Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Book Zoom στο βιβλίο "Η κυρά του κάστρου" Σμαραγδή Μητροπούλου Εκδόσεις Συμπαντικές διαδρομές

 


Ένα παραμύθι για μεγάλους. Μια νουβέλα που αγγίζει φαντασία και συναίσθημα δείχνοντας μας δρόμους που σπάνε τα σύνορα των ανθρώπων μέσα από την αγάπη και την ελπίδα. Η κυρά του κάστρου μας συστήνεται μέσα από την συγγραφέα του Σμαραγδή Μητροπούλου, στο σημερινό Book Zoom.
 Ο χρόνος κυλάει σαν ποταμός. Δεν μας αφήνει να μένουμε κολλημένοι στο χτες. Προχωράμε ατενίζοντας το αύριο. Μέσα στα νερά του ποταμού  εξαγνίζονται τα πάθη και τα μίση. Ό,τι απομένει είναι η αγάπη και η ελπίδα!


Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο.


Παραμύθι με φόντο τις καστροπολιτείες του Μοριά και την αγαπημένη Αλεξάνδρεια μιας άλλης εποχής…


Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας;


Πηγή έμπνευσης υπήρξε μια παραδοσιακή μελωδία της Ανατολής, που ένα βράδυ άκουσα στο ραδιόφωνο…


Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας;


Ότι τα πιο συναρπαστικά παραμύθια τελικά τα γράφει η ίδια η ζωή..


Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;


Κάθε βιβλίο –όπως έχω πει πολλές φορές- είναι ένα ταξίδι. Δουλεύοντας και ολοκληρώνοντας, λοιπόν, τη συγγραφική διαδικασία, «έζησα» κι εγώ το ταξίδι των ηρώων μου, μοιράστηκα τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αγωνίες τους σαν να ήταν άνθρωποι οικείοι, δικοί μου. 


Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;

Αγαπημένες μου ηρωίδες είναι η Μόνα και η Αϊσέ. Αν και προέρχονται από εντελώς διαφορετικό κοινωνικό περιβάλλον, τις δένει μία αμοιβαία φιλία, εμπιστοσύνη και αγάπη ως το τέλος. 


Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας;


Ένας από τους ήρωες έμεινε γνωστός στην ιστορία ως ένας ανελέητος κατακτητής. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να του δώσω (και) ανθρώπινη διάσταση…


Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας;


Το νεαρό κορίτσι μπήκε στο δωμάτιο διστακτικά. Ο Φουάντ πασάς της έγνεψε να πλησιάσει. Υπάκουσε.    Σιωπηλός, την παρατήρησε αρκετή ώρα.  Όντως ήταν το πιο    ωραίο δώρο που του είχε στείλει ο φίλος του ο Ιμπραήμ από το Μοριά.  

«Αυτό το λουλούδι του παραδείσου  είναι το δώρο μου για σένα, για τη φιλία και την αφοσίωση σου», έλεγε στο γράμμα του. 

«Όμορφη! Πολύ όμορφη!» μουρμούρισε. Η Ελπίδα τον κοίταξε φοβισμένη.  Χαμήλωσε τα μάτια. Εκείνος έπιασε το πηγούνι της και την ανάγκασε να σηκώσει το κεφάλι.

«Είσαι όμορφη!» της ξανάπε. «Τώρα πια θα’ σαι δική μου!»

Με αργές κινήσεις χάιδεψε το λαιμό,  τα χείλη της. Η Ελπίδα ανατρίχιασε στο άγγιγμά του και άρχισε να τρέμει. 

«Είσαι το δώρο του Αλλάχ στο δούλο του τον Φουάντ, Μόνα!»

Η Ελπίδα του έριξε ένα ερωτηματικό βλέμμα. 

«Αυτό είναι το όνομά σου, Ελπίδα! Μόνα σημαίνει ελπίδα!» Χτύπησε τα χέρια του.  Αμέσως ήρθε ο αρχιυπηρέτης του παλατιού του.

«Πήγαινε τη στα λουτρά! Να την κάνετε να λάμπει σαν πετράδι!» διέταξε.

 



Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του;


Θα αφήσω να το ανακαλύψουν οι αναγνώστες……


Με ποιο τραγούδι θα επενδύατε μουσικά αυτό το βιβλίο σας;


Με το τραγούδι «Στην Αλεξάνδρεια» του Δάκη.


Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.

          

 Ο χρόνος κυλάει σαν ποταμός. Δεν μας αφήνει να μένουμε κολλημένοι στο χτες. Προχωράμε ατενίζοντας το αύριο. Μέσα στα νερά του ποταμού  εξαγνίζονται τα πάθη και τα μίση. Ό,τι απομένει είναι η αγάπη και η ελπίδα!


Η νουβέλα μου "Η κυρά του κάστρου" έλαβε διεθνή διάκριση στα πλαίσια του Διεθνούς Λογοτεχνικού Φεστιβάλ PANORAMA 2023 (Χρυσά Βραβεία Βιβλίου 2023). Τι σημαίνει αυτό για το βιβλίο και τί σημαίνει για σας προσωπικά.


Μία διεθνής διάκριση θα έλεγα ότι δημιουργεί προοπτική για το βιβλίο να περάσει τα σύνορα της Ελλάδας. Για μένα σημαίνει ηθική ικανοποίηση και κυρίως ευθύνη, ώστε να βελτιώνομαι και να εξελίσσομαι μέσα από το συναρπαστικό ταξίδι της γραφής.



Αν υπάρχει κάτι που θέλετε να ειπωθεί για το βιβλίο και δεν έχει προκύψει από τις ερωτήσεις μπορείτε να το εκφράσετε εδώ.


Πρώτα – πρώτα ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Το βιβλίο , για το οποίο μιλήσαμε, μπορούν οι αναγνώστες να το αναζητήσουν σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία. Η αγάπη του κόσμου είναι σημαντική για όλους εμάς τους δημιουργούς.  Ευχαριστώ από καρδιάς.

Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Συμπαντικές διαδρομές


Ο πόλεμος ξεριζώνει βίαια την Ελπίδα απ’ τον τόπο της, στερώντας της ό,τι πολυτιμότερο έχει.  

Την οδηγεί αιχμάλωτη στα παλάτια της Αιγύπτου. Εκεί θα γνωρίσει τη λάμψη, τον πλούτο, αλλά και τη μοναξιά, το αδιέξοδο,  την απώλεια.  

Η Μόνα, ο Φουάντ,  η Αϊσέ,  ο Λέοντας, ο Ιμπραήμ, εμπλέκονται σ’ ένα παιχνίδι δύναμης, υπεροχής,  αγώνα ενάντια στη μοίρα.

Κι η αγάπη; Η φιλία; Ο έρωτας;

Μια μουσική με ήχους διαφορετικούς, μα  η μελωδία το ίδιο αγγίζει.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ


Η Σμαραγδή Μητροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρετανία. Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το ποιητικό και πεζογραφικό της έργο έχουν αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Executive Board Member) του Writers  Capital International Foundation και ισόβιο μέλος (Lifetime Fellow Member) του International Society for Development and Sustainability (ISDS) με έδρα την Ιαπωνία. Έχει εκδώσει επτά βιβλία στην Ελλάδα. Δύο απ’ αυτά  «Μια στιγμή μια αιωνιότητα μονάχα» (“One moment just an eternity”) και «Ήχοι στη σιωπή» (“Sounds in the Silence”) έχουν μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα και κυκλοφορούν από τον εκδοτικό οίκο Ontime Books στη Μεγάλη Βρετανία και Pharos Books στην Ινδία. Το «Μια στιγμή μια αιωνιότητα μονάχα» έγινε μπεστ σέλερ σε οκτώ χώρες. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στην αγγλική, κινεζική και ισπανική γλώσσα, καθώς και στα Ταιβανέζικα και στη γλώσσα Μπενγκάλι κι έχουν δημοσιευτεί σε site και περιοδικά  στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Λατινική Αμερική.  Επίσης, ασχολείται με την τέχνη της φωτογραφίας κι έχει συμμετάσχει στις ακόλουθες ομαδικές εκθέσεις: 1. «Σκέψου θάλασσες, σκέψου φως», 25/6-2/7/2022, Κέντρο Τέχνης Άγιος Αθανάσιος, Νάουσα Πάρου, 2. «Τέχνη του ανέμου και της θάλασσας», 22/7-1/8/2022, Κέντρο Τέχνης Άγιος Αθανάσιος, Νάουσα Πάρου, 

3. «Τέχνη ένα αέναο ταξίδι στο φως», 16-18/12/2022, Πολυχώρος εκδόσεων Όστρια, Αθήνα, 4. «Τέχνη η ανίκητη αίσθηση του απεριόριστου», 13-15/1/2023, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νέας Ερυθραίας. 



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ