Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ 2016 " Baby Blue " Πολυχρόνης Κουτσάκης


Θα κάνει τα πάντα για να τη σώσει Ακόμα κι αν χρειαστεί ο ίδιος να χάσει τα πάντα.

"Πριν τρία χρόνια δολοφονήθηκε ο μπαμπάς μου. Δηλαδή, δεν ήταν πραγματικός μου πατέρας, αλλά αυτός με πήρε από το ορφανοτροφείο. Ήρθε, με πήρε -ήμουν τριών και ήδη έβλεπα ελάχιστα- και με μεγάλωσε. Οπότε, αυτός ήταν ο μπαμπάς μου. Τον βρήκαν τρυπημένο από τις σφαίρες. Πριν τον σκοτώσουν, τον είχαν βασανίσει".

Ένα πανέμορφο τυφλό κορίτσι με εκπληκτικές ταχυδακτυλουργικές δεξιότητες και ο θετός πατέρας της παίζουν στους δρόμους της Αθήνας ένα σκετς του Σαρλό και μένουν στον λόφο του Φιλοπάππου. Όταν θα γίνουν στόχος αδίστακτων εκτελεστών, ένας ισχυρός άνθρωπος του δρόμου αποφασίζει να προστατέψει το κορίτσι και παίρνει ένα τηλέφωνο. Το τηλέφωνο το σηκώνει ο Στράτος Γαζής, ο καλύτερος επαγγελματίας φροντιστής στην Αθήνα - σιχαίνεται να τον λένε δολοφόνο. O Στράτος αντιμετωπίζει μια πολύ μεγάλη κρίση στη σχέση του με τη Μαρία, τον έρωτα της ζωής του, που είναι έγκυος και έχει αμφιβολίες αν μπορεί να κρατήσει το παιδί, με τους κινδύνους που συνοδεύουν τη ζωή που έχουν επιλέξει. Αλλά όσο περισσότερο ο Στράτος γνωρίζει τη Νάστια, τόσο νιώθει πως πρέπει να προστατέψει αυτό το κορίτσι, πως πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να την κρατήσει ζωντανή. Την ίδια ώρα, ο κολλητός φίλος και ερωτικός αντίζηλος του Στράτου, ο Κώστας Δράγκας, νούμερο ένα αστυνομικός του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής, έχει μόλις αναλάβει μια υπόθεση που σιχαίνεται και, ως συνήθως, έχει ξεκινήσει πόλεμο με όλα τα μέσα ενημέρωσης που δεν μπορούν να του πάρουν κουβέντα. Αυτό που οι δύο φίλοι δε γνωρίζουν είναι ότι οι υποθέσεις τους συνδέονται. Ότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα πίσω από τους κυνηγούς της Νάστιας είναι μεγαλύτερα απ’ όσο μπορούν να φανταστούν. Ότι η λύση του μυστηρίου ίσως να βρίσκεται καλά κρυμμένη στην υπόθεση μιας διάσημης ταινίας. Και ότι, όταν τελειώσει αυτή η ιστορία, τίποτα στην προσωπική τους ζωή δε θα είναι πια το ίδιο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ