Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου "Τελειώνει με εμάς" Collen Hoover - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου




 "Δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Είμαστε όλοι άνθρωποι που κάποιες φορές κάνουμε κακά πράγματα."

Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζω την Collen Hoover. Όποιος έχει διαβάσει και άλλα δικά της βιβλία καταλαβαίνει πως έχει να κάνει με μια συγγραφέα με ένα δικό της προσωπικό και μοναδικό στυλ. Καταφέρνει μέσα από ένα ανάλαφρο ρυθμό και από μια φαινομενικά χαλαρή προσέγγιση να σε βάλει κατευθείαν στην καρδιά και στο προβληματισμό της ιστορίας της. Συνομιλεί μοναδικά και συνειρμικά εντός του αναγνώστη. Εξαιρετικός ο τρόπος που επιλέγει να τοποθετεί τα γεγονότα, τους διαλόγους, τα ερωτήματα, τα διλήμματα της και τα αξιώματα της. Σε οδηγεί με έναν συναρπαστικό τρόπο στις κρυφές αλήθειες της ζωής περνάει τα μηνύματα της με έναν τρόπο που μοιάζει απόλυτος στην αρχή αλλά στην συνέχεια σε κατακλύζει μοναδικά από τα αληθινά κομμάτια που μεταβάλλονται με τον χρόνο, τις εμπειρίες, την ωριμότητα. Αλλάζουν μορφή και αναγνωρίζονται σταδιακά και διαφορετικά από πρωταγωνιστές και αναγνώστες. Οι ήρωες της καλύπτονται από ένα κέλυφος μοναξιάς και αυτοπροστασίας που σιγά σιγά και μοναδικά σπάει για να αποκαλύψει τα πραγματικά συναισθήματα. Τις ενοχές και τις προσδοκίες. 

Η Λίλι νομίζει πως έχει απεγκλωβιστεί από το παρελθόν της, όταν γνωρίζει και ερωτεύεται τον γοητευτικό γιατρό Ράιλ. Όταν η πραγματικότητα αποδειχτεί διαφορετική οι αναμνήσεις αλλά και η καταλυτική παρουσία του Άτλας ενός άντρα που την συνδέει με το παρελθόν της θα φέρουν τα πάνω κάτω για άλλη μια φορά στην ζωή της. 

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, παλεύει με τις γυμνές αλήθειες των ηρώων και τα κατάλοιπα της παιδικής τους ηλικίας κάνοντας κύκλους επανάληψης, φέρνοντας την αληθινή αγάπη στα όρια της. Μπορεί ο αληθινός έρωτας να οδηγήσει στην κακοποίηση; Μπορεί η αξιοπρέπεια και η αυτοεκτίμηση, να σβήσει κάθε ίχνος μιας μεγάλης αγάπης; Γιατί επιστρέφει μια γυναίκα στον κακοποιητή της;

Η συγγραφέας ψάχνει να εντοπίσει όλα εκείνα τα σημεία που γεννούν την βία. Όχι για να τα δικαιολογήσει αλλά για να εντοπίσει την πηγή τους. Η βία έχει πολλά πρόσωπα και πολλά παρακλάδια όπως και πολλές πηγές. Όμως και η αποδοχή της βίας ενέχει πολλές δικαιολογίες, αλλά και αρκετές υπεκφυγές.

Τα συναισθήματα στροβιλίζονται και περιστρέφονται δοκιμάζοντας τους ήρωες αλλά ταυτόχρονα τους φέρνουν μπροστά στα ίδια εκδικητικά και εγωιστικά συναισθήματα. Πόσο εύκολο θύτης και θύμα να αποκτήσει τα ίδια διαδοχικά συναισθήματα; Στην ίδια μάλιστα πράξη έχοντας όμως αντίστροφους ρόλους;

Ένα βιβλίο γεμάτο συμπεριφορές που επιστρέφονται, διλήμματα και έντονες παραλλαγές των ίδιων συναισθημάτων που κοντράρονται εντός των πρωταγωνιστών αλλάζοντας μορφή και ουσία.

Ζωντανές περιγραφές και διάλογοι τόσο έντονα ρεαλιστικοί που περιγράφουν κάθε συναίσθημα στην σωστή του διάσταση. Ένα ψυχαναλυτικό παιχνίδι που οδηγεί μαγικά στο κέντρο της ύπαρξης των ηρώων και φανερώνει τις πραγματικές τους επιθυμίες και τα κατάλοιπα του κάθε βιώματος τους. Ήρωες μοναδικά και μαεστρικά σκιαγραφημένοι, που ψάχνουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους ενάντια και πέρα από κάθε πιθανότητα. Μια ρομαντική ιστορία που θα περίμενε κανείς να είναι εντελώς χαλαρή και να εστιάζει αποκλειστικά στο συναίσθημα. Και όμως μέσα απο τον ρομαντισμό και την ευαισθησία διαπερνά και κερδίζει έδαφος η σοβαρότητα και η σκληρότητα των βιωμάτων των ηρώων που ξεγυμνώνονται για να φτάσουν στο κέντρο του εαυτού τους και να κατανοήσουν, να αποδεχτούν και να συγχωρήσουν αυτό που ακόμα και η μεγάλη αγάπη το εμποδίζει.

"Το να εμποδίσεις την καρδιά σου να συγχωρήσει κάποιον που αγαπάς είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο δύσκολο από το να τον συγχωρήσεις απλά."

Μπλέκει τα ναι με τα όχι. Την ειλικρίνεια με την εξαναγκαστική υποκρισία μέσα στον ίδιο εαυτό και στο ίδιο μυαλό καθώς προσπαθεί να θάψει και να ξεβράσει τα πραγματικά συναισθήματα του.

Ακροβατεί ανάμεσα σε απαράβατους κανόνες και σε όρια που έχουν το δικό τους προσωπικό , μέγεθος ανοχής. Τι γίνεται όταν αυτά τα όρια μετακινούνται πιο μακριά; Με κάθε συμβάν το όριο αυτό μεταβάλλεται και κάθε στιγμή ξεχνάς το όριο σου γιατί αρχίζεις να σκέφτεσαι πως αντέχεις πως ελπίζεις, πως κάπου παρακάτω όλα θα είναι αλλιώς. 

"Δεν ήμουν ποτέ πιο περιφανή για σένα. Ήσουν το μοναδικό άτομο στην ζωή μου που με υπερασπίστηκε. Ήσουν δυνατή ήμουν φοβισμένη. Να είσαι πάντα αυτή η κοπέλα. Θαρραλέα και τολμηρή."


Γροθιά στο στομάχι και έντονος προβληματισμός επάνω στην ενδοοικογενειακή βία. Τον κοινωνικό ρατσισμό. Τις τραυματικές εμπειρίες και πως αυτές διοχετεύονται στο υποσυνείδητο των εφήβων ωριμάζοντας με έναν τρόπο βιαστικό και ακατέργαστο. Μέχρι την παραποιημένη κλιμάκωση αυτή την κλιμάκωση που θα φέρει την αφομοίωση συμπεριφορών από διαφορετικές θέσεις και διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ανάλαφρο και σκληρό. Σκοτεινό και φωτεινό. Ένα βιβλίο που βγάζει θάρρος και αλήθειες. Αλήθειες που πληγώνουν, αλλά και αλήθειες που διδάσκουν.

Το Τελειώνει με μας είναι ένα βιβλίο αγάπης που γίνεται μάθημα ζωής χωρίς να μασάει λόγια και συναισθήματα. Απλά διαβάστε το.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

"Δεν είναι οι πράξεις που πονάνε περισσότερο. Είναι η αγάπη"

 "Κάποιες φορές αυτός που σε αγαπάει περισσότερο είναι και αυτός που σε πληγώνει περισσότερο."

 "Το να εμποδίσεις την καρδιά σου να συγχωρήσει κάποιον που αγαπάς είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο δύσκολο από το να τον συγχωρήσεις απλά."


 "Δεκαπέντε δευτερόλεπτα. Τόσα χρειάζονται για να αλλάξει τελείως ένας άνθρωπος."


"Κανείς δεν είναι μόνο κακός ή μόνο καλός. Απλώς κάποιοι πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο για να καταπνίξουν την κακή τους πλευρά."

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ