Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Book Zoom στο βιβλίο "Cuba Libre" Νεκταρία Μαρκάκη Εκδόσεις Γράφημα

Μια ερωτική ιστορία γεμάτη ανατροπές που εξελίσσεται στην μαγευτική και εξωτική Κούβα, φιλοξενούμε σήμερα στο Book Zoom.
Μαζί μας η συγγραφέας του βιβλίου Cuba Libre Νεκταρία Μαρκάκη για να μας μιλήσει για αυτό. 

 

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την περνάς βολεμένος σε μια καθημερινότητα που μόνο θλίψη σου προκαλεί.


Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο.

Το Cuba Libre είναι ένα ρομαντικό βιβλίο με έντονο το κοινωνικό και το ερωτικό στοιχείο. Πρόκειται για μία ιστορία που μιλάει για εκείνους τους έρωτες που ξεκινούν απρόσμενα, σε παρασέρνουν αλλά και που δεν έχουν μέλλον, και τα όσα μπορούν να σε διδάξουν. Μιλάει για την απώλεια και πως μπορεί να τη διαχειριστεί κάποιος και είναι ένα ταξίδι ζωής, για τον πρωταγωνιστή, αλλά και για όποιον αποφασίσει να το διαβάσει.

 
Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας; 

Το Cuba Libre γράφτηκε την περίοδο της πρώτης καραντίνας, το 2020, με σκοπό να ταξιδέψουμε μέσα από τις σελίδες του, να ερωτευτούμε και να ξεχάσουμε λίγο τον τρόμο στον οποίο ζούσαμε. Δεν υπήρξε άλλος λόγος, εκτός από το ότι ο εγκλεισμός μας είχε επηρεάσει αρνητικά όλους, και πως όλοι ονειρευόμασταν αποδράσεις σε εξωτικά κι όμορφα μέρη. Θα έλεγα πως έμπνευση μου αποτέλεσε το γεγονός πως, εκείνη την περίοδο, μάλλον όλοι καταλάβαμε πως έχουμε τη ζωή, τον έρωτα και την ελευθερία μας σας κάτι δεδομένο, αλλά κι ένα Ισπανικό τραγούδι που ανακάλυψα εκείνη την περίοδο που μιλούσε για το πώς ο χρόνος είναι αβέβαιος, σαν καπνός.

 
Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας;

Εκτός από εμένα σαν συγγραφέα; (αστειεύομαι, αλλά περιέχει και μια μεγάλη δόση αλήθειας το αστείο). Θέλω να ανακαλύψει την Κούβα, θέλω να ανακαλύψει τις φοβίες και τα θέλω του, όπως και ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, και πάνω από όλα θέλω να σταματήσει να έχει τα πάντα δεδομένα σε αυτή τη ζωή. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν είναι σίγουρο και πρέπει να ζούμε καθημερινά σαν να ξημερώνει η τελευταία μας μέρα.

 
Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;

Ανακάλυψα πως είχα όνειρα θαμμένα γιατί φοβόμουν να τα ξεστομίσω, ανακάλυψα πως δεν τολμώ τόσο όσο θα ήθελα στη ζωή, πως δεν ζω όπως ονειρευόμουν, πως έχω μια εσωτερική δύναμη που δεν γνώριζα και πως τελικά, η ζωή δεν είναι μόνο ένα απέραντο γκρίζο αλλά έχει πολλές αποχρώσεις που άθελά μου, λόγω της καθημερινότητας και των προβλημάτων μου, δεν έβλεπα. Αποκόμισα πολλά από τη συγγραφή του Cuba Libre αλλά το κυριότερο ήταν πως δεν πρέπει να περιμένεις το θαύμα, αλλά να αλλάξεις εσύ όσα θες για να είσαι πραγματικά χαρούμενος και να τολμάς, γιατί η τύχη μόνο τους τολμηρούς ευνοεί.

 
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;

Ο κάθε χαρακτήρας του βιβλίου μου έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Ο πρωταγωνιστής, ο Αντρές, είναι δυναμικός και πεισματάρης, η Μαρία τολμηρή και ένα πλάσμα ζωντανό, ο Γιον καλόκαρδος και αφελής και η Μακαρένα εσωστρεφής και προσεκτική και η Έλενα είναι αυτό που λέμε, ήρεμη δύναμη. Τους αγαπώ όλους γιατί ο κάθε ένας τους μου έμαθε και κάτι, αλλά αν είχα να διαλέξω έναν από αυτούς, θα έλεγα πως ο Αντρές είναι ο πιο αγαπημένος μου γιατί τόλμησε να μετατραπεί από έναν βολεμένο τύπο που νόμιζε πως θα είχε όλα, σε έναν ταξιδιώτη της ζωής.

 
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας;

Η κυριότερη δυσκολία ήταν στο να περιγράψω την Κούβα, ένα νησί στο οποίο δεν είχα βρεθεί ποτέ, και που έπρεπε να περιγράψω σαν να ήμουν εκεί για να πειστεί ο αναγνώστης. Έκανα τρομερή έρευνα, διάβασα την ιστορία του νησιού, άνοιξα χάρτες και εικόνες στο διαδίκτυο, είδα βίντεο στο Youtube και στο τέλος, νομίζω, έπιασα τον παλμό της τόσο μοναδικής χώρας.

 
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας;

Ένα από τα πιο αγαπημένα μου αποσπάσματα είναι αυτό:

«Έχεις μία παράξενη σχέση με τον χρόνο» σχολίασα. Ένιωσα να αναζητάει το χέρι μου. Της το έδωσα και την άφησα να με τραβήξει κοντά της. Δεν είχε πάρει στιγμή τα μάτια της από τη φωτογραφία.

«Κανείς δεν ξέρει πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος. Αλλά δες την αντανάκλαση του προσώπου της μικρής πάνω στο τζάμι. Κοίτα την έκφρασή της, εκείνη ξέρει».

«Πιστεύεις γι’ αυτό τα παιδιά προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κάθε δευτερόλεπτο που τους δίνεται;»

«Ναι, για να περάσουν καλά, να μη χάσουν στιγμή ευτυχίας. Τα ζηλεύω. Θα ήθελα να μπορούσα να πατήσω ένα κουμπί και να γυρίσω πίσω το χρόνο στις μέρες που ήμουν παιδί και βιαζόμουν να μεγαλώσω. Θα πατούσα φρένο και θα απολάμβανα τη ζωή όσο περισσότερο γινόταν πριν έρθουν οι ευθύνες και τα προβλήματα».

«Νομίζω κι εγώ κάτι τέτοιο θα έκανα. Θα ήθελα να γνωρίσω τον εαυτό μου εκεί στα δεκαεννέα για να του πω πως δεν πρέπει να ξεχνάει να διασκεδάζει που και που. Ίσως τώρα να ήμουν πιο χαρούμενος».

Γύρισε προς το μέρος μου έχοντας μία παράξενη έκφραση αγωνίας. Ένιωσα περίεργα που μπορούσα να μοιράζομαι με κάποιον τέτοιου είδος σκέψεις χωρίς να φοβάμαι πως μπορεί να με κρίνει αρνητικά. Με καταλάβαινε. Ένας άνθρωπος που ήξερα μερικές ώρες με καταλάβαινε απόλυτα.

«Τώρα, αυτή τη στιγμή, είσαι ευτυχισμένος;»

«Περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη ζωή μου. Δύο μέρες μακριά από τη Μαδρίτη και νιώθω σαν κατάδικος που του χάρισαν την ελευθερία του».



 


Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του;

Είναι από τα λίγα βιβλία πως δεν έχει κάποιο βίωμα μου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει μέσα τις σκέψεις, τις φοβίες και τα θέλω μου. Όπως είπα και πιο πάνω, αυτό που ήθελα να πω, μέσα από αυτή την ιστορία έρωτα, είναι πως η ζωή είναι μικρή και δεν ξέρεις πότε θα σου πάρουν πίσω αυτό το δώρο, γι’ αυτό οφείλουμε να ζούμε στο έπακρο και να μη παίρνουμε ως δεδομένο, τίποτα.

 
Το βιβλίο μας ταξιδεύει στην Κούβα. Για ποιο λόγο επιλέξατε αυτή την χώρα να γίνει ο τόπος εξέλιξης της ιστορίας σας;

Η Κούβα, για μένα, είναι ένας τόπος ερωτικός. Είναι ένα εξωτικό νησί γεμάτο ιστορία, μουσική, μυρωδιές, χρώμα, πάθος και γεύσεις. Είναι ένας τόπος πραγματικά αδικημένος, λόγω της πολιτικής του ιστορίας, που όμως έχεις φοβερό πολιτισμό και αν διαβάζει κανείς τι έχουν καταφέρει οι Κουβανοί στον ιατρικό τομέα πχ, θα εκπλαγούν. Είναι ένα μέρος που πάντα ήθελα να επισκεφτώ, μα είναι αρκετά δύσκολο, οπότε το διάλεξα γι’ αυτό το ταξίδι μέσα από τις σελίδες του Cuba Libre.

 
Με ποιο τραγούδι θα επενδύατε μουσικά αυτό το βιβλίο σας;

Με το τραγούδι που αποτέλεσε έμπνευση για το Cuba Libre, το Humo των Jarabe de palo, ένα τραγούδι που έγραψε ο Pau Dones όταν έμαθε πως το πρόβλημα υγείας του ήταν μη αναστρέψιμο. Το τραγούδι λέει «τώρα που ξεκινάω από το μηδέν, που ο χρόνος είναι καπνός και αβέβαιος, αγκάλιασέ με αγάπη μου, σε εκλιπαρώ γιατί μπορεί αυτή να είναι η τελευταία φορά».

Όλα τα κομμάτια που έχω διαλέξει για το βιβλίο αυτό, έχουν ισπανικό στίχο, και όλα μιλάνε για τη ζωή και την ελευθερία, αλλά και για τον πόνο του έρωτα και της απώλειας κάθε είδους.



Το Cuba Libre είναι μια ιστορία αγάπης.Οι μεγάλες ιστορίες αγάπης έχουν θέση μόνο στα βιβλία σήμερα ή μπορούν να υπάρξουν και στην πραγματικότητα; Γενικότερα έχει χώρο για ρομαντισμό σήμερα η ζωή μας;

Νομίζω πως ο ρομαντισμός έχει χαθεί για τα καλά ανάμεσα σε τραγούδια που μιλούν μόνο για σαρκική επαφή, ανάμεσα σε σελίδες κοινωνικών δικτύων και apps που σε βοηθούν να βρεις τον έρωτα, υποτίθεται. Έχει χαθεί μέσα στην σκληρή πραγματικότητα την οποία βιώνουμε. Νομίζω, πλέον, ο κόσμος φοβάται και να ερωτευτεί, πόσο μάλλον να είναι ρομαντικός. Γι’ αυτό τα βιβλία που μιλούν για τον έρωτα και το ρομάντζο βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις του αναγνωστικού κοινού. Ευελπιστώ πως η εικόνα αυτή θα αλλάξει και οι νέοι κυρίως, θα κλείσουν τα κινητά και τα social media και θα βγουν έξω στο δρόμο να βρουν τον έρωτα, για να μη μείνει ο ρομαντισμός μόνο στις σελίδες των βιβλίων.

 
Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την περνάς βολεμένος σε μια καθημερινότητα που μόνο θλίψη σου προκαλεί.


Αν υπάρχει κάτι που θέλετε να ειπωθεί για το βιβλίο και δεν έχει προκύψει από τις ερωτήσεις μπορείτε να τι εκφράσετε εδώ.

Νομίζω τα έχουμε απαντήσει όλα! Ευχαριστώ θερμά τις Εκδόσεις Γράφημα, και τον Ιωάννη Τσαχουρίδη για την εμπιστοσύνη του, γιατί πιστεύει πολύ σε μένα και αυτό είναι που ζητά κάθε συγγραφέας, έναν εκδότη να στέκεται δίπλα του στα καλά και τα άσχημα. Ευχαριστώ όσους ταξίδεψαν ως την Κούβα μαζί μου κι ευχαριστώ εσένα, Γεωργία, και τη σελίδα σου, για τη φιλοξενία! 

Το βιβλίο Cuba Libre της Νεκταρίας Μαρκάκη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γράφημα



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ


Η ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΜΑΡΚΑΚΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΦΟΥΡΝΩΝ ΟΠΟΥ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΕΚΕΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΕΙ. Η ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΉΤΑΝ ΩΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΉ, ΣΤΑ ΕΦΗΒΙΚΆ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ. ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟ 2010 ΚΙ ΕΚΤΟΤΕ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 40 ΒΙΒΛΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΡΤΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ WATTPAD. ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ. ΑΥΤΉΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ "ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ" ΚΑΙ "CUBA LIBRE". ΕΧΕΙ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΛΛΑ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΡΩΤΑΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ