Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα Καλύτερα Βιβλία που διάβασα το 2019-Βιβλίων Έργα/Ρετετάκου Γεωργία



Το 2019 ήταν μια χρονιά γεμάτη από εξαιρετικά βιβλία τόσο Ελλήνων. όσο και ξένων συγγραφέων. Εδώ θα σας αναφέρω τα βιβλία που με κέρδισαν 100% κερδίζοντας από εμένα το άριστα. Στην λίστα μου υπάρχουν και μερικά βιβλία παλαιότερων εκδόσεων. Τα βιβλία είναι ένα αγαθό που δεν έχει ημερομηνία λήξεως. Οπότε σας προτείνω πάντα να διαβάζετε και βιβλία που έχουν εκδοθεί τα προηγούμενα χρόνια.

15 Βιβλία που με μάγεψαν, με ταξίδεψαν και με άγγιξαν το καθένα με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο.


15. Αποκάλυψη Συγγραφέας: Αθανασιάδης Κυριάκος Χ. , Γιαννίσης Βαγγέλης , Παπαδημητρίου Χίλντα , Σίμος Δημήτρης Εκδότης: Παπαδόπουλος

Η μουντή Αθήνα ετοιμάζεται να υποδεχτεί τις Γιορτές. Ωστόσο, κάποιος άγνωστος, κρυμμένος στις σκιές του παρελθόντος, έχει άλλα σχέδια στο μυαλό του. Κι αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο μυαλό. Τα εγκλήματα θα διαδεχτούν το ένα το άλλο, κάνοντας την πόλη να τρέμει από τον φόβο για τη συνέχεια. Τελετουργικοί φόνοι απόλυτης σκληρότητας και εκδίκησης θα ενώσουν στον θάνατο ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ή μήπως έχουν;

Η Αστυνόμος Αΐντα Μητροπούλου, με τη βοήθεια του Υπαστυνόμου Δώρη Μανουστάκου, θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν το κουβάρι των αλλεπάλληλων ερωτημάτων, έχοντας την απροσδόκητη βοήθεια του απομονωμένου στο σπίτι του ρεπόρτερ Παύλου Βαφειάδη. Όμως ο αιματοβαμμένος Ιππότης θα είναι πάντα ένα βήμα μπροστά.

Και δεν θα έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη.

Τέσσερις συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας ενώνουν τις δυνάμεις τους γράφοντας μαζί ένα μυθιστόρημα που θα σας κόψει την ανάσα.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

14. Οι φύλακες της λίμνης Συγγραφέας: Διαμαντή Βασιλική Εκδότης: Ωκεανός


Οι άνθρωποι βρίσκονται εκεί που η Μοίρα θα ορίσει…

Δυο ζωές που δέθηκαν με την κόκκινη κλωστή της Μοίρας και ήταν θέμα χρόνου να συναντηθούν. «Η κλωστή μπορεί να τεντώνεται, να περιπλέκεται… μα δεν κόβεται ποτέ». Κι ο έρωτας έγινε η θρυαλλίδα για μια μεγάλη αποκάλυψη…

Δυο άγνωστοι άνθρωποι με το ίδιο όνομα, θύματα της Ιστορίας και του πολέμου, θα συναντηθούν στην κορυφή του Χαλεάκαλα, στο νησί Μάουι της Χαβάης, και θα ξεδιπλώσουν το κουβάρι της ζωής τους αναζητώντας το σημείο που τους ενώνει.

Ο ένας, γεννημένος στο Καλπάκι Ιωαννίνων, κυνήγησε το όνειρο με τέτοιο ζήλο που τον έφερε μέχρι τα πιο εξωτικά μέρη της Αμερικής. Από την απόλυτη φτώχεια στη χλιδή, από τη μοναξιά της ξενιτιάς στον έρωτα, από την νοσταλγία της πατρίδας στην επιστροφή.

Ο άλλος, άγνωστο από πού… Χωρίς οικογένεια, γονείς, πατρίδα, αναμνήσεις. Λευκή σελίδα η ζωή του μέχρι την ημέρα της συνάντησης τους…


Όμως η Ιστορία έχει κρυφές σελίδες, όχι λευκές. Ξεδιπλώνουν μαζί τις σκοτεινές πτυχές, χρωματίζουν τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες και γίνονται Φύλακες της Ιστορίας της Ηπείρου και της λίμνης της, ζωντανεύοντας μνήμες, με μάρτυρες τα ζωντανά στοιχειά που κρύφτηκαν στον βυθό της…

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ

13. Μπλε – Κύκλοι από Θρύψαλα Συγγραφέας : Φωτιάδου Στάλω Εκδότης: Εκδόσεις Πηγή

«…Θα την παντρευτώ πατέρα; Αυτό μου λες; Αυτό θέλεις να κάνω;». Αυτό του ζήτησε και αυτό έκανε. Η δειλία του εικοσάχρονου Παύλου να αντιδράσει στις εντολές του αυταρχικού και σκληρού πατέρα, εκείνο το απόγευμα του 1972, αλλάζει την τροχιά του κύκλου της ζωής του. Ένας γάμος σημαδεύεται με θάνατο κι ένα παιδί μεγαλώνει με ψέματα κι απουσίες. Λάβα στη ψυχή του Παύλου η αλήθεια κι όσο περνούν τα χρόνια, η τροχιά του κύκλου του τον φέρνει όλο και πιο κοντά στη μέρα της κρίσεως.

Όσο για τον μικρό του αδερφό, τον Φίλιππο, επιλέγει τη φυγή από την πατριαρχική κυριαρχία. «…Αν έκανα παιδί με τη σωστή γυναίκα, θα άξιζε περισσότερο να ζήσει; Έτσι πάει; Του κύκλου μας… Αυτοί οι κύκλοι μας έπνιξαν, θηλιά στον λαιμό έγιναν!». Μα η ευτυχία χαλιέται στα δύσκολα κι ο πόνος μετατρέπει το πάθος του έρωτα σε κάτι πιο δυνατό κι επικίνδυνο, σε πάθος του μίσους. Ο Φίλιππος θυσιάζει στον βωμό του εγωισμού το μπλε που τον πρόδωσε, κόβοντας αυτό που φοβάται να λύσει. Γίνεται ατσάλι κοφτερό, θυσιάζοντας ακόμη και το ίδιο του το παιδί, προκειμένου να προστατέψει τον εγωισμό του.

Κι άνοιξαν οι κύκλοι κι έγιναν τα λάθη και τα σωστά αλυσίδες, συνδέοντας ζωές κι επιλογές, αλήθειες και ψέματα, αδιέξοδα και διεξόδους. Πόσο σωστά τους αγάπησε τελικά ο σκληρός πατέρας τους και πόσο σωστά αγάπησαν οι ίδιοι τα παιδιά τους; Επανάληψη ή μοίρα; Και ποια η διαφορά μεταξύ έρωτα κι αγάπης; Αν η αγάπη κινεί βουνά, το πάθος του έρωτα τι κάνει; Είναι η κόκκινη κλωστή που συνδέει τις ψυχές άλλη στην αγάπη κι άλλη στο μίσος; Κι αν στο μίσος δεν κοπεί, τι γίνεται; Από κλωστή αλυσίδα; Τι ορίζει τις ζωές, οι επιλογές ή τα γραμμένα; Και τι γίνονται οι κύκλοι όταν συγκρουστούν με τα ανθρώπινα λάθη και πάθη; Θρύψαλα;

Ένα σύντομο σχόλιο μιας και δεν έχω προλάβει να γράψω ακόμα πιο αναλυτικά τις σκέψεις μου: Εξαιρετικό βιβλίο που εστιάζει σε πράξεις και σε χαρακτήρες αφαιρώντας συγκλονιστικά κομμάτι κομμάτι των ενοχών και των κρυφών συναισθημάτων που ορίζουν τον κάθε ήρωα. Εξαιρετική γραφή και καταπληκτικός ο τρόπος που ο κάθε ήρωας βαδίζει στην ζωή του μέχρι την στιγμή που θα αποδεχτεί και θα εξομολογηθεί το μέγεθος των λάθος επιλογών του ή των στερημένων αισθημάτων του.

12. Το παιχνίδι των στερήσεων Συγγραφέας: Μαύρος Χάρης Εκδότης: 24 γράμματα

Οι τοπικές εφημερίδες της Αλεξανδρούπολης κάνουν πρωτοσέλιδο έναν θάνατο, αφήνοντας υπονοούμενα πως συνδέεται με ένα σκανδαλώδες σενάριο. Μία τριμελής ελληνική οικογένεια: πατέρας, μητέρα, γιος. Και εκείνη. Μια νέα κοπέλα από την Πορτογαλία.

Εισβάλλει στις ζωές τους ως ερωμένη του νεότερου μέλους. Τι είναι αυτό που έχει και τους τρομάζει; Τι αποζητούν όλοι τους από εκείνη; Πότε ο φόβος γίνεται πόθος και πότε ο πόθος γίνεται φόβος; Ποιος είναι το πρόβατο και ποιοι οι λύκοι; Ένα παιχνίδι λεπτών ισορροπιών, όπου οι νικητές ορίζονται όπως θα έπρεπε να ορίζονται και στην πραγματική ζωή: οι λιγότερο στερημένοι στην αγάπη.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΣΤΕΡΗΣΕΩΝ



11. Τριάντα έξι ώρες βροχής Συγγραφέας: Πράντζιος Πασχάλης Εκδότης: Κλειδάριθμος

Σιγοβρέχει.

―Ξημερώνει…

―Σ’ αγαπώ.

―Σςςςςςςςς.

―Εσύ δεν μ’ αγαπάς;

―Θα σ’ αγαπώ κάθε που το χώμα θα μυρίζει βροχή.

Ξεκίνησε βροχή. Έβρεχε ασταμάτητα. Τριάντα έξι ώρες βροχής. Αλλιώτικης βροχής. Όχι σαν εκείνη που είχε ενώσει κάποτε τη Φαίδρα με τον Θησέα. Ήταν άλλη βροχή αυτή. Τριάντα έξι ώρες βροχής, τριάντα έξι ώρες ενοχής.
Στις εκδοχές του μύθου της Φαίδρας και του Ιππόλυτου, όπως αυτές παρουσιάστηκαν από τους δημιουργούς της τέχνης, ο έρωτας παρουσιάστηκε μιαρός, ενοχικός, χωρίς ηθική. Έχει όμως ο έρωτας ηθική; Άραγε, έχει φτάσει ο καιρός να δικαιωθεί ο έρωτας της Φαίδρας; Σε ποιο δικαστήριο όμως και με ποιους δικαστές; Μέσα από μια ιστορία σύγχρονη τα πρόσωπα του μύθου ζωντανεύουν ξανά και μας παρασύρουν στη δίνη του έρωτά τους, που αν και απαγορευμένος είναι αμοιβαίος.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: Τριάντα Έξι ώρες Βροχής

10. Η κυνηγός του Χίτλερ Συγγραφέας: Quinn Kate Εκδότης: Κλειδάριθμος

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση τοποθετημένο στον απόηχο του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου

Η Νίνα Μάρκοβα έχει γεννηθεί στη Ρωσία και ονειρεύεται να γίνει πιλότος. Γίνεται μέλος της μυστικής γυναικείας οργάνωσης με το όνομα Μάγισσες της Νύχτας, που βομβαρδίζουν αποκλειστικά τη νύχτα προκαλώντας χάος στο ανατολικό μέτωπο του Χίτλερ. Ο Βρετανός ανταποκριτής Ίαν Γκράχαμ, που έχει καλύψει όλη τη θηριωδία του πολέμου και τις Δίκες της Νυρεμβέργης, αποφασίζει να γίνει κυνηγός Ναζί. Συναντά τη Νίνα, τη μοναδική επιζούσα που έχει ξεφύγει από την τρομερή και περιβόητη Ναζί δολοφόνο, γνωστή ως «Κυνηγό». Θα μοιραστούν ένα κοινό μυστικό που θα τους δυσκολέψει στον εντοπισμό της Κυνηγού.

Από την άλλη πλευρά, η 17χρονη Τζόρνταν μεγαλώνει στη μεταπολεμική Βοστόνη παλεύοντας να διεκδικήσει το όνειρό της να γίνει φωτογράφος. Ο πατέρας της, επί χρόνια χήρος, φέρνει στο σπίτι τη νέα του σύντροφο και αρραβωνιαστικιά. Έχει γερμανική προφορά και δείχνει να κρύβει ένα μεγάλο κι επικίνδυνο μυστικό.

Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα & New York Times best seller!

Είναι ένα απο τα τελευταία βιβλία που διάβασα το 2019 και τα έχει όλα πραγματικά. Ένα χορταστικό βιβλίο και μάλιστα πυκνογραμμένο, το οποίο αναφέρεται σε ένα κομμάτι του Β Παγκοσμίου Πολέμου στο οποίο δεν αναφέρονται συχνά τα βιβλία. Στους εγκληματίες πολέμου και ειδικά στην ψυχοσύνθεση τους που αγγίζεται με ένα τρόπο ιδιαίτερο. Σκληρό και ευαίσθητο συνάμα. Το αγάπησα πραγματικά και το θέμα του και τους ήρωες του. 

9. Ο λιμός Συγγραφέας: Αμυράς Πάνος Εκδότης: Διόπτρα

Αθήνα, Δεκέμβριος 1941.
Η πόλη έχει βυθιστεί στον εφιάλτη του μεγάλου λιμού. Ένας λοχαγός των Ες Ες, ο οποίος ερευνά μια υπόθεση για λογαριασμό του υπουργού Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς, δολοφονείται άγρια στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία.
Την έρευνα της δολοφονίας αναλαμβάνει ο υπαστυνόμος Νίκος Αγραφιώτης, ο οποίος επιστρέφει στην ενεργό δράση ύστερα από το καθεστώς διαθεσιμότητας που είχε τεθεί μετά την κλοπή της σβάστικας στην Ακρόπολη.

Η υπόθεση παίρνει γρήγορα απρόβλεπτες διαστάσεις και ο υπαστυνόμος θα διαπιστώσει ότι έχει εμπλακεί σε ένα φονικό παιχνίδι στο οποίο συμμετέχουν μαυραγορίτες, μέλη της δωσιλογικής κυβέρνησης, επίορκα στελέχη της Ειδικής Ασφάλειας και αξιωματικοί των Ες Ες.
Μέσα από την περιπλάνησή του σε παράνομα στέκια, καζίνο και καμπαρέ αλλά και στα κολαστήρια της Γκεστάπο, θα αναζητήσει την αλήθεια, ενώ με τη βοήθεια ενός βετεράνου της αστυνομίας και μιας μυστηριώδους κοπέλας θα βρεθεί μπροστά σε ένα παράτολμο σχέδιο που θα κρίνει χιλιάδες ζωές.

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, που φωτίζει την πιο σκοτεινή περίοδο της Κατοχής και αναδεικνύει άγνωστους έως τώρα πρωταγωνιστές.

Ένα εξαιρετικό ημερολόγιο -μυθιστόρημα που εστιάζει συγκλονιστικά στο επισιτιστικό πρόβλημα της κατοχής με υπαρκτά πρόσωπα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ζωή της τότε εποχής και με μυθοπλασία που κουμπώνει άψογα στην ροή των γεγονότων. Ο Κεντρικός ήρωας Αστυνόμος Νίκος Αγραφιώτης είναι από τους ήρωες εκείνους που σε αγγίζουν με έναν δικό τους ξεχωριστό τρόπο.

8. Οι δρόμοι της λήθης Συγγραφέας: Ζέμπη Χριστίνα Εκδότης: Διόπτρα


Τι κοινό μπορεί να έχουν μια δυναμική υπαστυνόμος, ένας ρομαντικός δάσκαλος, ένας θαμώνας των φυλακών, μια καταπιεσμένη νοικοκυρά κι ένας κουκουλοφόρος;

Στην Αθήνα της κρίσης μια γυναίκα εξαφανίζεται κι η εξαφάνισή της συμπίπτει με μια καλοστημένη ληστεία. Στην προσπάθειά της να τη βρει, η υπαστυνόμος Δέσποινα Καρανικόλα θα συναντήσει ξανά έναν παλιό της γνώριμο, τον Διομήδη Δανέλλη, τον άνθρωπο που από λάθος έστειλε η ίδια πριν από λίγα χρόνια στη φυλακή. Μαζί του θα ζήσει έναν μεγάλο έρωτα, όμως ο Διομήδης δεν είναι πια ο ίδιος. Και πώς να είναι; Η ζωή του διαλύθηκε κι οι αγαπημένοι του τον ξέχασαν. Μόνο ο Μάνος, μόνιμος θαμώνας των φυλακών, στάθηκε δίπλα του, κι αυτόν πλέον ο Διομήδης τον λογαριάζει γι’ αδελφό. Στο ίδιο σταυροδρόμι της ζωής κι ο Δημητράκης, που προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εαυτό του, μπλέκεται με τους κουκουλοφόρους της πλατείας Εξαρχείων. Ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, οι ζωές των ηρώων διασταυρώνονται και διανύουν κοινούς δρόμους. Έτσι, θα ανακαλύψουν τον εαυτό τους, θα εξελιχθούν και θα προσπαθήσουν ν’ αλλάξουν. Κι υπάρχουν συναισθήματα που σταθερά μας οδηγούν απ’ το σκοτάδι στο φως. Ο έρωτας. Η αγάπη. Η φιλία. Μόνο που καμιά φορά γίνονται η αιτία ώστε η πορεία μας να είναι αντίστροφη.

…Έβρεχε όταν βγήκα στον δρόμο. Καλύτερα. Τα δάκρυα φωλιάζουν στη βροχή όπως οι ψιχάλες στη θάλασσα κι η θλίψη στη συννεφιά σαν τις χιονονιφάδες στο λευκό μάρμαρο. Φόρεσα την κουκούλα του φούτερ κι έγινα πάλι ο Κανένας. Τάχυνα το βήμα ως τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Μαρούσι.

Σ’ όλη τη διαδρομή κοιτούσα τις σταγόνες να σχηματίζουν ρυάκια στα τζάμια του βαγονιού. Στην Ομόνοια το τρένο άδειασε και ξαναγέμισε σε δευτερόλεπτα. Ένα πρεζόνι μου ’χωσε στο πρόσωπο το απλωμένο του χέρι μαζί με μια θλιβερή ιστορία. Του ’δωσα σχεδόν ό,τι είχα πάνω μου. Οι συνεπιβάτες μου με κοίταζαν με μια δόση υπεροψίας και μπόλικο οίκτο. Το ξέρω πως οι ιστορίες των ζητιάνων είναι ψεύτικες. Τι σημασία έχει; Πίσω τους κρύβονται άλλες, αληθινές, όχι λιγότερο θλιβερές.


Ιστορίες σαν τη δική μου. Σαν όλων μας…

Ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα που απομονώνει όλα τα καλά και τα άσχημα συναισθήματα των ηρώων και τα μετουσιώνει σε ένα δίδαγμα ζωής για τον αναγνώστη. Με ανθρώπους που έζησαν με φόβους, μέσα στην μοναξιά και την απόρριψη. Που έζησαν μέσα στην παραβατικότητα. Που κατηγορήθηκαν και χλευάστηκαν άδικα. Ο τρόπος με τον οποίον καταγράφεται η πορεία της προσωπικότητας τους είναι μαγικός και απόλυτα ταυτόσημος με τον τρόπο που ο κάθε ήρωας βιώνει τις συναισθηματικές αλλαγές στην ζωή του.

7. Το δάκρυ της μάντισσας Συγγραφέας: Γουβέλη Γιώτα  Εκδότης: Διόπτρα

Ύστερα από ένα τραυματικό βίωμα η Άννα, μια νεαρή κοπέλα της μεγαλοαστικής αθηναϊκής κοινωνίας στα χρόνια του Όθωνα, διορίζεται δασκάλα σε ένα ορεινό χωριό της Ρούμελης. Λίγο πριν από το ξεκίνημα της καινούριας της ζωής, συναντά μια ηλικιωμένη μάντισσα που την προειδοποιεί για τον θανάσιμο κίνδυνο που παραμονεύει στον τόπο προορισμού της. Ωστόσο, φτάνοντας στο σπίτι όπου θα φιλοξενηθεί, η νεαρή δασκάλα γίνεται δεκτή με θέρμη και ενθουσιασμό από την πεντάμορφη Μαρίτσα, η οποία ζει εκεί με τη θεία της και τον αυστηρό αδελφό της. Οι συνθήκες και τα ήθη του χωριού είναι πρωτόγνωρα και καταπιεστικά για την Αθηναία δασκάλα.
Σύντομα όμως θα ανακαλύψει πως, μέσα σ’ εκείνο το ασφυκτικό περιβάλλον, η δύναμη του ανθρώπινου πάθους βρίσκει τον τρόπο να τινάξει στον αέρα τις συμβατικότητες, τα ήθη, τη λογική, το δίκιο και, εντέλει, την ίδια τη ζωή.


Μια θρυλική υπόθεση πάθους και φονικού, που ενέπνευσε ποιητές και συγγραφείς του προηγούμενου αιώνα και εκδικάστηκε στο Κακουργιοδικείο Μεσολογγίου. Η δικογραφία φυλασσόταν μέχρι το 1957 στο Εφετείο Πατρών, οπότε και εξαφανίστηκε μυστηριωδώς.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΣΣΑΣ

6. Η ευχή Συγγραφέας: Καραγιάννη Μαρία Εκδότης: Εκδόσεις Πηγή


Μερικές φορές δυσκολεύομαι να το πιστέψω, αλλά κάποτε υπήρξα νέα. Στη ζωή μου δεν κατάφερα τίποτα σπουδαίο. Ήμουν απλώς μια γυναίκα που ήθελε να αγαπηθεί πολύ, κι όχι από πολλούς. Αυτό ήταν το έγκλημά μου. Όμως, η μοίρα μου, παρά τις μάταιες προσδοκίες μου, είχε γραφτεί με το πρώτο μου κλάμα χρόνια πριν, κι όπως πάντα το μέλλον είχε κριθεί και αποφασιστεί πριν καν ξεκινήσει εκείνη η ιστορία – η ωραιότερη και φρικτότερη ιστορία που θα μπορούσε κανείς να ευχηθεί, κι όταν πια ξεκίνησε ήταν ήδη πολύ αργά…

Έτσι ξεκινά την αφήγησή της η Ισαβέλλα Μορένο, η οποία εγκατέλειψε για πάντα τη χώρα όπου γεννήθηκε, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγει από οδυνηρές αναμνήσεις, πεπεισμένη πως, αν έβαζε ανάμεσα σ’ εκείνη και στο παρελθόν έναν ολόκληρο ωκεανό, η φωτιά που έκαιγε μέσα της σιγά-σιγά θα κόπαζε. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα τα φαντάσματα που στοίχειωσαν τη νιότη της επιστρέφουν και τότε αρχίζει να θυμάται…

Η Μαρία Καραγιάννη έχει δηλώσει πως για τα βιβλία της επιλέγει χώρες που η ιστορία τους τις βαραίνει. Μετά τα Στη σκιά της σιωπής και Το σπίτι των γλάρων, επιστρέφει με την Ευχή, για να μεταφέρει αυτή τη φορά τον αναγνώστη στο σύγχρονο Μπουένος Άιρες, όπου κάτω από τις φωτεινές μαρκίζες των λεωφόρων του, απλώνεται ένα ολόκληρο θέατρο σκιών βαθιά ριζωμένο στα χρόνια της πιο απάνθρωπης δικτατορίας. Γιατί στην Αργεντινή αν δεν ξέρεις τα πάντα για τον άλλον, είναι σαν να μην ξέρεις τίποτα.


Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα ρεαλισμού, άλλοτε άγριο κι άλλοτε βαθιά συγκινητικό που θέτει ηθικά διλήμματα, κι εστιάζει στα γονεϊκά πρότυπα, στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη θυσία της υπέρτατης αγάπης.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: Η ΕΥΧΗ

5. Το λιμάνι των χαμένων γυναικών Συγγραφέας: Δαλακούρα Νάγια Εκδότης: Κλειδάριθμος

Μπουένος Άιρες, 1912.

Η Ρόζα φτάνει στο μεγάλο πόρτο της Νότιας Αμερικής έχοντας επάνω της ακόμα το άρωμα της Σικελίας. Μια μετανάστρια ανάμεσα σε χιλιάδες, που ονειρεύεται μονάχα να στεριώσει, μα αγνοεί ότι η ευτυχία βιάζεται να πετάξει μακριά.


Ο Λουίς, νταής του ισπανικού γκέτο, με ρίζες ανδαλουσιανές, ζει στον υπόκοσμο του λιμανιού και δεν ονειρεύεται ποτέ. Ξέρει ότι εκείνο το λιμάνι θα έχει στέμμα του πάντα τη θλίψη.

Από τη γη της Αίτνας έως τη Γη του Πυρός οι δυο θα βυθιστούν σε ένα περιπετειώδες ταξίδι προσπαθώντας να χορέψουν έξω από τη σκιά τους. Με φόντο τον κόσμο των θρύλων και των ιθαγενών, όπου ο έρωτας και η μαγεία ορίζουν τη μοίρα των ανθρώπων, θα αγωνιστούν σκληρά για ένα κομμάτι ευτυχίας.

Πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας και όμως είναι σαν να έχει γράψει ένα βιβλίο μετά από πολλά άλλα. Μεστή γραφή ισόποσα δοσμένη ανάμεσα στο συναίσθημα και την σκληρή πραγματικότητα. Το ταξίδι στο Μπουένος Αιρες τα έχει έχει όλα. Μαγικά τοπία, επικίνδυνους δρόμους. Έρωτα, πάθος, έξαψη. αγωνία και ρυθμό που σε κάνει να βαδίζεις στους ρυθμούς ενός ερωτικού χορού!

"Παρακολουθούσε δειλά τα δυο κορμιά να ενώνονται και να ταλαντεύονται άλλοτε με δύναμη και άλλοτε νωχελικά σε ρυθμούς πρωτόγνωρους, αισθησιακούς , όπου ο άντρας οδηγούσε γρήγορα,, κοφτά, ενώ η γυναίκα πιστά και ρυθμικά, σαν την παλίρροια τον ακολουθούσε. Εκείνος με ένα φθαρμένο ριγωτό κουστούμι έγερνε επάνω της κάθε τόσο και με μάτια κλειστά χάιδευε τα μαλλιά της με την άκρη του προσώπου του. Η Χορεύτρια ποθητή και σχεδόν πρόστυχη, στριφογυρνούσε κάθε τόσο τις χοντρές γάμπες της επιδεικνύοντας τις μαύρες λασπωμένες γόβες της που πρόβαλαν ερωτικά, σχεδόν άσεμνα ανάμεσα στα αντρικά μοκασίνια. Παιζόταν ένα κρυφό κυνηγητό μεταξύ τους. Εκείνη δεν μπορούσε να ξεφύγει απο το λαγωνικό, παρά μόνο αν εκείνος το ήθελε."

Η περιγραφή του πάθους που κρύβει ο πιο ερωτικός χορός. Η απόγνωση του έρωτα, το κυνήγι του αισθησιασμού και της ηδονής. Η ελπίδα του ονείρου, Μια πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας που αποδεικνύει περίτρανα πως η Ελληνική Λογοτεχνία έχει πολύ μέλλον.....

4. Το κορίτσι της ντροπής Συγγραφέας: Βόικου Σοφία Εκδότης: Ψυχογιός

Είναι ντροπή να μην ξέρεις το όνομα του πατέρα σου…

Είναι ντροπή η μάνα σου να μένει αστεφάνωτη…

Είναι ντροπή να είσαι η κόρη του εχθρού…

Η Λένη είναι το κορίτσι της ντροπής.

Ο πόλεμος έχει τελειώσει και οι Έλληνες προσπαθούν να ξεχάσουν τη γερμανική Κατοχή. Η Λένη, όμως, με τα γαλανά της μάτια και τα ξανθά της μαλλιά, τους εμποδίζει. Προσβάλλει με την ύπαρξή της τα χρηστά ήθη της εποχής. Απέναντι σε μια πατρίδα που δεν την αποδέχεται, θα αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον στο Μόναχο. Εκεί θα γνωρίσει τον Γιόχαν που προσπαθεί να αποτινάξει το κηλιδωμένο όνομα που του κληροδότησε ο πατέρας του. Η Λένη θέλει να βρει τις ρίζες της, ο Γιόχαν θέλει να κάψει τις δικές του. Όλοι γνωρίζουν, μα κανείς δε μιλάει. Στα πρόσωπά τους βλέπουν τον εχθρό. Το παιδί του εχθρού είναι όμως εχθρός;

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα βασισμένο στις αληθινές ιστορίες των παιδιών που έζησαν τα λάθη της Ιστορίας και πλήρωσαν τις αμαρτίες των γονιών τους.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

3. Ο Στόουνερ Συγγραφέας: Williams John Εκδότης: Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός

Το μυθιστόρημα περιγράφει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Στόουνερ, ενός βοηθού καθηγητή της Αγγλικής Φιλολογίας: τη διδασκαλία του, τις σχέσεις του στο Πανεπιστήμιο, τις φιλίες του, την αποτυχία του γάμου του αλλά και τον έρωτά του για μια νεαρή καθηγήτρια, σχέση που θα εμπλακεί αναπόφευκτα στις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς της πανεπιστημιακής ζωής.

Το σημαντικότερο στοιχείο του μυθιστορήματος, γράφει ο συγγραφέας, είναι η συνείδηση του έργου, του επαγγέλματος που έχει ο Στόουνερ… Η αγάπη για κάτι είναι αυτό που μετράει.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: Ο ΣΤΟΟΥΝΕΡ








2. Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές Συγγραφέας: Μπάιλα Τέσυ Εκδότης: Ψυχογιός

Τη στιγμή που η Δαναή χάνεται στη γέννα, ο άντρας της ο Γιώργης, μαγνητισμένος από την Κίρκη του Κάστρου και από τις χάρες της, αμελεί να γυρίσει και μόλις που διαφεύγει από τη σφαγή των χριστιανών από τους Τουρκοκρητικούς στο μεγάλο Κάστρο, τον Αύγουστο του 1898. Είναι η στιγμή όπου γεννιέται ο ήρωας ενός ολόκληρου κόσμου. Και μαζί του η Κρητική Πολιτεία, που λίγα χρόνια αργότερα θα οδηγήσει στην Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Αυτός είναι ο αιώνας του ζωγράφου, του Ανέστη, και η ιστορία του είναι η διαδρομή πολλών ανθρώπων, που έζησαν και πέθαναν μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου. Δεν είναι μόνο ο Ανέστης που παρασύρει τον αναγνώστη στις ατραπούς μιας ανεξήγητης μοίρας, είναι κι εκείνοι που συνδέονται μαζί του με δεσμούς αίματος –ο παππούς Λεωνίδας, η θεια-Λουλουδιά, η Μυρσίνη–, αλλά κι εκείνοι με τους οποίους μοιράζεται εμπειρίες, πάθη, οράματα: η κυρα-Ευτέρπη, η Χριστίνα, η Ισιδώρα και προπαντός ο Μικέλε. Είναι και οι τόποι, η Κρήτη, ο Πειραιάς, η Μακεδονία, που παραδομένοι στις φλόγες και στα καπρίτσια της μεγάλης Ιστορίας δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Στο μυθιστόρημα της Τέσυς Μπάιλα, ο άνθρωπος γίνεται έρωτας, γίνεται πόλεμος, γίνεται θάνατος, γίνεται τέχνη, ώσπου να ξαναγίνει άνθρωπος.

Διαβάστε τις σκέψεις μου για το Βιβλίο εδώ: ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ

1. Καλή αντάμωση εκεί ψηλά Συγγραφέας: Lemaitre Pierre Εκδότης: Μίνωας

Με τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δύο στρατιώτες επιστρέφουν από τα χαρακώματα φέροντας σοβαρά σωματικά και ψυχικά τραύματα. Θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν σε μια Γαλλία που ξέρει να δοξάζει τους νεκρούς της, δεν μπορεί όμως να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή σε αυτούς που της χάρισαν τη νίκη.

Οι δύο φίλοι –ο Αλμπέρ, ένας ταπεινής καταγωγής δημόσιος υπάλληλος, και ο Εντουάρ, ένας καλλιτέχνης, περιφρονημένος από τον αυταρχικό τραπεζίτη πατέρα του– ζουν περιθωριοποιημένοι και αφημένοι στη μοίρα τους. Καταφεύγουν στην απάτη και καταστρώνουν ένα άνευ προηγουμένου θεαματικό σχέδιο εθνικών διαστάσεων.
Παράλληλα, ο αξιωματικός τους Ανρί ντ’ Ονλέ-Πραντέλ, υπεύθυνος για τον θάνατο πολλών ανδρών του στο μέτωπο, προσπαθεί να πλουτίσει μετατρέποντας την οργάνωση των στρατιωτικών νεκροταφείων σε μια επιχείρηση αισχροκέρδειας.

Οι ζωές αυτών των πρωταγωνιστών θα συγκλίνουν δραματικά σε ένα αποκαλυπτικό, δυναμικό και λυτρωτικό φινάλε.
Ο συγγραφέας με αριστοτεχνικό τρόπο αναπαριστά το παρελθόν και μεταφέρει τη βαριά ατμόσφαιρα μιας κοινωνίας όπου θριαμβεύουν αδίστακτοι καιροσκόποι και δειλοί που παριστάνουν τους ήρωες.
Με αμείωτο σασπένς και αστυνομική πλοκή συνθέτει τη μεγάλη τραγωδία εκείνης της χαμένης γενιάς.

Το είχα διαβάσει όταν είχε πρωτοβγεί. Το διάβασα και πάλι φέτος και για άλλη μια φορά με κέρδισε στον απόλυτο βαθμό. Το καλύτερο φετινό μου ανάγνωσμα έστω και αν το διάβασα για δεύτερη φορά. Ο κυνισμός του, ο σαρκασμός του, το χιούμορ του η καυστικότητα του. Η προκλητικότητα του. Το ξεσκέπασμα της αλυσίδας κέρδους επάνω στα θύματα του Πολέμου ζωντανών και νεκρών. Θα το διαβάζω ξανά και ξανά για να θυμάμαι πως σε έναν Πόλεμο η μεγαλύτερη εκμετάλλευση υπάρχει από αυτούς που δήθεν υπήρξαν ήρωες και ο μεγαλύτερος ηρωισμός μερικές φορές από αυτούς που φάνηκαν δειλοί ή φυγόπονοι. 

Μια ακόμα Αναγνωστική χρονιά πέρασε. Μια νέα Χρονιά έρχεται και ας ευχηθούμε και αυτή η νέα χρονιά να μας φέρει πολλά και κυρίως καλά Βιβλία. 

Καλή Χρονιά να έχουμε λοιπόν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ