Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου " Οι Φύλακες της Λίμνης " Βασιλική Διαμαντή- Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου







Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Όπως το έχω δηλώσει πολλές φορές λατρεύω τα βιβλία που μπορούν και συνδυάζουν πολλά πράγματα μαζί, τοποθετημένα φυσικά με αρμονία και συνοχή μέσα στις σελίδες τους. Το καινούργιο βιβλίο της Βασιλικής Διαμαντή "Οι φύλακες της Λίμνης" έχει καταφέρει να συνδέσει με τρόπο μοναδικό την δύναμη της ανθρώπινης ψυχής που παλεύει με την μοναξιά, την ξενιτιά και τα προσωπικά της απωθημένα. Που παλεύει με την λαίλαπα των ιστορικών εξελίξεων, μέσα σε πολέμους ,διωγμούς, ολοκαυτώματα και αναγκαίες φυγές. Ανακατεύει υπέροχα το κοινωνικό στοιχείο, με την ιστορικότητα των γεγονότων που πλαισιώνει η εποχή μέσα στην οποία κινούνται οι ήρωες του μυθιστορήματος. Ενός μυθιστορήματος που βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία που πραγματικά όταν ολοκληρώσετε την ανάγνωση της θα διαπιστώσετε πως τέτοιες ιστορίες μόνο η ζωή μπορεί να πλάσει. Η Βασιλική Διαμαντή με μια αναδιπλούμενη εξιστόρηση των γεγονότων αποτυπώνει συγκλονιστικά μια αληθινή ιστορία που διδάσκει συγκινεί και λυτρώνει με ένα απίστευτο φινάλε που ανατρέπει τα συναισθήματα, αλλά και εξυψώνει την δύναμη της υπομονής και την ανάγκη της δικαίωσης. 

Δυο άγνωστοι αναμεταξύ τους άντρες, συναντιούνται κατά την διάρκεια ενός αγώνα δρόμου για την ανάβαση του Χαλεάκαλα στην Χαβάη. Μια κορυφή κρυμμένη στους μύθους θα γίνει η αφορμή συνάντησης δύο αγνώστων αντρών, που η σύμπτωση ή η μοίρα τους έφερε να έχουν την ίδια καταγωγή και το ίδιο Ονοματεπώνυμο. Ο ένας είναι ο Θεόδωρος Σταύρου από τα Κάτω Πεδινά και ο άλλος ο Θεόδωρος Σταύρου από το Καλπάκι. Μίλια μακριά από την πατρίδα που γεννήθηκαν θα ψάξουν νοερά ανάμεσα σε ανθρώπους, ανάμεσα σε ζωές και συμβάντα. Ανάμεσα σε γεγονότα που έχουν ακούσει ή έχουν βιώσει. Είναι σύμπτωση και συνωνυμία ή μια συγγένεια άγνωστη που έχει την αρχή της κάπου πίσω στο πολύπαθο παρελθόν και των δυο; 

"Δίπλα μου τρέχει ένας άντρας με ένα τεράστιο σομπρέρο. Μεξικανός είναι σίγουρα, σκέφτομαι παρατηρώντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Η φάτσα του όμως δεν μοιάζει με Μεξικανό. Δεν μπορώ τελικά να ξεκαθαρίσω τι είναι, αλλά νιώθω πως αυτός ο άνθρωπος με κάποιον ανεξήγητο τρόπο με βοηθάει στην ανάβαση. Ακούω την ανάσα του δίπλα μου και παίρνω δύναμη, πεισμώνω, γιγαντώνομαι και παλεύω. Αυτός τρέχει, εγώ γιατί να εγκαταλείψω; Όχι όσο τρέχει αυτός, θα τρέχω και εγώ. Εκείνος δεν έχει καταλάβει ότι κρέμομαι από την ανάσα του και συνεχίζει χωρίς να μου δώσει σημασία. Ακόμα και όταν σκοντάφτω, με σηκώνει ο ήχος της αναπνοής του σαν ένα τεράστιο αόρατο χέρι που με προστατεύει." (σελ.111)



Ό ένας Θεόδωρος Σταύρου γεννημένος στο Καλπάκι Ιωάννινων κυνηγάει το όνειρο του στην Αμερική και μέσα απο χιλιάδες βάσανα και ατυχίες θα καταλήξει να πετύχει. Ο άλλος Θεόδωρος Σταύρου, έχει πλήρη άγνοια για την πραγματική του οικογένεια. Οι αναμνήσεις του για αυτή χαμένες σε μια ηλικία που είναι αδύνατον να του δημιουργήσει μνήμες. Ψάχνοντας το σημείο της σύνδεσης τους οι δυο άντρες προσπαθώντας να ενώσουν τα κομμάτια που πιθανόν ενώνει το παρελθόν τους, θα μας φέρουν μπροστά σε πολλά και σημαντικά γεγονότα που στιγμάτισαν και καθόρισαν την ζωή των Ελλήνων στον Πόλεμο του 40 και ακριβώς μετά.

Ο τρόπος που ξεδιπλώνει και αναδιπλώνει η συγγραφέας τις εξελίξεις της ιστορίας της είναι απόλυτα ταιριαστός με την δύναμη των πραγματικών γεγονότων, αλλά και εκείνων των σημείων που έχουν δημιουργηθεί για να δώσουν ώθηση στην ιστορία, αλλά και να φωτίσουν την ατμόσφαιρα της εποχής. Πότε παίρνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο οι ήρωες και πότε τα ίδια τα γεγονότα που χάραξαν τις ζωές τους. Η επιλογή της διήγησης εναλλάξ στο παρόν και στο παρελθόν. Η εναλλαγή της εξιστόρησης ανάμεσα στους δυο κεντρικούς ήρωες. Η αναφορά προσώπων που στην αρχή γίνεται με μια εμβόλιμη προσθήκη στην αφήγηση, δημιουργώντας την αγωνία αλλά και το μυστήριο του ρόλου τους μέσα στην εξέλιξη των γεγονότων. 

Τα μικρά στιγμιότυπα της ζωής τους που φανερώνουν σκληρές αλήθειες και οδυνηρές παραδοχές. Οι σκηνές μοναξιάς και συναισθηματικής απομόνωσης. Οι σκηνές μιας άγνοιας που τυλίγει τις ζωές των πρωταγωνιστών και τους συνδέει με οικογενειακούς δεσμούς και δεσμούς αίματος χαμένους στην ξενιτιά και στις επιτακτικές ανάγκες που δημιούργησε ένας καταστροφικός πόλεμος. Τα σκόπιμα άλλες φορές μικρά και άλλες φορές μεγαλύτερα κεφάλαια. Οι αλλαγές στις εκφράσεις ανάλογα με τις περιγραφές και η αποτύπωση της ντοπιολαλιάς και των Εθίμων της Ηπείρου. Οι ρεαλιστικοί ήρωες, οι αγωνιώδεις αναζητήσεις τους και η ταπεινή και αληθινή αυτοκριτική τους, Η αυτογνωσία των πράξεων τους και το έλλειμμα των συναισθημάτων τους.

Το άγνωστο της ξενιτιάς, ο φόβος του αποχωρισμού, η πίκρα της φυγής, η αγωνία της επιβίωσης. Μεγαλειώδη συναισθήματα που κουβάλησε μια ολόκληρη γενιά. Μέσα από τους ήρωες αυτού του βιβλίου αναβιώνει όλη η δραματική Ατμόσφαιρα της εποχής. Και μιας και είναι αληθινή ιστορία, ο αναγνώστης βιώνει ένα αυτούσιο κομμάτι της ιστορίας του. Αλλά κυρίως βιώνει με έναν αποστομωτικό τρόπο την δύναμη αυτών που έζησαν τιμώντας την πατρίδα και την ανθρώπινη υπόσταση τους. Γιατί το άθραυστο της πραγματικότητας διαρρηγνύεται, μέσα από αυτούς που καταφέρνουν να υπογράψουν μια ξεχωριστή συνθήκη ζωής, αποδεικνύοντας πως έχουν την κυριαρχία του εαυτού τους και της ανθρωπιάς τους. 

Καταπληκτική και εξαιρετική αναφορά στην μάχη που έδωσαν οι πρόγονοι μας στο Καλπάκι. Οι αναφορές της Εξόντωσης της Εβραϊκής κοινότητας της Ηπείρου ραπίζουν και γονατίζουν. Το Ολοκαύτωμα αλλά και οι πράξεις εκείνες οι μικρές αλλά πολύ σημαντικές. Εκείνες που ανυψώνουν την ανθρωπιά απέναντι στην φρίκη της δίωξης και της εξόντωσης. Η ξενιτιά που όρισε την ζωή των Ελλήνων που αν και βγήκαν νικητές του πολέμου, ταλανίστηκαν απο τα εμφύλια πάθη και την οικονομική εξόντωση ενός πολέμου που τα κατέστρεψε όλα. Η αναγκαστική φυγή στο εξωτερικό για εύρεση εργασίας, Οι συνθήκες ζωής μακριά από αγαπημένα πρόσωπα. Πόσο δυνατές οι εικόνες από τις ορατές και αόρατες συνέπειες της απόστασης και του αναγκαστικού χωρισμού: Πόσο καθηλωτικές οι εναγώνιες προσπάθειες των δυο συνονόματων ηρώων: του ενός να κερδίσει το όνειρο του και του άλλου να μάθει για την οικογένεια του, την αληθινή ταυτότητα του για να γεμίσει τις λευκές σελίδες της ζωής του. Ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα που μας κερδίζει με την ποιότητα της αλήθειας που κρύβεται στις σελίδες του. Με τις ανατροπές που μπορεί να σκηνοθετήσει μόνο η αληθινή ζωή που είναι ικανή να σχηματίσει τα καλύτερα και τα χειρότερα. Όλα όμως μα όλα απορρέουν μέσα από τις ανθρώπινες πράξεις και τις ανθρώπινες επιλογές.

Φοβερές οι περιγραφές της Λίμνης των Ιωαννίνων μιας και: μνήμες καλές μνήμες κακές, είναι καλά κρυμμένες και φυλαγμένες μέσα στα νερά αυτής της πανέμορφης λίμνης. Αυτές ακριβώς οι μνήμες οι δυνατές ή οι αδύναμες θα δυναμώσουν για να γεμίσουν τα κενά και να ενώσουν με τις αλήθειες τους τις ζωές των πρωταγωνιστών μας. Και να δώσουν και σε μας τους αναγνώστες ένα πολύ καλό μάθημα ιστορίας, μνήμης και γνώσης.

Έχοντας διαβάσει και τα τρία βιβλία της Βασιλικής, θα πω πως αυτό το τρίτο βιβλίο της είναι το πιο ώριμο και δυνατό της μυθιστόρημα. Και αποτελεί για μένα, ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα μέσα στην χρονιά. Ελπίζω να ανακαλύψετε και εσείς την ομορφιά της ιστορίας του, την δύναμη των συναισθημάτων του και την διαχρονική αξία της μνήμης που δεν πρέπει να χαθεί ποτέ.

Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ