Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου "Πέρα από την αιωνιότητα" Ιουλία Ιωάννου - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 


Αποτέλεσε για μένα την αναγνωστική έκπληξη του Καλοκαιριού αυτό το βιβλίο. Μέσα από τις σελίδες του οποίου έζησα εξαιρετικές στιγμές λογοτεχνικής απόλαυσης με πολλές διακλαδώσεις και πολλά περάσματα επάνω σε πολλαπλά ερωτήματα και πολλές αναζητήσεις των ανθρώπων στο πέρασμα του χρόνου. Γιατί η κεντρική ιστορία του μυθιστορήματος περικλείει πολλές απρόβλεπτες εξελίξεις και πολλές ανατροπές που τις διαχειρίζεται και τις κατευθύνει η ίδια η ανθρώπινη επιλογή. Και η ανάγκη της να ορίζει καταστάσεις. Αλλά και η παρέμβαση της μοίρας που αμείλικτα μπλοκάρει την κάθε θέληση και την κάθε επιθυμία. 

Παράλληλα με το μείγμα ανθρώπινης επιλογής και παρεμβατικής μοίρας. Έχουμε ένα μείγμα αληθινών γεγονότων και μυθοπλασίας. Ένα μείγμα εναλλαγής χρονικών περιόδων που μπλέκονται περίτεχνα οδηγώντας σε διαχρονικά ζητήματα που απασχόλησαν, απασχολούν και θα ερεθίζουν για πάντα τον άνθρωπο και την πάλη του με τις αναζητήσεις του. Την πάλη του με τα δικαιώματα του. Την πάλη του με τον φθαρτό και άφθαρτο εαυτό του. Εναλλαγή έχουμε όμως και στους τόπους που διαδραματίζεται η ιστορία μας. Το Παλέρμο η Σέριφος το Λαύριο συνδέουν το παρελθόν και το παρόν των ηρώων ακροβατώντας οριακά ακόμα σε άλλο ένα δίπολο που αναδύεται σιγά σιγά. Την πραγματικότητα και την φαντασία. Με μια σύνδεση που αγγίζει το μεταφυσικό για να αποδείξει όμως πως οι πράξεις των ανθρώπων. Οι σκέψεις τους και η κάθε προσπάθεια τους να πάνε παρακάτω τον κόσμο ή να εξυπηρετήσουν προσωπικές φιλοδοξίες ή προσωπικές επιθυμίες. Να εξηγήσουν και να αποδείξουν πράγματα που υπάρχουν ή πράγματα που θεωρούν πως υπάρχουν. Έρχονται σε κόντρα όχι μόνο με το ηθικόν και το πρέπον. Όχι μόνο με το θεμιτό και το αθέμιτο, Το αποδεκτό των ανθρώπινων ορίων και της παρούσας λογικής αλλά έρχονται σε επαφή και με το αναπόφευκτο πως όλα αυτά έχουν ένα δυσβάστακτο τίμημα που αργά η γρήγορα θα πληρωθεί είτε έμμεσα είτε άμεσα.  

Τρία πραγματικά γεγονότα η ταρίχευση της δίχρονης Ροζαλίας Λομπάρντο απο τον γιατρό Αλφρέντο Σαλάφια.  Η μεγάλη απεργία των μεταλλωρύχων στο Λαύριο το 1896 και η εξέγερση των μεταλλωρύχων στην Σέριφο θα φέρουν κοντά τους ήρωες μας σε μια συγκλονιστική ιστορία και εμάς τους αναγνώστες αντιμέτωπους με τα καίρια ερωτήματα που απορρέουν από τις πράξεις τους και τις επιλογές τους. Θα συναντηθούμε με τις παράλληλες ζωές τους που αναζητούν μέσα στον χρόνο το σημείο καμπής τους.

Μπορεί να σταματήσει η φυσική φθορά του θανάτου; Η μνήμη είναι αυτή που διατηρεί πραγματικά μέσα μας τους ανθρώπους που χάνουμε; Υπάρχει τεχνική που μπορεί να κρατήσει αναλλοίωτη την έκφραση αλλά και την πνοή μετά τον βιολογικό θάνατο; Ματαιοδοξία ότι μπορείς να ξεγελάσεις τον θάνατο;  Να διατηρήσεις την αφθαρσία του σώματος, αγνοώντας πως η ψυχή ταξιδεύει αλλού και μακριά σου; Η μετάθεση του αποχωρισμού όμως μήπως είναι αυτή η ανάγκη που έστω και πρόσκαιρα τα ανατρέπει όλα; Το τώρα και το πάντα είναι τόσο κοντινές και τόσο μακρινές έννοιες που σε αυτό το βιβλίο έρχονται τόσο κοντά που πότε συγκλίνουν και πότε συγκρούονται μεθοδικά για να αποδείξουν το υπαρκτό και το θεμιτό. Την διαχρονική κόντρα της ανθρώπινης φύσης να αποδεχτεί το τέλος και τον οριστικό αποχωρισμό με τα αγαπημένα μας  πρόσωπα. Την ανάγκη του συγχρονισμού παράλληλα της φυγής, της αντάμωσης και της εκπλήρωσης αυτών που ζητάμε από την μητρική, πατρική ή αδερφική αγάπη. Όλων αυτών που ζητάμε βάζοντας την ίδια την ζωή και τις επιδιώξεις της σε καλούπια που ξεχειλίζουν από το ίδιο το ανεξέλεγκτο μάγμα της φυσικής και απρόοπτης ροής που ακολουθεί η ζωή του καθένα τελικά.

Τα ερωτήματα που σφυροκοπάνε το μυθιστόρημα είναι διαρκή και αμείλικτα. 

Μπορούν τα ψέματα και τα μυστικά να υπερκαλύψουν την δύναμη της αλήθειας; Η αλήθεια όσο και αν αμφισβητηθεί. Όσο και αν επιχειρήσει κάποιος να την σβήσει από την μνήμη του. Όσα χρόνια και αν μείνει κρυμμένη, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και θα βρει τον τρόπο να κάνει θριαμβευτικά την εμφάνιση της. Αργά ή γρήγορα. Ξαφνικά και απρόσμενα. Σκληρά και προκλητικά. 

Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, επαναπροσδιορίζονται μέσα από την κόντρα των πράξεων τους με τις εναλλαγές της μοίρας και τα παιχνιδίσματα του χρόνου. Σε μια ανεπαίσθητη μετάβαση από το σκοτάδι στο φως και πάλι πίσω σε ένα ταξίδι αέναης αποκάλυψης των αντοχών τους, της υπεροψίας τους, της επανάστασης τους απέναντι στο συμβατό ή της αποδοχής τους και της παραίτησης τους σε αυτό που τελικά δεν μπορούν να αλλάξουν με τους δικούς τους κανόνες. Το απρόσμενο δεν σταματά να τους χτυπά την πόρτα είτε θετικά είτε αρνητικά. Είτε δραματικά, είτε ελπιδοφόρα.

Υπάρχει τρόπος να αγγίξει κάποιος την αθανασία και ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που μας κρατάει ζωντανούς πέρα από την αιωνιότητα; Η αφθαρσία του σώματος και της ψυχής που μπορεί να ζει για πάντα; Μπορούμε και θέλουμε να ζούμε άραγε για πάντα; Και αν αυτό γίνει κάποτε εφικτό είναι ευχή η κατάρα;

Η κάθε πληροφορία που παίρνουμε μέσα από το βιβλίο είναι και μια νέα εμπειρία, που αλλάζει τα δεδομένα και στρέφει την ρότα του ταξιδιού προς άλλη κατεύθυνση μέσα στον χρόνο εστιάζοντας ταυτόχρονα στα στιγμιαία και δυνατά συναισθήματα που δημιουργούν οι αυθόρμητες, παρορμητικές ή πολλές φορές οι γεμάτες άγνοια αντιδράσεις των πρωταγωνιστών. Αυτό που ξεχώρισα ήταν αυτό το συνεχές παιχνίδι του χώρου, του χρόνου και της κόντρας των ανθρώπινων αξιών και επιδιώξεων. Αλλά και ο τρόπος μέσα από τον οποίο η συγγραφέας περνάει τα μηνύματα της. Γιατί κυρίαρχο ρόλο στο κείμενο παίζει η τέχνη, η μυθολογία, τα υπαρκτά ιστορικά γεγονότα. Οι φιλοσοφικές αναζητήσεις, η θρησκεία, η επιστήμη. Οι αλχημείες τα πειράματα. Όλες εκείνες οι φάσεις που έφεραν το άνθρωπο αντιμέτωπο με τις σκέψεις, τις φοβίες του, αλλά και τις ακραίες θεωρίες του. Αυτές τις θεωρίες όμως που πολλές φορές έγιναν ο προπομπός για τις μεγάλες ανακαλύψεις της επιστήμης ή της κατάρριψης μεγάλων αναληθειών του παρελθόντος. Μέσα από τους ήρωες της διοχετεύει όλη αυτή την φιλοσοφική διάθεση που κουμπώνει απόλυτα με τα βιώματα, τις πράξεις και τις σκέψεις που ακολουθεί ο καθένας τους μέσα στο κείμενο.

Ένα άλλο κομμάτι που αγγίζει εκπληκτικά το βιβλίο είναι ο έρωτας που αλλάζει διάσταση σε κάθε σημείο της ιστορίας, για να δείξει είτε την προσκαιρότητα του, είτε την αληθινή του δύναμη, είτε την απαγορευμένη και ασυμβίβαστη σχέση του με τα κοινωνικά πρότυπα. Ο έρωτας που κρύβεται στις ενοχές και προσπαθεί να συγκρατηθεί εγκλωβισμένος, μέχρι να ξεχυθεί σαν λάβα που καίει ζωές και συναισθήματα στο καυτό πέρασμα του. Και ο έρωτας που είναι εφικτός να υπάρξει πέρα από το χρόνο, πέρα από την επίγεια ζωή και πέρα από την αιωνιότητα.


Φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα. Ακαθόριστοι συνδετικοί κρίκοι ιστορίας και μυθοπλασίας δένουν με σφικτό κόμπο τις καρδιές ανυποψίαστων ανθρώπων, τις επιθυμίες και τα απωθημένα τους. Τι είναι ικανό να ξεμπλέξει έναν σφιχτοδεμένο κόμπο; Έναν άλυτο γόρδιο δεσμό που δεν λύνεται με τίποτα; Ποιος έχει την δύναμη να κόψει αυτόν τον συνεκτικό κρίκο που δένεται σαν ομφάλιος λώρος γύρω από τον λαιμό αυτών των ανθρώπων που βαδίζουν μέσα στην γνώση και στην άγνοια. Μέσα στα ξαφνικά και αναπάντεχα της ζωής, αλλά και μέσα στον προκλητικό και ζοφερό ανθρώπινο ανταγωνισμό που στην ουσία είναι ανώφελος μπροστά στο αναπόφευκτο της μοίρας. Γιατί το επίγειο ταξίδι έχει αξία όχι αυτή που του αποδίδουν οι επίδοξοι κυρίαρχοι που αγοράζονται και πωλούνται για το εφήμερο, αλλά έχει την αξία που απορρέει μέσα από την αγάπη, την δοτικότητα, την φύση. Τις απλές στιγμές και τις μικρές χαρές. Η συγγραφέας με την διακλάδωση της ιστορίας της καταφέρνει ταυτόχρονα να περιγελάει την βεβαιότητα αυτών που νομίζουν πως ελέγχουν τις ζωές τους. Αλλά και να στηλιτεύει αυτούς που μένουν στυλωμένοι στην αποδοχή της μοίρας τους. 

Πληρότητα και απώλεια. Θυμός και άρνηση. Έρωτας και απόγνωση. Θάνατος και Αθανασία. Πόλεμος και επιβίωση σε μια πορεία αυτογνωσίας ανθρώπων που ψάχνουν το ταίρι τους στην αιώνια αναζήτησης τους. Γιατί πάντα και παντού οι άνθρωποι θα είναι ανίκανοι να αντισταθούν στις επιθυμίες τους. Θα γίνονται πάντα ανίσχυροι απέναντι στα πάθη τους και στους ανταγωνισμούς τους. Έρμαια της πλάνης τους ή της σφοδρής θέλξης τους να βρουν κάτι πέρα από αυτό που φαίνεται ή πέρα από αυτό που είναι εφικτό να γίνει αρεστό σε κάθε εποχή. Θα θέλουν πάντα και για πάντα να μείνουν ζωντανοί με το οποιοδήποτε τίμημα. 

Ένα ταξιδιάρικο βιβλίο που ενώνει εποχές και συναισθήματα. Αγώνες και αγωνίες. Ελπίδες και απώλειες. Είτε διευρύνοντας είτε συρρικνώνοντας τον χρόνο με μια ροή εξέλιξης που ενώνει το πραγματικό με το φανταστικό. Το επίγειο με το υπόγειο, το υπερφυσικό με το μεταφυσικό. Που δοκιμάζει την επιστήμη και τα όρια της. Που ταλανίζει τις ανθρώπινες αντοχές με ανατροπές που δεν είναι εφικτό να τις αποδειχτούν άμεσα. Με εικόνες που ξεγελάνε και με πράξεις που κυλάνε σε τεταμένο επίπεδο παράνοιας και διαστροφής που αγγίζουν σε πολλά σημεία το θρίλερ.



Το βιβλίο το αγάπησα. Είναι ένα από τα καλυτέρα που διάβασα φέτος. Και φυσικά σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. 

Κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ 

Το βιβλίο κρύβει πολλές εκπλήξεις όπως και πολλά αληθινά γεγονότα και υπαρκτά πρόσωπα. Σε λίγες ημέρες ενα αφιέρωμα στο βιβλίο με αποσπάσματα απο αυτό αλλά και αναφορες επάνω στα αληθινά στοιχεία που κρύβονται πίσω απο αυτό. Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο You tube πατήστε το καμπανάκι για να έχετε άμεση ενημέρωση για κάθε καινούργιο βίντεο που ανεβάζω. 

VIVLIOERGA ON YOUTUBE


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ