"Μόνο το κορμί λατρεύεται. Μόνο η σάρκα μπορεί να αρρωστήσει από την έλλειψη. Η ψυχή είναι απλώς ένας επικήδειος των επιθυμιών που στέγνωσαν, το σκονισμένο φάντασμα κάποιας ανάγκης που δεν τόλμησε ποτέ. Πώς να αφοσιωθείς σε κάτι που στο τέλος θα αρνηθεί τη φύση του, εκλιπαρώντας για τη συγχώρεση των Ουρανών; Χρειάζεσαι την αχαριστία του δέρματος για να κλέψεις από το χρόνο. Την αλαζονεία του αγγίγματος για να αισθανθείς την ευλάβεια στο αμετάκλητο".
11 Μαΐου 1809: Η Βιέννη καταλαμβάνεται ξανά από τους Γάλλους. Κατόπιν εντολής, η πινακοθήκη του Μπελβεντέρε αδειάζει και τα έργα αποστέλλονται στη Γαλλία. Ένα από τα έπιπλα που συμπεριλήφθηκαν κατά λάθος στην αποστολή κρύβει την εξομολόγηση ενός ανθρώπου που ονειρεύτηκε μια διαφορετική πατρίδα.
Μασσαλία, σήμερα: Η Στελλίνα, κόρη ενός Έλληνα μετανάστη, ζει απομονωμένη από τον κόσμο, σπουδάζοντας την τέχνη του επίπλου. Συναισθηματικά ανάπηρη, κάποια στιγμή γνωρίζει ένα μανιώδη έμπορο έργων τέχνης, ο οποίος της ζητάει να του κάνει μια εκτίμηση για ορισμένες αντίκες που έχει παραλάβει. Η Στελλίνα τον επισκέπτεται και ανακαλύπτει στη συλλογή του ένα χειρόγραφο των αρχών του 19ου αιώνα.
Μέσα απ αυτό γνωρίζει την ιστορία του Αβέλιο, ενός φημισμένου επιπλοποιού που κατάφερε να απαλλαγεί από τη μοίρα του με αντάλλαγμα να μην μπορεί να αγγίζει το δέρμα. Οτιδήποτε δεν μπορεί να κάνει στο σώμα όσων επιθυμεί το μεταφέρει στο ξύλο. Σύντομα ο Αβέλιο θα γίνει βασικό μέλος μιας προεπαναστατικής οργάνωσης των Ελλήνων. Όλα θα αρχίσουν όμως να μπλέκονται όταν θα χρειαστεί πίσω τη μοίρα του.
Είναι όμως η μοίρα του Αβέλιο που κρύβεται πίσω από το χειρόγραφο; Ποια είναι η προσωπική αποκάλυψη που θα αλλάξει τη ζωή της Στελλίνας; Δύο διαφορετικές εποχές μπλέκονται ασφυκτικά μέσα από την τέχνη του επίπλου, σε μια ποιητική και σκοτεινή ιστορία αναπάντεχων ανατροπών. Επειδή δύο άνθρωποι πίστεψαν ότι το ξύλο που μεταμορφώνεται είναι η μοίρα που αλλάζει. Αν το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης είναι να επαναστατεί στη μοίρα της, τότε πόσο μεγαλύτερη τιμωρία υπάρχει από το να πρέπει να την αντικαταστήσει με κάτι άλλο;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου