Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου " Μια νύχτα ακόμη "' Κώστας Κρομμύδας-Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου


Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Η ζωή επιφυλάσσει μεγάλες εκπλήξεις. Και πολύ ευχάριστες και πολύ δυσάρεστες, με τις οποίες μας δοκιμάζει, μας εξελίσσει και μας διδάσκει. Με γνώμονα αυτή την αρχή ο Κώστας Κρομμύδας μας παρουσιάζει μέσα απο το μυθιστόρημα του " Μια νύχτα ακόμη " το πραγματικό μείγμα που θα πρέπει να έχει η ζωή όλων μας. Η ποιότητα των όσων ζούμε μέσα από την εκπλήρωση των επιθυμιών μας που δεν πρέπει να μεταβιβάζουμε για αύριο ή για κάποτε. Οι στιγμές είναι αυτές που ορίζουν το πρόσημο της ευτυχίας και της πληρότητας μας και ο χρόνος θα είναι πάντα οριακός και λίγος για να καλύψει τα όνειρα που διαρκώς μεταθέτουμε.  Οριοθετώντας λοιπόν τα χρονικά περιθώρια της ζωής έρχεσαι αντιμέτωπος με τις πιο σκληρές και πιο αληθινές αξίες της. Και τότε βάζεις μπροστά, όλα αυτά που πραγματικά θα ήθελες να κάνεις. Νιώθεις αυτά που έχεις ανάγκη να αισθανθείς και καταλαβαίνεις όλα αυτά που αρνιόσουν να κατανοήσεις ή τελικά να φανταστείς για τους ανθρώπους που είχες γύρω σου. Σε αυτό το βιβλίο μέσα απο μια απρόσμενη διαδικασία έρχεσαι αντιμέτωπος με τα πραγματικά σου θέλω και καθορίζεις εσύ ο ίδιος το πως θέλεις να ζήσεις ακόμα και αν τα περιθώρια ζωής σου είναι ελάχιστα. Και έτσι ο χρόνος αυξομειώνεται διαστέλλεται και επιμηκύνεται μέσα από την παρακαταθήκη των πράξεων και των λόγων που έρχονται σαν δώρο να αλλάξουν αλυσιδωτά και την ζωή άλλων ανθρώπων.

Η Ισμήνη είναι μια νέα γυναίκα, επιτυχημένη δικηγόρος, έτοιμη να παντρευτεί τον άντρα που αγαπά. Την ημέρα του γάμου της, στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της, έρχεται αντιμέτωπη με μια πολύ σκληρή πραγματικότητα. Μαθαίνει πως έχει όγκο στον εγκέφαλο και λίγους μόνο μήνες ζωής. Πόσο οριακά κοντά είναι η ευτυχία με την δυστυχία; Η χαρά με την λύπη; Η ζωή με τον θάνατο; Και πως μπορεί να σταθεί όρθιος ένας άνθρωπος που γνωρίζει ουσιαστικά το χρονικό περιθώριο της εναπομείνουσας ζωής του; Μήπως αυτό το λιγοστό περιθώριο ζωής είναι αυτό που μας ανοίγει τα μάτια για να δούμε τις πραγματικές μας ανάγκες; Τα πραγματικά θέλω και τα αληθινά μας όνειρα ψάχνουν απεγνωσμένα την εκπλήρωση τους. Η Ισμήνη αφού περάσει το αρχικό σοκαριστικό στάδιο, θα σχεδιάσει και θα εφαρμόσει άμεσα το Ταξίδι ζωής που ποτέ δεν έκανε. Με εφαλτήριο την Τοσκάνη και την μαγευτική Φλωρεντία θα έρθει αντιμέτωπη με τις ομορφότερες εμπειρίες της ζωής της. Θα γνωρίσει άλλους τόπους, άλλες νοοτροπίες. Θα κάνει νέες γνωριμίες θα δει την ζωή, τον έρωτα, την φιλία και την ευτυχία με άλλο μάτι.
Ένα ταξίδι αυτογνωσίας λοιπόν μέσα από μια διαδικασία αναγέννησης που δημιουργεί ο ίδιος ο επικείμενος θάνατος.

Με αισιόδοξη χροιά, με ένα πνεύμα αντίδρασης απέναντι ακόμα και στην πιο δυσοίωνη εξέλιξη μιας ασθένειας με γνωστή κατάληξη. Ο συγγραφέας αναδεικνύει εκείνα τα σημεία που μπορούν να κρατήσουν την ψυχή ζωντανή. Το μυαλό δημιουργικό και διδακτικά λειτουργικό. Η Ισμήνη με την προσωπικότητα που αποκτά μπροστά στο θηρίο της αρρώστιας και του θανάτου γεννά την δύναμη, την ζωή, την ελπίδα, την διδαχή, την εξέλιξη και αφήνει το δικό της σημάδι στην ζωή όλων. Αυτών που υπάρχουν και αυτών που έπονται.

Οι φοβίες σβήνονται, οι συμβιβασμοί εξαφανίζονται. Ανεκπλήρωτα όνειρα πραγματοποιούνται. Συναισθήματα πρωτόγνωρα γεννιούνται. Τα συναισθηματικά κενά γεμίζονται από ανθρώπους που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν άγνωστοι μεταξύ τους. Τα γεγονότα ορίζουν ορμητικά τις νέες συνθήκες δημιουργώντας ισχυρούς δεσμούς αγάπης κατανόησης δημιουργίας και αναγέννησης.

Η ζωή αλλάζει χρώμα και παίρνει υπόσταση και μορφή μέσα από το φάσμα του θανάτου. Ο Χρόνος συρρικνώνεται, αλλά ταυτόχρονα τα αληθινά όνειρα και οι πραγματικές ανάγκες προσδιορίζονται πλέον με συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ο Χρόνος πλέον Μετριέται με στιγμές, μετριέται με ανάσες, μετριέται με εκπληρωμένα πλέον όνειρα. Και με άλλα που γεννιούνται μέσα από τις αναπάντεχες συναντήσεις και τις πρωτόγνωρες προκλήσεις.
Μέσα σε ένα περιορισμένο θεωρητικά κύκλο ζωής η Ισμήνη θα έρθει αντιμέτωπη με τις πραγματικές της επιθυμίες, με την αναγκαία εκπλήρωση τους και την ώριμη πια προσέγγιση τους. 

Πόσο αληθινά και πόσο σπαρακτικά αποδίδεται η εσωτερική αγωνία της ηρωίδας που προσπαθεί να ισορροπήσει τις αντοχές της. Να διατηρήσει την δύναμη της που την βλέπει να φθίνει. Να αντέξει τον πόνο και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της ασθένειας της χωρίς όμως να αφήσει να φανεί κάτι από την φθορά της. Αντίθετα ο συγγραφέας με την δύναμη του λόγου του μετατρέπει τα πάντα έτσι ώστε μέσα από την αρνητική πλευρά των πραγμάτων ή την αρνητική τροπή που μπορούν να πάρουν τα γεγονότα, να αναδειχθούν όλες οι χάρες της ζωής και η σημασία του να αναλώνουμε τον χρόνο μας σε πράγματα που μας δίνουν ποιότητα ζωής και δύναμη δημιουργίας. Να αναπληρώνουμε τα άχρηστα κομμάτια της ζωής με τα χρήσιμα και αναγκαία κομμάτια της ψυχής.

Γιατί ή χαρά είναι εφικτό να πηγάζει μέσα από την λύπη. Ο πόνος να μετουσιώνεται σε δύναμη, σε πίστη, σε πείσμα, σε ελπίδα, σε σχεδιασμούς ανέλπιστους. Οι κινήσεις απελπισίας μετατρέπονται σε πηγή ζωής. Η αντοχή και η δύναμη της ψυχής δοκιμάζεται μέσα από μια εσωτερική διεργασία πάλης όχι με την ασθένεια. Αλλά με μια εποικοδομητική αγωνιώδη πάλη με την ιεραρχία ανάμεσα σε αυτά που πρέπει να χωρέσουν σε ένα μικρό αλλά γεμάτο χρονικό περιθώριο ζωής. Η αγωνία για Μια νύχτα ακόμη είναι επιτακτικά αναγκαία όχι για να χωρέσει η απελπισία αλλά για να δυναμώσει η αξία του ζω και προσφέρω με την θετική σκέψη και τα δυνατά μηνύματα που είναι εφικτό να συνεχίσουν να υπάρχουν για μια ζωή από αλλεπάλληλες εκπλήξεις. Και αυτό είναι το πραγματικά συγκλονιστικό φινάλε του βιβλίου. Να κατανοείς  πως το ουσιαστικό τέλος δεν το βάζει ο επικείμενος ή τελεσίδικος θάνατος, αλλά οι πράξεις εκείνων που θέλησαν να παρατείνουν την ζωή τους με τις ατελείωτες, γεμάτες και χειροπιαστές εκπλήξεις τους. Ένας ύμνος στην ζωή μέσα από τα φοβικά μονοπάτια του θανάτου που καταλύονται από την δύναμη της αγάπης, της μητρότητας της δημιουργίας. Το ισχυρό αποτύπωμα που αφήνει ο καθένας μας με τις πράξεις του είναι αυτό που μπορεί πραγματικά να αλλάξει τα πάντα γύρω μας. Και να δώσει στον Χρόνο την ελαστικότητα που χρειάζεται για να αλλάξει τις πραγματικές του διαστάσεις χωρώντας μέσα του όλες τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας. Εφικτές και ανέφικτες.

Ο Συγγραφέας Διαχειρίζεται με διεισδυτικότητα και τρυφερότητα τα συναισθήματα της εύθραυστης Ισμήνης. Αναλύει βήμα βήμα την ψυχοσύνθεση της και δυναμώνει σημείο σημείο την εσωτερική της μεταστροφή καθώς αλλάζουν οι προτεραιότητες της και ο τρόπος της σκέψης της και της θεώρησης των πραγμάτων και των αξιών γύρω της. Με μαγικές περιγραφές των τοπίων, των γεύσεων και των συναισθημάτων που σε κατακλύζουν σε κάθε σελίδα και σε γεμίζουν με μια μεστότητα και πρωτότυπη πληρότητα. Μιλώντας και περιγράφοντας για άλλη μια φορά σε πρώτο πρόσωπο σε φέρνει σε άμεση επαφή με την κεντρική ηρωίδα και σε αναγκάζει να εισχωρήσεις με αμεσότητα στον ταραχώδη εσωτερικό της κόσμο.

Με ρεαλισμό στις εικόνες, και στις λέξεις. Με σημεία που εντείνουν την αγωνία και την συναισθηματική φόρτιση, αλλά και με σημεία που χαλαρώνουν ψυχαγωγούν και προωθούν τα γεγονότα και τις εξελίξεις. Με έμφαση στα σημεία εκείνα που κρατάει και αφαιρεί η πρωταγωνίστρια μετά την ισχυρή κόντρα της με την μοίρα αλλά και την προσωπική της επιλογή  ο συγγραφέας καταφέρνει να μετατρέψει μια δραματική ιστορία με καθορισμένο επίλογο, σε μια ιστορία με ανατρεπτικό φινάλε ελπίδας και προσωπικής ταυτότητας επάνω ακόμα και σε αυτά τα γεγονότα που μοιάζουν καθορισμένα και προδιαγεγραμμένα.

Ένα από τα αναγνώσματα του 2019 που έκανε αισθητή την παρουσία του στα Λογοτεχνικά δρώμενα και κέρδισε τις καρδιές χιλιάδων αναγνωστών, ανάμεσα στις οποίες και την δικιά μου καρδιά.

Το Βιβλίο κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ