Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Μάριος Καρακατσάνης παρουσίασε το Σπίτι του Κάιν



Σε μια γεμάτη αίθουσα στο ΕΝΑΣΤΡΟΝ , με αγαπημένους φίλους και πολλούς ομότεχνους του, παρουσίασε το καινούργιο του Βιβλίο ο Μάριος Καρακατσάνης, Το Σπίτι του Καιν συστήθηκε στο Αθηναϊκό αναγνωστικό κοινό μέσα από εκλεκτούς ομιλητές που ανέλυσαν σημεία του βιβλίου αφήνοντας στους παρόντες μια γεύση αγωνίας και προσμονής για την ανάγνωση του Βιβλίου. 

Ένα θρησκευτικό Θρίλερ με πολλές προεκτάσεις, που πρέπει να διαβαστεί με ανοικτό μυαλό και ανοικτή καρδιά. Ένα βιβλίο φαινομενικά σκληρό κατασκευασμένο έτσι με σκοπό να αποκαλύψει τις μεγάλες αλήθειες που βρίσκονται πίσω από τον σκοταδισμό και την αμάθεια. Πίσω από τον φανατισμό και την Θρησκοληψία. Πίσω από τα ανθρώπινα πάθη και τις ανθρώπινες αδυναμίες, Η Εντύπωση που μου προκάλεσε αυτή η πρώτη επαφή με το βιβλίο από τους παρουσιαστές του, είναι πως πρόκειται για ένα βιβλίο που θα αγγίξει μέσα απο τις δυνατές προκλήσεις του. Θα δώσει απαντήσεις διαφορετικές από αυτές που έχουμε στο μυαλό μας. Θα προκαλέσει και θα αφυπνίσει. Θα θέσει ερωτήματα και θα αναζητήσει τα βαθιά και αληθινά πράγματα που πρέπει να έχουμε ή να αποκτήσουμε μέσα στην ψυχή μας. Θεός και διάβολος, Καλό και κακό. Αγάπη και μίσος θα εμφανιστούν το ένα μέσα από το άλλο για να δείξουν την πραγματική όψη τελικά του ίδιου νομίσματος.





Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗΣ
Μέσα σε όλους μας υπάρχει ο σπόρος του καλού και του κακού.  
Διαρκής είναι ο αγώνας για το ποιο θα επικρατήσει.  
Όμως δεν μπορεί το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο.  
Οι άνθρωποι δεν είναι ούτε όλοι καλοί ούτε όλοι κακοί. Κινούνται συνέχεια μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού.  
Όλες και όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Κάιν ή μια Έβελιν, έναν Μπέντζαμιν ή έναν Τζέικ.  
Ίσως κάποιοι κρύβουμε περισσότερους από έναν ή και τους τέσσερις μαζί.  
Παρ’ όλ’ αυτά ο Κάιν, η Έβελιν, ο Μπέντζαμιν και ο Τζέικ, οι ήρωες της ιστορίας, δεν είναι χαρακτήρες φανταστικοί,  
πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε ομοιότητά τους με πρόσωπα ή απόψεις της πραγματικής ζωής δεν είναι απλή σύμπτωση… Βρίσκονται και θα βρίσκονται, αν όχι μέσα μας, πάντοτε ανάμεσά μας!!!
Λένε ότι ένα αντικείμενο είναι ικανό να απορροφήσει όλη την αρνητική ενέργεια που περιβάλλει εκείνον που το φοράει ή το κατέχει. Ειδικότερα όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ο γιος του Αδάμ και της Εύας, που, εκτός από το προπατορικό αμάρτημα των γονιών του, κουβαλά και την προσωπική του κατάρα.  
Σε αυτή την περίπτωση, η ενέργεια είναι ικανή να διατηρηθεί αυτούσια, όσοι αιώνες κι αν περάσουν!  
Και αλίμονο στην αδύναμη –όσο και καταδικασμένη– ψυχή του ανθρώπου που θα βρεθεί στο διάβα της...



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ