Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου "Δώδεκα ημέρες θύελλας"Ελένη Γαληνού Εκδόσεις Διόπτρα Γράφει η Γεωργία Ρετετακου

 


Η Ελένη Γαληνού είναι μια συγγραφέας που καταφέρνει να αγγίξει μοναδικά τους αναγνώστες μέσα από τα ιδιαίτερα, προσεγμένα και μελετημένα μυθιστορήματα της. Κατορθώνει να χαλαρώσει και παράλληλα να προβληματίσει. Πετυχαίνει να περάσει έντονα και ξεχωριστά μηνύματα μέσα από τις τόσο σύγχρονες ιστορίες που κάθε φορά επιλέγει να γράψει. Και με αυτό της το βιβλίο λοιπόν το Δώδεκα ημέρες θύελλας μας δίνει μια ιστορία με πολλές προεκτάσεις  μέσα από μια περιπέτεια έντονης δράσης και έρωτα που κρύβει πολλές παγίδες και πολλά μυστικά.

Η Μελίνα ζει φυσιολογικά μέσα σε ένα γάμο τακτοποιημένο που την έχει κάνει να ισορροπήσει όλες τις δυσκολίες και τις οδυνηρές απώλειες που έχει ζήσει στο παρελθόν της. Όλα θα αλλάξουν όταν θα εμφανιστεί μπροστά της ο Έκτορας, ο άντρας εκείνος που κάποτε ερωτεύτηκε. Η συνάντηση τους δεν είναι καθόλου τυχαία μιας και εκείνος της εκμυστηρεύεται πως κάποιος τον έχει πληρώσει για να την παρασύρει σε μια παράνομη σχέση με σκοπό να της διαλύσει τον γάμο. Αυτός ο κάποιος γνωρίζει για την παλιά τους σχέση ή η επιλογή γίνεται εντελώς τυχαία; Μοίρα η στημένο παιχνίδι;

Ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός της Μελίνας και πως θα τον αποκαλύψουν χωρίς ο Έκτορας να φανεί πως της έχει μιλήσει; Γιατί ο Έκτορας θέλει να την βοηθήσει και τι πραγματικά αισθάνεται εκείνη για αυτόν έπειτα από τόσα χρόνια; 

Η συγγραφέας μέσα από μια λιτή ιστορία καταφέρνει να επεκτείνει το μυαλό και τις σκέψεις μας σε διάφορες εκδοχές και σε διαφορετικές εκτιμήσεις. Και αυτό είναι το μαγικό σε αυτή την υπόθεση γιατί τελικά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς αυτά που φανταζόμαστε. Από την μια οι πρωταγωνιστές που προσπαθώντας να ξεφύγουν από τις παγίδες που τους έχουν στήσει πέφτουν σε άλλες μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες. Και από την άλλη τα συναισθήματα τους που περιπλέκονται εμφανίζοντας ακούσια και εκβιαστικά το πραγματικό πρόσωπο μιας αλήθειας που αγνοούσαν τόσο σε πρόσωπα όσο και σε γεγονότα. Πόσο καλά ξέρουμε τους άλλους και πόσο καλά τον ίδιο μας τον εαυτό; Όταν οι ήρωες φτάσουν στα όρια τους θα ανακαλύψουν τα πάντα σχετικά με τις αντοχές τους αλλά και τις ψευδαισθήσεις τους. Θα δημιουργήσουν έναν καινούριο εαυτό που θα κατευθύνει αλλιώς πράξεις και γεγονότα.

Βλέπουμε και κατανοούμε την σφαιρική πλευρά των ηρώων φωτισμένη με ένα διεξοδικο τρόπο που εξελίσσεται μέσα από τις αποκαλύψεις και τις άσχημες αναμνήσεις. Μέσα από τις συγκυρίες και τις επικίνδυνες επιλογές. Μέσα από την συναναστροφή τους με τον πραγματικό εαυτό τους και την αναγνώριση των λαθών τους που αναδεικνύει την ανθρωπιά τους και την φωτεινότητα της ψυχής τους.

Όταν δεις τα πράγματα με καθαρή ματιά και έχοντας αφαιρέσει τα βαρίδια του παρελθόντος. Όταν η ωριμότητα και η πραγματικότητα δώσουν το δικό τους χρώμα στα συναισθήματα των ανθρώπων τότε η συμφιλίωση με τον εαυτό μας και με τους άλλους είναι πολύ κοντά. Ειδικά όταν τον βασικό ρόλο τον έχει ο έρωτας. 

Μια ανατρεπτική περιπέτεια ίντριγκας και σκοτεινών προθέσεων. Μια ιστορία που ανοίγει σιγά σιγά τα κρυμμένα φύλλα της σε μια καταδίωξη με τον χρόνο και τους αληθινούς υποκινητές της. Εξελίξεις καταιγιστικες που ανατρέπουν ζωές συναισθήματα προθέσεις και επαναφέρουν βίαια αναμνήσεις μυστικά λάθη και αναγκαστικές αποφάσεις.

Μου άρεσε πολύ ο τρόπος εξέλιξης της ιστορίας γιατί υπάρχει μια σφαιρική καταγραφή των χαρακτήρων αρχικά και έπειτα μια εξαιρετική εστίαση σε εκείνα τα χαρακτηριστικά που είναι τελικά αυτά που διαμορφώνουν την τελική εικόνα μας για αυτά τα πρόσωπα. 

Μέσα από τον Ρομαντισμό και την ερωτική ατμόσφαιρα που διαχέεται με χίλιους κινδύνους και σκοτεινά εμπόδια ανάμεσα σε αθώους και ενόχους. Ανάμεσα σε υπόπτους και σε εν γένει συνεργούς η ιστορία εξελίσσεται βάζοντας τελικά στην θέση τους όλους αυτούς που κατεύθυναν την ιστορία και δίνοντας απάντηση σε κάθε αναπάντητο ερώτημα.

Η ύπαρξη των δύο παιδιών της Αλίκης και του Δημήτρη στις ζωές των πρωταγωνιστών είναι ο καταλύτης εκείνος που δίνει στην ιστορία ένα ιδιαίτερο τρυφερό χρώμα. Που δίνει ένα ξεχωριστό μήνυμα ανθρωπιάς δικαίωσης και εξιλέωσης ταυτόχρονα.


Το δώδεκα ημέρες θύελλας είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που θα σας κρατήσει μια πολύ όμορφη συντροφιά κατορθώνοντας ταυτόχρονα να σας γεμίσει με σκέψεις συναισθήματα και έντονα διλήμματα.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ