Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ιστανμπούλ Ιστανμπούλ Μπουρχάν Σονμέζ


Τα χρώματα της Ιστανμπούλ πολλαπλασιάζονται καθώς διαλύεται η ομίχλη. Η Ιστανμπούλ με τους τρούλους, τα κάστρα και τα τείχη της. Η Ιστανμπούλ με τις υπόγειες φυλακές της. Στα έγκατα της σύγχρονης μεγαλούπολης υπάρχει ένα μικρό παγωμένο κελί, όπου κρατούνται τέσσερις άντρες: ο μαθητής Ντεμιρτάι, ο Γιατρός, ο κουρέας Κάμο και ο μπαρμπα-Κιουχεϊγλάν. Εκεί ο καθένας περιμένει τη σειρά του στα βάναυσα χέρια της εξουσίας. Όποτε δεν δέχονται τα χτυπήματα μιας αδιανόητης βίας, διηγούνται ο ένας στον άλλον ιστορίες. Αυτός είναι ο τρόπος που έχουν βρει για ν’ απαλύνουν την αγωνία και ν’ αντέξουν τον πόνο. Μοιράζονται όμορφα και ευτράπελα περιστατικά. Τα πνιχτά χαχανητά γίνονται το βάλσαμό τους. Τα μυαλά τους ξεφεύγουν με αυτοσχέδια αινίγματα και παραβολές. Σταδιακά, συνθέτουν από κοινού ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό για την ίδια την Πόλη, τους απλούς ανθρώπους και τις ζωές τους, τον απελπισμό και την ελπίδα τους. Μια μεγάλη, πολυφωνική αφήγηση που αρχίζει κάτω από τη γη, αναδύεται και αγκαλιάζει όλα όσα συμβαίνουν στην επιφάνεια. Παρά το δυσοίωνο σκηνικό, το Ιστανμπούλ Ιστανμπούλ του Μπουρχάν Σονμέζ είναι ένα μυθιστόρημα για τη δύναμη της συμπόνιας και της φαντασίας.

"Ένα συγκλονιστικό ερωτικό ποίημα που απευθύνεται στην Ιστανμπούλ εν μέσω των βασανιστηρίων που υφίστανται τέσσερις κρατούμενοι σε μια υπόγεια φυλακή της. Μια ωδή στον ανθρώπινο πόνο, όπου ο Ντοστογιέφσκι συναντιέται με το Δεκαήμερο του Βοκκάκιου".

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Λέγε με Ισμαήλ" Τέσυ Μπαϊλα Εκδόσεις Ψυχογιός - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Η Τέσυ Μπάϊλα είναι μια συγγραφέας που ακολουθώ από την πρώτη στιγμή που διάβασα δικό της βιβλίο. Έχει έναν δικό της προσωπικό στίγμα στην λογοτεχνία και ένα ιδιαίτερο τρόπο να σε κάνει να κατανοείς και τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά κυρίως τις ανθρώπινες πράξεις φτάνοντας κατευθείαν στις αιτίες οι οποίες και τις κατευθύνουν, αλλά και μπορούν να τις αλλάξουν. Το μυθιστόρημα κινείται χρονικά ανάμεσα στα γεγονότα του 1955 στα Σεπτεμβριανά και στην απέλαση την Ελλήνων υπηκόων το 1964. Η Κωνσταντινούπολη γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει και ανακατεύει αρμονικά συναισθήματα, βιώματα και συνήθειες και παράλληλα γίνεται το μήλο της έριδας για μίση, για αντιπαλότητες και διεκδικήσεις που γεννά η ανθρώπινη απληστία, και τα πολιτικά συμφέροντα.  Τόπος εξέλιξης της ιστορίας μια γειτονιά στο Πέρα, που κινούνται και πρωταγωνιστούν χαρακτήρες που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στο μυαλό του αναγνώστη γιατί ο καθένας από αυτούς κουβαλά την δικιά του ξεχωριστή ιστορία. Ο Ισμαήλ ο Tούρκος καφετζή