Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα μάτια που νοστάλγησα Μαρία Πέττα


   Πολλές φορές όταν ξεκινάς ένα βιβλίο είναι δύσκολο να φανταστείς που θα καταλήξει και ποιό θα είναι το κυρίαρχο συναίσθημα που θα σου δημιουργήσει όταν θα έχεις γυρίσει πια και την τελευταία του σελίδα. Ξεκίνησα με αυτόν τον πρόλογο γιατί θέλω να τονίσω την διαφορετικότητα των συναισθημάτων, την εναλλαγή των σκέψεων, την ανατροπή των όσων είχα φανταστεί ή είχα υπολογίσει στην εξέλιξη μιας ιστορίας που μπορεί ανά πάσα στιγμή να την φέρει η μοίρα μπροστά μας. Μιας ιστορίας όμως σκληρής και αναπάντεχης που θα σε βάλει μπροστά στον ίδιο σου τον εαυτό και θα αρχίσει να σου θέτει το ενα  δίλημμα μετά το άλλο. Σαν να σε στοχεύει και άμεσα να σε πυροβολεί.  Σκέψεις απανωτές που δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. Τόσο οικείες και τόσο αληθινές! Εκείνες τρέχουν να προλάβουν τα γεγονότα και δεν έχεις τον χρόνο να τις ζυγίσεις. Δεν έχεις την δύναμη να τις διαχωρίσεις. Η αγάπη, η αφοσίωση και ένας όρκος σιωπής που δόθηκε αυθόρμητα σαν επισφράγιση ενός ιερού δεσμού δεν σου αφήνει τα περιθώρια να αλλάξεις γνώμη και μένεις εκεί μετέωρος πια να ψάχνεις τον τρόπο που θα σε βγάλει απο μια φυλακή που δεν είχες λογαριάσει έχοντας πια απέναντι σου "εχθρούς" και φίλους που δεν είχες φανταστεί, που δεν είχες υπολογίσει. Εχθροί σου γίνονται φίλια πρόσωπα που όμως που έχουν παραπλανηθεί, που έχουν προλάβει να δουν μόνο την μισή αλήθεια. Και εχθροί σου αληθινοί αυτοί που είναι έτοιμοι να εκμεταλευτούν λάθη, πλούτο και δύναμη για να σε θάψουν για πάντα. Μιλάω έτσι τόσο άμεσα γιατί ένιωσα απο κάποια στιγμή και ύστερα ότι αποτελώ μέρος αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας. Γιατί αυτή την φορά είναι απο τις λίγες φορές που χωρίς να το καταλάβω ταυτίστηκα τόσο πολύ με την κεντρική ηρωίδα που οι ατυχίες της, οι απορίες της, τα αναπάντεχα γεγονότα της ζωής της. Η σκληρή και αστραπιαία τροπή των γεγονότων που τούμπαρε το μέλλον της, δεν της άφησαν τα περιθώρια να σκεφτεί και να πράξει με λογική. Βρέθηκε ξαφνικά στο πουθενά να κρατάει το στόμα της κλειστό υπερασπιζόμενη μια αλήθεια στην οποία είχε ορκιστεί να μην αποκαλύψει για να μην αλλάξει την ροή της ζωής αγαπημένων ανθρώπων. Μπορεί άραγε ένας άνθρωπος να καταστρέψει την δικιά του ζωή και τα δικά του όνειρα ώστε να φανεί πιστός στον όρκο του; Να στερηθεί την ελευθερία του για να λυτρώσει απο την πραγματική αλήθεια τα πρόσωπα που τόσο αγαπά; Η δύναμη ψυχής της Εριφύλης και η θυσία της θα αποδώσουν όλα τα πραγματικά διλήμματα στην σωστή τους διάσταση. Γιατί ένα βιβλίο κρύβει μυθοπλασία, κρύβει και όμως και αλήθειες που ίσως να μην τις έχουμε βιώσει, αλλά δεν παύουν να αποτελούν κομμάτια μιας ζωής που κάποιοι έχουν βρεθεί αντιμέτωποι.
   Η Χλόη και η Εριφύλη είναι δίδυμες αδερφές. Ένας δεσμός αδερφικής αγάπης και κάτι ακόμα παραπάνω απο αυτό ,που θα τους φέρει στον δρόμο της η ίδια η ζωή τις κρατάει άριχτα δεμένες μέχρι ο λιγοστός χρόνος που τους δεσμεύει αποδεικτεί δήμιος και δέκτης μιας κρυφής αλήθειας που η Εριφύλη  έχει δεσμευτεί να κρατήσει μυστική. Η αλήθεια αυτή θα γίνει η θηλια της σε μια αλληλουχία γεγονότων που δεν είχε υπολογίσει.
   Η Χλόη σχεδιάζει επάνω στον καμβά τα όνειρα της. Ζωγραφίζει το μέλλον της και σχεδιάζει την κάθε υπέροχη εικόνα που καταγράφουν τα μάτια της και αποτυπώνει το υπέροχο ταλέντο της στην ζωγραφική. Η Εριφύλη δυναμική αλλά με όνειρα που αγγίζουν την πραγματικότητα, που είναι πιο προσιτά και πιο εφικτά. Ενώ οι ζωές τους δρομολογούνται με ελπίδες. Η Χλόη ετοιμάζει τον γάμο της με τον Μάρκο και η Εριφύλη, μετά απο μια αποτυχημένη σχέση γνωρίζει τον αναπάντεχο έρωτα στο πρόσωπο του Αλέξανδρου. Το αόρατο νήμα που ενώνει την μοίρα τους με το παρελθόν θα επανέλθει αμείλικτο και θα πλήξει ριζικά τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Η Χλόη θα δέσει την Εριφύλη με έναν όρκο που θα της δεσμεύσει την ψυχή τα όνειρα και το μέλλον. Η απελπισία, ο πόνος και ο φόβος της Χλόης η μη αναστρέψιμη κατάσταση που έχει ορίσει την ζωή της, θα την φέρουν μπροστά σε μια απόφαση που θα τινάξει την ζωή όλων στον αέρα. Η Εριφύλη θα βρεθεί στην φυλακή με όλες τις υποψίες στραμμένες επάνω της. Όλα τα αγαπημένα της πρόσωπα θα βρεθούν απέναντι της και θα την δικάσουν και να την καταδικάσουν με τις μαρτυρίες τους. Θα ξεγελαστούν απο τα γεγονότα και την λάθος χρονική στιγμή που θα επιλέξει η τύχη να δώσει ρόλο στην παρουσία τους. Δεν θα λογαριάσουν καν τον χαρακτήρα της ως τώρα. Δεν θα της δώσουν το δικαίωμα για καμία απολογία. Άραγε μια στιγμή -έστω και αν πρόκειται για μια στιγμή που κρύβει τόσο πόνο-μπορεί να αλλοιώσει τις προθέσεις και τον χαρακτήρα ενος προσώπου που τόσο αγαπήσαμε στο παρελθόν;
   Το σκηνικό θα σφραγιστεί απο την μαρτυρία μιας γυναίκας που καραδοκεί να κλέψει την ζωή, τα όνειρα και την δόξα της Εριφύλης εδώ και καιρό και θα βρεί την ευκαιρία να δράσει και να την βγάλει μια και καλή απο την μέση. Καταδικασμένη απο τους πάντες η Εριφύλη θα υποστεί μια δοκιμασία που θα της στερήσει την ζωή, τα όνειρα ,το μέλλον. Που θα την γεμίσει με εφιάλτες θα την φέρει αντιμέτωπη με θανάσιμους κινδύνους. Θα δεχτεί αναίτιους εξευτελισμούς και θα φτάσει στα όρια της ψυχικής της αντοχής. Θα μείνει πιστή στον όρκο της; Θα σιωπήσει για πάντα ρισκάροντας την ελευθερία και την δικαίωση της. Αυτός που ξέρει την αλήθεια είναι ο μοναδικός που δεν μπορεί να μιλήσει γιατί τον δεσμεύει το μυστήριο της εξομολόγησης. Θα κινήσει όμως γή και ουρανό, θα βοηθήσει με κάθε μέσο που του επιτρέπεται να δώσει λύση στον σταυρό που κουβαλάει τόσο άδικα επάνω της η Εριφύλη. Όταν η αλήθεια θα έρθει να ανατρέψει την κατάσταση η δύναμη της μοίρας και της αντοχής για άλλη μια φορά θα δοκιμάσουν τις αντοχές τους.
   Η Μαρία Πέττα με τρόπο ανεπαίσθητο, αλλά μεθοδικό. Με όπλο της την αμεσότητα και την απλότητα μας δίνει ένα βιβλίο που θίγει ένα θέμα που δια σκορπά γύρω του τόσες μα τόσες προεκτάσεις. Ένα τετελεσμένο μη αναστρέψιμο γεγονός. Μια υπόσχεση, και όσες επεκτάσεις μπορεί να έχει αυτή η υπόσχεση. Ο φόβος του θανάτου, μια υποκινούμενη ίσως ευθανασία. Η Καθοριστική στιγμή που λαμβάνουν θέση τα γεγονότα και ο τρόπος με τον οποίον κάποιος παίρνει συγκεκριμένη θέση σε αυτά. Η λάθος στιγμή, η λάθος αντίληψη, η άγνοια, η εμπάθεια το μίσος. Μεσα όμως απο αυτό το Χάος βρίσκει την άκρη η Ελπίδα η αναπάντεχη φιλία. Ο έρωτας που δεν σβήνει.  Αξίες εξυμνούνται όχι με υπερβολή αλλά με φυσιολογικά όρια, αυτά που αναδεικνύει πάντα η αγάπη και η δύναμη της ψυχής. Καθώς και αδιόρατα αλλά σημαντικά στηλιτεύεται ένα σύστημα αστυνόμευσης  και δικαιοσύνης που πολλές φορές οδηγεί αθώους στην φυλακή εσκεμμένα για να καλύψει τις βρώμικες πράξεις αυτών που έχουν την δύναμη να καθορίζουν ζωές. Αυτό το κείμενο αποτελεί τις σκόρπιες σκέψεις μου για το βιβλίο αυτό. Ένα βιβλίο τόσο έντονα γεμάτο, τόσο αληθινό και τόσο διδακτικό.

Σχόλια

  1. Γεωργία μου δεν έχω λόγια!! Πραγματικά σ ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου!! Είναι υπέροχο να βλέπεις πως η ιστορία που έγραψες αγγίζει τόσο βαθιά, ξυπνά συναισθήματα και μας δίνει το έναυσμα να δούμε τη ζωή μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα. Όπως το είπες έτσι είναι, μπορεί να είναι μυθιστόρημα μα μέσα απ' αυτό αναβλύζει η αλήθεια, η πικρή πραγματικότητα του δικούς μας κόσμου, πίσω απ' τα όρια της δικής μας ορατότητας... Σ ευχαριστώ τόσο πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ