Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το " Αχανής Μοναξιά ¨Kristin Hannah


Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Κάθε φορά που διαβάζω ένα βιβλίο της Kristin Hannah ξέρω εκ των προτέρων πως θα καταφέρει να με μπάσει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο στον κόσμο της ιστορίας της. Να με κάνει κομμάτι της και να με εντάξει με τρόπο μαγικό μέσα στην ψυχή των ηρώων της. Γιατί δεν γίνεται να μην παραδεχθείς ακόμα και αν ένα βιβλίο της σου άρεσε περισσότερο ή λιγότερο πως η συγκεκριμένη συγγραφέας έχει ένα μοναδικό ταλέντο να σε κερδίζει με τον πηγαίο και αληθινό καταιγισμό συναισθημάτων, αλλά και με τις τόσο ζωντανές περιγραφές των εικόνων της φύσης, του Κοινωνικού πλαισίου, αλλά και της ψυχοσύνθεσης των ηρώων που δίνουν πνοή στο κείμενο της.

Το τελευταίο άκρο της Αμερικής η Αλάσκα γίνεται η ελπίδα για έναν πρώην αιχμάλωτο στον πόλεμο του Βιετναμ και της οικογένειας του. Ο Ερντ προσπαθώντας να ξεφύγει απο τους εφιάλτες του απομονώνεται σε αυτό το τελευταίο σύνορο. Μαζί του παίρνει φυσικά και την σύζυγο του Κόρα, αλλά και την μοναχοκόρη τους Λένι. Το ταξίδι ξεκινάει με χαρά και προσδοκία για μια νέα αρχή. Αλλά σιγά σιγά χάνεται μέσα στο χάος της μυστηριακής και γεμάτης κινδύνους -γνωστούς και άγνωστους - σε μια περιοχή τόσο Όμορφη το Καλοκαίρι και τόσο επικίνδυνη τον Χειμώνα.

Η εξιστόρηση του μεγάλου έρωτα του Ερντ και της Κόρα. Η ευτυχισμένη ζωή πριν τον καταστροφικό πόλεμο του Βιετνάμ, Οι δύσκολες, αλλά οι γεμάτες αγάπη επιλογές τον καιρό της ειρήνης ανάμεσα στο ζευγάρι. Η Λένι να αποτελεί το κομμάτι του έρωτα τους και τον συνδετικό και εξισορροπιστικό κρίκο που τους θυμίζει την μεγάλη αγάπη τους Η συγκλονιστική αλλαγή που θα φέρει στην ζωή τους ο πόλεμος, ο εγκλεισμός και η αιχμαλωσία.  Οι εφιάλτες, ο πόνος και μια απεγνωσμένη ανάγκη διαφυγής που θα βρει διέξοδο σε μια πολιτεία που θα δοκιμάσει αντοχές, συναισθήματα και ένα υποσυνείδητο που κοιμάται για λίγο στον ρυθμό μιας καινούργιας αρχής. Πόσο σε διατρέχει καταλυτικά η εναλλαγή των συναισθημάτων; Πόσες μεταπτώσεις; Πόσες συγνώμες και πόσες επανατοποθετήσεις μπορεί να δεχτεί μια σχέση όσο δυνατή και αν είναι;

Μια καινούργια αρχή που θα γίνει ένας  αγώνας επιβίωσης και προσαρμογής που κρύβει σκοτάδι, φόβο, καταπίεση, βία αλλά και που γεννάει νέα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Έρωτα πάθος συμπόνια αυτοθυσία. Που αναδεικνύει την δύναμη της αγάπης αλλά και την λάθος πορεία μιας τοξικής σχέσης που φτάνει στα όρια της αρρωστημένης εξάρτησης. Που ξυπνάει τα ανιδιοτελή συναισθήματα της φιλίας, της συμπαράστασης αλλά και της βαθιάς κατανόησης. Ο Ερντ θα παλέψει με τα φαντάσματα του, αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον αρρωστημένο εαυτό. Με τον τραυματισμένο βαθιά και ανεξίτηλα εγωισμό που εγκλωβίστηκε για πάντα σε μια αιχμαλωσία που δεν ξεπεράστηκε στα αλήθεια ποτέ. Η Κόρα ερωτευμένη και πεισμωμένη να διατηρήσει ζωντανή παρόλα τα εμπόδια την αγάπη της για τον άντρα που την έφερε κόντρα στην ίδια της την οικογένεια. Διακινδυνεύει τα πάντα για να μην χαλάσει την ρευστή ισορροπία. Ένας μόνος λόγος υπάρχει για να την κάνει να αλλάξει πραγματικά πορεία και θα τον ανακαλύψει στην πορεία της δύσκολης διαμονής της σε έναν φιλόξενο- αφιλόξενο τόπο. Και στην μέση η Λένη η κόρη τους που πρέπει να φέρει την ισορροπία για να στηρίξει την οικογένεια της στην άγνωρη αρχή και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με την επιστροφή του πατέρα της απο τον πόλεμο. Αλλά κυρίως στην απόφαση τους να εγκατασταθούν στην Αλάσκα σε ένα τόσο άγνωστο και τρομακτικό μέρος. Ένα μέρος με παρατεταμένη νύχτα και ολοκληρωτικό ψύχος που ελοχεύει τον κίνδυνο και τον θάνατο σε κάθε εκατοστό της έκτασης του. Ένας τόπος όμως που κρύβει εκτός απο την Αχανή Μοναξιά και μια απέραντη Ανεξάντλητη ομορφιά και έναν μεγάλο έρωτα. Τον έρωτα που θα της αλλάξει την ζωή και θα την αναγκάσει να πολεμήσει και να διεκδικήσει ένα άλλο ξεχωριστό μέλλον. Γιατί το αρκτικό τοπίο δεν κρύβει μόνο θλίψη, κίνδυνο και φόβο. Αλλά κρύβει έναν ακέραιο, αληθινό και δυνατό έρωτα που θα κλονίσει συθέμελα την ζωή της Νεαρής Λένης φέρνοντας την πρόωρα σε επαφή με την ωριμότητα και την ενηλικίωση.

 Πόσο επηρεάζει αλήθεια τον αναγνώστη η προσπάθεια των ηρώων να σταθούν ζωντανοί και ψύχραιμοι στις ανθρώπινες συμπεριφορές που αλλάζουν. Να σταθούν όρθιοι στις αντίξοες φυσικές συνθήκες και στα αψυχολόγητα ξεσπάσματα που ρίχνονται με ορμή σε μια άνιση πάλη. Στα ατυχή γεγονότα και στις εσκεμμένες άδικες και παραπλανητικές κατηγορίες; Στην πνιγηρή και ζοφερή ατμόσφαιρα της ανασφάλειας, του φόβου και της εξαρτημένης και παράλογης εμμονής σε μια σχέση που έχει πεθάνει;

Μια δυνατή ιστορία με εξαιρετικά σμιλευμένους ήρωες. με έντονες και αληθινές περιγραφές. Μια ιστορία που την βιώνεις σαν να βρίσκεσαι κρυμμένος μέσα στις σελίδες του βιβλίου και παρακολουθείς την έκβαση των εξελίξεων. Με αγωνία που αυξομειώνεται διαδοχικά και συναισθήματα που κορυφώνονται καθώς η συγγραφέας εισχωρεί με χειρουργική ακρίβεια στον τόπο, τον χρόνο και την ψυχή των ηρώων της.  Με διλήμματα και σύγχρονους προβληματισμούς. Με ένταση και παλμό που δίνει κατακόρυφες εξάρσεις στο θυμικό του μυαλού και στην ερεθισμένη ευαισθησία της καρδιάς. Γιατί θέλει ψυχικό σθένος για να δεις ψύχραιμα την καταιγίδα που ζουν οι ήρωες του βιβλίου. Να δεχτείς την πορεία ζωή τους. Τα τυφλά λάθη τους. Τα εγωιστικά πάθη τους, Τις αποφάσεις τις δικές τους αλλά και τις αποφάσεις που θα πάρει ή ίδια η ζωή μοιραία, επιλεκτικά ή τυχαία.


Έχοντας διαβάσει και τα τρία βιβλία της συγγραφέως είναι πλέον σίγουρο για μένα πως η συγγραφέας ξέρει να γράφει ιστορίες άρτια δομημένες με χαρακτήρες άριστα πλασμένους. Που γνωρίζεις και μαθαίνεις χωρίς αμφιβολία τα πως και τα γιατί των πράξεων τους. Χωρίς να φλυαρεί και χωρίς να δίνει άσχετες και βαρετές πληροφορίες σε παίρνει και σε βάζει μέσα στον τόπο της ιστορίας της και στην καρδία των γεγονότων της. Ακολουθήστε απλά τον αέρα της γραφής της και την πνοή των εξαιρετικά ευφάνταστων ιστοριών της και θα μαγευτείτε από την αλήθεια της και την γεμάτη νόημα πλοκής των μυθιστορημάτων της.

Το Βιβλίο Κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ