία να υπερτερήσει.

Η Σοφία δεν φοβόταν το σκοτάδι πια... τώρα τα ταξίδια του ονείρου της δεν την οδηγούσαν πάντα σε εφιάλτες. Ο ήχος της απαλής, αλλά ρυθμικής βροχής που έπεφτε έξω έφτανε στα αυτιά της σαν ένα υπέροχο τραγούδι που μόλις είχε συνθέσει μόνο γι' αυτήν ένας πολύ ταλαντούχος συνθέτης. Ήταν μια πολύ γλυκιά μελωδία από πολλά και διαφορετικά όργανα, έτσι όπως ακούγονταν καθώς έπεφτε πάνω στην άσφαλτο, στις τέντες, στους κάδους, στα αυτοκίνητα και στα φυλλώματα των δέντρων. Μια μελωδία αποπλάνησης που την οδηγούσε ξανά σε ένα ταξίδι στο παρελθόν, και αυτή τη φορά ένιωθε ότι θα ήταν ένα εύκολο ταξίδι.

Tώρα πια καμιά ανάμνηση δεν θα μπορούσε να τη γεμίσει ακόμα περισσότερο με μίσος. Τίποτα πια δε θα τη βούλιαζε πιο βαθιά στον απόλυτο φόβο, που τρεφόταν μέσα της χρόνια τώρα, από μια άγνωστη απειλή για την ίδια της τη ζωή. Ένιωθε έτοιμη πλέον και ήθελε να τα θυμηθεί όλα απ' την αρχή ως το τέλος. Ήθελε να το παλέψει, να το νικήσει, να μπορέσει επιτέλους να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς αυτό. Να μάθει την αλήθεια, να βρει τον ένοχο και να τον κάνει να πληρώσει.

Ίσως έτσι να έκλειναν και οι πληγές. Ίσως έτσι να σκόρπιζαν οι εφιάλτες. Ίσως έτσι να λυτρωνόταν..


9. Ένας Φάρος Στην Ψυχή Μου Βασίλης Μακαρίου Εκδόσεις Δερέ


Δεν ξέρω πώς και πού να βρω το κουράγιο να επιστρέψω ξανά στο σπίτι μου. Και μπορεί, νωρίτερα, να συμμάζεψα το σπίτι από τα παιχνίδια της, μα ο χώρος παραμένει γεμάτος από εκείνην. Στην κουζίνα, τα πιάτα και τα σκεύη της. Στο σαλόνι, οι δίσκοι με τις παιδικές ταινίες της. Στον κήπο, το ποδήλατο και η κούνια της, στο μπάνιο, οι πετσέτες και όλα τα άλλα είδη υγιεινής της, για το δωμάτιό της, ούτε λέξη. Το πιο δύσκολο κομμάτι όμως από όλα, θα είναι να αντιμετωπίσω τις αμέτρητες φωτογραφίες της. Παντού υπάρχουν φωτογραφίες της, άλλοτε μόνη και άλλοτε με τη μανούλα. Νομίζω πως όταν τις αντικρύσω, κάθε μια ξεχωριστά, θα φωνάζει «μανούλα σώσε με», όπως ήδη έχω αρχίσει να ακούω. Οι σκέψεις μου προδιαθέτουν την απαρχή παραίτησης. Ανελέητη η μάχη να κρατηθώ στην ελπίδα, όσο ο χρόνος και οι υποθέσεις προστίθενται στην απώλεια, έχω αρχίσει να συμπεριφέρομαι λες και θρηνώ για εκείνην. Τρομάζω μην έρθει η ώρα και δεν ξαναδώ το κοριτσάκι μου. Όχι Κάτια, δεν πρέπει να εγκαταλείψεις. Δεν είναι απλά μια μάχη ελπίδας, είναι η μάχη της ζωής σου.

10. Φόνισσες Νίνα Κουτελάκη Εκδόσεις Κύφαντα 



Ο βίος και τα έργα σαράντα και πλέον γυναικών δολοφόνων που έδρασαν ανά την υφήλιο εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια.
Σκοτώνουν για λόγους ερωτικούς, οικονομικούς, πολιτικούς, θρησκευτικούς, ρατσιστικούς. Ενίοτε σκοτώνουν επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή. Σκοτώνουν ακόμη και χωρίς λόγο.
Δολοφονούν γονείς, συγγενείς, συζύγους, εραστές, αντιπάλους, εχθρούς, φίλους, αφεντικά, ανθρώπους που φροντίζουν. Δολοφονούν παιδιά. Τα δικά τους και άλλων.
Γίνονται φόνισσες σε όλες τις ηλικίες, από μικρά κορίτσια μέχρι ηλικιωμένες γυναίκες.
Χρησιμοποιούν δηλητήρια, μαχαίρια, τσεκούρια, σφυριά, διάφορα αντικείμενα, φάρμακα, σχοινιά, πυροβόλα όπλα, τα γυμνά τους χέρια.
Βρίσκονται σε μανία, σε υστερία, σε κατάθλιψη, σε απόλυτη ηρεμία.
Είναι θεότρελες και έχουν σώας τας φρένας.
Κατάγονται από όλες τις χώρες, ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Δυο χιλιετίες, που οι φόνισσες τις διάβηκαν αφήνοντας ματωμένα χνάρια. 





11. Τι είδε η γυναίκα του Λωτ; Ιωάννα Μπουραζοπούλου Εκδόσεις Καστανιώτη 


Σαράντα αιώνες μετά τη βιβλική καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορρα, η ίδια εκείνη γη στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας ανοίγει και ένα μυστηριώδες βιολετί αλάτι αναβλύζει. Η εμφάνισή του αλλάζει τη γεωγραφία τριών ηπείρων και μονοπωλεί το ενδιαφέρον της αγοράς. H νέα ουσία δεν υπηρετεί, αλλά υπηρετείται. Καταδυναστεύει με τις ιδιοτροπίες της. Εθίζει με τη γεύση της. Υποδουλώνει με την αθόρυβη επιρροή της. Τα σύγχρονα Σόδομα, η "Αποικία", αποδεικνύονται πιο πανούργα και από τη βιβλική ακόμη εκδοχή τους. Μια αποπνικτική ατμόσφαιρα περιβάλλει τα καλά κρυμμένα μυστικά τους, και μόνο ένας άνθρωπος είναι σε θέση να τα ανακαλύψει: ο ανυποψίαστος Φιλέας Μπουκ, που μια νύχτα αλλιώτικη από τις άλλες θα κληθεί να λύσει το πιο σημαντικό σταυρόλεξο που επινοήθηκε ποτέ.

"Τι είδε η γυναίκα του Λωτ;" Ένα φαντασμαγορικό μυθιστόρημα, ένα συνεχές διανοητικό παιχνίδι, μια ανεπανάληπτη αλληγορία για το φόβο, την αμαρτία και την ενοχή, που ενεδρεύουν στους υγρούς δρόμους του "παραθαλάσσιου" Παρισιού, αλλά και στους σκοτεινούς διαδρόμους της ανθρώπινης συνείδησης.


12. Γάλα μαγνησίας Κώστας Ακριβός Εκδόσεις Μεταίχμιο


Νεανικοί έρωτες, ποδόσφαιρο στις αλάνες, τσιγάρα στα κρυφά, φάρσες σε καθηγητές και συµµαθητές, πολιτικές ανησυχίες, σχέδια και όνειρα για το µέλλον είναι οι καθηµερινές έγνοιες µιας παρέας εφήβων που µεγαλώνουν εσώκλειστοι σ’ ένα εκκλησιαστικό οικοτροφείο του Βόλου της δεκαετίας του ’70.
Σε µια πόλη που καθρεφτίζεται στα νερά του παρελθόντος, σε µια χώρα που προσπαθεί σιγά σιγά να συνέλθει από τα σκοτάδια της δικτατορίας, ο κάθε άλλο παρά µεγαλόσωµος Αχιλλάκος, ο ψαροµούρης Μπράσκας, ο σωσίας του τραγουδιστή των Rolling Stones Μικ και ο αριστεροπόδαρος Ζερβής είναι έτοιµοι να ανοίξουν φτερά για τα ωραία χρόνια που έπονται, ώσπου ένα τραγικό περιστατικό έρχεται να σηµαδέψει τη ζωή τους.
Χρόνια αργότερα, οι ήρωες εξακολουθούν να βασανίζονται από αγωνιώδη ερωτήµατα σχετικά µ’ αυτό: Τι πραγµατικά συνέβη; Έγιναν όλα έτσι όπως τα θυµούνται ή µήπως η µνήµη του καθενός άλλα γεγονότα τα εξωράισε και άλλα τα αλλοίωσε προς το χειρότερο; Μπορούµε να εµπιστευτούµε αποκλειστικά και µόνο τη δική µας µνήµη ή χρειαζόµαστε και τις µνήµες των φίλων µας για να µάθουµε την αλήθεια, ακόµα κι αν αυτή πονάει;

Δεν µπορούσε να ξεχάσει. Το µυαλό του όλα αυτά τα χρόνια ήταν καρφωµένο εκεί. Τις νύχτες έβλεπε εφιάλτες και τη µέρα είχε συνέχεια τη σκηνή µπρος στα µάτια του. Άκουγε φωνές. Γύριζε την πλάτη και πίσω του νόµιζε ότι φωνάζουν «Βοήθεια!». Στη µνήµη του δεν είχε ξεθωριάσει ούτε το πρόσωπο ούτε οι κινήσεις του. Τόσα χρόνια δεν είχαν σταθεί ικανά να νικήσουν µία και µόνο µέρα, τη Δευτέρα 9 Ιουνίου 1975. Το βλέµµα του, έτσι όπως σήκωσε τα µάτια, είχε µια σκοτεινιά που µε πάγωσε. Όµως βιάστηκα, τα χειρότερα δεν τα είχα ακόµη ακούσει. Την ώρα που σηκώθηκε είπε εκείνο που έµελλε να φέρει τούµπα το παρελθόν µου: «Κι αν θες να ξέρεις, εσύ φταις που πνίγηκε!» 

13. Άρωμα Λουίζας Βίκυ Μωραγιάννη Εκδόσεις Μίνωας 


Τα πάντα στη ζωή της Λουίζας μοιάζουν να καταρρέουν. Στα είκοσι επτά της, η δουλειά της στο Λονδίνο δεν έχει καμιά προοπτική, η προσωπική της ζωή βρίσκεται σε τέλμα, ενώ οι σχέσεις με την οικογένειά της είναι δύσκολες και ψυχρές. Η λατρεμένη της γιαγιά, εκείνη που τη μεγάλωσε, εκείνη που της έδειξε κάθε ομορφιά σε αυτό τον κόσμο, χτυπημένη τα τελευταία χρόνια από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, δεν την αναγνωρίζει πια.

Όλα όσα ονειρεύτηκε κάποτε μοιάζουν εντελώς ανέφικτα… Απογοητευμένη και έχοντας αποδεχτεί την κατάσταση, καταλήγει να ζει μέσα στην απραξία και την απάθεια, παρατηρώντας τη ζωή της σαν απλός θεατής.

Μέχρι που η είδηση του θανάτου της γιαγιάς της θα τη βγάλει από τον λήθαργο και θα δώσει το έναυσμα για ένα ντόμινο απίστευτων γεγονότων που θα φέρουν στη ζωή της τα πάνω κάτω. Θα επιστρέψει εσπευσμένα στην Αθήνα μετά από πολύ καιρό και θα ανοίξει την πόρτα σ’ έναν κόσμο όπου το γέλιο και το δάκρυ, η αλήθεια και η γλυκιά ψευδαίσθηση θα μπλεχτούν με τον πιο υπέροχο, παράδοξο τρόπο. Μπορεί ένα χαμένο ημερολόγιο από το παρελθόν να τη βοη­θήσει να βρει τον δρόμο της; Και τι ρόλο θα παίξει στην αναζήτηση αυτή ένας γοητευτικός ντετέκτιβ;

Ένα αισιόδοξο μυθιστόρημα για την αγάπη και την απώλεια που προσεγγίζει με χιούμορ τις αναποδιές της ζωής. Μια συγκινητική ιστορία για όσα έχουμε και δεν το γνωρίζουμε, για όσα θα θέλαμε και δεν μπορούμε να έχουμε και για όσα μπορούμε να πετύχουμε και δεν το ξέρουμε. 

14. Ένα διαμέρισμα στο Παρίσι Guillaume Musso Εκδόσεις Κλειδάριθμος


Ένα ατμοσφαιρικό αστυνομικό μυθιστόρημα που έγινε παγκόσμιο best seller που μιλάει για έγκλημα και μυστήριο, για την τέχνη και τη μοναξιά.
Η Μάντλιν, μια Λονδρέζα πρώην αστυνομικός, νοικιάζει το ατελιέ ενός ζωγράφου στο Παρίσι για να προσφέρει στον εαυτό της την απομόνωση που χρειάζεται ώστε να ξαναβρεί τη γαλήνη. Από κάποια παρεξήγηση, εμφανίζεται στην πόρτα της ο Γκασπάρ, ένας μισάνθρωπος Αμερικανός συγγραφέας με τον ίδιο σκοπό: να απομονωθεί για να γράψει το θεατρικό του έργο. Αυτές οι δυο ταραγμένες ψυχές, που αναζητούν απελπισμένα τη μοναξιά, θα πρέπει αναγκαστικά να συνυπάρξουν.
Το ατελιέ ανήκε στον διάσημο ζωγράφο Σον Λόρεντς και αποπνέει ακόμη το πάθος του για τα χρώματα και το φως. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που ο Λόρεντς, συντετριμμένος από την απαγωγή και δολοφονία του γιου του, πέθανε αφήνοντας πίσω του τρεις πίνακες που έκτοτε έχουν εξαφανιστεί. Μαγεμένοι από την ιδιοφυΐα του, η Μάντλιν και ο Γκασπάρ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ανακαλύψουν αυτούς τους σπάνιας ομορφιάς πίνακες, αλλά, στην προσπάθειά τους να φέρουν στην επιφάνεια το πραγματικό μυστικό, έρχονται αντιμέτωποι με τους δικούς τους δαίμονες.


15. Νεκρονομικόν " Το χειρόγραφο των νεκρών " Αντώνης Αντωνιάδης Εκδόσεις Οξύ


Μεσαίωνας. Στο πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης καταφτάνει ένας παράξενος μοναχός που ζητάει ακρόαση από τον πατριάρχη Θεοφύλακτο Λεκαπηνό. Πρέπει να αφηγηθεί μια απίθανη, αλλά αληθινή, ιστορία και να φανερώσει όλα εκείνα τα στοιχεία για τις κακόβουλες δυνάμεις που θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο. Ο πατριάρχης μαζί με άλλους επισκόπους δέχονται να ακούσουν τον μοναχό και...

Όταν ο αμερικανός συγγραφέας Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ εμπνεύστηκε και έγραψε για το Νεκρονομικόν, το καταραμένο και απαγορευμένο βιβλίο «μαγείας», θεώρησε ότι μ’ αυτό θα άνοιγε τις πύλες για άλλους κόσμους και διαστάσεις μέσα στις λογοτεχνικές του ιστορίες. Εκείνο που δεν περίμενε ήταν ότι θα άνοιγε τις πύλες του χρόνου και της φαντασίας, με αποτέλεσμα χιλιάδες άλλοι συγγραφείς, ζωγράφοι, γλύπτες, ποιητές, μουσικοί και σκηνοθέτες σ’ όλον τον κόσμο επηρεασμένοι από το δημιούργημά του να συνεχίσουν την ανάπτυξη των ονείρων-εφιαλτών του.

Ποια είναι όμως η ιστορία του Νεκρονομικού; Σύμφωνα με τον Χ. Φ. Λάβκραφτ, ο συγγραφέας του διαβολικότερου βιβλίου που υπήρξε ποτέ είναι ο Άραβας Αμπντούλ Αλχαζρέντ και ο αρχικός τίτλος του βιβλίου είναι Αλ Αζίφ. Νεκρονομικόν το ονόμασε ο Έλληνας που το μετέφρασε από τα αραβικά στα ελληνικά, ο Θεόδωρος Φιλήτας. Στο βιβλίο που κρατάτε θα διαβάσετε τα γεγονότα και τις περιπέτειες της ζωής του Θεόδωρου Φιλήτα, πριν και μετά την ανακάλυψη του καταραμένου βιβλίου που έμεινε γνωστό στην Ιστορία με το όνομα που του έδωσε.


16. Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι  Ocean Vuong Εκδόσεις Guttenberg


Το «Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι» είναι το γράμμα ενός γιου προς την αναλφάβητη μητέρα του. Ο Λιτλ Ντογκ, Αμερικανός βιετναμέζικης καταγωγής, φέρνει στο φως την ιστορία της οικογένειάς του απ' τον πόλεμο του Βιετνάμ ως την εγκατάστασή της στην Αμερική, εστιάζοντας στη δραματική ζωή της στοργικής αλλά συχνά βίαιης μητέρας του και της γιαγιάς του. Παράλληλα, ψηλαφώντας τα τραύματα του παρελθόντος αποκαλύπτει σκέψεις και πλευρές της ζωής του που η μητέρα του αγνοούσε: αγωνίες, φόβους του, έναν δυνατό έρωτα. Μια ωμή, αλλά βαθιά λυρική και ειλικρινή εξομολόγηση που φτάνει στη θαρραλέα αποκάλυψη συγκλονιστικών προσωπικών στιγμών.









17. O Tόπος Annie Ernaux Εκδόσεις Μεταίχμιο


Η Annie Ernaux (Ανί Ερνό) με αφορμή την προσωπική της εμπειρία γράφει για όλα όσα συνδέουν αλλά και απομακρύνουν τους πατεράδες από τις κόρες αναλύοντας τι σημαίνει να χάνεις έναν γονιό, τα παιχνίδια που παίζει η μνήμη, τη σταδιακή αποξένωση ανάμεσα σε άτομα διαφορετικών γενιών και κοινωνικών τάξεων. Καθώς περιγράφει τη ζωή του πατέρα της, συμφιλιώνεται με τον πρόσφατο θάνατό του και με ό,τι εκείνος της κληροδότησε το οποίο, όπως η ίδια λέει χαρακτηριστικά, «αναγκάστηκα να αποχωριστώ όταν μπήκα στον κόσμο των μορφωμένων αστών».











18. Στάχτη και Πορφύρα Μαρία Χίου Εκδόσεις Εξη


Θύμησες μιας άλλης εποχής που ο χρόνος δεν μπόρεσε ποτέ να σβήσει.

Κωνσταντινούπολη, Σεπτέμβρης 1955. Ο ουρανός φλέγεται και το κακό ρέει λάβα καυτή, σκορπίζοντας στάχτη και πορφύρα στο πέρασμά της. Άντρες με πρόσωπα τραχιά, με λοστούς και παραγγέλματα παρελαύνουν στα σοκάκια της πόλης. Αναγνωρίζουν τα σημάδια στους τοίχους και σπάνε κάθε τι ελληνικό. Με το αίμα πιάνουν το δίκιο και το λερώνουν.

Η Σεβαστή τρέμοντας ξεχύνεται στους δρόμους. Το σπίτι της έχει στιγματιστεί, το μαινόμενο πλήθος κατευθύνεται προς το μέρος της. Φωνάζει απεγνωσμένα, μα τη φωνή της σκεπάζει ο θρήνος και οι κραυγές αυτών που τρέχουν να σωθούν. Ο Εμρέ καλείται αυτή τη δύσκολη στιγμή να επιλέξει. Θα προστατέψει την Ελληνίδα που αγαπά ή θα την αφήσει έρμαιο στα χέρια του όχλου; Η Σεβαστή στα μάτια του διαβάζει την αλήθεια. Η αποκάλυψη την τρομάζει. Για μία και μοναδική στιγμή σκέφτεται το παιδί τους. Μετανιώνει. Και τότε, τη νύχτα του μεγάλου διωγμού παίρνει την απόφαση…

Είκοσι χρόνια μετά, ο Εμρέ αποφασίζει να αναζητήσει τη γυναίκα που αγάπησε. Τότε οι μοίρες παίρνουν θέση και αρχίζουν να γνέθουν τα νήματα… Οι πρωταγωνιστές της ζωής θα κριθούν για τις επιλογές τους. Θα αγαπήσουν, θα τολμήσουν, θα πληγώσουν και θα πληγωθούν, πληρώνοντας το τίμημα ενός παρελθόντος που βυθίστηκε στις στάχτες…

«Ζούσα με τη λαχτάρα της επιστροφής πως ίσως μια μέρα θα ξανάβλεπα τον χαμένο μου παράδεισο». 


19. Ερμίνα Σωρός από Πέτρες Βασιλική Τσούνη Εκδόσεις Υδροπλάνο


Από όταν γεννήθηκε, η ζωή της μόνο εύκολη δεν ήταν. Βρέθηκε στα Γιάννενα, όμως εκεί η μοίρα της επιφύλασσε να ζήσει τον αγοραίο έρωτα. Κι εκεί που πίστευε πως βρήκε τον έρωτα και τη λύτρωση στα χέρια του Γερμανού κατακτητή της καρδιάς της, βρέθηκε να διαπομπεύεται για προδοσία. Η Θεσσαλονίκη ακόμη ένας προορισμός αλλά όχι ο τελευταίος, γιατί βρέθηκε να ταξιδεύει σε ένα βαγόνι, με προορισμό το Άουσβιτς, ως πόρνη πόλεμου. Η ζωή της γεμάτη πέτρες ασήκωτες, που κούρασαν την ψυχή της. Μια ζωή που διψούσε μόνο για αγάπη. Όλα τελείωσαν, έτσι σκεφτόταν. Όμως, η ζωή της χρωστούσε και μάλιστα, πολλά. Θα καταφέρει να βγει νικήτρια και να ανακαλύψει μια λάμψη φωτός; «Κουράστηκα να με κυνηγά πάντα το παρελθόν και να χάνω το μέλλον. Όσοι πέθαναν, πέθαναν. Όσοι έζησαν, έζησαν. Τώρα ήρθε η ώρα να παλέψουν. Και ξέρετε γιατί; Για όλες εκείνες τις Ερμίνες, που κατάφεραν να αγγίξουν για λίγο τον ουρανό και μετά, χάθηκαν. Για εκείνες, που ανθρώπου χέρι δεν έχει το δικαίωμα να τις αγγίζει, για εκείνες που πάλεψαν για ένα καλύτερο αύριο, γεμάτο όνειρα και για εκείνες που κατάφεραν και έσωσαν κάτι από την ψυχή τους, που την είχαν καταπλακώσει οι πέτρες της μοίρας».


20. Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά Robert Penn Warren Εκδόσεις Πόλις 


Νέος, οραματιστής και φιλόδοξος, ο Γουίλι Σταρκ ξεκινά την πολιτική του σταδιοδρομία αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση για την ταπεινή του καταγωγή, να ταχθεί στην υπηρεσία του λαού, των απόκληρων και των αδικημένων, να αγωνιστεί για μια άλλη, προοδευτική Αμερική.

Τώρα πια είναι ο πανίσχυρος κυβερνήτης μιας Πολιτείας του αμερικανικού Νότου. Πεπεισμένος ότι τα αγνά ιδανικά ελάχιστη σχέση έχουν με τη σκληρή πραγματικότητα, οδηγείται στο συμπέρασμα ότι, αν θέλει να παραμείνει πιστός στους στόχους του και ταυτόχρονα να διατηρηθεί στην εξουσία, δεν πρέπει να φοβάται αλλά, αντιθέτως, να εκμεταλλεύεται τη διαφθορά που επικρατεί στις ανθρώπινες σχέσεις, και να επιδίδεται με κυνισμό στον κατάλληλο χειρισμό ανθρώπων και καταστάσεων.

Όταν ο αριστοκρατικής καταγωγής δικαστής Μόνταγκιου Ίρβιν, που έχει τη φήμη του αδιάφθορου, στέκεται απέναντί του, ο Σταρκ καλεί σε βοήθεια τον σύμβουλό του Τζακ Μπέρντεν, στον οποίο αναθέτει να ξεψαχνίσει το παρελθόν του δικαστή: είναι βέβαιος ότι και εκείνος έχει θαμμένους σκελετούς στην ντουλάπα του. Ο Τζακ είναι ο άλλος κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος. Πρώην δημοσιογράφος, με ιστορικές σπουδές, άνθρωπος ιδιαίτερα καλλιεργημένος, παρατηρεί τα πάντα ως αφηγητής και αυτόπτης μάρτυρας, παραμένοντας διαρκώς αποστασιοποιημένος. Έχει επίγνωση τόσο της αξίας του καλού όσο και της κυριαρχίας του κακού. Διχάζεται ανάμεσα στον θαυμασμό και την απέχθειά του για το πρόσωπο του Σταρκ, γνωρίζοντας βαθιά μέσα του πως δεν θα καταφέρει να μείνει αμέτοχος ως το τέλος και πως η Ιστορία θα τον αδράξει.

Το Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα, φιλοσοφικών και ηθικών αναζητήσεων, που αναδεικνύει το βάθος του στοχασμού και το εύρος της καλλιέργειας του συγγραφέα του, ένα έργο που εντυπωσιάζει με τη λεπτοδουλεμένη γλώσσα και με το ύφος του, συχνά λυρικό, ενίοτε απλό και λιτό, πάντα όμως νευρώδες και πλημμυρισμένο από εικόνες.

Εξαίρετη, υποβλητική ελεγεία για την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, το Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά συγκαταλέγεται στα μεγάλα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα.

Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο youtube για να λαμβάνετε και οπτικοακουστικές ξεχωριστές επιλογές βιβλίων.



































Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ