Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Μήτρα του Κακού "Το Συννεφόδεντρο " Margaret Dalkour H Κριτική μου



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου 

   Το Συννεφόδεντρο αποτελεί το δεύτερο μέρος της Διλογίας " Η Μήτρα του Κακού " Ενός βιβλίου που φαντάζει σαν Βιβλίο επιστημονικής Φαντασίας, αλλά τα γεγονότα του και οι στιγμές του αποτελούν κομμάτι του εφικτού. Ένα βιβλίο που δίνει τροφή για σκέψη και γεννάει την ανάγκη για πολλές και σημαντικές αναζητήσεις. 
   Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο λοιπόν το ταξίδι της ελπίδας και της σωτηρίας συνεχίζεται διαμέσου της πίστης σε έναν σκοπό που όμως είναι αμφίβολα υπαρκτός. Τα θαύματα της φύσης και τα γεγονότα που δεν μπορούν να εξηγηθούν από την ανθρώπινη λογική ή την επιστήμη θα μας απασχολήσουν και θα πάνε το μυαλό και την σκέψη μας σε άλλες διαστάσεις και σε άλλες συχνότητες.  "Η Διάκριση ανάμεσα στο Παρελθόν το Παρόν και το Μέλλον είναι μια πεισματικά επίμονη Ψευδαίσθηση." είχε γράψει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Μέσα στο βιβλίο η Ψευδαίσθηση αυτή θα ελιχθεί με έναν τρόπο που θα μας κάνει να αλλάξουμε την όποια άποψη είχαμε για τον Χρόνο και την αίσθηση του. Το Χθες, το σήμερα το αύριο θα μπουν σε μια άλλη κλίμακα και θα αναλυθούν με μια εμβάθυνση που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Σε μια πορεία προσέγγισης του Θεού εντελώς διαφορετική.
   Η περιπέτεια, η δράση, οι καταιγιστικές εξελίξεις θα είναι πιο έντονες έρχοντας να δώσουν φώς στο πώς ξεκίνησε η ιστορία και να δώσουν εξηγήσεις σε θέματα που έμειναν ανεξερευνητα και ανεξήγητα στο πρώτο βιβλίο. Η μορφή του Κακού αυτή την φορά βρίσκεται εντός μιας καλοστημένης απάτης υψηλής τεχνολογίας, απο μια μακρινή διάσταση. Στην άλλη πλευρά η μορφή του Καλού κρυμμένη μέσα σε έναν μύθο. Στον μύθο του Συννεφόδεντρου. Αλλά και μέσα στο μυαλό εκείνων που θα πιστέψουν σε αυτόν τον μύθο. Που θα δείξουν ανιδιοτέλεια και δεν θα ζητήσουν ποτέ κάτι για τον ευατό τους, αλλά κάτι μοναχά για τους άλλους.
   Αυτό που βλέπουμε θα μεταλλαχθεί. Αυτό που πιστεύουμε θα αμφιταλαντευτεί και θα αναπροσαρμοστεί.  Γιατί τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Τα πάντα γύρω μας εξηγούνται ανάλογα με τα ως τώρα δεδομένα της ζωής μας. Τις ώς τώρα απόψεις και εξηγήσεις της επιστήμης. Και στα όσα ο νους, μας αφήνει να πιστέψουμε. Αν δούμε όμως τα πράγματα από άλλη οπτική, από άλλο πρίσμα και έχοντας συγκεντρώσει καινούργιες πληροφορίες τότε όλα γύρω μας μπορούνε να αλλάξουν. Γιατί όλα είναι ρευστά και εύπλαστα. Κάτι από το φως μιας εξωπλανιτικής διάστασης.
   Ερωτήματα πολλά: Όπως αυτό της μακροζωίας. Ποιος αλήθεια δεν θέλει να αυξήσει το προσδόκιμο της ηλικίας του; Έχει αναρωτηθεί κανείς αν αυτό έχει πραγματική αξία; Όταν τα νιάτα διαρκούν τόσο λίγο και τα γηρατειά πολύ περισσότερο; Τί να το κάνει κανείς αν φτάσει στα 90 και μπορεί να ξεπεράσει και τα 130; Τα νιάτα δεν έρχονται δεύτερη φορά, ούτε παρατείνεται η διάρκεια τους όσο και αν καταφέρουμε να παρατείνουμε την ζωή μας.   
    Η αλήθεια η φαντασία και κάτι που αιωρείται αδιευκρίνιστα στην ατμόσφαιρα σαν κρυφός μπαλαντέρ, προσομοιώνονται στις συνθήκες των τρομερών εναλλαγών στο κείμενο θέτοντας σε τροχιά σύγκρουσης την εξέλιξη της τεχνολογίας, με την ανθρώπινη συμμετοχή στην διαχείριση της και τις επιπτώσεις που θα έχει στις ζωές όλων. Το περίεργο αντικείμενο με την σκοτεινή υπερκόσμια δύναμη που προέρχεται από μια άγνωστη προέλευση, για να παραβιαστεί και να αρχίσει να λειτουργεί έχει την ανάγκη από την συνδρομή ενός ανθρώπου, που κουβαλάει πολύ συναίσθημα, ανιδιοτέλεια και καλοσύνη. Για άλλη μια φορά η συγγραφέας βγάζει, δια μέσου της μυθοπλασίας της και της φανταστικής οπτικής της, την δύναμη του ανθρώπου να τα αλλάξει όλα. Μέσα από την καρδιά, την αγάπη του, αλλά και τα τεράστια ψυχικά αποθέματα του. Όμως υπάρχει και η αντιδιαστολή ανεπτυγμένης τεχνολογίας και μειωμένης πνευματικότητας σε κάποια σημεία για να τονιστεί πως το κάθε τεχνολογικό βήμα πρέπει να γίνεται με γνώμονα το γενικό καλό και την ωφέλιμη ανθρώπινη εξέλιξη.
    Η Συγγραφέας καταφέρνει να μας παρασύρει σε έναν κόσμο που μοιάζει φανταστικός αλλά μπορεί να είναι και υπαρκτός. Θέτει ερωτήματα, προβάλει επιχειρήματα. Αγγίζει τις αόρατες δυνάμεις του σύμπαντος και φανερώνει τον ρόλο που μπορεί να παίζουν στις πράξεις μας. Βγάζει από μέσα μας ,με τις αλληγορικές μετακινήσεις στις παράλληλες πραγματικότητες, τις ψυχολογικές μας μεταπτώσεις και το πώς και γιατί αφήνουμε το δικό μας προσωπικό στίγμα καλό η κακό. Και πως αυτό αλληλεπιδρά στο σύμπαν. Γιατί τελικά δεν υπάρχει μόνο αυτό που βλέπουμε γύρω μας, αλλά και αυτό που δεν βλέπουμε. Το αόρατο όμως και το άγνωστο ορίζει την πορεία μας σε αυτόν τον κόσμο έστω και χωρίς να ξέρουμε ακόμα το πως και το γιατί.
   Ένα από τα ιδιαίτερα σημεία που βγάζει το βιβλίο είναι ότι μέσα από την φαντασία, σε βάζει να σκεφτείς. Να κάνεις έναν εσωτερικό μονόλογο με τον εαυτό σου. Να ξεφύγεις από την καθιερωμένη και αποδεκτή πραγματικότητα της ζωής και να της δώσεις μια άλλη εντελώς διαφορετική μορφή.
   Μια βουτιά στα άδυτα της γνώσης και της Δημιουργίας. Σε έναν άγνωστο παράδεισο. Στα μυστήρια που κρύβουν τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά θαύματα του κόσμου, που μας λένε πολλά για την ταυτότητα μας, αλλά και για την αποστολή μας σε αυτόν τον κόσμο. Καταλαβαίνουμε ξανά με ΠΙΟ εμφατικό τρόπο τον συνδυασμό που μοιάζει με εξίσωση και συναντήσαμε στο πρώτο βιβλίο. Τον συνδυασμό της Ελεύθερης Βούλησης, με τις πραγματικές προθέσεις μας και το μέγεθος της πίστης μας. Το κυρίαρχο στοιχείο που ορίζει τελικά τις πράξεις μας. Το Θετικό ή αρνητικό πρόσημο στις σκέψεις και τις ενέργειες μας. Τον αντίκτυπο των πράξεων μας, σε ένα απίστευτο ντόμινο εξελίξεων που οδηγούν τελικά στην λογική εξήγηση της δημιουργίας του Καλού ή του Κακού.
   Ο άνθρωπος και η φύση παίζουν τον ρόλο των συγκοινωνούντων δοχείων σε μια σειρά αλληλένδετων γεγονότων και συνεχών εναλλαγών από την απαρχή του κόσμου. Δεν είναι απλά φιλοσοφικές θεωρίες ή θρησκευτικές δοξασίες είναι μια διαδραστική ανάλυση που βάζει σε μόνιμες σκέψεις για την διαδικασία όλης της Δημιουργίας απελευθερώνοντας μια διαφορετική δύναμη λογικής και ακολουθώντας μια εντελώς άλλη πορεία μέσα στον αρχέγονο χρόνο που χάνει εντελώς την γραμμική του μορφή. Ενέργεια, ύλη και αντί ύλη, νοημοσύνη, εξέλιξη χαρτογραφούν νέες έννοιες δίνοντας άλλο χρώμα στον καμβά ενός αθέατου κόσμου. Γιατί η συγγραφέας τελικά μας ανοίγει τα μάτια με μια δικιά της προσωπική πινελιά. Μέσα από πολλές φαινομενικά σίγουρες εικόνες. Μας πάει πότε στην ψευδαίσθηση και πότε στην πραγματικότητα. Στην Τρισδιάστατη πραγματικότητα που τελικά θα δώσει στα γεγονότα την πραγματική τους πορεία και σειρά. Οδηγώντας μας όχι απλά στην γνώση αλλά κυρίως στην αφομοίωση αυτής της γνώσης δια μέσου της Πίστης του θάρρους και της προσφοράς.
   Αν θέλετε να διαβάσετε ένα Βιβλίο που θα σας ανοίξει της πύλες μιας άλλης εκδοχής του κόσμου αυτού και της εξέλιξης του διαβάστε το με όλη την προσοχή και την προσήλωση σας!!!

Διαβάστε ΕΔΩ την Παρουσίαση μου και για το πρώτο Βιβλίο

Το Βιβλίο Κυκλοφορεί Απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ