Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου "Άγριο Γιασεμί" Ελένη Βεζύρογλου - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 

Άγριο Γιασεμί


Η περίοδος του Μακεδονικού αγώνα είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και σκληρές περιόδους του Ελληνισμού. Μια εποχή αμείλικτη και σκοτεινή που ενέπλεξε γειτονικούς λαούς σε βίαιες συρράξεις και τους χώρισε στο κυνήγι της οριστικής υποδούλωσης ή της απελευθέρωσης.

Με πολύ χαρά και ενδιαφέρον έπιασα λοιπόν στα χέρια μου το βιβλίο Άγριο Γιασεμί της Ελένης Βεζύρογλου που χρονικά κινείται στα άγνωστα για πολλούς χρόνια πριν την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική αυτοκρατορία. 

Έτσι στήνεται ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα, ισορροπημένο ανάμεσα στην τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια και στην μυθοπλασία που δένει συγκλονιστικά τις ζωές των ηρώων με την πατρίδα, αλλά και τα προσωπικά τους πάθη, τις προσδοκίες και τις ελπίδες τους. Με ορμητήριο την Γαλάτιστα Χαλκιδικής με την μακραίωνη ιστορία και τους θρύλους που κρύβονται γύρω από αυτή η συγγραφέας Ελένη Βεζ;yρογλου ξεδιπλώνει μια ιστορία που περιέχει πολλούς κοινωνικούς προβληματισμούς. Στοιχεία μιας εποχής που είχε να αντιμετωπίσει πόλεμο, λαχτάρα για λευτεριά και ανάγκη να συμβαδίσουν τα όνειρα και οι νεανικές ελπίδες, με το καθήκον απέναντι σε μια πατρίδα που έψαχνε διακαώς την ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Ο Γρηγόρης και ο Κωνσταντής γνωρίζονται στις μάχες που δόθηκαν κατά την διάρκεια της Επανάστασης του Ολύμπου και δένονται με ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Οι οικογένειες τους θα δεθούν σε στιγμές ανάγκης και θα βρεθούν στις επάλξεις κατά την διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα. Παράλληλα ένα πλήθος ανθρώπων,αποτελεί ο καθένας με την σειρά του έναν ρόλο που δίνει νόημα και αξία. Χρώμα και άρωμα στις στιγμές, στις συνθήκες και στα γεγονότα που έδωσαν πνοή σε έναν ιερό αγώνα.

Ο κάθε ήρωας αντιπροσωπεύει και ένα κομμάτι που συνδέει τόπο, ιστορία και συναίσθημα σε ένα ευαίσθητο σημείο καμπής, σε ένα αδιαπραγματευτο σημείο συνάντησης με την δόξα και την θυσία, αλλά και συνάντησης με τον έρωτα, τα εμπόδια που αυτός θέτει και τα διλήμματα που αυτός δημιουργεί. Ποια είναι η πιο δυνατή δύναμη; Ποια η πιο δυνατή αξία; Η πατρίδα ή ο έρωτας. Σε κάθε στιγμή ο έρωτας είναι το στοιχείο εκείνο που αποτελεί το σημείο αναφοράς που δοκιμάζει και κρίνει με την δύναμη του και την ορμή του τις προτεραιοτητες των πρωταγωνιστών.

Η γλώσσα ακόμα και η θρησκεία ακόμα και τα αντίθετα στρατόπεδα δοκιμάζουν τα στεγανά τους απέναντι στον έρωτα. Η συγγραφέας μοναδικά φωτίζει και σκιάζει τις στιγμές των ηρώων καθώς εκείνοι παλεύουν με τα έντονα συναισθήματα τους και καθώς αναρωτιούνται:

"Ο δρόμος της τιμής είναι πάνω από τον δρόμο της αγάπης;"

Πως διαφοροποιούνται οι αποφάσεις κάτω από το ίδιο κριτήριο και τι είναι αυτό που τις καθορίζει; Μια αγάπη πάνω από την ζωή, πάνω από όλα. Μια αγάπη που πρέπει να περιμένει άλλες προτεραιότητες. Μια αγάπη που πρέπει να ακολουθήσει το πλήρωμα του χρόνου. Μια αγάπη που πρέπει να συνταιριάσει και να αφορίσει. Να τροποποιήσει και να απορρίψει ένα σύνολο στοιχείων προκειμένου να επιβιώσει.

 Η αγάπη διχάζει και ενώνει. Παράλληλα δοκιμάζει και αναδεικνύει το μεγαλείο των γενναίων αποφάσεων σε στιγμές οριακές και κρίσιμες.

Ζωές στην κόψη του ξυραφιού. Φιλίες που γεννιούνται μέσα στον κουρνιαχτο της μάχης. Σφυριλατουνται ανάμεσα στο θάνατο. Δοκιμάζονται στις δυσκολίες και στις κακουχίες μιας αμφιρροπης καθημερινότητας. Παιδιά που μεγαλώνουν με την φλόγα της απελευθέρωσης. Και με μια αδάμαστη και αδουλωτη ψυχή μένουν ανυπότακτοι ενάντια σε κάθε συμβιβασμό και υποταγή πολεμωντας σε ένα πόλεμο που δεν χωρά άλλους προσωπικους πολέμους. 

Παιδιά που στερούνται την μητρότητα αλλά την υποκαθιστούν ισάξια σε ξένες μητρικές αγκαλιές. Αντρες και Γυναίκες που έρχονται αντιμέτωποι από διαφορετικό μετερίζι με αδιέξοδα και αποφάσεις που στερούν πράγματα έναντι άλλων πραγμάτων. Ο τρόπος, η ένταση η κορύφωση και οι συνέπειες των αποφάσεων αυτών αποτυπώνουν συγκλονιστικά τον πόλεμο και την πίεση που ασκείται στην ψυχολογία των ηρώων καθώς καλούνται να επιλέξουν έναν δρόμο που τις περισσότερες φορές δεν έχει γυρισμό.

Η συγγραφέας με διευκρινίσεις λιτές και ουσιαστικές ιστορικές παρεμβάσεις επάνω στα γεγονότα της μυθοπλασίας φωτίζει πράξεις και συναισθήματα, παρέχοντας ταυτόχρονα στον αναγνωστη την δυνατότητα να κατανοήσει την δύναμη της ψυχής των ηρώων. Την επικινδυνότητα των στιγμών. Την διάδοση των ιδεών. Την δυναμική που είχε ο Μακεδονικός αγώνας σε όλον τον Ελλαδικό χώρο. Λυγίζει καρδιές και γεμίζει συγκίνηση το γεγονός πως εθελοντές έφταναν στα χώματα της Μακεδονίας από όλη την Ελληνική Επικράτεια, ακόμα και από την Κρήτη. Για να πολεμήσουν για έναν σκοπό. Την απελευθέρωση. 

Άγριο Γιασεμί Εκδόσεις Έξη

Ένα σημαντικό κομμάτι του βιβλίου είναι και η αναφορά στους κρυφό χριστιανούς ή σε αυτούς που κρυφά διατηρούν τον Χριστιανισμό στην ψυχή τους καθώς οι επιλογές τους, τους αναγκάζουν να μείνουν εκεί όπου τους καλεί κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους. 

Η μυθιστορηματική πλοκή είναι συναρπαστική και ανατρεπτικη. Καθηλωτική και ευφάνταστη καθώς ανοίγει σαν βεντάλια για να μας γνωρίσει ξεχωριστά τον κάθε ήρωα και το σύνολο του χαρακτήρα του. Καθώς μας φέρνει μπροστά σε όλα εκείνες τις κουκίδες που ενώνουν και χωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Η αγάπη για την πατρίδα. Η οικογένεια. Η φιλία, η αλληλεγγύη, η θυσία η προσφορά. Ο ηρωισμός και η υπομονή η καρτερικότητα απέναντι στο όνειρο που πλησιάζει.

Οι αλλαγές, τα σκαμπανεβάσματα. Οι απώλειες και οι εξαναγκασμοι. Τα εμπόδια που βάζει η μοίρα και οι άνθρωποι. Με το καλό τους πρόσωπο και το άσχημο προσωπείο. Με την δύναμη και την αδυναμία τους μα πάνω από όλα με όλα εκείνα τα στοιχεία που φανερώνουν μπροστά μας μια ολόκληρη εποχή που δοκιμάστηκε επικίνδυνα μέχρι να μας φέρει κοντά στην ποθητή ελευθερία.

Ένα βιβλίο που αξίζει να έχει εξαιρετική πορεία στην Ελληνική Λογοτεχνία. Ένα βιβλίο που όχι μόνο περιγράφει μια ολόκληρη εποχή αλλά και μια ολόκληρη κοινωνία που έζησε με τις γενναίες αποφάσεις της. 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Έξη


Η παρουσίαση σε Podcast και στο SPOTIFY

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ