Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το " Ο Κήπος της Αγάπης " Μάρκους Μαλτ



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου


   Πάντα μου άρεσε να διαβάζω βιβλία που σε οδηγούν σε μια άλλη αλήθεια από αυτή που σου παρουσίασαν στην αρχή. Μια αλήθεια διαφορετική από αυτή που είχες φανταστεί. Ο Κήπος της αγάπης είναι ένα δυνατό Βιβλίο ανάμεικτης ψευδαίσθησης και πραγματικότητας που σε οδηγεί στην καρδιά της ψυχής του ανθρώπου, αναδεικνύοντας πραγματικές καταστάσεις. Ατόφιες προθέσεις και αληθινά συναισθήματα.

Μια πόρνη που προσφέρει απεριόριστα τις υπηρεσίες στους πελάτες της. Ένας τρυφερός, οικογενειάρχης που φροντίζει και αγαπά την οικογένεια του. Χάνει την γη κάτω απο τα πόδια του όταν συναντά έναν παιδικό του φίλο. Ένας έφηβος που τον έχει κερδίσει απροκάλυπτα ένας συμμαθητής του. Προσπαθεί να κάνει το κάθε τι για να τραβήξει την προσοχή του και να γίνει φίλος του. Μια σιωπηλή φοιτήτρια. Σκοτεινή και κρυψίνους. Ένας αποτυχημένος αστυνομικός που λαμβάνει ένα χειρόγραφο με τον τίτλο " Ο Κήπος της Αγάπης " Ένα χειρόγραφο που θα τον κάνει να θυμηθεί, πρόσωπα και καταστάσεις της δικιάς του ζωής. Τι τον συνδέει με το αποκαλυπτικό χειρόγραφο; Και τι συνδέει αυτούς τους τόσο διαφορετικούς ανθρώπους μεταξύ τους;

Με μια ευφάνταστη πλοκή ο συγγραφέας τοποθετεί τους ήρωες του στην ιστορία. Εξιστορεί την ζωή τους, Βλέπουμε την τέλεια οικογενειακή ζωή. Το ιδανικό πρότυπο μιας σχέσης. Το στήσιμο μιας διεκδίκησης. Το στήσιμο της ζωής του κάθε ήρωα. Και ταυτόχρονα βλέπουμε την αγωνία μήπως όλο αυτό το σκηνικό χαθεί και φανερωθεί η πραγματική αλήθεια. Μήπως η Ψυχή σε μια κρίση ειλικρίνειας διαψεύσει όλες τις δεδομένες εικόνες μιας φαινομενικής ευτυχίας. ή μιας ζωής που νιώθουμε να κυλά συμβατά σε όλα αυτά που βλέπουμε και σε όλα αυτά που δεν θέλουμε να δούμε. Ένα κολύμπι στα νερά της ευδαιμονίας. Στα νερά της σιγουριάς. Στα νερά που οι ήρωες νιώθουν να κυλάνε ήρεμα. Και εμείς σαν θεατές έχουμε τοποθετήσει αυτούς τους ήρωες σε ένα συγκεκριμένο καλούπι. Πιστεύουμε απλά ότι βλέπουμε, Είναι όμως έτσι; Ξαφνικά και λίγο λίγο η κουρτίνα τραβιέται. Και σιγά σιγά η πραγματική αλήθεια φανερώνεται. Η Οφθαλμαπάτη καταρρίπτεται. Ο Βυθός της Ψυχής τραβάει με βία τους ήρωες στον πάτο των πραγματικών τους συναισθημάτων.  Βρίσκει και την παραμικρή εσοχή των σκοτεινών σκέψεων και προσθέσεων και τις φέρνει στο φως βίαια και αποκαλυπτικά. Ζώντας πια έναν αληθινό εφιάλτη ψάχνουν να αναγνωρίσουν τον πραγματικό τους εαυτό και τον σωστό τους ρόλο σε μια παράσταση που ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει τον ρόλο της,

Ένα Παζλ ανθρώπων, ένας Χάρτης ψυχών που περιμένει την αποκρυπτογράφηση των ενοχών και των έντονων και αντιφατικών συναισθημάτων του. Άραγε οι άνθρωποι είμαστε ικανοί να αλλάξουμε την πορεία της ζωής μας αλλάζοντας με μια κίνηση μας την διαδρομή και την ροή των γεγονότων σε μια μοιραία πράξη; Ετερόκλιτοι πρωταγωνιστές του ίδιου έργου σκηνοθετούν τις διαφορετικές εκδοχές της ίδιας της ζωής.

Ατμόσφαιρα σκοτεινή και συναισθήματα διαρκώς εναλλασσόμενα, Μυστήριο αλλά και ανατροπές που καθηλώνουν. Ο Συγγραφέας κρατώντας στα χέρια του την αλήθεια. διαπερνά και εκτρέπει κάθε βεβαιότητα. Κλονίζοντας κάθε δεδομένη πεποίθηση. Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Μέχρι οι ήρωες να πάρουν την σωστή τους θέση στα γεγονότα, όλα είναι ρευστά και απρόβλεπτα. Γρήγορο τέμπο όταν χρειάζεται και αργές εκτροπές όταν είναι αναγκαίο να δοθεί χρόνος στην συνείδηση να προσαρμοστεί με τις πράξεις ομαλά. Τα χαρτιά μοιράζονται και ξαναμοιράζονται διαρκώς. Η Ιστορία ξαναρχίζει και οι γραμμές του πεπρωμένου που επικαλύπτονταν ξαφνικά διασταυρώνονται. Και τότε νομίζεις ότι ξέρεις, αλλά δεν ξέρεις. Νομίζεις ότι καταλαβαίνεις, αλλά δεν βλέπεις ακόμα την ολοκληρωμένη εικόνα. Ακολουθείς την ροή αλλά εκτρέπεσαι για ακόμα μια φορά. Μιας και η αλήθεια αλλάζει και πάλι χέρια. Ο αναγνώστης πρέπει να διαπεράσει τα σύνορα και να αγγίξει την πίσω πλευρά του σκηνικού. Πρέπει να βρεθεί πέρα απο τα φαινόμενα. Να φέρει μπροστά στο πεδίο της λογικής του τα πραγματικά γεγονότα και τις αληθινές εξελίξεις.

Ο χρόνος και η απόσταση σκάβουν ανυπέρβλητα χάσματα. Όπως και η υποκρισία στις σχέσεις. Η εγωιστική άμυνα που πάντα μας κρατά έξω απο την πραγματικότητα των αληθινών μας συναισθημάτων. Διαβρώνοντας αθόρυβα και μεθοδικά τους δεσμούς της Αγάπης.


Άλλοτε θολό, άλλοτε ψυχαναλυτικό και άλλοτε έντονα καυστικό και ρεαλιστικό. Παίζει με τις εικόνες που βλέπουμε και με τα όσα νομίζουμε ότι διαδραματίζονται. Μας ξεγελά και μας φανερώνει τις πραγματικές προσθέσεις που κρύβουμε στις σχέσεις μας. Χειραγωγεί τον αναγνώστη και τον τραβά σιγά σιγά και ασυναίσθητα στο δικό του ολισθηρό έδαφος για να αναγνωρίσει εκείνα τα χαμένα κομμάτια που υπάρχουν σκόρπια γύρω του. Μας δείχνει το δρόμο, μας κλείνει αινιγματικά το μάτι και μας καλεί στο παιχνίδι που θα αποδείξει μέσα μας πόσο εύκολο είναι να φτιάξουμε γνώμη για κάποιον όταν δεν έχουμε για αυτόν όλα τα στοιχεία που φτιάχνουν τον εαυτό του. Και πόσο εύκολο είναι να αλλάξουμε γνώμη όταν η ουσία του φανερωθεί ολόκληρη μπροστά μας. Θύτες και θύματα μπλέκουν σε μια δαιμόνια ιστορία που εκτυλίσσετε μέσα σε ένα δαιμονιώδη ρυθμό με σκοπό ο κάθε ήρωας να αναζητήσει την δικιά του λύτρωση και να πετύχει την δικιά του Κάθαρση.

"Εσύ που λες πως μ' αγαπάς εκπλήρωσε τις επιθυμίες μου " 


Μπείτε στην ιστορία και αποκρυπτογραφήστε τις αλήθειες της ξεπερνώντας δύσκολα ή εύκολα τις παγίδες του Ψεύδους και της εικονικής πραγματικότητας που έχει πλάσει με δεξιοτεχνία ο συγγραφέας. Καλή ανάγνωση σε ένα εντελώς διαφορετικό ανάγνωσμα για ψαγμένους αναγνώστες.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ OPERA

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ