Ζωές στην Καταιγίδα Παναγιώτης Γιαννουλέας

Ένα μυθιστόρημα για αυτούς που ψάχνουν κάτι το διαφορετικό δοσμένο με έναν ρυθμό που δεν κουράζει, αλλά γεμίζει τις ώρες με συναίσθημα.

Υπόθεση απο το οπισθόφυλλο:

Άρης και Αφροδίτη!
Δύο νέοι άνθρωποι με ονόματα θεών του Ολύμπου που έχουν γεννηθεί ακριβώς την ίδια ώρα μιας μαγιάτικης ημέρας, συναντιούνται στην πιο τραγική στιγμή της ζωής τους. Οι αγαπημένοι τους σύντροφοι χαροπαλεύουν, βαρύτατα τραυματισμένοι μετά από θανατηφόρο αυτοκινητικό ατύχημα.
Όταν το αδιανόητο γίνεται, δυστυχώς, πραγματικότητα και οι αγαπημένοι τους φεύγουν για πάντα από κοντά τους, ο αστυνόμος Γρηγόρης Αστρινός και η υπαστυνόμος Έλλη Ροδάκη, προσπαθούν να βοηθήσουν τους δυο νέους να αντιμετωπίσουν, όσο γίνεται καλύτερα, την αβάσταχτη αυτή κατάσταση, να ξεπεράσουν τον μεγάλο πόνο τους και να γίνουν στήριγμα ο ένας για τον άλλο, προφυλάσσοντάς τους συγχρόνως από μία μυστηριώδη απειλή, που έχει τις ρίζες της στα χρόνια της Κατοχής.
Δεν θα αργήσουν, ωστόσο, να βρεθούν μπλεγμένοι σ' ένα αφάνταστο μυστήριο που υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνάμεις τους. Ένα μυστήριο που δεν λύνεται με το μυαλό, γιατί είναι το μέγα Μυστήριο της καρδιάς... η οποία χωράει, την ίδια στιγμή, τον Παράδεισο και την Κόλαση μαζί. Στην απόπειρά τους να λύσουν τον γόρδιο αυτό δεσμό, θα έχουν δύο πολύτιμους συμπαραστάτες, τον ηγούμενο μιας μονής των Μετεώρων και έναν ψυχίατρο, οι οποίοι γνωρίζουν καλά τις καρδιές των ανθρώπων. 

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:

Λένε πως ο έρωτας και η αληθινή αγάπη δεν σβήνει ποτέ, δεν χάνεται και δεν αλλοιώνεται στον χρόνο. Δεν αλλάζει μορφή και δεν συρρικνώνεται με τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα συναντήσει. Μπορεί όμως να αλλάξει υπόσταση; Μπορεί να μετουσιωθεί σε κάτι παράξενο και ανεξήγητο; Σε κάτι που δεν μπορεί να συλλάβει εύκολα ο ανθρώπινος νους και η κοινή λογική; Και όμως μπορεί. Όταν ο Έρωτας έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο θα παλέψει για να μην χαθεί. Θα αλλάξει ροή για να εναρμονιστεί με τις νέες συνθήκες και θα διεκδικήσει μια θέση για πάντα στις καρδιές αυτών που κατάφερε να αγγίξει για μια αιωνιότητα. Μπορεί άραγε να τα καταφέρει;

Ο Άρης και η Αφροδίτη ζουν μια υπέροχη ζωή γεμάτη αγάπη και κατανόηση με τους συντρόφους τους. Μια ζωή που αγγίζει την τελειότητα. Θα συναντηθούν κάτω απο τραγικές συνθήκες στους θαλάμους ενός νοσοκομείου όταν η σύζυγος του Άρη και ο σύζυγος της Αφροδίτης θα εμπλακούν σε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα.  Ένα ατύχημα που δυστυχώς τελικά θα κόψει το νήμα της ζωής τους και θα γεμίσει με πολύ οδύνη και δυσαναπλήρωτα κενά την ψυχή των δυο ηρώων.  Ο Αστυνόμος Γρηγόρης Αστρινός και η υπαστυνόμος Έλη Ροδάκη που θα συναντήσουν τους δυο νέους στο νοσοκομείο και θα βιώσουν απο κοντά την αγωνία, τον πόνο και τελικά την τραγική απώλεια. Θα προσπαθήσουν να τους φερουν κοντά, θα θελήσουν να δημιουργήσουν τις συνθήκες έτσι ώστε οι δύο αυτοί Άνθρωποι να συναντηθούν και να προσπαθήσουν να μοιραστούν τον κοινό πόνο την κοινή απουσία και να αναζητήσουν την κοινή λύτρωση. Πολλά κοινά υπάρχουν στις ζωές τους, άλλα τα ξέρουν και άλλα τα αγνοούν.  Ο Άρης και η Αφροδίτη έχουν γεννηθεί ακριβως την ίδια ώρα μιας μέρας του Μαϊου. Και ενώ τα παράδοξα κοινά στοιχεία που τους ενώνουν φαντάζουν ικανά να τους βγάλουν απο το χάος της απελπισίας τους η δύναμη της αγάπης, η άρνηση να αποδεχτούν την απώλεια, η ανάγκη να μην χάσουν τον συνδετικό κρίκο που υπάρχει άριχτα δεμένος μέσα τους για τους αγαπημένους τους, θα μετατρέψει την επαφή τους σε ένα περίεργο μεταφυσικό και ανεξήγητο παιχνίδι που τους τραβάει ολοένα και πιο πολύ σε μια κατάσταση ανυπέρβλητη. Σε μια κατάσταση που δεν έχει λογική εξήγηση, που διχάζει. Κόλαση και Παράδεισος, λογική και Παραλογισμός, φαντασία και πραγματικότητα θα μπερδευτούν σε ένα κουβάρι ψάχνοντας για λύσεις και απαντήσεις. Ο έρωτας που ζεί μέσα τους για τους δυο χαμένους συντρόφους θα παλέψει με την απώλεια με την αποδοχή με την νέα πραγματικότητα. Θα παλέψει με τον ίδιο τον Θάνατο που συμβαδίζει στις ψυχές των ηρώων και τους καλεί να συνεχίσουν απο την άλλη πλευρά του σύμπαντος.

Παράλληλα μια περίεργη υπόθεση που έχει τις ρίζες της στα χρόνια της Κατοχής, έρχεται να απειλήσει τις ζωές τους και να γεμίσει την ιστορία μυστήριο αγωνία και να δώσει σε αυτή μια άλλη διάσταση. Να προσδώσει σε αυτό το μυθιστόρημα άλλον έναν χαρακτήρα. Γιατί αυτό το βιβλίο έχει πολλά σημεία που μπορούν να το χαρακτηρίσουν σαν κοινωνικό αστυνομικό ψυχολογικο και μεταφυσικό.

Εγώ θα το χαρακτηρίσω Δράμα χαρακτήρων με μπόλικο ψυχολογικό μυστήριο δοσμένο με έναν τρόπο απλό και προσιτό που αγγίζει άμεσα τον αναγνώστη. Κινητοποιεί την σκέψη του ,ενεργοποιεί την φαντασία του, τροχίζει το συναίσθημα του. Και τελικά τον οδηγεί σε μια λύση που θα τον βάλει σε νέες σκέψεις. Άραγε το παρόν μπορεί να λυτρώσει το παρελθόν;

Ρετετάκου Γεωργία