Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου " Η Τελευταία των Στάνφιλντ " Marc Levy

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

"Υπάρχουν τρεις εκδοχές σε μια ιστορία: Η δική σας...η δική μου...και η αλήθεια. Κανείς δεν λέει ψέμματα."

Μια εξαιρετική δραματική ιστορία που ξεσκεπάζει οικογενειακά μυστικά που ενώνουν τρεις γενεές, με έναν τρόπο υπέροχο και διεισδυτικό κατευθείαν στην καρδιά των γεγονότων και των προσωπικών επιλογών.  Μια ιστορία που αποδεικνύει με μια περίτρανη και αποστομωτική μέθοδο πως οι άνθρωποι είναι ικανοί για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Και πως τις περισσότερες φορές μας λένε όσα θέλουν να μας πουν και μας δείχνουν όσα θέλουν να μας δείξουν.

Η δημοσιογράφος Eleanor-Rigby Donovan, ζεί στο Λονδίνο, όταν δεν ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. Η ζωή της αναστατώνεται όταν λαμβάνει μια επιστολή στην οποία ο συντάκτης υπονοεί πως η μητέρα της είχε συμμετοχή σε ένα έγκλημα στο παρελθόν. Μια επιστολή γραμμένη με πονηρό τρόπο, ώστε να κρύβει την ταυτότητα του αποστολέα, αλλά και τις πραγματικές προθέσεις του. Δεδομένου ότι η μητέρα της Eleanor-Rigby έχει πεθάνει και μην θέλοντας να αναστατώσει τον πατέρα της, εκείνη θα αρχίσει να ψάχνει στα τυφλά αρπάζοντας τις μικρές ενδείξεις που υπάρχουν στην επιστολή. Βάζοντας αρχικά στο παιχνίδι τον δίδυμο αδερφό της και την μικρότερη αδερφή της.
Την ίδια ώρα μια επιστολή αντίστοιχη φτάνει στα χέρια του George Harrison Collins, ενός ξυλουργού που ζεί σε μια επαρχιακή πόλη στο Κεμπέκ του Καναδά. Σε αυτόν υποδεικνύει ο αποστολέας, με εύσχημο και προσχηματικό τρόπο την κρυμμένη αλήθεια για τον πατέρα του, που δεν γνώρισε ποτέ. Με μοναδικό σκοπό να αποκαλύψει την ταυτότητα του πατέρα του θα ακολουθήσει τις οδηγίες του αποστολέα που του δίνει ραντεβού σε ένα μπαρ ψαράδων στο λιμάνι της Βαλτιμόρης. Στο ίδιο μέρος και την ίδια ώρα ζητά απο την Eleanor-Rigby να συναντηθούν ο δικός της αποστολέας. Έτσι λοιπόν εκείνος απο το Κεμπέκ του Καναδά και εκείνη απο το Λονδίνο θα ταξιδεύσουν στην Βαλτιμόρη ώστε να συναντηθούν με το ίδιο το παρελθόν τους που συνδέεται αδιόρατα και να αποκαλύψουν μέσα από αυτό το πραγματικό πρόσωπο της οικογενειακής τους ιστορίας, αλλά και τις άγνωστες πτυχές του ίδιου τους του εαυτού.

Μια φωτογραφία στο μπαρ της συνάντησης τους. Ένα γράμμα που βρίσκει απρόοπτα στην τσέπη του παλτού της η Eleanor-Rigby. Ένας εκκεντρικός καθηγητής και η δύναμη της συνεργασίας των δυο κατ' ανάγκη συνοδοιπόρων σε αυτή την ιστορία, θα κουμπώσει εκείνα τα κομμάτια που μας παρουσιάζονται σιγά σιγά από το παρελθόν των οικογενειών τους.  Χαμένοι μέσα στην άγνοια των προθέσεων του άγνωστου αποστολέα. Καχύποπτοι και διστακτικοί μπροστά στα άγνωστα κίνητρα του. Αλλά και επιφυλακτικοί ακόμα και μπροστά στις δικές τους αμφιλεγόμενες κινήσεις και προθέσεις θα ψάξουν την αλήθεια ανάμεσα σε αφαιρέσεις, σε διασταυρώσεις γεγονότων και μαρτυριών με την δύναμη της λογικής και την αξία ενός συναισθήματος δυνατού που αρχίζει περίεργα να τους ενώνει..

Με δυνατή κινηματογραφική πλοκή και καταπληκτικά τοποθετημένα φλας μπακ η σύνθετη αλήθεια μας φανερώνεται σιγά σιγά. Διώχνοντας μακριά τις παραπλανητικές εκδοχές και τις ψεύτικες εικόνες που έχουν στο μυαλό τους οι δύο πρωταγωνιστές. Και ενώνοντας ταυτόχρονα σε μια συμβιβαστική και λυτρωτική γέφυρα τα εκούσια ή ακούσια λάθη του παρελθόντος. Μια περιπέτεια κρυμμένη μέσα σε ανομολόγητα ενοχικά μυστικά. Ένας αδιευκρίνιστος θησαυρός και ένα χαρτογραφημένο μονοπάτι που οδηγεί αμφίδρομα στην μοναδική αλήθεια της ιστορίας που βρίσκεται κρυμμένη ανάμεσα σε μικρά ή μεγάλα ψέματα. Ο συγγραφέας κτίζει με μαεστρία την ιστορία του, αποκαλύπτοντας σιγά σιγά, τα κομμάτια που ενώνουν τις ιστορίες του παρελθόντος με τα κίνητρα του αγνώστου που κινεί πλέον τα νήματα στο παρόν. Οι απροσδιόριστες προθέσεις του, που μένουν σκοτεινές και αδιευκρίνιστες μέχρι την τελευταία στιγμή. Τα αντιφατικά και διαρκώς εναλλασσόμενα συναισθήματα που δημιουργούνται από τις συνεχόμενες ανατροπές στις κινήσεις και στις πράξεις των ηρώων, οδηγούν σε ένα φρενήρη αναγνωστικό ταξίδι με σκοπό να δοθεί το απόλυτο φως στα πως και τα γιατί των ανθρώπινων πράξεων.


Έχοντας διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του Marc Levy, έχω να πω πως ο συγκεκριμένος συγγραφέας έχει κάτι μαγικό στην πένα του και στον συλλογισμό του. Συνδυάζει εξαιρετικά τον λόγο του, με το συναίσθημα που πηγάζει από το κείμενο του. Την περιπέτεια, την αγωνία, την ανατρεπτική και αναπάντεχη τροπή των εξελίξεων της ιστορίας του. Αλλά και το καθοριστικό μήνυμα που περνάει μέσα από τα βιβλία του, έχει κάτι ιδιαίτερο και σημαντικό να μας υποδείξει. Στο συγκεκριμένο βιβλίο ακροβατεί ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα που μπορεί να κρύβει η πορεία μιας ζωής. Σε πολλά σημεία θα μπούμε στην διαδικασία να δικάσουμε τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Να τους κρίνουμε αρνητικά και σκληρά. Να δώσουμε λάθος όνομα στο πρόσημο των πράξεων τους. Όμως κάτω απο την επιφάνεια των πράξεων και των προθέσεων που υπάρχει σε κάθε ανθρώπινη κίνηση και σκέψη υπάρχει αυτό που λέγεται ξεχωριστό και διαφορετικό βίωμα. Η ξεχωριστή αντίληψη μιας κατάστασης την δεδομένη στιγμή. Κάποιοι από τους ήρωες βίωσαν πόλεμο, εγκλεισμό, φόβο για την επιβίωση τους. Κάποιοι βίωσαν την απόρριψη, την προδοσία και τον υποθετικό παραγκωνισμό. Στις πράξεις όλων όμως κρύβεται πάντα το καλό και το κακό και ανάλογα με την περίσταση αυτό φανερώνεται ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία ή την δύναμη του καθένα. Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Η γέφυρα που ενώνει τις πράξεις των ανθρώπων είναι η συγχώρεση και αυτή έρχεται ξεκάθαρα σαν κάθαρση στο τέλος αυτού του ξεχωριστού βιβλίου.

Ένα βιβλίο που συμπυκνώνει μυστήριο, αγωνία, δυνατές και ανατρεπτικές εξελίξεις μέχρι την τελευταία αράδα. Χιούμορ που δίνουν ανάσα στο έντονα φορτισμένο ορισμένες φορές σκηνικό. Κοινωνικοπολιτικές ενστάσεις και παρατηρήσεις. Και είναι και αυτό ακόμα ένα δυνατό σημείο του βιβλίου. Ο ρόλος που παίζει στην ιστορία η αναφορά στις Κοινωνικές αδικίες. Οι σχέσεις ισότητας των δυο φύλων. Η καταστροφή του περιβάλλοντος και ένα σωρό άλλα θέματα που μένουν κρυμμένα στην σκιά των μεγάλων συμφερόντων. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως παρουσιάζει ιδανικά τον ιδεατό περιορισμό των προκαταλήψεων απέναντι σε ένα άτομο που πάσχει από μια ιδιαιτερότητα που κάποιοι την αποκαλούν ασθένεια. Έναν σημαντικό και ξεχωριστό ρόλο στο βιβλίο παίζει ο Michelle, ένας ενήλικας που πάσχει από το Σύνδρομο Άσπεργκερ και ζει μια φυσιολογική ζωή που του επιτρέπει να αφήνει γύρω του το δικό του προσωπικό στίγμα που θα καθορίσει εν πολλοίς και την ιστορία μας.

Απο το Λονδίνο στην Βαλτιμόρη. Απο το Κεμπέκ στην Νέα Υόρκη. Απο την κατεχόμενη Γαλλία του 1944 στα χρόνια της μεγάλης ελευθερίας του 1980. Από τα δύσκολα χρόνια της κατοχής στα χρόνια που είχες το δικαίωμα να επιλέξεις την δικιά σου πορεία στην ζωή.  Για όλα όμως υπάρχει ένα τίμημα που οι ήρωες το πληρώνουν και με το παραπάνω. Σε μια αναζήτηση της δικιάς τους προσωπικής αλήθειας όλοι οι ήρωες πρωτεύοντες και δευτερεύοντες θα αποφασίσουν αν θα συγχωρέσουν ή απλά θα αποδεκτούν την διαφορετική εκδοχή των όσων γνώριζαν ως τώρα.

"Οι προκαταλήψεις είναι προνόμιο των ανθρώπων που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα " 

Το Βιβλίο κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις Μάτι


Λίγα λόγια για το Βιβλίο


Η Έλινορ-Ρίγκμπι είναι δημοσιογράφος στο περιοδικό National Geographic και ζει στο Λονδίνο. Ένα πρωί, γυρίζοντας από ταξίδι, λαμβάνει ένα ανώνυμο γράμμα που την ενημερώνει ότι η μητέρα της είχε ένα εγκληματικό παρελθόν. 
Ο Τζορτζ-Χάρισον είναι ξυλουργός και ζει στο Καντόν ντε λ’ Έστ, στο Κεμπέκ. Ένα πρωί λαμβάνει και εκείνος το ίδιο ανώνυμο γράμμα, στο οποίο κάποιος κατηγορεί την μητέρα του για το ίδιο πράγμα. 
Η Έλινορ-Ρίγκμπι και ο Τζορτζ-Χάρισον δεν γνωρίζονται. Ο συγγραφέας των γραμμάτων δίνει στον καθέναν τους ραντεβού σε ένα μπαρ ψαράδων στο λιμάνι της Βαλτιμόρης, και τελικά το κοράκι δεν εμφανίζεται ποτέ. 
Ο Τζορτζ-Χάρισον και η Έλινορ-Ρίγκμπι συναντιούνται, ανακαλύπτοντας στον τοίχο του μπαρ μια κοινή φωτογραφία των μανάδων τους, όταν ήταν τριάντα χρονών. 

ΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΝΩΝΕΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ; 
ΠΟΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΙΕΠΡΑΞΑΝ; 
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ; 

Με το βιβλίο «Η Τελευταία των Στάνφιλντ», ο συγγραφέας διεισδύει στην καρδιά ενός μυστηρίου που στοιχειώνει τρεις γενιές, από την κατεχόμενη Γαλλία του καλοκαιριού του 1944 ως τη Βαλτιμόρη της απελευθερωμένης δεκαετίας του ’80, και από εκεί μέχρι το Λονδίνο και το Μόντρεαλ του σήμερα.


.















Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ