Αυτή την Δευτέρα 13 Μαρτίου στο Match Point Αινιάνος 1 10434 Αθήνα παρουσιάζεται το νέο βιβλίο της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου "Η φωτιά της Ψυχής" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις 24 Γράμματα. Με την ευκαιρία αυτή και της έκδοσης και της παρουσίασης, σήμερα στο Book Zoom η συγγραφέας Δήμητρα Παπαναστασοπούλου μας μιλά για το νέο της βιβλίο. Μια δυνατή ιστορία αγάπης βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.
H δύναμη της ψυχής και η αγάπη είναι τα μεγάλα μας, τα αξεπέραστα γιατρικά για όλες τις αναποδιές που μας φέρνει η ζωή. Χωρίς αυτά είμαστε αδύναμοι και ανυπεράσπιστοι, μπορούμε να χαθούμε μέσα σε μια στιγμή, πρώτα ψυχολογικά και μετά φυσικά, δηλαδή να φθάσουμε να χάσουμε την ίδια μας τη ζωή.
Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο.
Επιλέγω μια φράση από το οπισθόφυλλο: «Ένα ατίθασο πνεύμα, ένα φλογερός, απαγορευμένος έρωτας και ένας δραματικός εμφύλιος σπαραγμός καθορίζουν την πορεία της ύπαρξής της (της κεντρικής ηρωίδας)».
Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας;
Η προσωπική μου γνωριμία με την πρωταγωνίστρια του βιβλίου, την Λιντά, πολλά χρόνια νωρίτερα. Η αστραφτερή της προσωπικότητα και η διαβίωσή της εν μέσω πολέμου με εντυπωσίασαν. Όταν ήρθε ο καιρός της γραφής, θα ήταν αδύνατον να μην με εμπνεύσει.
Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας;
Ότι η δύναμη της ψυχής και η αγάπη είναι τα μεγάλα μας, τα αξεπέραστα γιατρικά για όλες τις αναποδιές που μας φέρνει η ζωή. Χωρίς αυτά είμαστε αδύναμοι και ανυπεράσπιστοι, μπορούμε να χαθούμε μέσα σε μια στιγμή, πρώτα ψυχολογικά και μετά φυσικά, δηλαδή να φθάσουμε να χάσουμε την ίδια μας τη ζωή.
Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;
Τον εαυτό μου και τις αδυναμίες μου τα γνωρίζω από καιρό. Γράφοντας, όμως αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο, πέρα από τις ειδικότερες γνώσεις που αποκόμισα (για τον αραβικό κόσμο και τον πολιτισμό του, την αποκρυπτογράφηση του Μεσανατολικού, τα αιώνια προβλήματα/συμφορές κάθε εμπόλεμης κατάστασης), ένιωσα ότι το πνεύμα της Λιντά ζωντάνεψε, ήταν δίπλα μου και στεκόταν ευχαριστημένη και χαμογελαστή. Κι αυτό που με συγκλόνισε ήταν το νοερό μου ταξίδι δίπλα της, ένα πολύτιμο δώρο.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;
Ο κάθε χαρακτήρας είναι διαφορετικός, αλλά είναι όλοι τους «παιδιά» μου, όλοι πλασμένοι από μένα, ακόμη και αυτοί που υπήρξαν πραγματικά- όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Φωτιάς της Ψυχής. Είναι αδύνατον να μην υπάρξει κάποιος αγαπημένος, όσο μικρή κι αν είναι η συμβολή του. Σ’ αυτό το βιβλίο η αγαπημένη είναι η Λιντά, η πρωταγωνίστρια, η πηγή της έμπνευσής μου.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας;
Δεν υπήρξε δυσκολία, μόνο χρόνος και υπομονή χρειάστηκαν για να μάθω και να εμπεδώσω τα απολύτως άγνωστα νέα στοιχεία/πληροφορίες, να καταλάβω σε βάθος τι συνέβη στην περιοχή, ώστε να είμαι σε θέση να τα μεταφέρω στους αναγνώστες μου.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας;
Ομολογώ ότι η επιλογή είναι πολύ δύσκολη… Θα επιλέξω ένα μικρό, αποκαλυπτικό κομμάτι, συστήνοντάς σας τον αγαπημένο της Λιντά, τον Καρίμ:
«Είχε περάσει πολλά δεινά στα μικρά του χρόνια, μένοντας ορφανός και μεγαλώνοντας στο αφιλόξενο Τζαμπάλ Ντρουζ, δίπλα στον σκληρό αδελφό του πατέρα του, απολαμβάνοντας μόνο ξύλο, πείνα και εξαντλητική δουλειά. Όταν έγινε το πρώτο θαύμα στη ζωή του, όταν δηλαδή πέθαναν οι τρεις γιοι του θείου του, δεν ήταν πια παιδί, αλλά ένας επαναστατημένος άνδρας, με το όπλο για προσκεφάλι, σαν όλους τους Δρούζους. Κι έψαχνε να πιαστεί από κάπου. Ο θείος του άλλαξε συμπεριφορά, τον υιοθέτησε και τον έστειλε να σπουδάσει, ακολουθώντας τα βήματα του αρχηγού και αφέντη που θαύμαζε, του πολύ ισχυρού Σουλτάν Αλ Ατράς.
Το δεύτερο θαύμα συντελέστηκε όταν βρέθηκε στο Παρίσι να σπουδάζει στη Σορβόνη Νομικά. Εκεί γνώρισε τον Κουντσί, αντιλαμβανόμενος αμέσως ότι βρήκε αυτό που έψαχνε- τον ηγέτη τον οποίο θ’ ακολουθούσε. Οι θυελλώδεις ομιλίες του τον κατέστησαν από την πρώτη στιγμή φανατικό οπαδό του και από τη μέρα που γύρισε από την Αμερική και ίδρυσε το Λαϊκό Κόμμα, είχε γίνει το δεξί του χέρι.
….
Το τρίτο θαύμα είχε γίνει σήμερα και η παγωμένη του καρδιά ζεστάθηκε, άνθισε. Μέχρι και στα χρώματα των ρούχων τους διέκρινε το χέρι της μοίρας. Εκείνος φορούσε ταλί, λευκά, τα οποία στις θρησκευτικές δοξασίες της φυλής του συμβολίζουν το μέλλον, το αποτέλεσμα, κι εκείνη σακίμπ, μπλε, σύμβολο των κανόνων, της αιτίας, αλλά και της δυνατότητας. Τίποτε πιο ταιριαστό, τίποτε πιο ανέφικτο».
Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του;
Αυτή τη φορά μετέφερα τα βιώματα ενός άλλου ανθρώπου, τίποτε δικό μου. Το μήνυμα είναι παναθρώπινο, δυστυχώς πάντα επίκαιρο: όχι πόλεμος, όχι βία. Και το μεταφέρω- γνωρίζοντας το ουτοπικό του πράγματος, ως γυναίκα. Επειδή οι γυναίκες πάντα έβλεπαν διαφορετικά τον πόλεμο, αντικρίζοντας κατάματα τον θάνατο των αγαπημένων τους προσώπων, την πείνα και τη δυστυχία που ακολουθούν, και όχι τις πιθανές δάφνες μιας εφήμερης δόξας.
Με ποιο τραγούδι θα επενδύατε μουσικά αυτό το βιβλίο σας;
Δεν είναι δυνατόν να επενδυθεί με ένα τραγούδι. Κάθε κεφάλαιο απαιτεί διαφορετική μουσική, άρα, ίσως χρειάζεται μια ολόκληρη συμφωνία.
Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.
Παραφράζοντας το γνωστό μας ποίημα, θα πω: «η δύναμη της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα».
Αν υπάρχει κάτι που θέλετε να ειπωθεί για το βιβλίο και δεν έχει προκύψει από τις ερωτήσεις μπορείτε να τι εκφράσετε εδώ.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό και ιστορικό βιβλίο, που παίρνει ζωή και ομορφιά από τους υπαρκτούς πρωταγωνιστές του. Είναι η καταγραφή της καταστροφής μιας πολύχρονης εμφύλιας σύρραξης, στην οποία εμπλέκονται όχι μόνον γεωπολιτικά συμφέροντα, αλλά και διαφορετικές θρησκείες που δυναμιτίζουν και φανατίζουν τα πλήθη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου