Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου "Θράσσα, η μάγισσα της Θράκης" Νάγια Δαλακούρα - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 


Την ανακάλυψα από το βιβλίο το Λιμάνι των χαμένων γυναικών που ήταν ένα από τα καλύτερα βιβλία που είχα διαβάσει το 2019  όταν πρωτοεμφανίστηκε στα Ελληνικά γράμματα η Νάγια Δαλακουρα. Με γνώμονα το πρώτο δείγμα γραφής της θέλησα να δω και το δεύτερο φυσικά. Έχω μείνει άφωνη, έκθαμπη και εκστασιασμένη μπροστά σε αυτό το νέο ταλέντο της Ελληνικής Λογοτεχνίας. Δεν είναι μόνο γνώστης της ιστορίας ,γνώστης της εποχής της και μύστης της νοοτροπίας του συμπλέγματος των λαών που συνυπήρχαν στο Βυζάντιο. Αλλά και εξαιρετική χειρίστρια του λόγου, καταπληκτική λογοπλόκος της μυθοπλασίας και αυθεντία της ισορροπημένης διαχείρισης της πολιτικής, της διπλωματίας και της θρησκοληψίας των χρόνων εκείνων. Έχει την φειδώ των συναισθημάτων σε απόλυτο έλεγχο. Διαχειρίζεται τα πάντα με το απόλυτο μέτρο κρατώντας τις λεπτές ισορροπίες που πρέπει να κρατά ένα ιστορικό μυθιστόρημα που πατάει στα ίχνη της ιστορικότητας και της μυθιστορηματικής εξέλιξης. Αλλά και της ανεξέλεγκτης πορείας που πρέπει να έχουν οι ήρωες ενός βιβλίου για να αποδείξουν το φθαρτό και το γήινο των πράξεων τους. 

Ένα βιβλίο σαν παραμύθι, γοητευτικό, σαγηνευτικό και μαγευτικό, που μπλέκει θρύλους και πραγματικότητα. Ιστορία και μυθοπλασία, μυστηριακές τελετές αλλά και αληθινά επικές μάχες. Ένα εργόχειρο πραγματικό. 1206 δυο χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους. Παρακολουθούμε τα σταυροφορικά κράτη στην λατινοκρατούμενη πλέον επικράτεια. Σταυροφόροι, να λεηλατούν καστροπολιτείες να καταστρέφουν και να αφανίζουν. Πρωταγωνιστές η Ζωή, μια αρχοντοπούλα από την Μοσυνούπολη που αναζητά την ταυτότητα της, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να κρυφτεί από του διώκτες της. Και ο Πέταρ Βογιάρος Πολεμιστής που την συναντά στο δρόμο του την ερωτεύεται και την προστατεύει. Ένας έρωτας τρυφερός, ιερός και γλυκός που γεννιέται μέσα στην φλόγα ενός άγριου σταυροφορικού πολέμου. Ένας έρωτας που αντιμάχεται την εποχή, τους ρόλους και το καθήκον. 

Μια εξαιρετικά καλοστημένη ιστορία πλαισιωμένη με περιγραφές και λέξεις τόσο ταιριαστές και κατατοπιστικές που σε τοποθετούν νοερά πίσω από τους ήρωες και τα κατορθώματα τους. Τις σκέψεις τους, τους φόβους, τις απειλές, τα συναισθήματα τους που γεννιούνται ή πεθαίνουν σε στιγμές σκληρές πλαισιωμένες όμως σε άγραφους νόμους και ηθικούς κανόνες. Ένα βιβλίο ανθρωποκεντρικό και ηθικοπλαστικό που μας ταξιδεύει σε μια εποχή τόσο μακρινή αλλά και παράλληλα τόσο κοντινή. Σε μια δαιδαλώδη πορεία της Μεσαιωνικής ιστορίας ανάμεσα στον Χριστιανισμό και τον Παγανισμό. Τον μυστηριακό πολιτισμό και τον αποκρυφισμό. Που τονίζει την ανάγκη της επιβίωσης. Την δύναμη της πίστης, αλλά και την ανάσα της ελευθερίας. Με ήρωες εκρηκτικούς, που κρύβουν μέσα τους θάρρος και θράσος. Τόλμη και γενναιότητα. Λόγο τιμής, ήθος και πάθος. 

Η επιλογή της Θράκης ήταν για μένα ένα από τα επιπλέον στοιχεία που με έκαναν να επιλέξω αυτό το βιβλίο. Την έχω λατρέψει αυτή την περιοχή. Τα βουνά της Ροδόπης. Τα υπέροχα τοπία που αποπνέουν και μυστήριo και μύηση σε έναν κόσμο άγνωστο και απόκρυφο αλλά και ένα περίτεχνο σύμπλεγμα πολιτισμών θρησκειών και παραδόσεων. Εντός ενός πολυπρόσωπου μυθιστορήματος που αντανακλά τις διαφορετικές ιδιότητες των ανθρώπων τόσο σαν χαρακτήρες όσο και σαν απόσταγμα και αποτέλεσμα βίαιων και απότομων αλλαγών. Ανατροπών και επιτακτικών επιλογών κάτω από συνθήκες που τις πιέζει ο χρόνος αλλά και το αναπάντεχο και αταίριαστο συναίσθημα. Και παράλληλα με την πραγματικότητα και την ιστορικότητα να βαδίζουμε σε αρχέγονες αναζητήσεις που συμβαδίζουν αρμονικά στους υπόγειους και επίγειους κόσμους των προγόνων μας. Η παρακμάζουσα Βυζαντινή αυτοκρατορία γίνεται το φόντο μιας ιστορίας που αναδεικνύει λαογραφία, αρχαιολογικό παρελθόν και αναζύμωση ιδανικών μέσα από μια νέα βίαιη ανακατάταξη και αναδομή λαών που ακολουθούν την ροή της ιστορίας με δράση ή απλή παραίτηση. 


Νομίζω πως είναι ένα βιβλίο στο οποίο ο κάθε αναγνώστης θα μάθει, θα γνωρίσει και θα ανακαλύψει δικά του πράγματα, άρα και από τα βιβλία που ο καθένας που θα προσπαθήσει να εμβαθύνει σε αυτό συγκεκριμένα και εξονυχιστικά θα είναι λάθος. Θα ήθελα να γράψω και πολλά επιπρόσθετα στοιχεία. Αλλά θεωρώ πως η αξία αυτού του βιβλίου είναι η προσωπική ανακάλυψη από τον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά.  Ένα βιβλίο που πρέπει να αναζητήσετε όλοι για το θράσος των συναισθημάτων του και για την θρασύτητα των εξαιρετικών του διεισδύσεων σε μια εποχή εκείνη των Μεσαιωνικών επικών χρόνων και σε μια περιοχή που λίγοι έχουν τολμήσει να αγγίξουν. Την Θράκη. 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ