Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

5 Βιβλία που αξίζει να θυμηθούμε - Επιλέγει η Γεωργία Ρετετάκου


Το καλό με τα βιβλία είναι πώς δεν αλλοιώνονται στο πέρασμα του χρόνου. Οπότε δεν είναι απαραίτητο να αναζητάμε πάντα τις νέες κυκλοφορίες, αλλά και παλαιότερες. Ειδικά όταν αυτές κουμπώνουν στα αναγνωστικά μας πρότυπα. 

 


1. Οι Δρόμοι της Λήθης της Χριστίνας Ζέμπη. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Ένα μυθιστόρημα που πατάει στα σημερινά δεδομένα της ζωής μας. Εξαιρετικά σύγχρονο μιας και αναφέρεται στα χρόνια της κρίσης. Πλέκει ιστορίες που φτάνουν μέχρι το μεδούλι της κοινωνίας και αγγίζει εξονυχιστικά την ψυχοσύνθεση του κάθε ήρωα που αποτελεί κομμάτι της σημερινής κοινωνιολογικής μας αποτύπωσης.

Πρωταγωνιστές της ιστορίας φαινομενικά αταίριαστοι άνθρωποι που όμως τους ενώνουν οι συνθήκες, οι συγκυρίες και οι άγραφοι νόμοι της ζωής. Με μια ροή αριστοτεχνικά δομημένη ενώνονται όλες οι κουκίδες ανάμεσα στο χρόνο και στο προσωπικά κομμάτια των ηρώων, που σε κάνουν να αλλάζεις διαρκώς συναισθήματα και αντίληψη επάνω στον κάθε χαρακτήρα. 

Προδοσία, θυμός, εκδίκηση, παρανόηση, φόβος, βία. Έρωτας, αγάπη, συμπόνια, ελπίδα, φιλία. Ένα προσωποκεντρικό μυθιστόρημα μέσα στο οποίο οι ήρωες προσπαθούν να ξεφύγουν από τον ίδιο τους τον εαυτό. Βγάζοντας με έναν τρόπο άμεσο, καλά κρυμμένα μυστικά. Καλά κρυμμένα συναισθήματα και χαρακτηριστικά άγνωρα ή απροσέγγιστα, που τους οδηγούν στην ουσιαστική γνωριμία με τον εσωτερικό τους κόσμο.

Οι δρόμοι της λήθης αποτελούν ένα οδοιπορικό στα κακώς κείμενα της κοινωνίας που ζούμε. Με ήρωες τσαλακωμένους από τις επιλογές τους. Παραβατικοί και ακραίοι που βιώνουν την πορεία της ζωής τους μετανοημένοι ή αμετανόητοι.  Ρεαλιστικό και αληθινό ξεφεύγει από όλα τα πρότυπα που επιβάλει η Λογοτεχνία σήμερα και χαράζει την δικιά του πορεία στους δρόμους της μνήμης. 

Το Βιβλίο Κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ


2. Η επόμενη στάση του Δημήτρη Πολίτη. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίαμβος

Ένα βιβλίο που ενώνει λαούς και συνειδήσεις κάτω από το πρίσμα μιας φιλοσοφικής αναζήτησης της ζωής του Θανάτου και της Απώλειας. Με λόγο μεστό και αληθινό μέσα από όλες αυτές τις διαφορετικές ιστορίες που συγκλίνουν μοιραία, ο συγγραφέας καταφέρνει να γεμίσει την θλίψη που κουβαλάνε οι ήρωες με αισιοδοξία. Μέσα απο την ασχήμια ξεπετάγεται η αισιοδοξία. Μέσα απο την μαυρίλα έχει ξεκάθαρο λόγο η ελπίδα. Η αρνητική εκφορά της ζωής δίνει την θέση της στην πιο δυναμική και γενναία επιλογή που βγάζει πάντα νικητή αυτόν που παλεύει. Αρκεί όμως μόνο αυτό ή μήπως τα πάντα στην ζωή είναι ένας συνδυασμός επιλογών δικών μας, αλλά και μιας και μόνο καθοριστικής στιγμής που την επιλέγει συνειδητά ή εν βρασμώ κάποιος άλλος για μας;

Όλο το κείμενο κυλάει αδιόρατα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση προσπαθώντας να παίξει με τον χρόνο που μοιάζει σαν σε κλεψύδρα και λίγος, λίγος εξανεμίζεται. Μέσα από το καθημερινό πρόγραμμα των ηρώων και  την εξιστόρηση της προσωπικής τους ζωής βιώνουμε την φθορά της καθημερινότητας. Τα πως και τα γιατί των χαρακτήρων. Την σχέση ζωής θανάτου, και ανθρώπινης ύπαρξης. Την δίψα του ανθρώπου για δόξα, για εξουσία, για εκδίκηση. Το τυφλό, μίσος, τα παιδικά η βιωματικά απωθημένα. Η αντίσταση μπροστά σε κάθε εμπόδιο ακόμα και απέναντι στην αρρώστια. Ο φόβος ο εγκλωβισμένος μέσα στο υποσυνείδητο που αφήνει αόρατες αλλά υπαρκτές πληγές. Η αργοπορημένη συγνώμη ή μεταχρονολογημένη και άκαιρη εκδίκηση.

Μέσα από μια τρελή ισορροπία ζωής και θανάτου, παίρνουμε ένα συγκλονιστικό μάθημα ζωής. Η ζωή έχει αξία όταν συγχωρείς και όταν ξεπερνάς τους φόβους και τα απωθημένα σου. Ο τυφλός θυμός και η άσκοπη βία δεν έφεραν ποτέ την λύτρωση στην ανθρώπινη ψυχή. Ένα εξαιρετικό βιβλίο με μια δικιά του ξεχωριστή πλοκή που με άγγιξε βαθιά και αληθινά. Μια ξεχωριστή αλυσίδα ανθρώπων που σε ένα απλό γύρισμα της μοίρας και του ανθρώπινου παραλογισμού γίνονται οι αποδέκτες μιας συγκλονιστικής αλήθειας που μας αφορά όλους. Μιας σκληρής πραγματικότητας απο την οποία όλοι μας κάποια στιγμή μπορούμε να κινδυνεύσουμε.

Διαβάστε ολόκληρη την Άποψη μου ΕΔΩ


3. Το σπίτι των Γλάρων της Μαρίας Καραγιάννη Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος

Μια εξαιρετική ιστορία με περίτεχνη πλοκή και ανατρεπτικές εξελίξεις μας ταξιδεύει στα δύσκολα πολιτικώς ρευστά χρόνια που καθόρισαν την εξέλιξη της σύγχρονης Ιταλίας.

Μια καταιγιστική αναζήτηση της αλήθειας που θα ξεσκεπάσει συνωμοσίες, διαφθορά, οικονομικά σκάνδαλα. Ένα γοητευτικό κουβάρι που ξετυλίγεται με καίριες ανατροπές χωρίς να κάνει καμία κατάχρηση της υπερβολής. Αντίθετα δημιουργεί νομοτελειακά στον αναγνώστη εκείνο ακριβώς το ερέθισμα που θα κεντρίσει την σκέψη και θα κάνει πιο έντονο μέσα του το συναίσθημα των όσων βιώνουν οι ήρωες. Κάποιες στιγμές του Βιβλίου πραγματικά με έκαναν να αισθανθώ την δύναμη που μπορούν να έχουν οι λέξεις, όταν αυτές διαχειρίζονται σωστά και με μέτρο απο έναν συγγραφέα. Εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς, λέξεις και φράσεις που κρύβουν κοφτερές αλήθειες. Κρυμμένα συναισθήματα, αφανείς ήρωες και άνθρωποι αναγκασμένοι να ζουν στην σκιά.  

Σκοτεινό, μυστηριακό, γριφώδες ξετυλίγει με περίτεχνη μαεστρία μια απίθανη ιστορία με πολλές προεκτάσεις και πολλούς αποδέκτες. Γρήγορη πλοκή μπερδεύει άψογα το αστυνομικό με το κοινωνικό στοιχείο. Τον έρωτα, την μοναξιά. Την πολιτική, την κατάχρηση εξουσίας, την τρομοκρατία, την χειραγώγηση της δικαιοσύνης. Αληθινά γεγονότα που στιγμάτισαν μια ολόκληρη εποχή, μια ολόκληρη χώρα! Χωρίς περιττές περιγραφές, χωρίς υπερβολικές φράσεις, με αναγκαία και σκόπιμα φλασμπακ μας ταξιδεύει στην Ρώμη μέσα από μια ιστορία που τα έχει όλα. Σασπένς, μυστήριο, δράση, έρωτα, κρυμμένες αλήθειες και πολλά άλλα. Μα πάνω απο όλα έχει ήρωες που μένουν αναλλοίωτοι στο μυαλό, για την αληθοφάνεια και την αυθεντικότητα τους. Δίνει τροφή για πολλές εκδοχές και για πολλές σκέψεις, Οι ανατροπές είναι ανεκβίαστες και ρεαλιστικές. Κοντράρονται με την ευτυχία, με την θετική έκβαση και την νομοτέλεια των πράξεων. Των ενοχών και των επιλογών που καθορίζουν τα πάντα στο πέρασμα τους. 

Διαβάστε ολόκληρη την Άποψη μου ΕΔΩ



4. Η Αίθουσα Χορού της Anna Hope από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος

Είναι πολλά τα βιβλία που βασίζονται σε αληθινή ιστορία αλλά πολύ λίγα εκείνα που κατορθώνουν να αποτυπώσουν τόσο συγκλονιστικά και τόσο διεισδυτικά τις πολλές και απανωτές ανατρεπτικές εξελίξεις. Τις πολλές ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων που βάλλονται καταπιεστικά είτε από την απομόνωση του εγκλεισμού, είτε απο την ανάδυση του πραγματικού και αληθινού εσωτερικού τους κόσμου που βγαίνει στην επιφάνεια ξαφνικά και απρόσκλητα.

Το μυθιστόρημα αυτό είναι ένα παιχνίδι χαρακτήρων που αλλάζουν, που δυναμώνουν, που απελευθερώνονται, αλλά και που μεταστρέφονται αρνητικά βγάζοντας από μέσα τους τα χειρότερα ένστικτα τους. Μέσα σε μια αίθουσα χορού, όλα τα πραγματικά συναισθήματα δίνουν την δικιά τους παράσταση διεκδικώντας μια ανάσα αυτάρκειας και ελευθερίας. Και ο έρωτας σε πρώτο πλάνο. Ο φανερός και ο αφανέρωτος έρωτας. Ανιχνεύει με έναν τρόπο καινοτόμο και συνταρακτικό τις πραγματικές προθέσεις των ανθρώπων που βρίσκονται είτε κλεισμένοι μέσα στο άσυλο, είτε κλεισμένοι μέσα στα πρέπει του συντηρητισμού που τους επιβλήθηκε.

Το βιβλίο για μένα εκπροσωπεί έναν ύμνο στην ελευθερία της σκέψης και στην δύναμη του έρωτα. Αυτά τα δυο στοιχεία που μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής μας και να δώσουν μια άλλη οπτική και εικόνα στον ίδιο μας τον εαυτό αλλά και μια άλλη αντίληψη σε αυτά που διέπουν τον κόσμο γύρω μας ακόμα και αν όλα είναι καλά καμουφλαρισμένα και παραποιημένα με μια ύπουλη σκοπιμότητα. Ένα βιβλίο ύμνος και στην ανθρώπινη φύση. Στην δύναμη της ή στην αδυναμία της. Κάποιοι έχουν την δύναμη να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να παλέψουν για να ξεφύγουν από την σκοτεινή μοίρα τους και άλλοι παραμένουν εγκλωβισμένοι στα πάθη τους, στις αδυναμίες τους και προσπαθούν να τιμωρήσουν και να εκδικηθούν προκειμένου να ικανοποιήσουν τον πληγωμένο τους εγωισμό και να πνίξουν τα νοσηρά τους απωθημένα.

Διαβάστε ολόκληρη την Άποψη μου ΕΔΩ


5. Ο Κήπος της αγάπης του Μάρκους Μαλτ από τις Εκδόσεις Όπερα

Ο Κήπος της αγάπης είναι ένα δυνατό Βιβλίο ανάμεικτης ψευδαίσθησης και πραγματικότητας που σε οδηγεί στην καρδιά της ψυχής του ανθρώπου, αναδεικνύοντας πραγματικές καταστάσεις. Ατόφιες προθέσεις και αληθινά συναισθήματα.

Με μια ευφάνταστη πλοκή ο συγγραφέας τοποθετεί τους ήρωες του στην ιστορία. Εξιστορεί την ζωή τους, Βλέπουμε την τέλεια οικογενειακή ζωή. Το ιδανικό πρότυπο μιας σχέσης. Το στήσιμο μιας διεκδίκησης. Το στήσιμο της ζωής του κάθε ήρωα. Και ταυτόχρονα βλέπουμε την αγωνία μήπως όλο αυτό το σκηνικό χαθεί και φανερωθεί η πραγματική αλήθεια. Μήπως η Ψυχή σε μια κρίση ειλικρίνειας διαψεύσει όλες τις δεδομένες εικόνες μιας φαινομενικής ευτυχίας. ή μιας ζωής που νιώθουμε να κυλά συμβατά σε όλα αυτά που βλέπουμε και σε όλα αυτά που δεν θέλουμε να δούμε. Ένα κολύμπι στα νερά της ευδαιμονίας. Στα νερά της σιγουριάς. Στα νερά που οι ήρωες νιώθουν να κυλάνε ήρεμα. Και εμείς σαν θεατές έχουμε τοποθετήσει αυτούς τους ήρωες σε ένα συγκεκριμένο καλούπι. Πιστεύουμε απλά ότι βλέπουμε, Είναι όμως έτσι; Ξαφνικά και λίγο λίγο η κουρτίνα τραβιέται. Και σιγά σιγά η πραγματική αλήθεια φανερώνεται. Η Οφθαλμαπάτη καταρρίπτεται. Ο Βυθός της Ψυχής τραβάει με βία τους ήρωες στον πάτο των πραγματικών τους συναισθημάτων.  Βρίσκει και την παραμικρή εσοχή των σκοτεινών σκέψεων και προσθέσεων και τις φέρνει στο φως βίαια και αποκαλυπτικά. Ζώντας πια έναν αληθινό εφιάλτη ψάχνουν να αναγνωρίσουν τον πραγματικό τους εαυτό και τον σωστό τους ρόλο σε μια παράσταση που ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει τον ρόλο της,

Μπείτε στην ιστορία και αποκρυπτογραφήστε τις αλήθειες της ξεπερνώντας δύσκολα ή εύκολα τις παγίδες του Ψεύδους και της εικονικής πραγματικότητας που έχει πλάσει με δεξιοτεχνία ο συγγραφέας.

Διαβάστε ολόκληρη την Άποψη μου ΕΔΩ

Βρείτε το podcast Στο παρακάτω link

Δείτε και το Βίντεο στο Κανάλι μου στο You tube. Κάντε εγγραφή στο κανάλι μου στο you tube πατήστε το εικονίδιο με το καμπανάκι για να παίρνετε έγκαιρα τις ειδοποιήσεις για τα βίντεο που θα ανεβαίνουν.  

Αφήστε το σχόλιο σας για βιβλία που θέλετε να μου υπενθυμίσετε ή βιβλία που πρέπει να συμπεριλάβω σε μελλοντικές αναγνώσεις μου. 






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ