Book Zoom στο βιβλίο "Τα ημερολόγια λένε πάντα την αλήθεια" Δώρα Τζέμα Εκδόσεις Πηγή

Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα μέσα από το οποίο ο αναγνώστης σε θέση αναζήτησης ψάχνει και βρίσκει την δύναμη της ψυχής του και το μεγαλείο της δύναμης του. Τα ημερολόγια λένε πάντα την αλήθεια της Δώρας Τζέμα σήμερα μαζί μας να τα ανακαλύψουμε μέσα από την όμορφη συνομιλία μας. 

 

Όλη η ζωή σου, ένα συνεχές ταξίδι, σε έναν ωκεανό εμπειριών και καταστάσεων, που άλλοτε σε πνίγουν κι άλλοτε σε βγάζουν στην επιφάνεια. Το σημαντικό είναι να κουβαλάς μαζί σου το γέλιο, την ελπίδα, αυτά τα ‘ στεγανά’ σου, που κάνουν αβύθιστο το ‘σκαρί’ σου.  

Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο.

    

Το μυθιστόρημα ‘Τα ημερολόγια λένε πάντα την αλήθεια’ περιέχει αλήθειες που αγγίζουν τον αναγνώστη, ακόμη κι αν δεν έχει βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Ένα βιβλίο ψυχογράφημα, με γρήγορη πλοκή, που ανατέμνει την βία και τα αίτια της. Μια ιστορία που οι ήρωες μου, ψάχνουν να βρουν τους εαυτούς τους και τις χαμένες τους μέρες, ανατρέχοντας στο παρελθόν..

   

Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας;

   

Μια πολύ αγαπημένη φίλη, η οποία δεν βρίσκεται πλέον κοντά μας. Πέραν αυτού όμως, με ενέπνευσαν άτομα της διπλανής πόρτας, της απέναντι, της παραδίπλα. Γυναίκες και παιδιά, που φώναξαν, έκλαψαν, πάλεψαν και διεκδίκησαν πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες, όσα τους αξίζουν και δικαιούνται..  

 Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας;

Την δύναμη της ψυχής του. Οι άνθρωποι έχουν τεράστια αποθέματα, αλλά δεν τα γνωρίζουν. Να βρει την πίστη προς τον εαυτό του... Τον τρόπο να διεκδικήσει την ελευθερία του και την αξιοπρέπεια. Να καταλάβει, πως ο τελευταίος, βρίσκεται πρώτος με μια απότομη μεταβολή. Την τεράστια σημασία της συγχώρεσης, αφού μόνο μέσα από αυτή, ξεφεύγουμε πραγματικά από οποιοδήποτε σκοτεινό παρελθόν. Ότι ποτέ δεν είναι αργά, για να διορθώσουμε κάποια τα πράγματα.

Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;

   Όλα τα παραπάνω, αφού κι ο συγγραφέας τους ήρωες του ακολουθεί. Είναι φορές που ξαφνιάζεσαι με όσα γράφτηκαν από εσένα , χωρίς να τα έχεις σκεφτεί. Η συγγραφική διαδικασία είναι ο συνδετικός κρίκος με τον υπόλοιπο κόσμο και τον βαθύτερο εαυτό μας. Πιστεύω ότι το τελικό αποτέλεσμα με δικαίωσε.

Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;

Η Μερόπη, που εξυμνεί την φιλία και την στοργικότητα. Ο Πάνος, ένας πρώην καρδιοκατακτητής, που εκπροσωπεί την πραγματική αγάπη, που διατηρείται ζωντανή ακόμη και μετά θάνατον. Την Τάνια του ημερολογίου, για τα απίστευτα αποθέματα δύναμης και καλοσύνης.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας; 

Η έλλειψη χώρου και απομόνωσης. Το βιβλίο αυτό ξεκίνησε στην πρώτη καραντίνα, στην οποία βρισκόμασταν όλοι στο σπίτι και οι τηλεοράσεις έσπερναν πανικό στην διαπασών. Απ’ την άλλη , η συγγραφή του με βοήθησε να διατηρήσω την ψυχική μου ισορροπία, γιατί δραπέτευα από την ζοφερή πραγματικότητα, μαζί με τους ήρωες μου.

 

Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας; 

  

Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι να διαλέξω. Για αυτό θα αναφέρω μερικά , αφήνοντας τα στην κρίση σας.

‘ Αν δεν την ερωτευόμουν από την πρώτη στιγμή, θα την πάθαινα εκείνο το βράδυ. Ακόμη και χωρίς την ομορφιά της. Πως γίνεται να μην ερωτευτείς μια γυναίκα που τα μάτια της λάμπουνε πιο δυνατά απ’ τα αστέρια; Πως γίνεται να μην σε μαγέψει, όταν γελάει σαν μικρό παιδί; Πως γίνεται να μην αφεθείς, όταν εκείνη σε εμπιστεύεται τόσο, ώστε να μεθάει με έναν ξένο σαν κι εμένα σε μια ερημιά; Δεν σου κρύβω ότι πέρασε από το μυαλό μου η εκδοχή να έχει υποστεί κακοποίηση. Θέλω να πω ότι μπορεί να σκεφτόταν : Τι παραπάνω να πάθω από όσα έχω πάθει ήδη;

  Η φωτιά που άναψα καταβρόχθιζε τα ξύλα κι αυτά επιδίδονταν σε ένα παιχνίδι σκιών και λάμψης πάνω της, δημιουργώντας μου παραισθήσεις που φούντωναν πιότερο την δική μου φωτιά. Μπροστά μου καθόταν ένα ξωτικό που άπλωνε την μαγεία του πάνω μου, καθώς με κοιτούσε ακίνητο και τσάκωνε με το στόμα του νότες από την κιθάρα μου και τις έκανε τραγούδι.’

‘ Φτάνω στο αυτοκίνητο τρέχοντας, μπαίνω μέσα, βάζω μπρος και κατευθύνομαι προς την παραλία σαν να με κυνηγούν χίλιοι δαίμονες. Κοντεύουν μεσάνυχτα και είναι μια απ’ τις πιο παγωμένες νύχτες του Δεκέμβρη η αποψινή.

 Παρκάρω σιμά στο νερό τρέμοντας σύγκορμη. Απίστευτη ερημιά και κρύο. Μονάχα η πανσέληνος δεσπόζει αγέρωχα παντού και φτιάχνει σκιές παράξενες με τα δέντρα, που σαλεύουν και λυγίζουν στο μαινόμενο ξεροβόρι. Ως και τα αδέσποτα σκυλιά έχουν λουφάξει για να βγάλουν την νύχτα κάπου ζεστά. Αν δεν ήταν η θάλασσα, θα έλεγα ότι το τοπίο είναι σεληνιακό. Ένα φεγγαρόλουστο τοπίο, ιδανικό για λυκανθρώπους, που βγάζει κι εμένα έξω από τα όρια του ανθρώπινου.

   Μια ρωγμή ανοίγει στο στήθος μου καθώς μαγνητίζομαι από το απόκοσμο φως της σελήνης και ξεπηδάει το ουρλιαχτό μου. Ουρλιάζω με όση δύναμη έχω στους πνεύμονες, μέχρι που γδέρνεται ο λαιμός μου. Εγώ, που έμαθα να ράβω τόσο καλά, τώρα ξηλώνω. Εδώ έξω, στην παγωμένη νύχτα και στην υγρασία της θάλασσας που τρυπάει κόκαλα, εγώ , η αριστοτεχνικά ραμμένη με όλα τα ‘πρέπει’ που βολεύουν τους άλλους, με ξηλώνω με λύσσα, ώσπου με αφήνω ένα ξεφτισμένο κουρέλι. Φύλλο και φτερό γίνομαι, που κρατιέται από την συνοχή του πετσιού του. Τραβάω μετά μανίας όλα τα νήματα που με κρατάνε δεμένη στο σάπιο και ουρλιάζω απ’ τον πόνο.

   Τρόμαξα τα σκυλιά. Τα αδέσποτα του γιαλού, ο φόβος και ο τρόμος κάθε νυχτερινού διαβάτη, ξύπνησαν απ’ τα ουρλιαχτά μου κι άρχισαν να ουρλιάζουν κι αυτά, ζυγώνοντας παραξενεμένα το αυτοκίνητο. Από μέσα εγώ, απ ΄ έξω αυτά. Μια χαρά. Ουρλιάξτε καλά μου σκυλάκια, για να αποτρέψετε τον εγκλεισμό μου…’  

  

Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες; 

Ναι. Όλοι οι συγγραφείς αφήνουν το ψυχικό τους αποτύπωμα στις ζωές των ηρώων τους.. Το ημερολόγιο της μικρής Τάνιας, ξεκινάει με κάποια δικά μου στοιχεία. Σε όλο το βιβλίο υπάρχουν μηνύματα, τα οποία αφορούν κυρίως τους γονείς και το πατριαρχικό κατεστημένο. Ένα βασικό συμπέρασμα είναι επίσης, ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να θάβουν σκοτεινά μυστικά και κακίες μέσα τους. Ούτε μνήμες σακατεμένες. Πρέπει να τα βγάζουν στο φως, να καίγονται. Διαφορετικά τους στοιχειώνουν και καταστρέφουν τις ζωές των κοντινών τους.  

 Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.

Όλη η ζωή σου, ένα συνεχές ταξίδι, σε έναν ωκεανό εμπειριών και καταστάσεων, που άλλοτε σε πνίγουν κι άλλοτε σε βγάζουν στην επιφάνεια.. Το σημαντικό είναι να κουβαλάς μαζί σου το γέλιο, την ελπίδα, αυτά τα ‘ στεγανά’ σου, που κάνουν αβύθιστο το ‘σκαρί’ σου.  

   

Αν υπάρχει κάτι που θέλετε να ειπωθεί για το βιβλίο και δεν έχει προκύψει από τις ερωτήσεις, μπορείτε να το εκφράσετε εδώ.

 Ήταν τόσο καίριες οι ερωτήσεις σας, που δεν χρειάζεται να κουράσω άλλο τους αναγνώστες. Το μόνο που έχω να πω, είναι πως αυτό το βιβλίο, απευθύνεται σε άντρες – γυναίκες, αλλά και σε γονείς ή σε όσους σκοπεύουν να γίνουν. Όχι για την δική μου δόξα ή προβολή. Αυτή είναι εφήμερη και ελάχιστη σημασία έχει. Ο σκοπός του βιβλίου είναι να ταρακουνήσει. Να ξεριζώσει εντελώς την ζοφερή πραγματικότητα της κακοποίησης και της ενδοοικογενειακής βίας. Σας ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία και τον χρόνο σας!!

Ευχαριστώ επίσης, όσους θα αφιερώσουν απ’ τον πολύτιμο χρόνο τους, για να διαβάσουν την συνέντευξη και το βιβλίο! 

 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή

Βιογραφικό Συγγραφέως 

Η Δώρα Τζέμα έχει γεννηθεί και ζει στην Αθήνα με τον σύζυγο της και τα τρία παιδιά της.

Σπούδασε σχέδιο μόδας στην Ισπανική σχολή CEAC και ειδικεύθηκε στο βραδινό ρούχο

και στο νυφικό.

Σπούδασε μηχανογραφημένη λογιστική και πληροφορική, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να

συγκριθεί με την αγάπη της για συγγραφή.

Λατρεύει τον έμμετρο λόγο της ποίησης, θεωρώντας τον μια υπέροχη μορφή έκφρασης

συναισθημάτων και καταστάσεων, την οποία κρατάει στα συρτάρια της , προς το παρόν.

Όσο για την γραφή, πιστεύει πως είναι μια μαγική συνεργασία της σκέψης μας , η οποία

μεταφέρεται από το χέρι μας στο χαρτί, με το ισχυρότερο όπλο της φαρέτρας μας, την

Ελληνική Γλώσσα. Την αγάπη της και τον σεβασμό για την σωστή χρήση, της σπουδαίας

μας γλώσσας, την απέδειξε έμπρακτα αρθρογραφώντας για αρκετά χρόνια σε blog, με

συναφές θέμα.

‘ Τα ημερολόγια λένε πάντα την αλήθεια’ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα που κυκλοφορεί,

ενώ ένα δεύτερο με μια νουβέλα και έντεκα διηγήματα μεταφράζεται για την πλατφόρμα

του Amazon. Το δε τρίτο της μυθιστόρημα , βρίσκεται ήδη στα μισά της συγγραφής του.

Επιπλέον αρθρογραφεί για την διαδικτυακή εφημερίδα Salaminionvima , ενώ

περιστασιακά ανεβάζει διηγήματα και κριτικές στο ηλεκτρονικό περιοδικό Fractal