Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το Βιβλίο "Ο Στόχος- Ημερολόγιο " Παναγιώτης Δεληγιάννης



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

   Μια επανέκδοση άκρως αναθεωρημένη πιο μεστή και πιο ουσιώδης. Προσδίδει στο κείμενο άλλη αξία και το κάνει πιο περιπετειώδες, πιο άμεσο, πιο γρήγορο ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο την εικόνα του.
   Ο Βίτο δουλεύει ανταποκριτής σε ένα περιοδικό εναλλακτικού τουρισμού στο Μιλάνο. Λατρεύει την δουλειά του και τα ταξίδια του σε όλη την Ευρώπη. Ζει με πάθος την κάθε του στιγμή. Όταν το περιοδικό τον στείλει για ένα οδοιπορικό στην Ελλάδα ο Βίτο θα ζήσει την μεγαλύτερη πρόκληση, αλλά και την μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής του. Πάντα ήθελε να επισκεφτεί την αγαπημένη πατρίδα της μητέρας του και αυτή ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να αποτίνει φόρο τιμής για εκείνη που έφυγε πριν λίγο καιρό σε ένα περίεργο τροχαίο ατύχημα. Σε αυτή την αποστολή θα ακολουθήσει τον Βίτο όχι η συνηθισμένη του συνεργάτης -η αγαπημένη του Κάρλα- αλλά μια άλλη γυναίκα η Λάουρα. Μια σκοτεινή και επιβλητική προσωπικότητα που φαίνεται να ελέγχει την κάθε κίνηση της και να χειραγωγεί τον καθένα που θα βρεθεί μπροστά της. Ανάμεσα στον Βίτο και στην Λάουρα θα δημιουργηθεί μια έκρυθμη σχέση που θα βαδίσει επάνω σε πολύ λεπτές ισορροπίες. Και θα τον βγάλει έξω από τα όρια και τις αποφάσεις του, αλλά και τις σχεδιαζόμενες κινήσεις του.

Ψάχνοντας για περιπτώσεις εναλλακτικού Αθλητισμού τα βήματα τους, που μοιάζουν τυχαία, θα τους οδηγήσουν στην περιοχή της Δεκέλειας. Μια πανέμορφη περιοχή που οι περιγραφές του συγγραφέα αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο την ομορφιά της, αλλά παράλληλα τονίζουν ακόμα περισσότερο το μυστήριο και τον υποδόριο φόβο που έντεχνα τοποθετεί μέσα από τα ξαφνικά αναπάντεχα γεγονότα που ζουν οι ήρωες μέσα στην περιπλάνηση τους στο άγνωστο φυσικό περιβάλλον. Ένα φυσικό περιβάλλον που κρύβει πολλά σκοτεινά μυστικά. Μέσα στο πυκνό δάσος η εξερεύνηση τους θα τους οδηγήσει σε απόκοσμα και ανατριχιαστικά κτίρια που τα τυλίγει η εκκωφαντική εγκατάλειψή και τα ντύνει ένα σκηνικό παγωνιάς και τρόμου. Και η περιπέτεια θα εξελιχθεί σε εφιάλτη για τον Βίτο όταν η Λάουρα εξαφανιστεί ξαφνικά και εκείνος θα πρέπει να βρει τρόπο να φτάσει στα ίχνη της. Και το ταξίδι μιας περίεργης αναζήτησης ξεκινάει. Μιας αγωνιώδους αναζήτησης μιας περίπλοκης αλήθειας. Ακολουθώντας απλά το ένστικτο του ή κάποια στοιχεία που βρίσκει στην πορεία και μοιάζουν ελεγχόμενα, σαν κάποιος να καθοδηγεί τις σκέψεις και την πορεία του. Ένα ημερολόγιο, μια αρμαθιά κλειδιά, κάτι περίεργα συμβόλαια και ο συνδυασμός των σκέψεων του θα τον κατευθύνουν στην αποκάλυψη ενός μεγάλου μυστικού. Στην αποκάλυψη του Στόχου. Ποιος είναι άραγε ο Στόχος; Ποιος τον κατευθύνει και ποιος τον υπηρετεί;

Μέσα από δαιδαλώδη μονοπάτια, υπόγειες στοές, που εκφοβίζουν και διεγείρουν το μυστήριο και την αγωνία. Κρυφά δωμάτια και κρυφές δίοδοι που οδηγούν σε διάφορες κατευθύνσεις μέσα στο δάσος. Ένα αποκρουστικό πλάσμα, που ακολουθεί τα βήματα του. Ένας αρχαιολόγος από το παρελθόν που γνωρίζει την μητέρα του. Στοιχεία που έρχονται στο φως ξαφνικά και απρόσκλητα με συγκεκριμένο σκοπό. Που κάνουν ακόμα πιο περίπλοκη την κατάσταση. Και δημιουργούν ακόμα περισσότερους γρίφους.

Ο συγγραφέας κατάφερε με τον απλό λόγο του. Τους ρεαλιστικούς διαλόγους του και τις κατατοπιστικές περιγραφές του να κρατήσει το τέμπο του μυστηρίου και της δράσης διαρκώς σε έντονο ρυθμό. Πυκνή πλοκή, γρήγοροι ρυθμοί, αγωνία και ανατροπές. Ζωντανές περιγραφές, ατμοσφαιρικές εικόνες που προκαλούν όμως φόβο και ανατριχίλα. Μέσα σε ένα τοπίο που αλλάζει μορφή μέσα σε λίγα λεπτά. Πότε όμορφο μαγευτικό και σαγηνευτικό. Και πότε σκοτεινό, ζοφερό και κλειστοφοβικό. Ο κίνδυνος καραδοκεί σε κάθε βήμα. Η αμφιβολία. Και η αίσθηση πως τα βήματα του ήρωα τα παρακολουθεί κατά πόδας και δεύτερη και Τρίτη παρουσία. Κρυμμένη πίσω από το αθέατο των ασχημάτιστων ακόμα προθέσεων ενός ανθρωπόμορφου εφιάλτη.

Οι πληροφορίες που παίρνουμε για την ιστορία της περιοχής της Δεκέλειας είναι άγνωστες σε πολλούς, άρα σημαντικές. Η ύπαρξη του τύμβου του Σοφοκλή καθώς και η ύπαρξη και άλλων ταφικών μνημείων στον χώρο. Ιστορικά στοιχεία για την σπουδαία θέση της περιοχής στην Αρχαία Αθήνα. Αλλά και τον σημαντικό της ρόλο στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Με σεβασμό και όμορφο σχεδιασμό ο συγγραφέας μας πρόσφερε ένα ταξίδι μυστηρίου, φόβου και αγωνίας σε ένα ανατρεπτικό οδοιπορικό που θα λατρέψετε. Χρησιμοποιώντας μυθοπλασία αλλά και αληθινά ιστορικά στοιχεία του τόπου μας, αλλά και σημαντικές στιγμές που καθόρισαν την πρόσφατη πορεία της χώρας μας. Τοποθετώντας με ουσία σε εύστοχα σημεία του βιβλίου τις σκέψεις του και τις πεποιθήσεις του με ένα ξεχωριστό αίσθημα ελευθερία;.

   Ένα βιβλίο που βγάζει δύναμη, που βγάζει ένταση, Ένα απόσταγμα περιπέτειας και δράσης σε ένα ξεχωριστό περιβάλλον που είναι ευκαιρία να το γνωρίσουμε και να το δούμε με άλλο μάτι μέσα από τις προσεγμένες περιγραφές και τις εξαιρετικές απεικονίσεις ενός συγγραφέα που έχει μελετήσει απίστευτα καλά την ιστορία του και την εξέλιξη της. 

Το Βιβλίο Κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ