Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι καιροί των παγετώνων Φρεντ Βαργκάς



Μια ηλικιωµένη γυναίκα βρίσκεται νεκρή στο µπάνιο της. Η αστυνοµία θα µπορούσε να οδηγηθεί στο συµπέρασµα πως πρόκειται για αυτοκτονία, αν δίπλα στο πτώµα της δε βρισκόταν χαραγµένο ένα παράξενο σύµβολο που θυµίζει λαιµητόµο. Δυο µέρες αργότερα, ένας εύπορος επιστήµονας βρίσκεται µε τη σειρά του νεκρός στο γραφείο του. Όλα τα στοιχεία θα οδηγούσαν ξανά στην αυτοκτονία, αν δε βρισκόταν και πάλι χαραγµένο δίπλα του το ίδιο σύµβολο. Η αστυνοµία, µε επικεφαλής τους επιθεωρητές Ανταµσµπέργκ και Ντανγκλάρ, βρίσκεται µπροστά σε µια σκοτεινή υπόθεση που θυµίζει, όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ανταµσµπέργκ, "ένα κουβάρι από φύκια". Στην πορεία θα αποκαλυφθεί πως τα δύο θύµατα συνέδεε ένα κοινό µυστικό, ένα παλιό ταξίδι τους στην Ισλανδία, όπου και είχε διαδραµατιστεί µια φριχτή τραγωδία, ενώ και οι δύο σύχναζαν σε κάποιον πρωτότυπο όσο και παράξενο σύλλογο µε θέµα τη Γαλλική Επανάσταση... Όσο περνά ο καιρός κι άλλα µέλη του συλλόγου αυτού δολοφονούνται, πάντα µε το σύµβολο της λαιµητόµου να βρίσκεται κρυµµένο κάπου εκεί κοντά. Ποιος είναι ο πραγµατικός σκοπός της ύπαρξης αυτού του συλλόγου, επικεφαλής του οποίου είναι ο Φρανσουά Σατό, ανατριχιαστικά πιστό αντίγραφο του Ροβεσπιέρου, και τι είναι αυτό που ενώνει τους διαδοχικούς αυτούς φόνους µ’ εκείνο το τραγικό ταξίδι στην Ισλανδία;

Με τη χαρακτηριστική δεξιοτεχνία της, που παντρεύει το παράδοξο με το πραγματικό και την κλιμακούμενη αγωνία με ένα σχεδόν κυνικό χιούμορ, η Φρεντ Βαργκάς υπογράφει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα "αγωνίας και δράσης".

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Λέγε με Ισμαήλ" Τέσυ Μπαϊλα Εκδόσεις Ψυχογιός - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Η Τέσυ Μπάϊλα είναι μια συγγραφέας που ακολουθώ από την πρώτη στιγμή που διάβασα δικό της βιβλίο. Έχει έναν δικό της προσωπικό στίγμα στην λογοτεχνία και ένα ιδιαίτερο τρόπο να σε κάνει να κατανοείς και τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά κυρίως τις ανθρώπινες πράξεις φτάνοντας κατευθείαν στις αιτίες οι οποίες και τις κατευθύνουν, αλλά και μπορούν να τις αλλάξουν. Το μυθιστόρημα κινείται χρονικά ανάμεσα στα γεγονότα του 1955 στα Σεπτεμβριανά και στην απέλαση την Ελλήνων υπηκόων το 1964. Η Κωνσταντινούπολη γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει και ανακατεύει αρμονικά συναισθήματα, βιώματα και συνήθειες και παράλληλα γίνεται το μήλο της έριδας για μίση, για αντιπαλότητες και διεκδικήσεις που γεννά η ανθρώπινη απληστία, και τα πολιτικά συμφέροντα.  Τόπος εξέλιξης της ιστορίας μια γειτονιά στο Πέρα, που κινούνται και πρωταγωνιστούν χαρακτήρες που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στο μυαλό του αναγνώστη γιατί ο καθένας από αυτούς κουβαλά την δικιά του ξεχωριστή ιστορία. Ο Ισμαήλ ο Tούρκος καφετζή