Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το " Σοβόφ " Ο Κινούμενος ήλιος Λέττα Βασιλείου



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

   Μια Κοινωνία στο πολύ κοντινό ή στο πολύ μακρινό μέλλον. Μια Κοινωνία που οι ρυθμοί και οι κανόνες της έχουν σχεδιαστεί απο την συγγραφέα με πολλούς συμβολισμούς, έντονες αλληγορίες και πολλές παραλλαγές. Οδηγώντας την σκέψη σε πολλές διαφορετικές εκδοχές. Η συγγραφέας, βήμα βήμα και σιγά σιγά ξεδιπλώνει την αδιόρατη πρόσθεση της να σπείρει τον σπόρο που θα ωθήσει την σκέψη μας να διαβάσει τα σημεία των καιρών που υπάρχουν γύρω μας και τα αγνοούμε ή τα προσπερνάμε. Αλλά και να μας δείξει το πως το μυαλό μας δεν θα παγιδευτεί ποτέ σε καμία καταπιεστική και απόλυτη πραγματικότητα που μπορεί να εγκαταστήσει σε οποιοδήποτε χρόνο η εκάστοτε εξουσία. Να δείξει και να αναδείξει το πότε πραγματικά ένας άνθρωπος είναι ελεύθερος.
   Στο πρώτο Μέρος της Τριλογίας Σοβόφ με τον Υπότιτλο Κινούμενος Ήλιος συναντάμε μια Κοινωνία που οι άνθρωποι της υποτάσσονται  από την αρχή της ζωής τους στον φόβο. Με έναν ύπουλο τρόπο όλα μπαίνουν σε ένα καλούπι ελέγχου όπου όλα ορίζονται από συγκεκριμένους κανόνες. Δια μέσου του ελέγχου της τροφής όπου όλοι οι πολίτες τρέφονται με τροφές που εμπεριέχουν την ουσία Σοβόφ οι εμπνευστές αυτής της Κοινωνίας καταφέρνουν εδώ και χρόνια να επιφέρουν την ειρήνη παντού ύστερα απο αιώνες. Έχουν καταφέρει να καταστείλουν κάθε μορφή βίας και τα πάντα βαδίζουν σε ρυθμούς ηρεμίας. Ταυτόχρονα η ουσία Σοβόφ, παρέχει στο ανοσοποιητικό σύστημα ανοσία σε κάθε τύπου ιό. Κανείς δεν αρρωσταίνει σε όλη την διάρκεια της ζωής του, απο την οποιαδήποτε ασθένεια. Το σώμα είναι ανθεκτικό στην εργασία. Όλοι όμως ξέρουν ότι πάνω κάτω θα πεθάνουν περίπου στην ίδια ηλικία. Κανείς δεν ζει πάνω απο τα πενήντα χρόνια. Μια ζωή σε ανοσία, με ημερομηνία σχεδόν συγκεκριμένης λήξης, φτιαγμένη με υποκατάστατα. Βασισμένη σε μια φόρμουλα που δεν αλλάζει με τίποτα,.
   Κάθε άνθρωπος ξέρει την θέση του και την κοινωνική του τάξη και όλοι ανεξαιρέτως προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο κράτος βάση των ικανοτήτων τους που ελέγχονται και επανελέγχονται αυστηρά. Δεν υπάρχουν φυλακές, δεν υπάρχει αταξία, δεν υπάρχουν εγκληματικές ενέργειες.
   Σε μια κοινωνία που λειτουργεί σε ύπνωση, χωρίς εξάρσεις, χωρίς μεταβολές και χωρίς απαρέγκλιτες ενέργειες όλα λειτουργούν υπό το καθεστώς του φόβου. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα σχεδόν ανύπαρκτα ή σε υποτυπώδη μορφή, Η επιστήμη καθοδηγείται δημιουργώντας συγκεκριμένους τρόπους ζωής. Οι πολυτέλειες δοσμένες σε μικρές δόσεις και με ελεγχόμενους τρόπους. Η κάθε μορφή τέχνης και γνώσης παντελώς εξαφανισμένες. Βιβλία καλά κρυμμένα σε χώρους που δεν μπορεί να πλησιάσουν παρά ελάχιστοι. Απαγορευμένες και καταχωνιασμένες γνώσεις. Έλλειψη του χρώματος και της κίνησης. Απουσία της μουσικής του χορού, του κινηματογράφου.  Η τέχνη είναι απαγορευμένη παντού γιατί θεωρείται άχρηστη. Είναι άχρηστη όμως ή επικίνδυνη; Άραγε μπορούν να σπάσουν με κάποιον τρόπο οι κανόνες αυτής της τόσο αμετάβλητης πραγματικότητας; Ποιος θα τολμήσει να πάει αντίθετα στο ρεύμα όταν το τίμημα είναι ένα και μοναδικό: Ο θάνατος.

   Και όμως αρκεί μόνο μια κίνηση, μια αντίδραση, μια αντίσταση για να ανάψει η σπίθα και να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Γιατί μέσα σε όλους τους ανθρώπους αυτής της δυστοπικής κοινωνίας. Κάποιος από όλους δεν έχει εμποτιστεί με την ουσία του φόβου. Γιατί κάποιος,κάποια στιγμή θυσιάστηκε και επαναστάτησε για να ξεφύγει ο κόσμος απο την προδιαγεγραμμένη μοίρα του.  Και ο τρόπος που το έκανε ξύπνησε την σπίθα της αντίστασης χρόνια μετά.
   Μια ομάδα πέντε διαφορετικών ανθρώπων θα ενωθούν για να αποδείξουν πως όλοι μπορούν να αφήσουν το απειροελάχιστο ίχνος τους σε αυτόν τον κόσμο όσο σημαντικοί ή ασήμαντοι είναι. Αρκεί να ενώσουν την δύναμη τους για τον κοινό σκοπό. Και όταν η τόλμη και το θράσος ξυπνήσουν, μπορούν να παρασύρουν και άλλους μαζί τους. Όταν πυροδοτείς μια έκρηξη, δεν θα αργήσει να έρθει και η επόμενη.
   Προσωπικά το λάτρεψα το Βιβλίο αυτό γιατί κατάφερε να βάλει σε μια πρωτότυπη κίνηση την σκέψη μου και τον τρόπο αντίληψης κάποιων πραγμάτων. Μοιάζει να είναι ένα βιβλίο φαντασίας αλλά οι προεκτάσεις του είναι αληθινές και ευδιάκριτες στο σήμερα. Ένα πολυμορφικό βιβλίο που ελίσσεται ανάμεσα στην φαντασία και στην ορατή πραγματικότητα. Ο τρόπος σκέψης μας δεν ελέγχεται σήμερα απο τις κατευθυνόμενες ειδήσεις και από τα εσκεμμένα γεγονότα που δημιουργούν μια κατάσταση φόβου και πανικού; Τα μεταλλαγμένα προϊόντα και τα υβρίδια καλλιεργειών που είναι φτιαγμένα σε χημικά εργαστήρια και αντικαθιστούν και υποκαθιστούν κάθε μορφή της φυσικής εξέλιξης δεν έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας; Μπόλικη τροφή για σκέψη σε κάθε λέξη και σε κάθε εικόνα. Με επιλεγμένα κομμάτια από την λογοτεχνία, την ποίηση, τον κινηματογράφο, την ζωγραφική, τον χορό που κουμπώνουν εύστοχα και αρμονικά με το υπόλοιπο κείμενο, μας φανερώνεται η δύναμη της τέχνης και πως μπορεί να αφυπνίσει έναν κόσμο που βρίσκεται σε αδράνεια.
   Ο Ήλιος, το Φως του και η κίνηση του σε μια θέση άπειρων και διαφορετικών συμβολισμών. Η δύναμη του μυαλού και της σκέψης όταν παύουν να είναι δέσμιοι των αυστηρών κανόνων. Όταν αποκτούν την δικιά τους υπόσταση. Η δύναμη της φιλίας και της συνεργασίας. Η δύναμη του πολυμήχανου μυαλού που νικάει τον φόβο και αναζητά την ελευθερία. Έστω και με βήματα αργά. Ο κόσμος δεν αλλάζει απο την μια μέρα στην άλλη. Με μικρές ,αλλά καθοριστικές αλλαγές. Με βήματα αργά, αλλά σταθερά μπορεί να ανάψει το μακρύ φιτίλι της αντίστασης του. Να καταφέρει επιτέλους να πετάξει απο πάνω του αυτό που τον εμποδίζει να προχωρήσει μπροστά.
   Η δύναμη της μητρότητας και της αυτοθυσίας. Η δύναμη της μνήμης, και η δύναμη της φαντασίας. Η κρυμμένη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής που απελευθερώνεται όταν αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να αποδείξει τις πραγματικές του δυνατότητες. Ο κάθε αναγνώστης θα βρεί τα δικά του κρυμμένα κομμάτια και τις δικούς του κρυμμένους συμβολισμούς σε ένα κείμενο που αναμορφώνεται σε κάθε ανάγνωση.
   Τα ονόματα των ηρώων καθόλου τυχαία. Η επιλογή τους είναι μέρος των συμβολισμών του Βιβλίου. Επίσης ο τρόπος που ενώνει τις ζωές των ηρώων. Το πως ο ένας μπαίνει στην ζωή του άλλου και το πως ο απροσδιόριστος αρχικός τους ρόλος ενσωματώνεται και τακτοποιείται στην συνέχεια του βιβλίου.
   Περιμένω εναγωνίως το δεύτερο μέρος της Τριλογίας που ελπίζω να μην αργήσει πολύ. Τονίζω όμως πως αυτό το βιβλίο διαβάζεται αυτόνομα μιας και σταματάει σε ένα σημείο που δεν αφήνει καμία απορία και κανένα σκοτεινό σημείο.

   Το καλύτερο Βιβλίο φαντασίας για μένα τα τελευταία χρόνια.


 ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ
 






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ