Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Book Zoom στο βιβλίο "Αρετή. Πρότυπη Ψυχιατρική Κλινική" Ήρα Βλάχου Εκδόσεις Κομνηνός

 


Ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα, με έντονο όμως το αστυνομικό σασπένς φιλοξενούμε σήμερα στο Book Zoom. Αρετή Πρότυπη ψυχιατρική κλινική και θα το γνωρίσουμε μέσα από την συζήτηση μας με την συγγραφέα του Ήρα Βλάχου. 


Να σεβόμαστε τους Διαφορετικούς Ανθρώπους. Τους ανθρώπους που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο πιο σκοτεινό μέρος της ίδιας τους της ψυχής κι έχουν το σθένος να παλέψουν για να αναδυθούν στο φως.



Περιγράψτε μας το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο.


«Το 10 συμβολίζει την ευτυχία. Οι αριθμητικές πράξεις που φτιάχνεις το 10 ποικίλουν. Οι πράξεις  αυτές είναι τα καλούπια στα οποία θα βάλεις την ευτυχία σου. Θέλεις να προσθέσεις; Θέλεις να αφαιρέσεις; Αυτό είναι δικό σου θέμα. Βρες το καλούπι που σου ταιριάζει, αρκεί να βγάλεις το αποτέλεσμα 10.»

 

Η εποχή μας όσο καμία άλλη βάλλεται από δυσκολίες, άγχη και αδιέξοδα. Άλλοι καταφέρνουν να δραπετεύσουν από όλα αυτά και άλλοι όχι. Ποιο θεωρείτε πως είναι το κλειδί μιας ψυχικής ισορροπίας; Το διαχωριστικό ανάμεσα στην λογική και την τρέλα;


Η επικοινωνία. Η επικοινωνία είναι το ελάφρωμα της ψυχής. Ο ανθρωπος να μην κρατά, να μην καταπιέζει τίποτα μέσα του.

 

Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας;


Ναι, ήταν η κυρά – Ζωγραφούλα, μια ηρωίδα από το προηγούμενο βιβλίο το μυαλό της οποίας έφερε περίεργες στροφές για να αντέξει την πραγματικότητά της. Μετά από αυτήν, μου γεννήθηκε η επιθυμία του να βασίζεται η ιστορία του καινούργιου μου βιβλίου σε μια ψυχιατρική κλινική.

 

Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο σας;


Την αγάπη για την ελευθερία της ψυχής και του πνεύματος και πως, όσο αντιμετωπίζουμε κατάματα τους φόβους μας, εκείνοι μικραίνουν.

 

Όταν ολοκληρώσατε τη συγγραφή, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από τη συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;


Αποφάσισα να βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα.

 

Ενώ έχουμε εξελιχθεί σαν κοινωνία και σαν επιστήμη σε πολλά πράγματα, οι ψυχικές νόσοι αποτελούν ακόμα μεγάλο ταμπού. Τι χρειάζεται για να σπάσει επιτέλους αυτός ο στιγματισμός και το άτομο που χρειάζεται ψυχιατρική βοήθεια να την ζητήσει χωρίς φόβο και ενοχές;


Είναι η γιατρειά της ψυχής μια επιτακτική. Ο φόβος και η ενοχές οδηγούν σε μια μίζερη και αποκρουστική ζωή

 

Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;


Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι λιποτάχτησαν από τη ζωή. Αγάπησα τον Αναστάση Τσαπαρδή, καθηγητή του καράτε. Kara στα γιαπωνέζικα θα πει κενό. Te σημαίνει χέρι. Ο Αναστάσης είχε μόνο το kara. Και χρειαζόταν ένα χέρι βοηθείας για να τον βγάλει πάλι στο φως.

 

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά τη διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας;


Καμία δυσκολία. Η «Αρετή» συγγραφικά κύλησε σαν νερό.


Συνήθως αυτό που προδιαγράφει και καθορίζει την πορεία της ψυχικής μας υγείας είναι η ευτυχία ή η δυστυχία που θα βιώσουμε στην ζωή μας. Και όμως συναντάμε ανθρώπους που παλεύουν με ψυχικές νόσους ενώ έχουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μιας ευτυχισμένης ζωής. Γιατί πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό;


Έχω διαβάσει ότι το μυαλό του ανθρώπου μένει εγκλωβισμένο σε κάποιο δυσάρεστο περιστατικό του παρελθόντος και στη ζωή του πορεύεται βάσει αυτού. Αναζητά από τους άλλους τη συγνώμη που δεν άκουσε από τον πραγματικό υπαίτιο του περιστατικού εκείνου. Φαντάζομαι ότι εκεί επεμβαίνουν οι ειδικοί και πιστεύω πως όλοι έχουμε σκοτεινά σημεία στην ψυχή μας, ως φυσιολογικοί άνθρωποι. Δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος, δεν υπάρχει η τελειότητα της ψυχής.

 

Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο, να το μοιραστείτε μαζί μας;


«Αντοπάριστος. Η ζωή έχει αξία όταν τη γεύεσαι αντοπάριστος. Να βιώνεις τη λύπη κλαίγοντας με λυγμούς. Στο θυμό, να φωνάζεις για την αδικία. Να τρέχεις στους φόβους σου, να τρέχεις καταπάνω τους, να τους καταπατάς με όπλο το θάρρος σου. Και στη χαρά να χοροπηδάς σαν μικρό παιδί, να πετάς, να γελάς. Χάπια, αλκοόλ, κάπνισμα και ναρκωτικές ουσίες αλλοιώνουν τη χαρά.»

 

Συνήθως, σε κάθε βιβλίο, συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του;


Κάθε ήρωας έχει ένα κομμάτι μου. Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι η αγάπη για τη ζωή.

 

Ο φόβος, οι ενοχές, οι ανασφάλειες θεωρώ πως είναι η κινητήριος δύναμη που υποσκάπτει τις πληγές της ψυχής. Πως μπορεί να κτιστεί το καλούπι μιας ψυχής ώστε να τα νικά όλα αυτά πριν την κατακλύσουν οριστικά;


Όλοι κατακλυζόμαστε από φόβους κι ενοχές. Είναι συναισθήματα που υπάρχουν μέσα μας. Όταν φτάσουν στο σημείο να ορίζουν τη ζωή μας, τότε θα πρέπει να απευθυνόμαστε στους ειδικούς.

 

Υπάρχουν κάποια σημάδια που είναι ορατά και μπορούν να αναγνωριστούν ώστε να μην φτάνουν τα άτομα με ευαισθησίες σε τέτοια επίπεδα να χρήζουν φαρμακευτικής αγωγής ακόμα και νοσηλείας;


Πρέπει να μάθουμε να διαβάζουμε τον εαυτό μας.

 

Το βιβλίο έχει έντονο το κοινωνικό στοιχείο και παράλληλα το αστυνομικό σασπένς και την σκοτεινή ατμόσφαιρα ενός νουάρ μυθιστορήματος. Ποιο είναι το μυστικό της ισορροπίας που κρατήσατε ώστε και να περάσετε τα βιώματα των πρωταγωνιστών σας και να δώσετε τα μηνύματα που έπρεπε στους αναγνώστες σας, αλλά και να κρατήσετε την έντονη πλοκή μυστηρίου μέχρι το τέλος;


Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Είναι ένα βιβλίο που βγήκε μέσα από την ψυχή μου και με πολλή αγάπη για αυτό, για τους ανθρώπους, για τη ζωή και φυσικά για την δικαίωση. Δεν υπήρξε καμία «συνταγή».

 

Με ποιο τραγούδι θα επενδύατε μουσικά αυτό το βιβλίο;


«Η ζωή» του Δημήτρη Μπάση. Η ζωή που συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες.


Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.


Να σεβόμαστε τους Διαφορετικούς Ανθρώπους. Τους ανθρώπους που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο πιο σκοτεινό μέρος της ίδιας τους της ψυχής κι έχουν το σθένος να παλέψουν για να αναδυθούν στο φως.

 

Το βιβλίο "Αρετή. Πρότυπη Ψυχιατρική Κλινική" κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κομνηνός



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Η Ήρα Βλάχου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει και εργάζεται ως παιδαγωγός.

Το 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο «Η Αλλαγή» και ακολούθησε το παραμύθι «Ο γιατρός του γέλιου» από τις εκδόσεις 24 γράμματα.

Το 2021 κυκλοφόρησε το βιβλίο  «Gemini» από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.

Το τέταρτο βιβλίο της «Αρετή, πρότυπη ψυχιατρική κλινική» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κομνηνός.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ