Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το ¨Η Επόμενη στάση ¨Δημήτρης Πολίτης



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Πιάνοντας το βιβλίο στα χέρια μου πραγματικά δεν περίμενα τον τρόπο που αυτό θα με επηρεάσει κλείνοντας το. Το οπισθόφυλλο με την περίληψη του δεν προδιεθετε σε τίποτα την ιδιαίτερη ιστορία του. Την ιδιόμορφη κατεύθυνση που παίρνουν οι εξελίξεις του. Αλλά και την τελική τροπή που θα ακολουθήσουν οι πράξεις των ηρώων του. Το βιβλίο αυτό για μένα ήταν μία απο τις φετινές αναγνωστικές μου εκπλήξεις και χαίρομαι πολύ για αυτό.

Δυνατές εικόνες, ξεχωριστές εκπλήξεις και συναισθήματα. Ανατροπές με ουσία και δεικτική σημασία. Ιδιαίτεροι ήρωες και συνδετικοί κρίκοι που ενώνουν μοιραία και καθοριστικά την πορεία της ιστορίας. Σε έναν αδιάρρηκτο δεσμό συμπτώσεων και προσωπικών επιλογών. Λαθών και μεταμέλειας. Τυφλής βίας, προσωπικής εκδίκησης, σκοτεινών μυστικών και μετάλλαξης ακόμα και της ίδιας της προσωπικότητας κάτω από το βάρος μιας αλήθειας που μαθαίνεται ξαφνικά. Μπορεί να καθοριστεί η ζωή και οι επιλογές μας από μια μόνο στιγμή; Από κάτι έντονο, δυνατό και τυχαίο;

Με κεντρικό ήρωα τον Κηθ Μακφάρλαντ ξετυλίγονται οι ιστορίες επτά διαφορετικών ανθρώπων που επιβιβάζονται κάθε μέρα από διαφορετικές στάσεις στο ίδιο βαγόνι του Μετρό των Βρυξελλών. Σκηνές επανάληψης παίζονται καθημερινά από στάση σε στάση. Συναντήσεις με τα μάτια σε μια κατάσταση ενδοσκόπησης. Προσπαθούν να ανιχνεύσουν τα μύχια της ψυχής και τις πιο κρυφές σκέψεις των ηρώων. Ανόμοιοι ταξιδιώτες που καβαλάει ο καθένας την δικιά του προσωπική ιστορία. Αυτή την ιστορία του καθένα την μαθαίνουμε σιγά σιγά με έναν τρόπο που αγγίζει και καθηλώνει. Κοινό τους χαρακτηριστικό εκτός από την καθημερινή τους κοινή πορεία στον ίδιο συρμό του Μετρό είναι πως όλοι κάποια στιγμή της ζωής τους ήρθαν πολύ κοντά στον θάνατο. Αυτή τους η εμπειρία είναι που τους καθόρισε και τους όρισε μια συγκεκριμένη πορεία στην ζωή τους. Που τους έδωσε την ευκαιρία να ανανεώσουν το συμβόλαιο της ίδιας τους της ζωής, Μέσα απο αυτή την πορεία και εμείς οι αναγνώστες μαθαίνουμε τα πιο σημαντικά πράγματα της δικιά μας ζωής. Μέσα από προσωπεία που θα πέσουν και μέσα από καρδιές που θα εξαγνιστούν δια μέσου της προσωπικής τους εξιλέωσης θα φτάσουμε στο κέντρο και στην ουσία που θα πρέπει πάντα να είναι ο πραγματικός καθρέπτης της ψυχής μας.

Μέσα από τα απροσδόκητα θαύματα, αλλά και μέσα από τα θλιβερά τετελεσμένα γεγονότα. Μέσα από την ιδιάζουσα ενδοσκοπική κινηματογραφική πλοκή αποκαλύπτεται το πιο φωτεινό και το πιο σκοτεινό πρόσωπο της ανθρώπινης ψυχής. Οι πιο αισιόδοξες και οι πιο απατηλές πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Σκάνδαλα και πολιτικά συμφέροντα. Σκευωρίες και Πολιτικές ίντριγκες. Εκδίκηση, θυμός ζήλια, ενοχή. Γεγονότα που κτίζουν ή γκρεμίζουν την ψυχολογία και την ιδιοσυγκρασία των ηρώων. Άνθρωποι που μετράνε τις πληγές τους και δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους. Που σπάνε τα σύνορα της καρδιάς τους και γίνονται ένα σε ένα σύμπαν που συνωμοτεί κλειδώνοντας τις επιλογές τους σε μια και μόνο στιγμή. 

Ένα βιβλίο που ενώνει λαούς και συνειδήσεις κάτω από το πρίσμα μιας φιλοσοφικής αναζήτησης της ζωής του Θανάτου και της Απώλειας. Με λόγο μεστό και αληθινό μέσα από όλες αυτές τις διαφορετικές ιστορίες που συγκλίνουν μοιραία, ο συγγραφέας καταφέρνει να γεμίσει την θλίψη που κουβαλάνε οι ήρωες με αισιοδοξία. Μέσα απο την ασχήμια ξεπετάγεται η αισιοδοξία. Μέσα απο την μαυρίλα έχει ξεκάθαρο λόγο η ελπίδα. Η αρνητική εκφορά της ζωής δίνει την θέση της στην πιο δυναμική και γενναία επιλογή που βγάζει πάντα νικητή αυτόν που παλεύει. Αρκεί όμως μόνο αυτό ή μήπως τα πάντα στην ζωή είναι ένας συνδυασμός επιλογών δικών μας, αλλά και μιας και μόνο καθοριστικής στιγμής που την επιλέγει συνειδητά ή εν βρασμώ κάποιος άλλος για μας;

Όλο το κείμενο κυλάει αδιόρατα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση προσπαθώντας να παίξει με τον χρόνο που μοιάζει σαν σε κλεψύδρα και λίγος, λίγος εξανεμίζεται. Μέσα από το καθημερινό πρόγραμμα των ηρώων και  την εξιστόρηση της προσωπικής τους ζωής βιώνουμε την φθορά της καθημερινότητας. Τα πως και τα γιατί των χαρακτήρων. Την σχέση ζωής θανάτου, και ανθρώπινης ύπαρξης. Την δίψα του ανθρώπου για δόξα, για εξουσία, για εκδίκηση. Το τυφλό, μίσος, τα παιδικά η βιωματικά απωθημένα. Η αντίσταση μπροστά σε κάθε εμπόδιο ακόμα και απέναντι στην αρρώστια. Ο φόβος ο εγκλωβισμένος μέσα στο υποσυνείδητο που αφήνει αόρατες αλλά υπαρκτές πληγές. Η αργοπορημένη συγνώμη ή μεταχρονολογημένη και άκαιρη εκδίκηση.


Μέσα από μια τρελή ισορροπία ζωής και θανάτου, παίρνουμε ένα συγκλονιστικό μάθημα ζωής. Η ζωή έχει αξία όταν συγχωρείς και όταν ξεπερνάς τους φόβους και τα απωθημένα σου. Ο τυφλός θυμός και η άσκοπη βία δεν έφεραν ποτέ την λύτρωση στην ανθρώπινη ψυχή. Ένα εξαιρετικό βιβλίο με μια δικιά του ξεχωριστή πλοκή που με άγγιξε βαθιά και αληθινά. Μια ξεχωριστή αλυσίδα ανθρώπων που σε ένα απλό γύρισμα της μοίρας και του ανθρώπινου παραλογισμού γίνονται οι αποδέκτες μιας συγκλονιστικής αλήθειας που μας αφορά όλους. Μιας σκληρής πραγματικότητας απο την οποία όλοι μας κάποια στιγμή μπορούμε να κινδυνεύσουμε.

Το Βιβλίο Κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΜΒΟΣ







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και...

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ...

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α...