 |
| Ήθελα μόνο να με αγαπήσεις Φανή Κεχαγιά Εκδόσεις ΕΞΗ |
Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου
Απο το Ντουμπρόβνικ στην Θεσσαλονίκη και απο την Θεσσαλονίκη στην Κρήτη θα βιώσουμε μια ιστορία που ξετυλίγει το κουβάρι της σιγά σιγά και μεθοδικά μέχρι να πάρει την οριστική της μορφή, στην τελική της ευθεία.
Ένα νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι θα βρεί στον βυθό της θάλασσας ένα μπουκάλι που περιέχει ένα γράμμα που κρύβει την ένταση, την δύναμη και τα συσσωρευμένα και καταπιεσμένα συναισθήματα μιας σχέσης που δοκιμάστηκε μέσα σε απρόβλεπτες εξελίξεις και μοιραίες κατευθύνσεις.
Απο κει και πέρα η αφήγηση ξεκινάει από την Ραγούζα το σημερινό Ντουμπρόβνικ στα τέλη του 18ου αιώνα. Η Μαριζάνα και ο Ματέι είναι γόνοι αριστοκρατικών οικογενειών της περιοχής. Απο νωρίς γνωρίζουν πως θα ενώσουν τις τύχες τους σε ένα γάμο που είναι αρεστός και στις δυο οικογένειες. Η μοίρα όμως και ο έρωτας θα αλλάξει τα σχέδια τους και θα τους βάλει σε έναν δρόμο γεμάτο μίσος, εκδίκηση και θυμό. Η όμορφη Λουκρετσία που θα σαγηνεύσει τον Ματέι θα δώσει το έναυσμα για ένα σχέδιο που θα δέσει πολλές από τις επόμενες γενεές απογόνων. Η αινιγματική μάγισσα των Λιμνών Πλίτβιτσε θα δέσει με επικίνδυνα και θανάσιμα δεσμά τις ζωές τους στο μελλοντικό εύρος του χρόνου.
Στο σήμερα. Ο Μανούσος γνωστός και καταξιωμένος ηθοποιός θα γνωρίσει την Ζωή. Θα ζήσουν έναν εξαιρετικά θυελλώδη έρωτα μέσα σε στιγμές που παγώνουν τον χρόνο. Που τον διογκώνουν ή τον συρρικνώνουν συνθλίβοντας με την δύναμη των συναισθημάτων κάθε αίσθηση του. Με επιλεγμένες στιγμές από την ζωή του ζευγαριού. Αλλά και της ζωής κάποιων από τους δευτεραγωνιστές που πλαισιώνουν την ιστορία, παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον την πορεία που αλλάζει διαρκώς ουσία. Καθώς οι δρόμοι χωρίζονται επώδυνα, δραματικά και συγκλονιστικά αφήνοντας χαρακιές. Τύψεις, ενοχές και απωθημένα. Δυο ζωές που δοκιμάζονται απο την μοίρα, αλλά και από τις χειραγωγημένες επιλογές που κατευθύνουν την ζωή τους ανεξέλεγκτα. Εκδίκηση, παράνοια, εγωισμός και θυμός ρέουν ορμητικά κρατώντας σε μια εύθραυστη ισορροπία την πραγματικότητα από την φαντασία. Με σκοπό να αναδειχτεί το ευμετάβολο των ανθρώπινων σχέσεων. Η ρευστή και υποκειμενική πολλές φορές πλευρά του έρωτα.
Μέσα από μια ιστορία που μοιράζεται ανάμεσα σε δυο κόσμους που τους χωρίζουν τα σύνορα και ο χρόνος. Ανάμεσα σε δυο ισχυρά μεταίχμια. Στο μεταίχμιο του δυνατού έρωτα και στο μεταίχμιο του οδυνηρού χωρισμού. Ανάμεσα στην περηφάνεια και τον εγωισμό. Στην εξιλέωση και στην τελική αποθέωση του έρωτα και της αγάπης οι συμπληγάδες που πρέπει να διαβούν οι ήρωες είναι πολλές και τεράστιες. Απρόβλεπτες και στοιχειωμένες, Νοθευμένες στο φαρμάκι της εκδικητικότητας και της παράλογης εμμονής. Η θαμμένη οργή που ορίζει η κάθε απόφαση. Το απόλυτο δόσιμο στο σκοτάδι της ψυχής. Αλλά και το απόλυτο φως που ξυπνάει σταδιακά μέσα στον κεντρικό ήρωα τον Μανούσο. Στην αναζήτηση των πραγματικών αιτίων που ορίζουν μοιραία την δικιά του ζωή και την ζωή της αγαπημένης του στο βάθος του χρόνου.
Η μοναδικότητα των συναισθημάτων που απελευθερώνονται σταδιακά. Ο ιδιόμορφος τρόπος που επιλέγει η συγγραφέας για να αφηγηθεί την ιστορία της από το παρελθόν στο παρόν και από το παρόν στο παρελθόν Με φωτογραφικές αλλά σημαντικές στάσεις σε σημαντικά σημεία της ζωής των πρωταγωνιστών. Με την επιλογή της να εστιάσει έντονα και σημαντικά στον χωρισμό και στο βάθος των συναισθημάτων που δημιουργεί η απόσταση ανάμεσα στους δυο ερωτευμένος την Ζωή και τον Μανούσο. Στο βάρος και στο τίμημα που πληρώνεται τόσα χρόνια από μια παρανοϊκή εκδίκηση.
Με μοναδικές περιγραφές η συγγραφέας στήνει ένα όμορφο σκηνικό. Ειδικά στην καστροπολιτεία του Ντουμπρόβνικ. Και στους δαιδαλώδης σχηματισμούς των λιμνών Πλίτβιτσε. Αλλά και στις βραχώδης περιοχές της Αδριατικής. Στην Θεσσαλονίκη, στην Κρήτη, στο Άγιον όρος. Σε κάθε τόπο που περιγράφει για να πλαισιώσει τον τόπο της ιστορίας της.
«Σε μια στροφή του στενού μονοπατιού φάνηκαν επιτέλους οι λίμνες. Το θέαμα έκοβε την ανάσα και κοντοστάθηκαν να απολαύσουν την ασύλληπτη ομορφιά της πανδαισίας των χρωμάτων που θα ζήλευε κάθε ζωγράφος. Οι λίμνες χαμογελούσαν στα πρώτα φιλιά του ήλιου. Στην επιφάνειά τους το γαλάζιο, το πράσινο, το γκρι και το μπλε άλλαζαν συνεχώς διαβαθμίσεις από εσωτερικά ανεπαίσθητα ρεύματα και απαλούς κυματισμούς, ανάλογα με τη γωνία του ηλιακού φωτός και με την ποσότητα των ορυκτών ή των αόρατων στο ανθρώπινο μάτι μικροοργανισμών που κολυμπούσαν στο πεντακάθαρο νερό σαν βελούδινες γλώσσες.» (σ. 51)
Κάθε σελίδα αποπνέει έρωτα ή εκδίκηση. Θλίψη ή αδημονία. Ενοχή ή αποδοχή. Ο έρωτας που σε κάνει να δεις την ζωή αλλιώς. Η προδοσία που σε κάνει να μεταλλαχτείς σε τιμωρό. Η εξάρτηση που σε αναγκάζει να ορίζεις αυτόβουλα τις ζωές των άλλων. Ο αρρωστημένος και παρανοϊκός έρωτας που σε μετατρέπει σε δολοφόνο. Άραγε πόσα πρόσωπα μπορεί να αποκτήσει ο έρωτας ανάλογα με το πως θα αναλυθεί μέσα στο μυαλό μας;
Εξαιρετικός ο τρόπος που επιλέγει η συγγραφέας να ανοίξει ρωγμές στην ψυχή των ηρώων της, ώστε να διαρρεύσουν από μέσα τους τα πραγματικά συναισθήματα τους. Οι αληθινές προθέσεις τους και οι σωστοί ανομολόγητοι πόθοι τους. Δεν εστιάζει τόσο στην ερωτική ιστορία όσο στον χωρισμό. Στην αποδοχή των λαθών και στην αναγνώριση της αναγκαστικής και αμετάκλητης πορείας που αλλάζει την ζωή οριστικά. Άραγε μπορεί να αλλάξει όψη η θλιβερή πραγματικότητα ενός χαμένου θεωρητικά έρωτα; Είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να αισθανθούμε μέσα μας την κρυφή και πραγματική αξία των πραγμάτων και των στιγμών. που ζούμε; Τίποτα δεν είναι σίγουρο και αληθινό αν δεν βγάλουμε από μέσα μας τον εγωισμό ή την φιλοδοξία. Την περηφάνια ή τον θυμό.
Άραγε ένα λεπτό ή μια μέρα πολλές φορές αρκεί για να γεμίσουν μια ολόκληρη ζωή; Πως γίνεται αυτό; Μα με την διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων μέσα μας. Η Φανή Κεχαγιά με έναν εξαιρετικό τρόπο τεμαχίζει τον χρόνο για να μπορέσει να ανυψώσει την αξία των συναισθημάτων σε όλο τους το μέγεθος και το εύρος. Τα πράγματα αλλάζουν όψη αν προσπαθήσεις να τα δεις αλλιώς.
Μου άρεσε πολύ το τέχνασμα της συγγραφέως να χρησιμοποιήσει την δυνατή ιστορία του Ερωτόκριτου -και την δύναμη του απεγνωσμένου και πεισματικού έρωτα που κρύβει μέσα της- με σκοπό να γίνει ο κριτής της συμπεριφοράς του Μανούσου. Το μέτρο σύγκρισης, Το μέσο της εξιλέωσης και της συγνώμης. Ο δρόμος προς την ηρωική έξοδο του στην αληθινή ζωή. Στην κατανόηση των αληθινών του συναισθημάτων. Η ιστορία του Ερωτόκριτου γίνεται το αντίβαρο του στην τελική πορεία της αυτογνωσίας του και στην διεκδίκηση της πραγματικής του ευτυχίας.
Μια κατάρα που επανέρχεται κάθε δυο ή τρεις γενεές. Ένας εμμονικός διώκτης μέσα στον χρόνο. Ένας έρωτας που ψάχνει χαραμάδα σωτηρίας μέσα στον εγωισμό και στα λάθη. Στην ελεγμένη καθοδήγηση και στην παρανοϊκή εξάρτηση. Στιγμές λίγες που αξίζουν όσο μια ζωή θα οδηγήσουν τον κάθε αναγνώστη σε ένα σπουδαίο ταξίδι ανάγνωσης της αληθινής αγάπης μέσα απο την αναγνώριση των λαθών και τον ουσιαστικό απολογισμό της απώλειας που πολλές φορές μας οδηγεί στην πραγματική ουσία των πραγμάτων και στην ουσιαστική κατανόηση της ίδιας της ζωής.
Το Βιβλίο κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου