Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

L.A.V. Θέραπι Θάλεια Κουνούνη - Πολυβίου


Αχ! Ζήτησαν από εμένα, τον αφηγητή του "L.A.V Θέραπι", να πω δυο λογάκια για το στόρι, για να μπουν στο οπισθόφυλλο. Εγώ, λέει, που έζησα τους ήρωες από πρώτο χέρι! Ναι, καλά! Και με δυο λογάκια! Ήμαρτον, δηλαδή!

Μα είναι δυνατό; Πώς να συνοψίσεις μια δολοφονία (ή και δυο), σουρεαλιστικές έρευνες από εφτά αλλοπρόσαλλους "Πουαρό", έναν φίκο που αποκαλύπτει πικρές αλήθειες, προσωπικότητες πάσης φύσεως (ένας παπάς, ένας πρωθυπουργός, μια βαρεμένη διανοούμενη, τι να σας λέω...), μια εκκεντρική παραγωγή σε στούντιο της Καλιφόρνιας και, κυρίως, ένα σημαντικό μυστικό που κρύβεται σε κάποιο σπίτι στον Παλαμά; Πώς να συνοψίσω τις ατάκες των εφτά (ή των δεκαεφτά), που κάνουν τα ματάκια να δακρύζουν ΚΑΙ από τη συγκίνηση, ΚΑΙ από τα γέλια, παρακαλώ πολύ; Και, ενίοτε, ταυτόχρονα! "Δε γίνεται", τους είπα.

Άσε και το άλλο: Ο έρωτας που παίζει στις σελίδες του βιβλίου, αυτός κι αν δεν περιγράφεται. Στο ένα κεφάλαιο τάχα λυτρωτικός. Στο άλλο τάχα κεραυνοβόλος. Ανεκπλήρωτος εκεί, φλογερός εδώ, ψεύτικος λίγο πιο κάτω... Μιλάμε, τον δικό μου τον έρωτα ζάλισαν οι ήρωες μέχρι να καταλήξουν ποιος είναι ο ένας, ο αληθινός.

Γι’ αυτό, φίλοι μου, εν ολίγοις, θα σας πω το εξής: Το στόρι, απερίγραπτο. Οι ήρωες, άσ’ τα να πάνε. Τα πλάνα, οκ, συμπαθητικά, Αθήνα, Μπαρμπέιντος, Λος Άντζελες και τα ρέστα.

Όμως...

Υπάρχει ένας αφηγητής, η αφεντιά μου δηλαδή, που με την ξεχωριστή ευφυΐα του ?ταπεινά πάντα?, τα βάζει όλα σε μια σειρά και θα σας κάνει να περάσετε σούπερ! Το αναγνωστικό σας ταξίδι θα είναι, πέρα για πέρα, απολαυστικό!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ