Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βιβλία που αναφέρονται στην Κατοχή 1940-1944 " Οι δικοί μας άγιοι, οι δικοί μας άγγελοι" Μάκης Πάνος


Όταν ο πόνος από την βίαιη απώλεια ενός παλικαριού μεταπλάθεται σε τέχνη, στο οικογενειακό εικονοστάσι παίρνουν θέση και "οι δικοί μας άγιοι, οι δικοί μας άγγελοι" κι απέναντι στον ίδιο τοίχο παλαιές προγονικές φωτογραφίες φέρνουν στη μνήμη τις σημαντικότερες στιγμές από τις ιστορίες και τα πάθη του ελληνικού λαού, στον πόλεμο του 1940, στην κατοχή, στο αντάρτικο, στα πέτρινα χρόνια του εμφυλίου, στη χούντα αργότερα…Μια συγκλονιστική εξομολόγηση - αφήγηση, που στον καθένα έχει κάτι το πολύ θερμό ν' αφήσει στην ψυχή ως επίγευση ανάγνωσης.

Ένα μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας απο τον Ελληνοιταλικό πόλεμο, την Γερμανική κατοχή τον εμφύλιο και την μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό, δοσμένο με τρόπο μαγικό και ιστορικά τεκμηριωμένο. Χωρίς φιοριτούρες και χωρίς περιττές λεπτομέρειες. Με γλώσσα απλή και καθημερινή που σε κάποια σημεία η αμεσότητα της και η ειλικρίνεια της σπάει κόκκαλα, ζούμε μέσα απο τα βιώματα των ηρώων όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν δύο ολόκληρες γενιές. Το βιβλίο αυτό με εξέπληξε ευχάριστα γιατί είναι καλογραμμένο και ιστορικά εμπεριστατωμένο. Αν και αναφέρεται σε μια χιλιοειπωμένη ιστορία όπως ο πόλεμος του 40 η Κατοχή και ο εμφύλιος, ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσονται τα γεγονότα και ο τρόπος με τον οποίον λειτουργούν οι λέξεις το κατατάσσουν σε ένα απο τα καλύτερα βιβλία του είδους. Ο Εθνικός διχασμός και τα κατάλοιπα του εμφυλίου η Μετανάστευση και τρόπος αντιμετώπισης των εν γένει μεταναστών ανάλογα με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Ο διαχωρισμός και η απαξίωση Ελλήνων απο Έλληνες. Άγνωστες ιστορίες και άγνωστες πτυχές μιας εποχής που μας φορά όλους. Αυτό που εισέπραξα εγώ απο αυτό το βιβλίο είναι μια δικαίωση που το επέλεξα. Θα έλεγα πως είναι ένας φόρος τιμής σε όλους αυτούς τους ήρωες που χάθηκαν προασπιζόμενοι την πατρίδα και σε όλους αυτούς που χάθηκαν άδικα, ξαφνικά και μοιραία. Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί φοβάμαι πως θα χαλάσω την μαγεία να ανακαλύψετε μόνοι σας αυτό το βιβλίο. Θα πώ μόνο πως μια απο τις τελευταίες σκηνές του βιβλίου είναι μια απο τις πιο συγκλονιστικές σκηνές που έχω διαβάσει και έρχεται απόλυτα να δικαιώσει τον τίτλο του βιβλίου Οι δικοί μας Άγιοι είναι οι δικοί μας Άγγελοι.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ