Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Απολογισμός 14ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης


   Είχα την μεγάλη τύχη το διήμερο 12-13 Μαΐου να βρεθώ στην Θεσσαλονίκη για να συναντήσω φίλους που έχω κερδίσει μέσα απο την ενασχόληση μου με τα Βιβλία. Αλλά και να επισκεφτώ την Διεθνή Έκθεση βιβλίου για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Οι εντυπώσεις που αποκόμισα ήταν ελπιδοφόρα όμορφες τόσο για την διοργάνωση όσο και για την αθρόα προέλευση του κόσμου. Διάβασα κάπου πως σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία των διοργανωτών σημείωσαν αύξηση της επισκεψιμότητας περίπου 30% σε σχέση με πέρυσι όπου καταγράφηκαν περίπου 60.000 επισκέπτες. Μακάρι να γίνονται τέτοιες γιορτές και κάθε χρόνο να γίνονται ακόμα καλύτερες.
   Πόσο τυχερή ένιωσα που γνώρισα απο κοντά και μπόρεσα να συνομιλήσω έστω και για λίγο με τον Καταλανό Συγγραφέα Ζάουμε Καμπρέ του επικού «Confiteor» (εκδ. Πόλις). Που είδα τον Γάλλο συγγραφέα και στοχαστή Πασκάλ Μπρικνέρ και τον Τούρκο Ζουλφί Λιβανελί. Παράλληλα με αυτές τις σπουδαίες μορφές της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας πολύ όμορφες παρουσιάσεις έκαναν και Έλληνες συγγραφείς όπως η Μαίρη Κόντζογλου, ο Ισίδωρος Ζουργός, Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου και πολλοί άλλοι. Του χρόνου σίγουρα θα κανονίσω να είμαι στην έκθεση πιο πολλές μέρες και ποιο πολλές ώρες.
   Με την χρηματοδοτική σιγουριά που προσφέρει το ΕΣΠΑ για τις επόμενες δύο διοργανώσεις, όπως άκουσα σίγουρα ο μηχανισμός της έκθεσης θα κινηθεί ταχύτερα και θα δούμε σίγουρα ακόμα πιο πολλές εκδηλώσεις και ακόμα πιο πολλές εκπλήξεις.
   Σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες από τα περίπτερα της έκθεσης.


                                                      Εκδόσεις Γκοβόστη



                                                       Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή

                                                  Εκδόσεις Ωκεανίδα

                                                     Εκδόσεις Μάτι

                                                       Εκδόσεις Διόπτρα


                                                            Εκδόσεις Έξη




                                                              Εκδόσεις Πνοή
   Πολλοί εκδοτικοί χιλιάδες βιβλία. Η χαρά των ανθρώπων που αγαπάνε το βιβλίο και κάπου εκεί θα ήθελα να αναφέρω το Bookia που ήταν χορηγός επικοινωνίας της Έκθεσης και έκανε μια απίστευτη δουλειά.

      Ο αγαπημένος συγγραφέας και Φίλος Χρήστος Αναστασόπουλος υπογράφει το νέο του Βιβλίο "Τα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου" στο περίπτερο των εκδόσεων Πνοή.



   Η αγαπημένη συγγραφέας Μαίρη Κόντζογλου μας δίνει μια πρώτη γεύση για το ολοκαίνουργιο βιβλίο της "Οι Μαγεμένες (Las Incantadas)" που κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.




   Ο Ζάουμε Καμπρέ δίνει ρεσιτάλ σκέψεων και απαντήσεων αναγκάζοντας τους αναγνώστες να υποκλιθούν στο λογοτεχνικό του μεγαλείο.
 
   Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ του χρόνου η Έκθεση να υπερδιπλασιάσει τις συμμετοχές, τις εκδηλώσεις και την επισκεψιμότητα της και μακάρι να γίνει και κάποια αντίστοιχη εκδήλωση και στην Αθήνα. Όσο ο κόσμος βλέπει να γίνονται ωραία πράγματα στον χώρο του βιβλίου, τόσο περισσότερο θα στρέφει την προσοχή του σε αυτό, Περισσότερες εκθέσεις-εκδηλώσεις περισσότεροι αναγνώστες.

Γεωργία Ρετετάκου
 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ