Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα πέντε Καλύτερα Βιβλία που διάβασα το πρώτο τετράμηνο του 2018




   Επέλεξα με μεγάλη δυσκολία θα έλεγα -μα με πλήρη συναίσθηση της αξίας τους- πέντε Βιβλία από αυτά που διάβασα και τα ξεχώρισα τους πρώτους 4 μήνες του 2018.

Νο 1

Η Επιστροφή- Οι κόρες της Ελλάδος Φιλομήλα Λαπατά Εκδόσεις Ψυχογιός




Περίληψη

Μια γυναίκα, κόρη οικογένειας επιφανών αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, επιστρέφει στην Αθήνα του 1836, έπειτα από αναγκαστική εικοσαετή απομάκρυνση απ’ την Ελλάδα. Μια Ελληνίδα με προφίλ για μενταγιόν, η οποία δεν αγαπήθηκε όσο της άξιζε στην πατρίδα της και γι’ αυτό στα μάτια της κρύβει τον πόνο της γυναίκας που της έκλεψαν την εφηβεία, επιστρέφει για να διεκδικήσει πίσω τον εαυτό της, για να εκδικηθεί όσους τη στέρησαν την ταυτότητά της, για να μπορέσει να ζήσει. Βαθιές πληγές και ανοιχτοί λογαριασμοί προκαλούνται από μια θυσία η οποία κατέληξε σε έναν απαγορευμένο έρωτα, που σημάδεψε τη ζωή μιας αρχοντικής οικογένειας κατά τη διάρκεια των προεπαναστατικών χρόνων στην Αθήνα. Ατμοσφαιρικές καταστάσεις, μυστήρια και γρίφοι της ανθρώπινης ύπαρξης κυριαρχούν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η παρουσία του άντρα βαραίνει ασφυκτικά. Εκδίκηση, συγχώρεση και λύτρωση γεννούν έντονα συναισθήματα στους ήρωες αυτής της κοινωνικής τοιχογραφίας. Ως προϊόν ιστορικής έρευνας, καταγράφεται μια λεπτομερέστατη περιγραφή της καθημερινής αθηναϊκής ζωής, με ανάλυση χαρακτήρων και επιμέρους ιστορίες που δένουν με την κεντρική ιστορία και πλουτίζουν την πλοκή. Έρωτες, πόλεμοι, πολιτική, σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων, οθωμανική εξουσία συνθέτουν τον μύθο του αφηγήματος. Η Φιλομήλα Λαπατά σκιαγραφεί το πορτρέτο της Αθήνας του 1800, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες που ξεδιπλώνονται σε μια ρεαλιστική και συναρπαστική πλοκή, θίγοντας θέματα ανθρωπίνων σχέσεων και υπαρξιακής αναζήτησης. Ανασυνθέτει, με έναν δικό της τρόπο, την ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής της Ιστορίας μας. Μιλάει για τη ζωή, τη μοίρα, τις επιλογές μας, τις σχέσεις, τη μνήμη ως κατάρα, το μίσος, την οργή, την υπέρβαση ορίων και τη λύτρωση.

Σχόλιο: Συμπυκνώνει εκπληκτικά το ιστορικό στοιχείο με την πλοκή και την μυθοπλασία. Και μάλιστα μας μιλάει για μια ιστορική περίοδο της Αθήνας που οι περισσότεροι αγνοούμε. Με εξαιρετική σκιαγράφηση της εικόνας των ηρώων, ειδικά των γυναικών που αποτελούν και τον κορμό της ιστορίας μας. Και που καθορίζουν την πορεία της πλοκής και της εξέλιξης.

Νο 2

Η Καλλιγραφία των Ονείρων Χουάν Μαρσέ Εκδόσεις Πατάκη





Περίληψη


Ο Ρίνγκο, ένας δεκαπεντάχρονος έφηβος, σκοτώνει τις ώρες του στο κρασοπουλειό της κυρίας Πακίτα, απογοητευμένος που η φτώχεια των γονιών του τον αναγκάζει να σταματήσει τα μαθήματα του πιάνου και να παραιτηθεί από το όνειρό του να γίνει διάσημος πιανίστας. Καθισμένος στο αγαπημένο του τραπέζι δίπλα στο παράθυρο, γίνεται ακούσιος μάρτυρας του απελπισμένου έρωτα της αφελούς κυρίας Μιρ, μιας μεσόκοπης και τροφαντής θεραπεύτριας, για τον κύριο Αλόνσο, έναν ευπαρουσίαστο κουτσό πενηντάρη, αλλά και όσων συμβαίνουν στη συνοικία της Γράσια, στη μεταπολεμική Βαρκελόνη, υπό την απειλητική σκιά της δικτατορίας του Φράνκο. Μέσα από τα μάτια του Ρίνγκο, που ακούει, διαβάζει και τελικά θα αρχίσει να συγγράφει, θα φωτιστεί ολόκληρη η ζωή μιας γενιάς που έθρεψε τα όνειρά της στα συνοικιακά σινεμά και στους δρόμους μιας πόλης όπου το μέλλον έμοιαζε αδιανόητο.

Σχόλιο: Μέσα σε ένα τραγελαφικό σκηνικο και ανελέητο σαρκασμό απελευθερώνεται όλο το ανθρώπινο συναίσθημα μιας ξεπεσμένης κοινωνίας. Η ειλικρίνεια μπλέκεται με το ψεύδος για να φανερώσει την πραγματικότητα γυμνή, έτσι ακριβώς όπως είναι. Κάποιοι συγγραφείς έχουν το ταλέντο να εισχωρούν μέσα στις ψυχές των ηρώων τους τόσο διαπεραστικά και με τόσο ιδιόμορφο τρόπο ώστε να μας αποδώσουν όλη την έκταση της ανθρώπινης αγάπης ή της ανθρώπινης υποκρισίας. Λέξεις και εικόνες τόσο εύστοχες και τόσο διορατικές που σε κρατάνε απόλυτα δεμένο στο άρμα της σκέψης και της απήχησης της. 

Νο 3

Αίθουσα Χορού Anna Hope Εκδόσεις Κλειδάριθμος


Περίληψη

Αγγλία, 1911: Στο άσυλο Σάρστον, όπου άντρες και γυναίκες κρατούνται χωριστά πίσω από ψηλούς τοίχους και καγκελόφραχτα παράθυρα, υπάρχει μια πανέμορφη αίθουσα χορού. Κάθε Παρασκευή, οι τρόφιμοι συγκεντρώνονται εκεί και χορεύουν. Ο Τζον και η Έλλα -δυο άνθρωποι που δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται εκεί- συναντιούνται σ' αυτή την αίθουσα και ο χορός αλλάζει τη ζωή τους για πάντα. Οι Παρασκευές, που περιμένουν με λαχτάρα ν' αγγίξουν ο ένας τον άλλον, γίνονται ο λόγος για να συνεχίσουν να ζουν. Και η αγάπη που θεριεύει ανάμεσά τους γίνεται εξέγερση και επιβεβαίωση της ανθρωπιάς που τους αρνούνται...

Σχόλιο:  Το αίσθημα της Ελευθερίας και της αξιοπρέπειας δοκιμάζεται μέσα σε συνθήκες ενός περίεργου εγκλεισμού εντός ενός διαφορετικού Ασύλου. Ένα συγκλονιστικό βιβλίο που αξίζει να το αναζητήσετε και να το διαβάσετε. Πόνος, συμπόνοια, έρωτας, μίσος, θυμός, ζήλια, τρέλα, παράνοια, φόβος μα και ελπίδα εναλλάσσονται διαδοχικά και ταχύτατα μέσα σε ρόλους που αλλάζουν διαρκώς μορφή για να αποδώσουν τα συναισθήματα που υπάρχουν καλά κρυμμένα μέσα στους πρωταγωνιστές. Για να αναδείξουν την μεταστροφή αυτών των συναισθημάτων μέσα σε συνθήκες καταπίεσης. Για να τονίσουν τα νέα συναισθήματα που γεννιούνται υποσυνείδητα μέσα στους ήρωες καθώς αυτοί καταλαμβάνονται από καινούργια δεδομένα που αλλάζουν και τροποποιούν την ψυχοσύνθεση τους.

Νο 4

Το Παιδί της Στάζι David Young Εκδόσεις Κέδρος


Περίληψη

ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΙΝ ΜΙΛΕΡ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ, 1975 Όταν η υπολοχαγός Κάριν Μίλερ καλείται να διαλευκάνει τον φόνο μιας έφηβης που το πτώμα της ανακαλύφθηκε στη νεκρή ζώνη περιμετρικά του Τείχους του Βερολίνου, σκέφτεται ότι έχει δει πολλές φορές το ίδιο έργο. Μόλις φτάνει στον τόπο του εγκλήματος, συνειδητοποιεί ότι η υπόθεση αυτή δεν θυμίζει καμία άλλη αντίστοιχη. Απ’ ό,τι φαίνεται, το κορίτσι προσπαθούσε να δραπετεύσει – όχι όμως από την Ανατολική προς τη Δυτική Γερμανία, αλλά το αντίστροφο – και, όπως θα αποδειχθεί, το σκηνικό του φόνου ήταν σκηνοθετημένο. Η Μίλερ είναι μέλος της Αστυνομίας του Λαού, ωστόσο σε ένα καθεστώς όπως αυτό της Ανατολικής Γερμανίας η δύναμή της είναι περιορισμένη. Οι αξιωματικοί της Στάζι της ζητούν να ανακαλύψει την ταυτότητα του δολοφονημένου κοριτσιού, αλλά στην πορεία τη βγάζουν από την υπόθεση με την αιτιολογία ότι έχει υπερβεί τα όρια της δικαιοδοσίας της. Εκείνη όμως δεν πτοείται. Συνεχίζει την έρευνα και οδηγείται σε επικίνδυνα μονοπάτια και επώδυνες αλήθειες.

Σχόλιο: Μια περίεργη υπόθεση δολοφονίας και η δυσχερής εξιχνίαση της αναδιπλώνει με γλαφυρό και παραστατικό τρόπο όλη την Ψυχολογική εξάρτηση της Ανατολικής Γερμανίας απο την Κομματική Εξουσία. Κρατικές υπηρεσίες να μπλέκουν η μια στα πόδια της άλλης, βάζοντας εμπόδια και θέτοντας απειλές. Καχυποψία και αμφισβήτηση σε κάθε βήμα και σε κάθε σκέψη. Έλεγχος και κατασκοπία σε κάθε κλίμακα και σε κάθε ιεραρχία! Εξαιρετικό βιβλίο που η αγωνία και οι ανατροπές αγγίζουν την τελειότητα. Ένα κατασκοπευτικό θρίλερ για γερά νεύρα.

Νο 5

ΣΟΒΟΦ - Ο Κινούμενος ήλιος Λέττα Βασιλείου Εκδόσεις Πνοή





Περίληψη

Το μικρό θήραμα αποδείχτηκε πολύ δυνατό και πολύ ύπουλο. Την είδε να μεταμορφώνεται μπροστά σε όλους με τόσο θάρρος σ' ένα λιοντάρι! Ένα γρήγορο λιοντάρι που έκανε επίθεση στις ψυχές όλων και τις υπέτασσε. Αυτό ήταν η τέχνη λοιπόν. Υπέτασσε τους πάντες με τον πιο ύπουλο τρόπο και μετά τους έβαζε στη διαδικασία της σκέψης. Όχι, η τέχνη δεν ήταν άχρηστη. Επικίνδυνη ήταν>>. Τι μορφή παίρνει ο φόβος στο μυαλό του καθενός; Σκοτάδι; Θηρίο; Ερπετό; Ήχος; Αίσθηση; Όποια μορφή κι αν παίρνει, ο πυρήνας παραμένει ίδιος. Πώς φαντάζεστε μια κοινωνία φόβου; Η Λεόνα δεν χρειάζεται να τη φανταστεί. Τη βιώνει. Η άμυνα στην κοινωνία αυτή είναι το ζητούμενο. Μόνο που η Λεόνα είναι άφοβη και η άμυνα δεν είναι το χαρακτηριστικό της. Γιατί η Λεόνα γεννήθηκε για την επίθεση.


Σχόλιο: Ένα Βιβλίο αλληγορικό και συμβολικό. Που βάζει σε κίνηση την σκέψη με έναν τρόπο εξαιρετικό. Που αναδεικνύει το κάθε ίχνος τέχνης και μας παρουσιάζει τον ρόλο που πρέπει να αποκτήσει η τέχνη στην ζωή μας. Ένα βιβλίο φαντασίας αλλά με προεκτάσεις αληθινές και ευδιάκριτες στο σήμερα. Ένα πολυμορφικό βιβλίο που ελίσσεται ανάμεσα στην φαντασία και στην ορατή πραγματικότητα. Πολλές εναλλαγές συναισθημάτων και πολλές παραλλαγές σκέψεων μας οδηγούν σε γόνιμα συμπεράσματα για τα όσα σήμερα βιώνουμε με απλά διαφορετικούς τρόπους. 

Επιλογές Βιβλίων Ρετετάκου Γεωργία

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ