Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Book Zoom στο βιβλίο "Γιαννέσα" Παρασκευή Μπακέλλα Εκδόσεις Ελκυστής


Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, που μιλά για τη ζωή, τον έρωτα και τη φιλία μέσα από ένα γεγονός που βάζει σε αναθεώρηση όλο το φάσμα της ίδιας της ζωής αναδεικνύοντας το μεγαλείο της. Για ένα βιβλίο δύναμη ψυχής θα μιλήσουμε σήμερα στο Book Zoom με την συγγραφέα του Παρασκευή Μπακέλλα. 

Καλωσορίζουμε λοιπόν την Γιαννέσα και την Παρασκευή Μπακέλλα στην όμορφη συντροφιά μας. 


 

Σε όλους εκείνους που αναγκάστηκαν να γίνουν  δυνατοί, γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή. Η εσωτερική μας δύναμη αντλείται από τον πόνο, από την απώλεια, από τη δυσκολία.




 
Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο.

Για να περιγράψω το βιβλίο μου, θα δανειστώ μια φράση-στίχο του αείμνηστου Παύλου Βρέλλη: «Ευτυχώς, ήμουν ένα μικρό ψίχουλο και δε με έφαγαν για ψωμί». 
Όποιος διαβάσει την ιστορία της Γιαννέσσας θα καταλάβει για ποιον λόγο τον χρησιμοποιώ.

Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας; 


Ένα ηλιόλουστο πρωινό, ήσυχα πίνοντας τον καφέ μου, διαδραματίστηκε μια σκηνή μπροστά μου, που με οδήγησε στην ιστορία της Γιαννέσας. Υπό άλλες συνθήκες δε θα έδινα σημασία.  Αλλά, μάλλον ήταν η μέρα να γεννηθεί η Γιαννέσα. 
Ξεκίνησα να γράφω την ίδια στιγμή ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό. Έγραφα… έγραφα… έγραφα.  Μετά από ώρα, είχα μπροστά μου «μία διαθήκη» και «μία ερωτική σκηνή». Και πώς συνδυάζεται ο έρωτας με τον θάνατο; Συνδυάζονται. Γιατί η ιστορία της ηρωίδας του βιβλίου μου είναι βαθιά ανθρώπινη, άρα σύνθετη. 


Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας;


Διαβάζοντας τη Γιαννέσα, ο κάθε αναγνώστης θα ανακαλύψει εκείνο για το οποίο είναι έτοιμος να δει και θα ταυτιστεί με τον ήρωα που θα ταιριάζει καλύτερα στην ψυχοσύνθεσή του. 
Θα ανακαλύψει τη φιλία; Θα μυρίσει την αγάπη; Θα μισήσει τον έρωτα; Θα ξορκίσει την απώλεια; Μόνο ο αναγνώστης γνωρίζει πώς είναι έτοιμος να αισθανθεί.


Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;

Γράφοντας, απελευθερώνομαι. Ξορκίζω καθετί που με βασανίζει. Επικοινωνώ με όσα έχω θάψει μέσα μου, με τρόπο μαγικό και απροσδιόριστο. Έτσι, αισθάνομαι ήρεμη όταν βάζω στην άκρη τα χαρτιά μου και τις σημειώσεις μου, στο τέλος της μέρας. Για μένα, η συγγραφή μιας ιστορίας δεν είναι ο σκοπός, αλλά το μέσο που θα χρησιμοποιήσω για να εκφραστώ. 
Είναι, λοιπόν, απόλυτα φυσιολογικό, όλη αυτή η διαδικασία να με αλλάζει, να με καθοδηγεί σε άλλες σκέψεις, να μου φωτίζει κι άλλους τόπους. Κι έτσι, η συγγραφική διαδικασία γίνεται διαδικασία αυτογνωσίας.


Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;


Αγάπησα όλους τους ήρωες της ιστορίας, καθώς όλοι τους είναι απαραίτητοι για να ειπωθεί η ιστορία της Γιαννέσας. Κανείς περιττός. Όλοι είναι όμορφοι και άσχημοι, καλοί και κακοί, ήρεμοι και νευρικοί, ειλικρινείς και ύπουλοι. 
Η ιστορία είναι γραμμένη με τρόπο που ο κάθε ήρωας βγάζει στην επιφάνεια πιο έντονα ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Όλοι έχουν σχέδια για το μέλλον αλλά και βαρύ παρελθόν. Όλοι έχουν τα μυστικά τους.




Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας;


Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν αν θα κατάφερνα να μιλήσω για τη ζωή, τον έρωτα και τη φιλία μέσα από ένα τραγικό γεγονός. 
Δανείστηκα την ασθένεια για να γράψω για τη ζωή. 
Δανείστηκα την απώλεια για να αναδείξω τον ζείδωρο έρωτα. Δανείστηκα τον έρωτα για να φανερώσω τη βία. 
Δανείστηκα τη Γιαννέσα για να μιλήσω για την αξία της καθημερινότητας.


Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας;


Θέλω να μοιραστώ μαζί σας την αφιέρωση του βιβλίου μου. Αφιερώνεται σε εκείνους που αναγκάστηκαν να γίνουν  δυνατοί, γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή. Η εσωτερική μας δύναμη αντλείται από τον πόνο, από την απώλεια, από τη δυσκολία. 


Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του;


Γράφω με ό,τι συμβαίνει στην ψυχή μου, γράφω με ό,τι έχω ζήσει, γράφω με ό,τι ασυνείδητα με καθοδηγεί. Σέβομαι τους ήρωες της ιστορίας και τη δική τους ψυχοσύνθεση και προσπαθώ να μπαίνω στο πετσί τους για να λειτουργήσει η ιστορία. Θέλω να στέκομαι με ειλικρίνεια μπροστά στον αναγνώστη, ώστε να μη βλέπει στους ήρωες αποχρώσεις του δικού μου ψυχισμού. Παρόλα αυτά, μιας και η ιστορία γράφεται από εμένα, δε γίνεται να μην υπάρχω μέσα της.
Ζήστε την καθημερινότητα, νιώστε τους ανθρώπους γύρω σας, αισθανθείτε ευτυχία με μικρά καθημερινά πράγματα. Η ζωή είναι τόσο μικρή όσο ένα ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων και τόσο μεγάλη όσο το μεγαλύτερο όνειρο σας. Ο χρόνος μας είναι ο μοναδικός τόπος που έχουμε για να ζήσουμε.


Με ποιο τραγούδι θα επενδύατε μουσικά αυτό το βιβλίο σας;


Θα επενδύσω τη Γιαννέσα με μια παλιά τσιγγάνικη μελωδία, μιας και η ηρωίδα ψάχνει λίγη γη να ριζώσει και αγωνίζεται με αξιοπρέπεια για τη δική της ελευθερία.


Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.


Την ώρα που λύγισες, για δύναμη λογάριασέ την.


Αν υπάρχει κάτι που θέλετε να ειπωθεί για το βιβλίο και δεν έχει προκύψει από τις ερωτήσεις μπορείτε να τι εκφράσετε εδώ.


Θέλω μόνο να ευχαριστήσω εκείνους που διάβασαν τη Γιαννέσα και μου έδωσαν την ευκαιρία να επικοινωνήσω μαζί τους. Ο συγγραφέας γράφει μοναχικά, αλλά η ιστορία ολοκληρώνεται μέσα από τον αναγνώστη. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» από καρδιάς.


Το Βιβλίο "Γιαννέσα" κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής





ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Η Παρασκευή Μπακέλλα, με καταγωγή από το Αγρίνιο, γεννήθηκε και ζει στα
Ιωάννινα. Είναι κλινική νοσηλεύτρια με ταυτόχρονη ακαδημαϊκή καριέρα.
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ψυχιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου
Ιωαννίνων, καθώς και εξειδίκευση στον τομέα της Ιατρικής Ψυχολογίας.
Είναι αρχισυντάκτρια στη στήλη της Ψυχολογίας στο περιοδικό MAXMAG.
Έχει βραβευθεί για το επιστημονικό ερευνητικό έργο της, καθώς και για την
εθελοντική δράση της.
Το πρώτο μυθιστόρημά της ΄΄Πέντε μέρες και ένας μήνας΄΄ εκδόθηκε το 2019,
εκδόσεις Ελκυστής.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Λέγε με Ισμαήλ" Τέσυ Μπαϊλα Εκδόσεις Ψυχογιός - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Η Τέσυ Μπάϊλα είναι μια συγγραφέας που ακολουθώ από την πρώτη στιγμή που διάβασα δικό της βιβλίο. Έχει έναν δικό της προσωπικό στίγμα στην λογοτεχνία και ένα ιδιαίτερο τρόπο να σε κάνει να κατανοείς και τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά κυρίως τις ανθρώπινες πράξεις φτάνοντας κατευθείαν στις αιτίες οι οποίες και τις κατευθύνουν, αλλά και μπορούν να τις αλλάξουν. Το μυθιστόρημα κινείται χρονικά ανάμεσα στα γεγονότα του 1955 στα Σεπτεμβριανά και στην απέλαση την Ελλήνων υπηκόων το 1964. Η Κωνσταντινούπολη γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει και ανακατεύει αρμονικά συναισθήματα, βιώματα και συνήθειες και παράλληλα γίνεται το μήλο της έριδας για μίση, για αντιπαλότητες και διεκδικήσεις που γεννά η ανθρώπινη απληστία, και τα πολιτικά συμφέροντα.  Τόπος εξέλιξης της ιστορίας μια γειτονιά στο Πέρα, που κινούνται και πρωταγωνιστούν χαρακτήρες που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στο μυαλό του αναγνώστη γιατί ο καθένας από αυτούς κουβαλά την δικιά του ξεχωριστή ιστορία. Ο Ισμαήλ ο Tούρκος καφετζή